The Boss Behind The Game – ตอนที่ 231 : เหล่าผู้เล่นที่ช่วยราชาทะเลสร้าง เมืองใหม่

ตอนที่ 231 : เหล่าผู้เล่นที่ช่วยราชาทะเลสร้าง เมืองใหม่
หลังจากที่กองเรือรบจํานวนมากมาถึงท่า ชาสุยก็รีบตรงเข้าไปต้อนรับพวกเขา
 
บันไดยาวยื่นออกมาจากเรือรบ เผยให้เห็นรูปร่างของเหล่าผู้เล่นที่มีจํานวนมากมาย พวกเขาเดินลงบันไดมาที่ท่าเรือ
 
ชาสุยที่ไม่เข้าใจว่าผู้คนเหล่านี้นั้นมาจากไหนได้ถามออกมาหลังจากที่คิดอยู่สักพัก “แขกผู้มีเกียรติข้าขอถามได้ไหม ว่าพวกท่านมาจากกองกําลังไหน?”
 
เหล่าผู้เล่นสตัน หลิวไช่ที่ยืนอยู่ด้านหน้าโบกมือพร้อมกับรอยยิ้ม “ราชาทะเลนั้นเป็นเพื่อนเก่าของเรา ไม่จําเป็นต้องมีพิธีการอะไรมากเกินไปหรอก พวกเรามาที่นี่ในวันนี้เพื่อแสดงความยินดีกับเขาในการสร้างเมืองใหม่!”
 
“ดีเลย ดีเลย แขกผู้มีเกียรติ กรุณาเข้ามาด้านในก่อน!”
 
เนื่องจากไม่รู้ตัวตนของพวกเขา ชาสุยไม่กล้าที่จะละเลยพวกเขาเนื่องจากพวกเขาบอกว่าเป็นเพื่อนเก่าของราชาแห่งทะเลและดูเหมือนจะเป็นกองกําลังที่แข็งแกร่งอีกด้วย
 
หลังจากที่เหลือบมองไปที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา เขาก็พาหลิวไช่และคนอื่นๆเดินไปตามพรหมน้ําเงิน มุ่งหน้าไปส่วนในของเกาะ
 
เหล่าผู้เล่นแต่ละคนถือทั้งถุงใหญ่ถุงเล็กมาด้วย สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสุขจากการเดินทาง ชาสุยรู้สึกตื่นเต้นอยู่ในใจ
 
มันชัดเจนว่ากองกําลังที่มาก่อนหน้านี้นั้นไม่ได้มาด้วยความเต็มใจ แต่เนื่องจากเป็นกองกําลังที่ทรงพลัง คนพวกนี้ดูจริงใจ พวกเขาอาจจะเป็นผู้สนับสนุนคนสําคัญในการต่อตั้งเมืองเมืองนี้
 
ในเมื่อความสนใจของพวกเขาตรงกันกับราชาแห่งทะเล ความจริงที่ว่าเขามีพันธมิตรที่แข็งแกร่งน่าจะมีประโยชน์ต่อเขาด้วย
 
สเกลของงานฉลองการสร้างเมืองใหม่นี้มันใหญ่โตมหาศาล ส่วนในของเกาะเต็มไปด้วยอาหารทะเลทุกชนิดมีทั้งอาหารดีๆและเหล้า และยังมีพื้นที่เหลือว่างอีกมากมาย หลังจากผู้เล่นมารวมกันที่งานเลี้ยงแล้ว จํานวนของผู้เล่นที่เข้ามาร่วมงานนี้มันมีจํานวนมาก
 
สายตาของผู้เล่นส่องประกายขณะที่มองไปที่งานเลี้ยงที่น่าสนุก พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะได้เข้าร่วมกับงานเลี้ยงที่มีขนาดใหญ่ขนาดนี้
 
“แขกผู้มีเกียรติ เชิญท่านรับประทานอาหารได้ตามสบาย ข้าจะไปแจ้งกับราชาแห่งทะเลว่าพวกท่านได้มาถึงแล้ว” ชาสุยพูดด้วยรอยยิ้ม
 
หลิวไช่อยากจะหยุดเขาเอาไว้ในตอนแรก แต่ก็ปล่อยเขาไปหลังจากที่ทบทวนแล้ว เพราะยังไงพวกเขาก็ต้องเจอกันอยู่ดี เขาหวังว่าราชาทะเลจะคุมอารมณ์ได้ เพราะว่าพวกเขาก็จริงใจมากพอที่มาถึงที่นี่
 
