คำพูดของเย่เฉินทำให้ทีมหมดคำพูด
ในเวลานี้หวังซูโจวเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาถาม “เพื่อนเย่ คุณชอบฝาเลื่อนหรือฝาพลิก?”
เย่เฉินรู้สึกคิดหนัก
“หน้าจอสัมผัสดูเหมือนจะเข้ากันได้มากกว่า” เป่ยลี่ผู้คอยสังเกตอย่างเงียบๆพูดขึ้นมาอย่างเสียงดัง
สังเกตเห็นว่ามีหลายสายตามองมาที่เธอ เป่ยลี่รู้สึกอายขณะที่เธอยกคทาขึ้นและก้าวถอยหลังไม่กี่ก้าว
“เราควรทำอะไรต่อ? มีสมบัติอยู่ที่นี่แต่เราไม่สามารถไปถึงได้ ช่าวเลวร้ายยิ่งนัก” เย่เฉินมองไปที่น้องสาว เย่เสี่ยวเออร์
“ดูเหมือนว่าเราต้องยอมแพ้ตอนนี้ ทำเครื่องหมายบนพื้นที่ไว้ เมื่อเราแข็งแกร่งขึ้น เราจะกลับมาเปิดโลงศพอีกครั้ง” เย่เสี่ยวเออร์กล่าวอย่างเสียดาย
แม้ว่าพวกเขาจะยอมแพ้ในการเปิดโลงศพ แต่ทีมยังคงค้นหาห้องฝังศพเพื่อไม่ให้พลาดสมบัติใดๆ
ในที่สุดพวกเขาก็พบโถดินเผาที่ถูกปิดอย่างแน่นหนา 3 โถ
หลังจากความพยายามหลายครั้งเพื่อเปิดโถ ทีมก็ตระหนักว่าโถแข็งนี้เหมือนกับโลงศพ ไม่มีทางที่พวกเขาจะเปิดพวกมันได้
“จริงๆแล้วอาจไม่มีสมบัติใดๆในโถ เรามีสิ่งที่คล้ายกันจำนวนมากอย่างโถถูกฝังอยู่ใต้พื้นดินของหมู่บ้านของเรา หากคุณโชคดี คุณอาจพบไวน์เก่าแก่บางชนิดที่ผลิตโดยบรรพบุรุษ” เบอร์เซิร์กเกอร์ที่ดูธรรมดาๆในทีมแสดงความคิดเห็น
“และถ้าคุณโชคไม่ดีล่ะ?” ทีมจ้องมองเขาอย่างสงสัย
“หากคุณโชคไม่ดี คุณอาจขุดพบหนึ่งในบรรพบุรุษของคุณ”
คำตอบของเขาทำให้คนอื่นเหวอ
เมื่อฟังทฤษฎีตรงไปตรงมาของเบอร์เซิร์กเกอร์ ทีมก็มองเกี่ยวกับทั้งสามโถเปลี่ยนไป พวกเขารู้สึกไม่ชอบใจที่จะถือขี้เถ้าศพไว้ในมือและตัดสินใจทิ้งโถไว้บนพื้น
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา เป่ยลี่ก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวและถือโถทั้งสามไว้ในอ้อมแขนของเธอ “ฉันจะเอาพวกมันไปกับฉันด้วยหากพวกคุณไม่ต้องการมัน”
สมาชิกพบว่ามันรู้สึกตลกเมื่อเห็นเป่ยลี่ผู้น่ารักถือโถใหญ่ทั้งสามใบไว้ แต่พวกเขาก็ยังส่ายหัวรับไม่ได้
เป่ยลี่สวมรอยยิ้ม ด้วยโถในอ้อมแขนของเธอ เธอทำให้มันหายเข้าไปในช่องสิ่งประดิษฐ์
ไม่มีใครคิดว่านี่เป็นสิ่งที่แปลก
เพราะทุกผู้เล่นมีช่องเก็บของส่วนตัวของพวกเขา ช่องส่วนตัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งของช่องสิ่งประดิษฐ์การต่อสู้ซึ่งแบ่งออกเป็นส่วนๆให้สำหรับผู้เล่นแต่ละคน
หลังจากที่พวกเขาค้นหาห้องฝังศพอีกครั้งและตรวจสอบจนแน่ใจว่าพวกเขาไม่ได้พลาดอะไร ทีมก็ติดตามเย่เสี่ยวเออร์ออกจากห้อง ในระหว่างนี้พวกเขาได้ทำเครื่องหมายตำแหน่งไว้ในพื้นที่ โดยมีเจตนาจะกลับมาอีกครั้งเมื่อพวกเขาแข็งแกร่งพอ
