The Boss Behind The Game – ตอนที่ 235 : เวลาโชว์ของหวังต้าหมาง

 
ตอนที่ 235 : เวลาโชว์ของหวังต้าหมาง
 
รักแรกพบเป็นคําอธิบายที่ชัดเจนที่สุดของสถานการณ์ปัจจุบันของหวังต้าหมาง
 
เขาได้จดจําภาพขณะที่หญิงสาวคนนั้นกําลังหมดสติ
 
เขาได้เตรียมตัวตามที่คนอื่นๆได้วางแผนเอาไว้ให้มาอย่างดี เขาจะได้ครอบครองหัวใจของสาวที่อยู่เบื้องหน้าเขา
 
ผ่านไปสองชั่วโมง เทียนหลันก็ลืมตาขึ้นมาช้าๆ
 
เธอตกตะลึงมากที่ลืมตามาพบกับหวังต้าหมาง ที่กําลังจ้องเธอพร้อมกับท่าทางเป็นกังวล “นี่ เธอเป็นยังไงบ้าง”
 
ปั้ก!
 
ก่อนที่เขาจะได้พูดถึงความเป็นห่วง กําปั้นที่หนักแน่นก็กระแทกเข้าที่ใบหน้าของหวังต้าหมาง ทําให้เขากระเด็นลอยออกไป
 
เธอลุกขึ้นนั่งช้าๆและมองไปที่หวังต้าหมางที่ตกลงมา จากนั้นเธอก็รีบหันมาดูที่ไหล่ซ้ายของเธอที่เปียกอยู่เล็กน้อย
 
ด้วยความประหลาดใจ เธอพบว่าความชาในตอนแรกบนไหล่ของเธอนั้นจางหายไปแล้วและเธอก็กลับมาเป็นปกติแล้ว
 
เธอสตันไปไม่กี่วิก่อนที่จะมองที่หวังต้าหมางอีกครั้ง
 
ความเป็นศัตรูในสายตาของเธอหายไปอย่างรวดเร็ว 
 
หวังต้าหมางรู้สึกเศร้าใจในตอนนั้น
 
นี่มันแตกต่างจากสคริปที่เขียนไว้อย่างสิ้นเชิง! ทําไมข้าถึงโดนโจมตีตั้งแต่เริ่มเลย? พวกคนที่แนะนํามามันเชื่อได้จริงเหรอ?
 
เขาค่อยๆลุกขึ้นจากพื้นและยิ้มให้กับเทียนหลันแปลกๆ
 
“เจ้าช่วยข้าเอาไว้เหรอ?” เทียนหลันยังคงจ้องไปที่หวังต้าหมาง
 
“ใช่แล้ว!”
 
เขาตอบรับ
 
แก้มของเทียนหลันเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็วเนื่องจากเธอทําตัวไม่ถูก
 
มองที่แก้มของเธอที่ค่อยๆแดงขึ้น เขาเดินเข้าไปใกล้โดยไม่รู้ตัว
 
“แค่ก!” เทียนหลันสําลักเลือดออกมาและสีแดงบนใบหน้าเธอก็จางหายไปช้าๆ
 
เธอรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากที่ได้กําจัดเลือดที่คั่งอยู่ในร่างกายของเธอออกไป เธอเงยหน้าเหลือบไปมองที่หวังต้าหมางที่กําลังเดินเข้ามาใกล้เธอและโจมตีอีกครั้ง
 
ปั้ก!
 
หวังต้าหมางกระเด็นออกไปอีกครั้ง
 
“หยุดเข้ามาใกล้ๆข้าสักที!”
 
หวังต้าหมางตกลงบนพื้นอย่างน่าสงสาร ทําไมทุกๆอย่างมันไม่เป็นไปตามแผน? ไอ้พวกที่แนะนํามันเชื่อถืออะไรไม่ได้จริงๆ!
 