พวกเขาไม่ได้จะมาสร้างปัญหาอะไรอยู่แล้ว
 
หลังจากที่ชาสุยออกไป หลิวไปก็ประกาศผ่านช่องแชท “แยกย้ายกันไป ทุกคนทําตัวตามสบาย พวกเราจะแสดงความยินดีให้กับราชาทะเลเมื่อเขาออกมา”
 
เหล่าผู้เล่นแยกย้ายกันไปเมื่อได้ยิน พวกเขาเริ่มกินอาหารแสนอร่อย
 
เทียบกับอาหารในชีวิตจริงแล้ว อาหารที่นี่นั้นทํามาจากวัตถุดิบที่หลากหลาย พวกเขาตะลึงและมีความสุขไปกับอาหาร
 
ส่วนกลางของเกาะ
 
ที่ปราสาทที่เป็นของประเทศเทียนหยูในอดีต
 
ราชาทะเลนั่งอยู่บนบัลลังก์ขณะที่กําลังฟังลอร์ดด้านล่าง รายงานทรัพยากรและสถานการณ์ภายในพื้นที่
 
เขากําลังวิเคราะห์ความแข็งแกร่งของเมืองหลังจากที่รวบรวมกองกําลังมาเพื่อแผนการพัฒนาในอนาคต
 
เขาเก่งในด้านนี้เพราะเขาเคยเป็นเหนือหัวของมหาสมุทรวอยด์ทั้งหมด
 
มันเป็นตอนที่ชาสุยเดินเข้าไปข้างๆเขาด้วยความเร็วและ พูดออกมาด้วยความเคารพ “องค์ราชาถึงเวลาแล้ว… พวกเราควรจะเริ่มงานเลี่ยงการสร้างเมืองใหม่ได้แล้ว”
 
ชาสุยพูดต่อ “กองเรือรบขนาดใหญ่เพิ่งจะมาถึง พวกเขาบอกว่าพวกเขาเป็นเพื่อนเก่าของท่าน แต่พวกเขาไม่ได้บอกตัวตนกับข้า!”
 
ราชาทะเลคิ้วขมวดเมื่อเขาได้ยิน
 
เขามีพันธมิตรที่ทรงพลังอยู่มากมายตอนที่ปกครองมหาสมุทรวอยด์ แต่ไม่เคยมีเพื่อนเลยสักคนเดียวเขาสงสัย
 
“พวกมันมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา?”
 
ท่าทีของชาสุยเปลี่ยนไปเมื่อได้ยิน “ราชา พวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา พวกเขายังนําของขวัญมาด้วยเป็นจํานวนมาก แม้ว่าข้าจะไม่ได้ตรวจสอบของที่พวกเขานํามา แต่ทุกๆคนก็มีของติดมือกันมา หมายความว่าพวกเขานั้นเตรียมตัวมาอย่างดี มันไม่ใช่สิ่งที่กองกําลังที่จะสร้างปัญหาจะทําอะไรแบบนั้น”
 
ราชาทะเลพยักหน้า ยืนขึ้นและเดินออกไปที่งานเลี้ยง
 
ในเมื่อเขาไม่เข้าใจว่ากําลังเกิดอะไรขึ้น เขาก็ต้องไปดูให้ เห็นด้วยตาตัวเองเพื่อเข้าใจสถานการณ์
 
เพื่อนเก่าของเขาเป็นที่ต้อนรับอยู่แล้ว แต่ถ้าพวกเขานั้นเป็นศัตรู เขาก็คงจะไม่ดูแลพวกเขาอย่างดี
 
ที่นี่เป็นอาณาเขตของเขา เขาไม่คิดว่าจะมีกองกําลังไหนที่กล้าพอจะเข้ามาที่นี่
 
มองไปที่ราชาทะเลที่กําลังเดินลงมาจากบัลลังก์ ลอร์ดทั้งเจ็ดรีบหลบเพีเปิดทางให้กับราชาทะเล พวกเขาเดินตามไปด้านหลังราชาทะเล
 
วงดนตรีที่เตรียมตัวมาอย่างดีเริ่มเล่นเพลงขณะที่ราชา แห่งทะเลมาถึงงานเลี้ยง พรหมแดงปรากฏขึ้นที่เท้าของราชาทะเลและขยายออกขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า
 
ขณะเดียวกัน ปืนใหญ่ธาตุน้ําก็ยิงออกมาและแสงสีน้ำเงินก็หยดลงมาเหมือนฝนจากท้องฟ้า ทําให้ราชาแห่งทะเลดูสง่างามมาก
 
ผู้เล่นที่เห็นภาพนั้นแสดงสีหน้าแห่งความตื่นเต้นออกมา
 
“สุดยอด! นี่เป็นอะไรที่บอสควรจะเป็นจริงๆ!”
 
