The Boss Behind The Game – ตอนที่ 45 : ยิงเป้าธนู (พาร์ท 2)

[นักธนูไล่ล่าดวงอาทิตย์ : สายเลือดของสุดยอดนักธนูแห่งดินแดนเป่ยฉี]

เบื้องหลังของคลาส : นักธนูไล่ล่าดวงอาทิตย์ ผู้ที่หลงใหลในการยิงธนู เขาได้ทุ่มเท่มานานนับทศวรรษเพื่อเป็นหนึ่งในทักษะการยิงธนู แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่สำเร็จในช่วงชีวิตของเขา เมื่อไฟหยินในตัวของเขากำลังจะมอดลง เขาได้พบเจอกับภาพเงาของจักรพรรดิจินหวู่ที่กำลังเคลื่อนที่ผ่านแสงตะวันลับขอบฟ้าที่สาดส่องเข้ามา เมื่อมองไปที่แสงตะวันที่สาดข้ามผ่านท้องฟ้า ความรู้สึกก็ได้ปะทะเข้ากับตัวของเขาอย่างแรง ทันใดนั้นเขาก็ได้รับความเข้าใจถึงออร่าของแสงอาทิตย์ที่สาดส่อง ชีวิตของเขาถูกชุบขึ้นมาและอายุขัยของเขาก็ได้ยืดยาวออกไป เขาทำมันสำเร็จแล้ว และอีกสามปีต่อมา เขาก็ได้กลายมาเป็นนักธนูที่มีฝีมือดีที่สุดในดินแดนแห่งเป่ยฉี

การบ่มเพาะพลังของคลาส : คุณสมบัติจะถูกเพิ่มขึ้น 50% ในทุกๆระดับเลเวลของผู้เล่นที่เพิ่มขึ้น ผู้เล่นจะได้รับพลังเสริมพิเศษ อีเกิลอายส์ และหลอดพลังงานพิเศษ ออร่าแห่งการไล่ล่าดวงอาทิตย์

“อีเกิลอายส์(พาสซีฟ)” : ยกระดับความสามารถในการมองเห็น ผู้เล่นจะได้รับการปรับปรุงระยะโฟกัสของตาดำ

“ออร่าแห่งการไล่ล่าดวงอาทิตย์ (ใช้ 5 จุด)” : ผู้เล่นสามารถยิงธนู 5 ดอกที่ได้รับการเสริมพลังจากออร่าแห่งการไล่ล่าดวงอาทิตย์และทำดาเมจเป็นวงกว้าง

“สไลด์ (ใช้ 3 พ้อย)” : ผู้เล่นสามารถยืดหยุ่นความสามารถของการไล่ล่าดวงอาทิตย์และปรับใช้กับเท้า ทำให้ผู้เล่นกระทำการสไลด์ด้วยความเร็วได้ในระยะสั้น (มันสามารถใช้ในการหลบหลีกการโจมตีและการเข้าหาคู่ต่อสู้ได้)

“การทำลายล้าง (ใช้พลังงานทั้งหมดที่เหลืออยู่)” : ผู้เล่นสามารถรวบรวมพลังของการไล่ล่าแสงอาทิตย์จากทั่วทุกส่วนของร่างกายและหลอมลูกธนูแห่งพลังวิญญาณเพื่อโจมตีด้วยการโจมตีที่รุนแรง (ไม่ต้องใช้ลูกธนูในการใช้ทักษะนี้)

“ระดับขั้นที่สองจะเริ่มขึ้นหลังจากที่ผู้เล่นมีระดับเลเวล 100 และผ่านภารกิจการเลื่อนคลาส รายละเอียดเพิ่มเติมติดต่อผู้สอนคลาส”

อาวุธของคลาส : ธนูและลูกธนู

ผู้เล่นที่กำลังดูไลฟ์สตรีมอยู่ต่างก็ได้เฝ้าดูด้วยความอิจฉาต่อหน้าต่างของนักธนูไล่ล่าดวงอาทิตย์

“นักธนูระดับสูงทั้งสิบคนได้รับการสืบทอดด้วยความสามารถของพวกเขาเอง น่านับถือนัก!”

“ฉันอิจฉาพวกนายนะแต่ไม่ได้ริษยาเลยเพราะพวกนายได้รับการสืบทอดด้วยความสามารถของตัวเองล้วนๆ แม้ว่าฉันจะเล่นคลาสเดียวกันกับพวกนาย ฉันก็คงจะยิงเป้าหมายไม่โดนด้วยความสามารถของฉัน”

“ฉันรู้แล้ว! เพื่อที่จะเลื่อนคลาสนี้ มันจะต้องใช้พรสวรร์ในการยิงธนู คนธรรมดาคงไม่มีวันทำได้แน่นอน!”

