The Boss Behind The Game – ตอนที่ 247 : ความมืดมิดนิรันดร์

ตอนที่ 247 : ความมืดมิดนิรันดร์
 
ด้วยหายนะที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งหลายวันมานี้ เฟินสุย ราชาแห่งภูตได้ไปสํารวจและตกอยู่ในความทุกข์
 
นอกจากการที่ได้รู้ว่าผนึกนั้นถูกบางคนทําลายไป เขาก็ไม่มีข้อมูลอะไรอีกเลย เขายังไม่สามารถรายงานอะไรให้กับหยวนซูได้
 
เขาได้ตัดสินใจยอมแพ้กับการตามหาและเลือกที่จะรออยู่เฉยๆให้คนที่ขุดผนึกพวกนั้นขึ้นมาได้เผยตัวเองออกมา :
 
สถานที่ที่เขาใช้ที่เป็นซ่อนตัวก็คือที่ปราสาทเก่าของชางสือ
 
เขาเลือกที่นี่เพราะว่ามีคุกที่มีผนึกความมืดมิดอยู่ใต้ปราสาท มันได้ขังนักโทษที่เป็นศัตรูกับกองกําลังเอาไว้หลายคนที่ถูกจับตาดูเอาไว้โดยชางสือเอง
 
แต่หลังจากที่รอมาหลายวัน เขาก็ไม่พบใคร
 
ความคิดผุดขึ้นมาในหัวของเขา ผนึกที่น่ากลัวที่สุดในดินแดนชางสือนั้นคงจะหนีไม่พ้นสวนแห่งความตาย
 
มันเคยถูกทํานายเอาไว้ว่าในดินแดนแห่งนี้ได้ซ่อนร่างกายของเทพปีศาจที่ชั่วร้ายเอาไว้
 
แน่นอน เขาไม่มั่นใจว่าตํานานพวกนั้นมันจริงหรือไม่ แม้ว่าความตายของเทพปีศาจชั่วร้ายจะยังไม่เป็นที่ยืนยัน
 
ถ้าทุกๆอย่างมันเป็นความจริงและร่างของเทพปิศาจชั่วร้ายถูกขุดขึ้นมา หายนะที่น่ากลัวที่สุดจะต้องปะทุขึ้นมาแน่นอน ความหนาวเย็นพัดผ่านกระดูกเขาแค่เขาคิดถึงมัน
 
เมื่อความคิดนั้นผ่านเข้ามาในหัวของเขา เขาก็รีบมุ่งหน้าไปที่สวนแห่งความตายในทันที
 
ช่างเป็นเรื่องที่บังเอิญ เขาได้เจอกับฮู่เฮ่อที่ไม่มีชื่อเสียงกําลังขุดผนึกขึ้นมา
 
ในที่สุดก็ได้เจอกับตัวการ สายตาของเฟินสุยส่องประกาย เขาจ้องไปที่ฮู่เฮ่อ แต่ก็ยังไม่ได้สังหารเขาในทันที กลับกัน เขาจับฮู่เฮ่อเอาไว้และเตรียมที่จะไปรายงาน
 
แต่เฟินสุยก็สัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ผิดปกติกับหลุมที่ถูกขุดขึ้นมา
 
นอกจากซอมบี้วิญญาณชานาแล้ว ยังมีหลุมดําขนาดใหญ่อีกด้วย
 
เขารู้ไม่มากเกี่ยวกับคัมภีร์โบราณ แต่รอยนิ้วมือสีดําที่ประทับอยู่บนหลุมศพนั้นทําให้เขาถึงกับตัวแข็ง
 
นี่คือลมหายใจของจิตวิญญาณเทพ!
 
หัวใจของเฟินสุยเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเขาหันไปมองที่ฮู่เฮ่อ ผู้ที่กําลังพยามดิ้นให้หลุดจากการถูกจับตัวเอาไว้
 
เกือบไปแล้ว เกือบแล้ว อย่าบอกข้านะว่าคนที่นอนหลับใหลมายาวนานอยู่ตรงนั้นคือเทพปีศาจชั่วร้าย!
 