“เจ้าช่วยพาข้าออกไปจากที่นี่ได้ไหม? ข้าจะมอบบุตรแห่งท้องทะเลให้เจ้าเพื่อตอบแทน” เทียนหลันถามขณะที่จ้องไปที่หวังต้าหมาง
 
“ไม่ใช่ว่าเจ้าอาศัยอยู่ที่นี่หรอกหรือ? แล้วเจ้าจะออกไปไหน?” หวังต้าหมางถาม แม้ว่าเขาจะสนใจบุตรแห่งท้องทะเลก็ตาม
 
“พี่น้องของข้าอยากให้ข้าตาย! ข้าจะต้องตายอย่างแน่นอนถ้าข้ายังอยู่ที่นี่!” เทียนหลันตอบด้วยท่าทีที่เยือกเย็น
 
จากคําอธิบายในเมนูวิเคราะห์ หวังต้าหมางรู้เหตุผลได้อย่างชัดเจน แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจ “ทําไมเจ้าถึงไม่บอกพ่อของเจ้าเรื่องนี้ล่ะ?”
 
“จริงๆแล้วพ่อข้านั้นส่งเสริมให้แย่งชิงบัลลังก์ เขาเชื่อว่ามีเพียงคนที่ผ่านประสบการณ์มากมายและโดดเด่นเท่านั้นที่จะเหมาะสมกับตําแหน่งนั้น เขาจึงจะไม่เข้ามาก้าวก่ายแม้ข้าจะต้องตาย!” สีหน้าของเทียนหลันหดหูขณะที่เธอพูด
 
“ข้าจะพาเจ้าไปจากที่นี่ ข้ามีเรื่อภูต!” หวังต้าหมางตอบอย่างแน่วแน่เมื่อได้ยินเหตุผล
 
ในเมื่อสคริปมันเชื่อไม่ได้ ข้าก็ควรพาเธอกลับไปที่เป่ยฉีก่อน ที่เหลือคงต้องรอไป
 
สีหน้าประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเทียนหลันเมื่อได้ยินว่าหวังต้าหมางมีเรือภูต “เร็วเข้า!”
 
หวังต้าหมางก้าวเข้าไป หวังที่จะช่วยพยุงเวียนหลันขึ้น แต่เขาก็ต้องถูกโจมตีอีกครั้ง
“เจ้าเดินนําหน้าไป ข้าจะตามเจ้าเอง เดินช้าๆนะ!”
 
ด้วยความท้อแท้ หวังต้าหมางลุกขึ้นอีกครั้ง การเดทออนไลน์นี้มันยากจริงๆ
 
เขาได้พาเทียนหลันมาที่ชายหาด ขณะเดียวกันเขาก็กําลังยังวุ่นอยู่กับการวางแผนเพื่อให้เขาชนะหัวใจของเธอ
 
เทียนหลันที่เดินตามหลังหวังต้าหมางยังคงระวังตัว เธอตรวจสอบสิ่งรอบๆตัวตลอดเวลา
 
ในที่สุดข้าก็จะได้หนีออกไปจากที่นี่ เทียนหลันถอนหายใจอย่างแรงเมื่อพวกเขามาถึงที่ชายหาดของเกาะซินโม่
 
ทันใดนั้น เงาของเรือรบจากด้านหลังของพวกเขาก็ปิดกั้นทางของพวกเขาทันที “น้องสาวสุดที่รักของข้า เจ้ากําลังจะไปไหนหรือ? ไม่ใช่ว่าเจ้าสาบานว่าเจ้าจะกลายเป็นราชาแห่งเมืองเทียนหยูหรอกหรือ? ในที่สุดเจ้าก็อยากจะออกไปจากที่นี่แล้ว?”
 