ผู้ชมต่างยอมรับผู้เล่นทั้งสิบคนนี้ที่กำลังจะได้รับการสืบทอดอย่างเป็นเอกฉันท์ พวกเขาได้รับมันด้วยความสามารถของตัวเอง ไม่ใช่เพราะโชคช่วย ผู้เล่นอื่นต่างก็ดีใจไปกับพวกเขาอย่างแท้จริง

ไม่นานหลังจากเย่เฉินได้รับการเลื่อนระดับคลาส เขาดีใจมากที่ได้รับทักษะใหม่ทั้งสามทักษะมาในทันที

เมื่อได้รู้ว่าเขานั้นมีเวลาแค่ 30 นาทีเพื่อทดสอบทักษะ เย่เฉินก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมา

เขายกธนูเหล็กขึ้นมาและหยิบลูกธนูจากกระบอกใส่ลูกธนูที่เขาได้มาใหม่ จากนั้นเขาล็อคลูกธนูเข้ากับสายธนู เล็งไปที่เป้านิ่งที่อยู่ห่างออกไป 50 เมตร เขาปล่อยลูกธนูออกไปอย่างมั่นใจ

“ตุ๊ด! 0 คะแนน” สกอร์บอร์ดแสดงคะแนนมาจากไกลๆ

“แค่ก มันเป็นความผิดพลาด มันเป็นความผิดพลาด” เมื่อเขารู้ว่าเขานั้นอยู่ในไลฟ์สตรีม เย่เฉินยิ้มออกมาแบบอายๆก่อนที่จะหยิบลูกธนูขึ้นมาอีกดอกหนึ่ง

ไม่นานผู้ที่หัวเราะต่อเย่เฉินก็เงียบลง

เขายิงธนูออกไป 5 ครั้งติดต่อกัน แต่ก็ไม่มีสักดอกที่เข้าเป้า

เย่เฉินตกใจกับผลที่ออกมา

ด้วยมือที่สั่นของเขา เย่เฉินเล็งไปที่เป้าที่อยู่ไกลออกไป 100 เมตรและได้เปิดใช้งานอีเกิลอายส์ของเขา เขาสามารถเห็นเป้าระยะไกลนั้นได้ชัดเจนด้วยตาเปล่า

เย่เฉินยกธนูของเขาขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง หายใจเข้าลึก ก่อนที่เขาจะปล่อยสายธนูในมือของเขาออกไปช้าๆ

“ตุ๊ด! 0 คะแนน”

“ตุ๊ด! 0 คะแนน”

“ตุ๊ด! 0 คะแนน”

เย่เฉินผู้ไม่ยอมแพ้ สายตาของเขาจ้องไปที่เป้าเคลื่อนที่ที่อยู่ห่างออกไป 150 เมตรและเริ่มยิงธนูอย่างเมามัน

“ตุ๊ด! 0 คะแนน”

“ตุ๊ด! 0 คะแนน”

คะแนนที่ขึ้นเรียงกันทำให้เย่เฉินอยู่ในความงุนงง

และผู้เล่นที่กำลังดูไลฟ์สตรีมอยู่ต่างก็ประหลาดใจไปกับเขา

อะ_แมมมอธ: “ไม่ใช่ว่าเขาเป็นแชมป์เปี้ยนเหรอ? ผมลัพธ์มัน… ฉันมีความคิดที่แย่มากๆ”

เครย่อน_ซินชาน: “เป้ายิงธนูเคลื่อนที่นี้ ผู้เล่นที่สามารถยิงโดนเป้าจะต้องยิงในจังหวะที่ถูกต้องเท่านั้น ฉันคิดว่าผู้เล่นอื่นๆก็มีความคิดเหมือนกัน”

เย่เสี่ยวเอ่อผู้น่ารัก : “ฉันแทบไม่เชื่อเมื่อได้เห็นทักษะที่โดดเด่นในการยิงธนูของน้องชายของฉัน เขาไม่เคยผ่านการฝึกฝนที่ไหนมาก่อน ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น นี่มันเป็นความจริงที่เกินจะรับได้”

สไตรค์_โกลด์ : ”มันก็จริง นี่เรียกว่าเป้าเคลื่อนที่ในตำนานได้ไหม?”

อินวิสิเบอร์_โลนลิเนส : “บางทีเขาอาจจะปิดระบบเล็งอัตโนมัตและดันเปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของเขา”

วอเทอร์เมล่อน_ทาโร่ : “แล้ว…แอคเคาท์ของเขาถูกปลดเหรอ?”