เฟินสุย ราชาแห่งภูตอยากจะบีบคอฮู่เฮ่อให้ตายอย่างจริงจัง
 
ตํานานกล่าวเอาไว้ว่าเทพปีศาจชั่วร้ายนี้กระหายเลือดตลอดเวลา เหตุผลที่มีพืชปีศาจเติบโตเต็มสวนแห่งความตายนี้ก็คือเทพปีศาจชั่วร้ายนั้นได้ใช้เลือดของสิ่งมีชีวิตหลากหลายชนิดเป็นแหล่งอาหารให้กับพวกมัน ทําให้มันเต็มไปด้วยพลังปีศาจ
 
ตํานานพวกนี้ไม่มีที่มาที่แน่นอน แต่ตระกูลศพฉือไบที่โผล่ขึ้นมาไม่นานนี้ก็ได้รับการยืนยันว่าเป็นคําสาปทําลายดวงวิญญาณของเทพปีศาจชั่วร้าย
 
ความคิดได้แล่นเข้ามาในหัวเฟินสุย… ถ้าหากเทพปีศาจชั่วร้ายถูกขุดขึ้นมา ถ้าอย่างนั้นหยวนซู ราชาชั่วร้าย และหายนะทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็ไม่สําคัญอีกต่อไป มันไม่มีประโยชน์ที่จะต่อสู้เพื่อบัลลังก์อีกต่อไป… ทุกคนควรจะวิ่งหนีเพื่อเอาตัวรอด!
 
เพี้ยะ!
 
ขณะที่ความกลัวพุ่งพล่านอยู่ในใจเขา เฟินสุยก็ตบหน้าฮู่เฮ่ออย่างแรงและจับเขาแน่นยิ่งขึ้น
 
“ไอ้สารเลว! กล้าดียังไงมาตบหน้าข้า”
 
เพี้ยะ!
 
“ดี! รอก่อนเถอะ ถ้าข้าเสริมพลังให้กับฮิเดริกามะเสร็จเมื่อไหร่ ข้าจะมาล้างแค้…”
 
เพี้ยะ! เพี้ยะ! เพี้ยะ!
 
หลังจากที่ได้ระบายความโกรธของเขา เฟินสุยก็กระพือปีกเพื่อปกปิดพื้นที่ที่มีผนึกอยู่และบินไปพร้อมกับฮู่เฮ่อ
 
ในตอนนั้น เลือดกําเดาไหลออกมาจากจมูกของฮู่เฮ่อไม่หยุดเนื่องจากถูกตบ เขาหยุดพูดและตัวแข็งที่อ
 
ครั้งนี้เหล่าเกมเมอร์ได้เห็นว่าฮู่เฮ่อนั้นล้มเหลวในการขุดผนึก ไม่มีความเสียใจใดๆ กลับกัน พวกเขากลับตื่นเต้นว่าฮู่เฮ่อนั้นจะถูกลงโทษด้วยวิธีใด
 
พวกเขาถึงกับเปิดโต๊ะรับพนันกันในช่องแชท ไล่รายการตัวเลือกให้เหล่าเกมเมอร์วางพนัน
 
ภาพนั้นทําให้ฮู่เฮ่อรู้สึกถึงความเศร้าใจเป็นอย่างมาก
 
มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น? พวกนายยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?
 