“เป็นบอสที่ดังจริงๆ สุดยอด!”
 
“งามมาก ราชาทะเลที่มุ่งมั่นพัฒนาแล้ว นี่เป็นอะไรที่คุ้มค่าต่อการแสดงความยินดีจริงๆ!”
 
เหล่าผู้เล่นคิดว่าราชาทะเลนั้นดูสง่างามและดึงดูดมากในวันนั้น
 
พวกเขารู้สึกว่าพวกเขากําลังดูผลผลิตที่กําลังงอกเงย 
 
พวกเขายิ้มออกมาอย่างสบายใจเหมือนกับชาวนาแก่ๆ
 
“ราชา พวกเขาคือกองกําลังที่ข้าบอกท่าน!” ชาสุยชี้ไปที่หลิวไช่และคนอื่นๆขณะที่พาราชาทะเลไปที่บัลลังก์ทองคํา
 
ราชาทะเลมองไปตามที่ชาสุยชี้ สีหน้าของเขาซีดลงทันที
 
เขาไม่รู้จักพวกเลวนี้ได้ยังไง? ถ้าไม่ใช่พวกนี้ เขาคงจะยังเป็นเหนือหัวแห่งสมาสมุทรวอยด์อยู่และไม่ต้องทํางานหนักขนาดนี้เพื่อสร้างกองกําลังของเขาขึ้นมาใหม่
 
ความพยายามที่เขาทํามาก็เพื่อแก้แค้นคนพวกนี้
 
ราชาแห่งทะเลกําหมัดแน่นขณะที่ควบคุมอารมณ์ ขณะเดียวกัน เขาก็อยากจะกระทืบชาสุยที่ปล่อยให้ศัตรูพวกนี้เข้ามาได้ เขาน่าจะทําลายพวกเขาตอนที่ยังอยู่ที่ชาดฝั่ง
 
ดูเหมือนว่างานเลี้ยงนี้จะไม่จบง่ายๆเสียแล้ว! สายตาของราชาทะเลค่อยๆเย็นชาขึ้น
 
ทันใดนั้น เสียงของหลิวไช่ก็ดังขึ้นผ่านแชทกิลด์ “ขอแสดงความยินดีต่อราชาทะเลในการสร้างเมืองใหม่!”
 
ผู้เล่นที่นั่งอยู่ทุกคนนั้นยืนขึ้นทันทีถือแก้วไวน์ไว้ ในมือขณะที่หันหน้าไปทางราชาทะเล
 
“ขอแสดงความยินดีต่อราชาทะเลในการสร้างเมืองใหม่!”
 
เมื่อจํานวนของผู้เล่นที่มาร่วมงานนั้นมีจํานวนมาก เสียงก้องนั้นทรงพลังจนทําให้แขกคนอื่นๆต้องกลัวไปด้วย 
 
กองกําลังที่มาที่นี่เพื่อตรวจสอบความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามแสดงท่าที่อึดอัด พวกเขาไม่คิดว่าราชาทะเลนั้น นอกจากจะได้ปกครองเมืองทั้งเจ็ดนั้นจะมีพันธมิตรที่ แข็งแกร่งอยู่ด้วยมันทําให้พวกเขาเสียเปรียบ
 
แต่ราชาแห่งทะเลโมโห
 
ในความคิดของเขา คําพูดและการกระทําของเหล่าผู้เล่นนั้นมันปลุกปั้นอย่างไม่ต้องสงสัย
 
แต่มันเป็นวันที่สําคัญมาก งานเลี้ยงจะต้องถูกยกเลิกถ้าการต่อสู้มันเริ่มขึ้น เนื่องจากจํานวนของผู้เล่นเองก็ไม่ใช่น้อยๆ
 
ข้าจะดูว่าพวกเจ้าจะทําอะไร! หันไปมองที่เหล่าผู้เล่น ราชาทะเลซึมฮัมเบาๆ ถกแขนเสื้อขึ้นและนั่งลงบนบัลลังก์ทอง คํา
 