หญิงสาวพราวเสน่ห์พูดออกมาขณะที่เธอปิดทางของทั้งสองคนไม่ให้เดินหน้าต่อ
 
มองไปที่ผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้า ดวงตาของเทียนหลันสั่นไหวเนื่องจากเธอรู้ว่าบางอย่างที่เลวร้ายกําลังจะเกิดขึ้น พี่สาวคนรองของเธอมาถึงแล้ว และเธอก็ไม่ปล่อยให้เทียนหลันหลุดไปได้ง่ายๆแน่นอน โดยเฉพาะตอนที่เธอกําลังบาดเจ็บสาหัสในตอนนี้
 
ชั่วพริบตา รูปร่างอีกสองคนก็ปรากฏขึ้นและยืนอยู่ข้างๆหญิงสาวคนนั้น
 
“พี่ๆ ปล่อยข้าไปเถิด ข้าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับการแข่งขันนี้อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ราชาทะเลนั้นเป็นราชาที่แท้จริง มันไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะต้องมาฆ่ากันเอง!” เทียนหลันพูดออกมาด้วยความอ่อนแอขณะที่จ้องไปที่สามคนนั้น
 
“เจ้าพูดถูกเรื่องราชาทะเล แต่ตอนนี้พวกเรากําลังแข่งกันอยู่เพื่อตําแหน่งลอร์ดคนที่แปด เจ้านั้นมีพรสวรรค์ เจ้าจึงเป็นภัยที่อันตรายต่อพวกเรา ในเมื่อพวกเราร่วมมือกันทําให้เจ้าบาดเจ็บ เจ้าคิดว่าพวกเราจะปล่อยให้เจ้าไปงั้นหรือ?” หญิงสาวมองไปที่เทียนหลันและหัวเราะออกมาอย่างหนัก
 
“หัวใจของผู้หญิงนี่มันแข็งเป็นหิน เธอเป็นน้องสาวเจ้านะ! เจ้าไม่กลัวบาปกรรมเลยหรือยังไง?”
 
“อีกอย่าง เจ้าทั้งสอง! ถ้าข้ามีน้องสาวแบบนี้ ข้าคงจะอาบน้ำให้เธอด้วยความรักทุกวัน แต่พวกเจ้ากลับวางแผนฆ่าเธอ! นี่พวกเจ้าเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?”
 
หวังต้าหมางแทรกเข้ามาขณะที่ฟังการสนทนาอยู่ “เจ้าเป็นใคร!? มันไม่ใช่เรื่องของเจ้า ออกไปซะและพวกเราจะไว้ชีวิตเจ้า!”
 
ท่าทีของหญิงสาวคนนั้นเริ่มเย็นชาขณะที่เธอจ้องไปที่หวังต้าหมาง สายตาของเธอเต็มไปด้วยจิตสังหาร
 
“ออกไปซะ! ไม่ต้องห่วงข้า!”
 
เมื่อดูหวังต้าหมางที่เล่นบทเป็นฮีโร่เหมือนคนโง่ เทียนหลันนั้นไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น เขาจะต้องเป็นคนโง่อย่างแน่นอน
 
“ไม่ ข้าจะไม่มีทางทิ้งเจ้าเ” หวังต้าหมางพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
 
ด้วยความหวังที่จะได้เห็นสีหน้าของเทียนหลันที่เปลี่ยนไป เขาหันหน้าไป แต่เขาก็ได้รู้ว่าเทียนหลันนั้นมองเขาเหมือนกับเป็นคนโง่คนหนึ่ง
 
บ้าจริงๆ นี่มันไม่ใช่ละครน้ำเน่าในทีวี! หวังต้าหมางนั้นหมดกําลังใจที่จะแสดงท่าที่เข้มแข็ง
 
“ในเมื่อพวกเจ้าอยากตาย ข้าจะส่งพวกเจ้าทั้งสองไปลงนรกซะ!” ด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย หญิงสาวโบกมือของเธอ เส้นโค้งสีม่วงก่อตัวขึ้นบนมือของเธอก่อนที่จะกลายเป็นหอก
 
หลังจากที่ส่งแขกเสร็จ ชาสุย เทียนคุน เฮ่ยสุย และคนอื่นๆก็เดินกลับไปด้วยรอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้า
 