เมื่อพวกเขาออกจากถ้ำ ก็มีลมแรงพัดลมร้อนใส่พวกเขา
พวกเขาจ้องมองเพื่อดูมังกรไฟขนาดใหญ่พุ่งเข้าหาพวกเขา ผู้เล่นสิบคนที่อยู่ใต้มังกรไฟพยายามหลบหนีอย่างบ้าคลั่งขณะที่หัวหน้าของพวกเขาจับไข่แดงเหมือนไฟไว้ในมือ
“พี่น้อง ช่วยฉันด้วย ช่วยฉัน” โดยสังเกตเห็นเย่เสี่ยวเออร์และสมาชิกทีมของเธอ หัวหน้ารู้สึกโล่งใจอย่างมากขณะที่เขารีบมุ่งเข้าไปหาพวกเขา
“พี่มึงสิ อย่ามาใกล้ฉัน”
เมื่อเห็นอย่างนี้ เย่เฉินชี้ไปที่ผู้เล่นคนอื่นที่วิ่งเข้าหาพวกเขาด้วยดาบใหญ่ของเขาก่อนที่เขาจะตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
“พี่น้อง ช่วยพวกเราด้วย”
“อย่าเข้ามาใกล้พวกเรา”
ผู้เล่นทั้งสองฝั่งยังคงตะโกนใส่กัน
“มังกรเป็นระดับบอส ฉันจะให้คุณเป็นคนแรกที่สังหารมัน ช่วยฉันด้วย” ผู้เล่นหัวหน้าร้องตะโกน
“ไร้สาระ ทำไมคุณไม่ฆ่ามันก่อนล่ะ? หากคุณเข้าใกล้เราอีกก้าว ฉันจะฆ่าคุณ” เย่เฉินตะโกนเสียงดัง
เมื่อมองไปที่มังกรซึ่งกำลังมุ่งหน้าไปทางพวกเขา เย่เสี่ยวเออร์และกลุ่มของเธอรู้สึกกลัว หวังว่าโจรโขมยไข่จะไม่ลากพวกเขาไปสู่ความยุ่งยากด้วย
“เร็ว เข้าไปในถ้ำ”
เมื่อมังกรไฟพุ่งมาหาพวกเขา เย่เสี่ยวเออร์ก็รีบพาทีมของเธอเข้าไปในถ้ำ
ในเวลาน้อยกว่าห้าวินาที ดินก็เริ่มสั่นสะเทือนก่อนที่พวกเขาจะถูกหินถล่มใส่
“คำราม” เสียงคำรามของมังกรไฟดังก้องไปทั่วบรรยากาศ
ถ้ำสั่นสะเทือนอีกครั้งและหินตกลงมาอีก
ในขณะที่ทีมตะกายเพื่อค้นหาจุดปลอดภัย พวกเขาพบว่ามีผู้เล่นอีกสามคนได้เข้ามากับพวกเขา
พวกเขาจ้องที่ผู้เล่นที่ถือไข่มังกร ทุกคนในห้องเงียบไปสามวินาทีก่อนที่เย่เฉินจะค่อยๆยกดาบใหญ่ของเขาขึ้นช้าๆ
แม้จะมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น แต่เย่เสี่ยวเออร์ก็ถูกดูดดึงความสนใจเมื่อเธอได้ยินเสียงร้องอันบริสุทธิ์ของมังกรทารกจากไข่
เธอเก่งเรื่องการฆาตกรรมและปล้นสะดม ดังนั้นเธอจึงไม่พยายามหยุดเย่เฉิน
“เพื่อน เรามาพูดถึงเรื่องนี้กัน ได้โปรดอย่าทำร้ายพวกเรา” หัวหน้าเป็นเบอร์เซิร์กเกอร์สวมรอยยิ้มที่ดูอึดอัดขณะที่เขาจับไข่มังกรไว้แน่น
“ยอมแพ้ไข่” เย่เสี่ยวเออร์ดึงกริชของเธอออกมาและสั่งด้วยความโกรธ
เบอร์เซิร์กเกอร์รู้สึกเป็นทุกษ์อย่างยิ่งในเวลานี้ ทีมของเขาคิดว่าพวกเขาจะปลอดภัยถ้าพวกเขาวิ่งหนีไปหลังจากขโมยไข่มังกร โดยไม่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะนำไข่ใส่เข้าไปในช่องส่วนตัว หลังจากมังกรไฟสังเกตเห็นว่าไข่มังกรหายไป มันก็ติดตามไข่ด้วยความช่วยเหลือจากกลิ่นของมัน