“งานเลี้ยงฉลองการสร้างเมืองใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!” ชาสุยตะโกนออกไปสุดเสียง
รูปปั้นวิญญาณทั้งแปดเคลื่อนที่มาด้านหลังของราชาทะเลและชูอาวุธในมือขึ้น
 
“จากวันนี้เป็นต้นไป เมืองชาสุย แบลคเฮล หลันตี จะรวมกันและก่อตั้งเป็นเมืองใหม่ อาณาจักรมู่เต่อ! พวกเราจะแต่งตั้งราชามู่ไฮ่เป็นราชาของพวกเรา ด้วยชื่อของราชาทะเลท้องฟ้าและแผ่นดินจงเป็นสักขีพยาน และดวงอาทิตย์และพระจันทร์จะเป็นผู้ตรวจสอบจิตใจจองพวกเรา…”
 
ผู้เล่นเริ่มง่วงขณะที่ฟังการประกาศที่ยาวเหยียดเทียบกัน พวกเขาสนใจอาหารที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขามากกว่า พวกเขาไม่สามารถควบคุมความปราถนาได้อีกต่อไป พวกเขาจึงเริ่มกินต่อ
 
ภาพเหล่านั้นทําให้ราชาทะเลหน้าซีดสําหรับเขา การกระทําของผู้เล่นนั้นมันพยายามปลุกปั่นเขา
 
แต่เขาก็ควบคุมความโกรธเอาไว้ มันเป็นเพราะว่าเขาได้เตรียมตัวที่จะสังหารกองกําลังจากเปยฉีทั้งหมดเอาไว้แล้ว หลังจากที่งานเลี้ยงได้จบลงเพื่อที่จะแสดงอานุภาพของเขา
 
ออกมา!
 
หลังจากประกาศ ราชาทะเลก็ยืนขึ้นช้าๆเพื่อเดินพูดคุยกับแขกทั้งหลายที่มาร่วมงาน “อาณาจักรมู่เต่อได้ก่อตั้งขึ้นแล้ว ทุกคนที่มาที่นี่นั้นก็คือแขก ข้าอยากจะรู้ว่ามีแขกท่านใดที่ตั้งใจจะเป็นพันธมิตรกับอาณาจักรมู่เต่อของเราไหม!”
 
“เผ่าเงือกทะเลลึกต้องการที่จะเข้าร่วมพันธมิตรกับอาณาจักรมู่เต่อ!”
 
“สมาคมการค้าออโรร่าต้องการที่จะเข้าร่วมพันธมิตรกับอาณาจักรมู่เต่อ!”
 
“เทียนหลันต้องการที่จะเข้าร่วมพันธมิตรกับอาณาจักรมู่เต่อ!”
 
บางกองกําลังที่ตั้งใจจะปฏิญาณความภักดีรีบแสดงถึงความตั้งใจหลังจากที่ราชาทะเลพูดจบ
 
มองไปที่กองกําลังมากมายที่ต้องการจะเข้าร่วมพันธมิตรที่มุมปากของราชาทะเลยิ้มแสยะเล็กน้อย และกําลังจะพูดออกมาอีกครั้ง
 
ในตอนนั้นเอง ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ไม่ไกลจากเขา เขาสวมเกราะหนักและแบกค้อนขนาดใหญ่ไว้บนหลัง ยืนขึ้นมาช้าๆ
 
“ราชาทะเล ท่านตั้งใจจะทําอะไรที่ปล่อยตําแหน่งเหนือหัวแห่งมหาสมุทรวอยด์ไปและมาที่มหาสมุทรกุ้ยหลงของพวกเรา? ท่านคิดว่าอาณาเขตของท่านไม่ใหญ่พอและท่านเตรียมที่จะทําให้พวกเราแบ่งดินแดนให้กับท่านเหรอ?
 
ทุกคนอ้าปากค้างกับคําพูดของเขา
 
ไม่สงสัยเลย คําพูดเหล่านี้มันเป็นคํากระตุ้น สีหน้าของราชาทะเลเปลี่ยนเป็นดุร้ายในทันที
 
เขาจําชายคนนี้ได้ เขาเป็นหนึ่งในสามที่เป็นกองกําลังที่แข็งแกร่งที่สุดในมหาสมุทรกุ้ยหลง หลางตี้ และยังเป็นบุตรคนที่สองแห่งเกาะหลางย่า นับว่าเป็นหนึ่งในคนที่ แข็งแกร่งที่สุดแห่งมหาสมุทรกุ้ยหลง
 
แต่ราชาทะเลก็ไม่สนใจ เขาได้คิดถึงการลงโทษคนที่แสดงความแข็งแกร่ง และชายคนนี้ที่แสดงท่าที่ไม่สุภาพออกมาก็เหมาะกับความตั้งใจของเขาอย่างที่สุด
 
อย่างไรก็ตาม กองกําลังแห่งเป๋ยฉีที่นั่งอยู่ก็ยืนขึ้นทันที เมื่อราชาทะเลกําลังจะใช้สกิล
 
เพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!
 