ลมพายุพัดผ่านหูเขาขณะที่เลือดกําเดาสาดกระจายไปทั่ว ใบหน้าเนื่องจากลมที่พัดเข้ามา ฮู่เฮ่อหดหูใจเป็นอย่างมาก
 
เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงที่เขาอยู่บนอากาศ ในที่สุดเฟินสุย ราชาแห่งภูตก็ลดความเร็วลงและเริ่มลดระดับ
 
ชื่อของสถานที่ปรากฏขึ้นบนแผนที่
 
[สุสานมังกรปีศาจ]
 
ทันใดนั้น เฟินสุยก็พุ่งลง หลังจากที่เดินลงมาระยะหนึ่ง เขาก็ปล่อยตัวฮู่เฮ่อ ทําให้เขาร่วงลงมาและกระแทกกับพื้น
 
การใช้ปีกของเขาเป็นตัวช่วยในการคงสมดุลของร่างกายเอาไว้ เป็นสุยร่อนลงมาแตะพื้นอย่างนุ่มนวล จากนั้นเขาก็เข้าไปพบกับหยวนซูที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้นและพูดว่า “ใต้เท้า ชายคนนี้คือผู้ที่ทําลายผนึก!”
 
เมื่อได้ยิน ฮู่เฮ่อแสยะปากออกมาและค่อยๆลุกขึ้นจากพื้น เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น เขาก็รู้ได้ว่าเบื้องหน้าเขานั้นคือคนรู้จักเก่าของเขา
 
“ข้าเดาไม่ผิดว่าต้องเป็นเจ้าแน่ๆ ตามที่ข้าคาดเอาไว้จริงๆ บอกข้ามาว่าเจ้ามีเป้าหมายอะไร!”
 
มองไปที่ฮู่เฮ่อ หยวนซูนั้นไม่ประหลาดใจเลย เพราะเขาเองก็ถูกขู่เอ่อขุดขึ้นมาเช่นกัน
 
แต่สิ่งเดียวที่หยวนซูไม่เข้าใจก็คือทําไมฮู่เฮ่อจึงทําอะไรเช่นนี้ มันเป็นเรื่องที่ยากลําบากและไม่มีประโยชน์อะไรเลย นอกจากนี้ ในดินแดนชางสือ ผนึกที่อันตรายหลายชิ้นก็ซุกซ่อนอยู่ทั่วทุกแห่งหน และเขาอาจจะต้องตายถ้าไม่ระมัดระวัง
 
แต่ถึงอย่างไร ฮู่เฮ่อก็เป็นผู้มีบุญคุณกับเขา นี่คือเหตุผลที่หยวนซูไม่เอาดวงวิญญาณของเขาไปในทันที แต่เลือกที่จะถามถึงจุดประสงค์เป็นอันดับแรก
 
“ข้า…เจ้าจะเชื่อข้าไหมถ้าข้าบอกว่าข้าชุดเพื่อความสนุก?” อู่เอ่อบ่นพึมพํา
 
“ดูเหมือนเจ้าจะมีความลับเยอะนัก!” หยวนซูยื่นมือออกมาและดึงฮู่เฮ่อเข้าไปใกล้ๆ
 
“โอกาสสุดท้ายที่เจ้าจะได้พูดความจริง ถ้ามีคําโป้ปดออกมาจากปากเจ้า ข้าจะเอาดวงวิญญาณของเจ้าไป และดูมันด้วยตัวเอง!” หยวนซูพูดออกมาเรียบๆ
 
เมื่อได้ยิน ฮู่เฮ่อก็รู้สึกไม่พอใจพร้อมกับขบขันในเวลาเดียวกัน
 
คิดว่าข้ากลัวหรือยังไง พูดถึงความตาย จํานวนการตายของข้านั้นอันดับต้นในเกมเลยนะ คิดว่ามันจะทําให้ข้ากลัวหรือไง?
 
“ข้าแค่ขุดเอาสนุก…ถ้าเจ้าไม่เชื่อข้าก็เอาวิญญาณข้าไปสิ!” ตอนนีฮู่เฮ่อรู้แล้วว่าเขาไม่สามารถรอดออกไปได้ เขาต้องลองเสี่ยงดวงดู
 
หยวนซูค่อยๆหันมามองที่อู่เฮ่อ พร้อมกับขมวดคิ้ว “ข้ารู้แล้วว่าเจ้าไม่กลัวข้า!”
 