มุมมองของกองกําลังมากมายนั้นเปลี่ยนไปอย่างมากหลังจากที่งานเลี้ยงการสร้างเมืองใหม่นั้นจบลง ที่กองทัพของเกาะหลางย่าก็ต้องกลับบ้าน พูดได้ว่าพวกเขาได้แสดงความไม่พอใจเป็นอย่างมาก
 
พวกเขารู้ว่ากฏของราชาทะเลนั้นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่แย่
 
แต่ก็เป็นราชาทะเลนั้นเป็นผู้ที่ควบคุมกองทัพแห่งความตายเอาไว้ ด้วยความแข็งแกร่งของกองกําลังจากเจ็ดเมืองและกองกําลังพันธมิตร พวกเขาเชื่อว่าพวกเขายังสามารถเป็นลอร์ดที่เป็นส่วนพื้นที่ของมหาสมุทรนี้ได้
 
พวกเขานั้นมีความมั่นใจอยู่เต็มออกเรื่องของอนาคต
 
ท่ามกลางการพูดคุยของพวกเขา ชาสุยมองไปข้างหน้าทันที “นี่ เทียนคุน พวกนั้นเหมือนจะเป็นลูกๆของเจ้า พวกเขาจะฆ่ากันเองเหรอ?” ชาสุยช็อค
 
“ปล่อยพวกนั้นไป นี่เป็นสิ่งที่เด็กรุ่นใหม่ของเทียนหยูจะต้องเจอ นี่เป็นวิธีที่ข้าครองบัลลังก์” เทียนคุนตอบ เขาไม่ใส่ใจเลยสักนิด
 
“โอ้ ในเมื่อเจ้าพูดแบบนั้น งั้นเราก็…”
 
ชาสุยที่กําลังดูทั้งสองฝ่ายอยู่ใกล้ๆ ก่อนที่เขาจะพูดจบ เขาก็สังเกตว่ามีบางอย่างปิดปกติ
ไม่ใช่ว่านั่นคือสมาชิกของพันธมิตรหรือ? เขาจําคนๆนั้นได้ลางๆ เขายังชนแก้วกันอยู่ในงานเลี้ยง
 
ขณะเดียวกัน หญิงสาวคนนั้นก็ง้างหอก เธอปามันตรงไปที่หวังต้าหมาง
 
“บ้าเอ้ย หยุด! อย่าทําแบบนั้น!” ชาสุยตะโกนออกมาขณะที่เปลี่ยนร่างเปยแสงและพุ่งเข้าไปที่พวกเขา
 
เมื่อได้เห็นชาสุยที่เปลี่ยนท่าที่ด้วยความเร็วและหายตัวไป เทียนคุนและคนอื่นๆก็สังเกตุได้ว่ามันมีบางอย่างแปลกๆ พวกเขาหันไปมองเหตุการณ์ในทันที
 
เมื่อเทียนคุนได้เห็น เลือดในตัวของเขาก็พุ่งพล่านขึ้นมาทันที
 
ลูกสาวแท้ๆของเขากําลังโจมตีใส่สมาชิกของพันธมิตรที่ทรงเกียรติ นี่เธออยากตายหรือยังไง?
 
“อ้าก! หยุดการกระทําของเจ้าเดี๋ยวนี้!” เทียนคุนตะโกนออกมาเช่นกันและเปลี่ยนร่างเป็นแสงพุ่งไปข้างหน้า
 
ขณะที่หอกสีม่วงพุ่งเข้ามา หวังต้าหมางเองก็ไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆ เขาคว้ามีดออกมาทันทีและบล็อกการโจมตี
 
แต่หวังต้าหมางเองยังไม่ผ่านการทดสอบระดับผู้บัญชาการภูต การที่ต้องเจอกับคู่ต่อสู้ที่อยู่ในระดับแม่ทัพภูตนั้นทําให้เขาถูกผลักกระเด็นออกไปในทันที เลือดของเขาแทบหมดหลอด เขาคงจะต้องถูกสังหารในไม่กี่วิ ถ้าศัตรูของเขานั้นดุดันกว่านี้
 
“อ่อนแอจริงๆ แล้วเจ้ายังจะอยากเป็นฮีโร่งั้นหรือ?”
 