เป็นผลให้พวกเขาตอนนี้เหลือสามผู้เล่น พวกเขารู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของทีมเย่เสี่ยวเออร์หากพวกเขาต้องต่อสู้
มองไปที่ทีมของเย่เสี่ยวเออร์ที่พร้อมจะต่อสู้ มุมปากของเบอร์เซิร์กเกอร์ก็กระตุกขณะที่เขาเตรียมพร้อมที่จะหันเหความสนใจและโต้แย้งกับคู่ต่อสู้ด้วยวาจา ก่อนที่เขาจะทำอย่างนั้น เขาก็เสียสมดุลเมื่อถ้ำเริ่มสั่นไหวอีกครั้ง
คราวนี้การสั่นสะเทือนรุงแรงยิ่งกว่าเดิม หลังจากมังกรคำราม พวกเขารู้สึกราวกับว่าถ้ำกำลังจะระเบิด
สิ่งที่หล่นลงบนพวกเขานั้นไม่ใช่เศษหินอีกแล้วแต่เป็นหินขนาดใหญ่
“ตุบ ตุบ ตุบ”
ผู้เล่นถูกฝังด้วยหินทีละคนขณะที่แผ่นดินเริ่มสั่นด้วยความรุนแรงมากขึ้น เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทำให้มังกรบ้าคลั่งไปแล้ว
เมื่อมาถึงจุดนี้ เย่เสี่ยวเออร์ก็กระโจนไปข้างหน้าอย่างไร้ความปราณีและเตะอย่างบ้าคลั่งใส่เบอร์เซิร์กเกอร์ที่ถือไข่มังกร จากนั้นเธอก็คว้าไข่มังกรไว้ในมือของเขา
เบอร์เซิร์กเกอร์ก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ ทีมของพวกเขาเสียสละอย่างมากสำหรับไข่มังกรนี้ นอกจากนี้คุณค่าของไข่มังกรก็ประเมินค่าไม่ได้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาตั้งใจจะเอาไข่กลับคืนมา หินก้อนใหญ่จากข้างบนตกลงมาทับเขา
เย่เสี่ยวเออร์ถือไข่ไว้อย่างดีและพยายามเก็บมันไว้ในช่องส่วนตัว แต่มันก็ทำให้เธอประหลาดใจ เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้น เธอถูกตอบกลับด้วยข้อความแทน
“สิ่งมีชีวิตถูกห้ามใส่ในช่องส่วนตัว”
ในช่วงเวลาที่สำคัญนี้ เสียงครางบริสุทธิ์ไร้เดียงสามาจากไข่มังกรขณะที่เปลวไฟสีแดงเริ่มวนไปรอบๆไข่
“แคร๊ก”
มีรอยแตกปรากฏบนเปลือกไข่ก่อนที่มันจะเริ่มยาวขึ้นอย่างต่อเนื่อง
“บูม!” ไข่แตกและมังกรไฟตัวน้อยน่ารักบินออกมาจากไข่
“โฮววว…” มังกรไฟเด็กยกหัวขึ้นทันทีแล้วปล่อยเสียงคำรามอย่างดีใจออกมา
อย่างไรก็ตามเย่เสี่ยวเออร์คว้ามังกรไฟตัวเล็กไปที่คอของมันและยกมันขึ้นมาต่อหน้าเธอ
ด้วยการไม่ยอมแพ้ เย่เสี่ยวเออร์พยายามอีกครั้งเพื่อนำมังกรไฟเด็กเข้าไปในช่องส่วนตัวของเธอ
มีบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น มังกรไฟตัวน้อยกลายร่างเป็นแสงและหายไปในร่างกายของเธอ
[ประกาศเซิฟเวอร์ : ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นเย่เสี่ยวเออร์สำหรับฟักไข่สัตว์เลี้ยงตัวแรก มังกรกลืนเพลิง(ทารก)]
เมื่อประกาศได้รับการปล่อยตัว เสียงคำรามดังก้องสะท้อนไปทั่วถ้ำและบี้ถ้ำ ในขณะนี้เย่เสี่ยวเออร์ก็ถูกหินจำนวนมากทับจนตาย