“ทําไมล่ะ พวกเราทุกคนก็มีหัว สองขา สองมือ เจ้ามีปีกเหรอ? ข้าไม่จําเป็นต้องกลัวเจ้า!” ฮู่เฮ่อโต้กลับด้วยความยิ่งใหญ่
 
เฟินสุย ราชาแห่งภูตผู้ที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ จ้องมาที่อู่เอ่อ
 
ที่นี่มีแต่ข้าที่มีปีก!
 
“ในเมื่อเจ้าไม่กลัวตาย แล้วเจ้ากลัวความโดดเดี่ยวไหมล่ะ?” กับฮู่เฮ่อผู้ไม่กลัวตายคนนี้ สีหน้าของหยวนซูเย็นชาขึ้น
 
“เจ้าหมายความว่ายังไง?” ฮู่เฮ่อสตั๊น
 
“ผนึกที่เป็นอมตะและความเป็นนิรันดร์ ไม่ใช่ว่าเจ้าหมกมุ่นอยู่กับการขุดผนึกขึ้นมาหรอกหรือ? ถ้าอย่างนั้นข้าจะผนึกเจ้าและทําให้เจ้าทุกข์ทรมานอยู่ในความมืดมิด!”
 
ไม่รอช้า หยวนซูหันไปพูดว่า “เฟินสุย เอาตัวมันไปที่ความมืดมิดนิรันดร์และผนึกมันเอาไว้ แล้วอีกพันปีคอยเอามันออกมา!”
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น รอยยิ้มที่น่ากลัวก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฟินสุย เขาจับฮู่เฮ่อด้วยปีกของเขาและมุ่งหน้าไปที่ปราสาทดั้งเดิม
 
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดในสถานที่อย่างอันเดอร์เวิลด์นี้ไม่ใช่ความตาย แต่เป็นผนึกนิรันดร์
 
ความทรมานที่ต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียว แม้แต่เทพก็ยังต้องจิตตก!
 
ขณะเดียวกันในดินแดนชางสือ มีสถานที่สําหรับผนึกพิเศษที่ใช้สําหรับการจําคุก นั่นก็คือชั้นใต้ดินของปราสาทดั้งเดิม
 
สถานที่นี้นั้นถูกสร้างโดยชางสือหลังจากที่เขาได้เป็นราชานานถึงหมื่นปี จุดประสงค์ก็เพื่อกดขี่ทุกๆกองกําลังที่กล้าต่อกรกับเขา
 
เวลาของดวงวิญญาณในคุกนี้นั้นแตกต่างจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง หนึ่งชั่วโมงของโลกภายนอกเท่ากับหนึ่งพันปีในความมืดมิดนิรันดร์
 
นอกจากนี้ ยังไม่มีอาหารหรือพลังงานวิญญาณในนั้นอีกด้วย ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะใช้เวทย์มนต์ใดๆได้เลย นอกเหนือจากนั้น ผนึกนั้นถูกสร้างขึ้นในตัวของนักโทษเอง ดังนั้นนักโทษนั้นจึงไม่สามารถหนีจากมันไปได้ มันเป็นสถานที่ที่มืดมิดอย่างแท้จริง
 
เมื่อรู้ว่าว่าผนึกนั้นมีอยู่จริง ชางสือก็ตัวแข็งเป็นหินเมื่อเขาคิดย้อนกลับไปถึงเวลาตอนนั้น ไม่มีใครกล้าก่อกบฏต่อเขา เพราะทุกคนไม่ต้องการที่จะใช้ชีวิตบั้นปลายของพวกเขาอยู่ในความมืดมิด มันเป็นการทรมานที่หนักหนาสาหัสกว่าความตายมากมายนัก