การ์ด_วิท_ไนฟ์ ตอบ วอเทอร์เมล่อน_ทาโร่ : “โดยทั่วไปแล้ว…มันก็ใช่…”

โกลเด้น_เซนต์_เซย่า : “ดูเหมือนจะเครียดหน่อยๆแล้วนะ ฉันมีคำถาม…ขอขำออกมาได้ไหม?”

เดอะ_บรอนซ์_เพลย์เยอร์ ตอบ โกลเด้น_เซนต์_เซย่า : “ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันขอเริ่มเลย!”

ในตอนนี้ เย่เฉินได้รู้แล้วว่าปัญหานี้มันใหญ่แค่ไหน

ไม่แน่ การยิง 15 นัดแรกที่อยู่บนเป้านั้นอาจจะเป็นเรื่องบังเอิญ!

ความคิดนี้ทำให้เย่เฉินหน้าซีด นัยน์ตาเหมือนคนไร้วิญญาณ

หลังจากที่เขาได้เลื่อนคลาสและกลายเป็นนักธนู คันธนูและลูกธนูคือสิ่งเดียวเท่านั้นที่เขาได้รับแล้วสวมใส่เอาไว้ เมื่อเขาคิดได้เช่นนั้น มือของเย่เฉินที่กำลังถือคันธนูอยู่ก็เริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

เขาพยายามที่จะเอาดาบใหญ่สีฟ้าออกมาจากช่องเก็บของของเขา

“คำเตือน: คุณได้รับการเลื่อนคลาสแล้ว และตอนนี้คุณคือนักธนูไล่ล่าดวงอาทิตย์ อาวุธของคุณคือคันธนูและลูกธนู คุณไม่สามารถใช้งานดาบใหญ่ได้”

“โอ้ มาย ก็อด! ฉันจะขอลดระดับลงไปเป็นเบอร์เซิร์กเกอร์อีกครั้งนึงได้ไหม?” เย่เฉินนั่งหมอบลงไปบนพื้นและคำรามออกมาอย่างน่าเวทนา

ในคอมเม้น :

เครย่อย_ซินชาน: “สุดยอด! ยินดีด้วยที่ทำให้คนบางคนเป็นบ้าไปแล้ว!”

อะ_แมมมอธ: “อย่าร้องเลยน้องชาย นายสามารถแสดงการยิงเป้าเคลื่อนที่ให้คนดูได้ดูนะ”

สไตรค์_โกลด์: “อย่าร้องนะ นายจะสามารถใช้ธนูของนาย…ไปหวดศัตรูได้อยู่นะ ฮ่าฮ่าฮ่า!”

วอเทอร์เมล่อน_ทาโร่: “พวกนายจะช่วยเห็นใจผู้ชายคนนี้หน่อยได้ไหม? ดูด้วยว่าแชมป์เปี้ยนของเราร้องไห้หนักแค่ไหน เขาทุกข์ขนาดไหน!”

เย่เสี่ยวเอ้อผู้น่ารัก: “น้องชาย มันมีหลายอย่างที่นายไม่สามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ นายจะต้องทำได้! เริ่มฝึกฝนทักษะการยิงธนูของนายเดี๋ยวนี้เลย นายจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในการยิงธนูในอีกไม่นาน!”

เครย่อย_ซินชาน ตอบ เย่เสี่ยวเอ้อผู้น่ารัก: “ผู้เชี่ยวชาญเป้าเคลื่อนที่น่ะเหรอ? (นี่มันน่าตลกดี)”

เย่เสี่ยวเอ้อผู้น่ารัก ตอบ เครย่อน_ซินชาน: “นี่พวกนายทั้งหมดที่มาจากกิลด์เกรทดราก้อนพยายามหาเรื่องใช่ไหม?”

เครย่อน_ซินชาน ตอบ เย่เสี่ยวเอ้อผู้น่ารัก: “พวกเราไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก พวกนายมีผู้เชี่ยวชาญเป้าธนูเคลื่อนที่อยู่ด้วย พวกเรากลัวจะโดนยิงเข้าที่หัวนะ”

ดูไปที่คอมเม้นใต้ไลฟ์สตรีม เย่เฉินก็ยิ่งรู้สึกทุกข์ใจ

นึกไปตอนที่เขาเป็นเบอร์เซิร์กเกอร์ธรรมดาที่เหี้ยมโหด เขารู้สึกเสียใจที่ไม่หวงแหนคลาสนั้นเอาไว้ในตอนที่เขาสามารถเลือกได้ แต่เขากลับตัดสินใจผิด เลือกที่จะเข้าร่วมการทดสอบ

เขายิ่งรู้สึกขมขื่นเมื่อเข้าคิดได้ว่าเขานั้นคือแชมป์เปี้ยนจริงๆ