การดูถูกแสดงออกมาผ่านสีหน้าของหญิงสาวคนนั้น หอกม่วงพุ่งกลับไปที่มือของเธอเมื่อเธอยกมือขึ้นและกําลังจะโจมตีอีกครั้ง
 
เสียงคํารามก้องมาจากไกลๆ ตามมาด้วยรูปร่างที่ปรากฏขึ้นข้างๆเธอ
 
ท่าทีของเธอนั้นจริงจังเพราะเธอคิดว่าเธอถูกซุ่มโจมตี เธอรีบหันกลับไปทันที
 
แคร่ก!
 
ทุกคนตกตะลึง ชาสุยเตะเข้าไปที่หญิงสาวคนนั้นอย่างโหดเหี้ยม ทําให้เธอลอยขึ้นไปบนอากาศ
 
“เจ้าเป็นใคร?” หญิงสาวที่ตกลงบนพื้นตีลังกากลับหลังและยืนขึ้นอย่างมั่นคง ด้วยความโกรธ เธอยกมือขึ้นมาจับหน้าของเธอที่มีทรายและรอยเท้าติดอยู่
 
จากนั้น เธอก็ได้ยินเสียงคํารามดังขึ้นมาจากอีกฝั่ง เธอรีบหันไปดู ฝ่าเท้าอีกหนึ่งข้าง ปกคลุมไปด้วยทรายเช่นกัน ปรากฏขึ้นข้างหน้าเธอ ทําให้เธอลอยขึ้นไปบนอากาศอีกครั้ง
 
เทียนคุนถอนหายใจออกมาอย่างแรงหลังจากที่ถีบลูกสาวคนที่สองและเหลือบไปมองที่ชาสุย
 
ท่าทีของชาสุยนั้นเต็มไปด้วยความกลัวขณะที่เขากําลังปาดเหงื่อที่หน้าผากออกด้วยความตื่นตระหนก
 
พวกเขานั้นคาดหวังพันธมิตรเอาไว้สูงมาก ราชาทะเลคงไม่ให้อภัยพวกเขาถ้าเรื่องมันยุ่งเหยิง และพวกเขาก็คงจะให้อภัยตัวเองไม่ได้เช่นกัน
 
ลําแสงอีกจํานวนหนึ่งปรากฏขึ้น ลอร์ดที่มาถึงทีหลังก็ต้องชะงักเช่นกัน
 
เทียนคุนเหลือบไปมองที่ลูกชายทั้งสองคนและจ้องด้วยความโมโห
 
พี่ชายคนโตและพี่ชายคนรองของเทียนหลันคุกเข่าลงอย่า งไม่ลังเล
 
แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ความจริงที่ลอร์ดแห่งเมืองทั้งเจ็ดนั้นมาที่นี่ มันจะต้องเป็นเรื่องที่ร้ายแรงอย่างแน่นอน ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร คุกเข่าเอาไว้ก่อนน่าจะดีที่สุด
 
“อ้าก!” หญิงสาวกระโดดขึ้นมาด้วยการตีลังกากลับหลังอีกครั้ง ลําแสงสีม่วงบนหอกของเธอนั้นส่องแสงขึ้นมาสว่างวาบ
 
เธอต้องช็อกเมื่อได้เห็นว่า ลอร์ดที่รงเกียรติแห่งเมืองทั้งเจ็ดทั้งหมดอยู่ที่นี่และพวกเขาห้อมล้อมชายคนนั้นพร้อมกับตรวจเช็คร่างกายของเขา
 
ขณะเดียวกัน พี่ชายทั้งสองก็คุกเข่าอยู่พร้อมกับหัวที่ก้มติดดิน
 
เกิดอะไรขึ้น?
 
เธอไม่ใช่คนเดียวที่ตะลึง แม้แต่เทียนหลันเองที่ตอนแรกคิดว่าหวังต้าหมางนั้นเป็นคนธรรมดา ก็งงงวยและตัวแข็งอยู่บนพื้น