เสียงแก้วไวน์แตกดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
 
“อะไรวะ! แกเป็นใคร!? ไปซะ!”
 
“ไอ้บ้าเอ้ย มีสิทธิอะไรมาพูดที่นี่? เจ้ากล้าดียังไงมาลบหลู่ราชาทะเลในการตั้งเมืองใหม่? นี่เจ้ากําลังดูถูกพวกเราเหรอ?”
 
“บ้าจริงๆ นี่ถ้าไม่ใช่ชื่อเสียงของราชาทะเลแล้วหล่ะก็ พวกเราจะจัดการกับเจ้าซะที่นี่ตอนนี้เลย!”
 
“เงียบไปเลย! อย่าคิดว่าเจ้าจะเป็นทุกอย่างเพราะว่าใส่เกราะนะ… ข้าจะทําให้เจ้าได้รู้ว่าภัยพิบัติเป็นยังไงถ้ากล้าพูด เรื่องเหลวไหลในวันนี้”
 
มองที่เหล่าผู้เล่นที่กําลังด่าทอหลางตี้ ราชาแห่งทะเลตะลึง
 
ตอนแรกเขาคิดว่าผู้เล่นพวกนี้จะสนับสนุนหลางตอนที่พวกเขายืนขึ้น แต่คาดไม่ถึง พวกเขาชี้นิ้วไปที่หลางตี้ อย่างพร้อมเพรียงกันเหมือนพวกเขากําลังปกป้องเขาแทน
 
ราชาทะเลคิดทบทวน
 
สีหน้าของหลางตี้ซีดลง ทันใดนั้นเขาก็หันหลังไป หยิบค้อนขนาดใหญ่ด้านหลังและเผชิญหน้ากับเหล่าผู้เล่น
 
“พวกเจ้ามาจากกองกําลังไหน? เจ้ากล้าดียังไงมายั่วเกาะหลางย่า? เจ้าอยากให้ครอบครัวของเจ้าถูกลบไปให้หมดเลยใช่ไหม?”
 
เหล่าผู้เล่นโมโหเมื่อได้ยิน
 
“อะไรวะเนี่ย? พวกเราคือกองกําลังเปยฉีจากตะวันตกของมหาสมุทรวอยด์ นั่นแหละ เจ้ารู้แล้วนะ บอกด้วยถ้าอยากสู้กันนะ!”
 
“มาเลย มาเลย พวกเราจะรอเจ้าอยู่ที่ดินแดนเป่ยฉี เจ้าจะต้องมาเป็นหลานชายข้านะถ้าไม่มา!”
 
“กําจัดพวกเรากับผีอะไร! เจ้ามันช่างเห็นแก่ตัวจริงๆ ถ้าเจ้าอยากจะล้างบางพวกเรา จําไว้ด้วยว่าต้องกําจัดพวกเรา ให้หมดทุกคนนะ ข้าจะจําเจ้าเอาไว้ หลางย่า เจ้าจบเห่แล้ว กลับไปกินข้าวมื้อสุดท้ายของเจ้าให้เต็มที่ซะนะ แล้วก็เตรียมตายได้เลย!”
 
มืองใหม่ของราชาทะเล พวกเราคงจะต้องสู้กันตอนนี้เลย!”
 
ร่างกายของหลางตี้สั่นด้วยความโกรธจากคําด่าทอของเหล่าผู้เล่น เขายกค้อนขึ้นทันที
 
“กองทัพหลางย่า!
 
“รับทราบ!”
 
ทหารทุกนายจากเกาะหลางย่าที่นั่งอยู่นั้นลุกขึ้นทันที
 
“เจ้ากล้าดียังไง ใครก็ตามที่ต่อสู้กันที่นี่จะต้องเป็นศัตรูกับอาณาจักรมู่เต่อ ข้าอยากจะรู้นักว่าจะมีใครกล้าไหม!” เฮ่ยสุยพุ่งไปข้างหน้าทันทีและจ้องไปที่หลางซื้อย่างเยือกเย็น