วันต่อมา ที่เกาะแมลงในมหาสมุทรวอยด์
เรือรบภูตกำลังมุ่งหน้าไปที่เกาะในทะเลอันกว้างใหญ่ หลิวไช่บอกกับออร์คที่เฝ้าท่าเรือเกี่ยวกับจุดมุ่งหมายที่พวกเขามาที่นี่
เสี่ยวเทียนรีบมาที่ท่าเรือทันทีที่เขาได้รับข่าว
รูปลักษณ์ที่คุ้นเคยของหลิวไช่และคนของเขาทำให้เสี่ยวเทียนยิ่งงงมากยิ่งขึ้น
เขารู้ว่าพ่อค้าจากเดโมลิชั่นจะไม่กลับมาในอีกวันหนึ่งถ้ายังไม่เจอตัวพวกหัวขโมยที่มาเอาบุตรแห่งท้องทะเลไป
“พวกเจ้าพบหัวขโมยที่เอาบุตรแห่งท้องทะเลไปแล้วรึ?” เสี่ยวเทียนมองที่หลิวไช่และถามด้วยความตื่นเต้น
หลิวไช่พยักหน้าอย่างใจเย็น “ไม่ใช่แค่เจอเท่านั้น แต่ข้ายังจับพวกมันมาให้ท่านอีกด้วย”
หลิวใช่พูดพร้อมกับโบกมือของเขาไปด้านหลัง ผู้เล่นสามคนที่สวมเกราะหนักถูกนำตัวลงมาจากเรือรบ
เสี่ยวเทียนไม่เชื่อสายตาของเขาที่ได้เห็นผู้เล่นทั้งสามที่ถูกโซ่ล่ามเอาไว้ต่อหน้าเขา
ทำไมพวกหัวขโมยบุตรแห่งท้องทะเลนั้นจึงถูกจับตัวได้ง่ายขนาดนี้? นั่นมันแทบไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆเลย เขาคิดว่าพ่อค้าเดโมลิชั่นกลับมาเพื่อแจ้งข่าว แต่มันเกิดคาดที่พวกเขานั้นจับพวกหัวขโมยกลับมาได้
“บอส น่าจะเป็นพวกมันนี่แหละ มันไม่น่าจะมีอะไรผิดพลาด พวกมันดูคล้ายโจรและอยู่เผ่าเดียวกันทั้งหมด” ออร์คที่เนื้อตัวมีแต่คราบเลือดและใบหน้าที่ยับเยินก้าวเท้าออกมาก่อนที่จะพูด
เสี่ยวเทียนมองไปที่ผู้เล่นทั้งสามที่ถูกล่ามเอาไว้ดูท่าทางที่เยือกเย็นหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาพูด
“พวกเจ้าเป็นคนขโมยบุตรแห่งท้องทะเลไปใช่ไหม? ตอบข้ามา!”
เสี่ยวเทียนเดินไปข้างหน้า ต่อยเข้าไปที่หน้าอกของผู้เล่นคนหนึ่งขณะที่เอ่ยคำถาม
เสี่ยวเทียนไม่ได้ใช้พลังกับหมัดของเขามากนัก แต่ผู้เล่นก็ถึงกับกระอักเลือดออกมา โอดครวญด้วยความทรมาน
การเฝ้าดูลูกน้องที่แสดงละครได้ดี ในการทุกทนข์อยู่ในความเจ็บปวดนั้นทำให้หลิวใช่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจอยู่เงียบๆ
ลูกน้องพวกนี้เป็นพวกที่หลิวไช่เลือกมาอย่างดีเพื่อหลอกเสี่ยวเทียนและโกงต้นวัตถุดิบวิญญารอีก 30 ต้น ที่เหลือ
เสี่ยวเทียนยื่นมือออกไปคว้าผมของผู้เล่นคนนั้นและยกขึ้น “ตอบข้ามา! ว่าพวกเจ้าเป็นคนที่เอาบุตรแห่งท้องทะเลไปใช่ไหม?”
ด้วยสีหน้าแห่งความเจ็บปวด ผู้เล่นก็พ่นเลือดที่อยู่เต็มปากใส่หน้าของเสี่ยวเทียน “ข้าเอง แล้วจะทำไม?”
สีหน้าของเสี่ยวเทียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงด้วยความโกรธเมื่อได้ยินผู้เล่นเหล่านั้นสารภาพออกมา อย่างไรก็ตาม เขาก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างไม่ปกติในตอนที่เขากำลังจะถามคำถามต่อ
ผู้เล่นคนนั้นยอมรับออกมาเหมือนกับว่าเขารอให้เสี่ยวเทียนถามเขาอยู่
นั่นทำให้เสี่ยวเทียนยิ่งโมโห เขาถามอีกครั้ง “มันต้องมีใครบางคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เจ้าจะต้องเป็นแพะแน่ๆ บอกข้ามา ใครที่อยู่เบื้องการขโมยบุตรแห่งท้องทะเล?”
เมื่อได้ยินคำถามของเสี่ยวเทียน หลิวไช่จึงต้องส่งข้อความผ่านแชทกิลด์อย่างเลี่ยงไม่ได้
“ใช่แล้ว ให้มันสงสัยเจ้า ให้มันคิดว่ามีองกรณ์ใหญ่ๆอยู่เบื้องหลังน่ะดีที่สุดแล้ว แสดงให้ดีล่ะ!”
ผู้เล่นคนนั้นมองไปที่เสี่ยวเทียนและหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำสั่งของหลิวไช่ “แกพูดเรื่องอะไรของแก? มีแค่พวกเรานี่แหละ พวกเราแอบเข้าไปในเกาะจากริมทะเลและแอบอยู่ข้างๆทุ่งวิญญาณอยู่ตั้งหลายชั่วโมง ข้าก็แค่ฉวยโอกาสเข้าไปขโมยบุตรแห่งท้องทะเลตอนที่พวกผู้คุมกำลังเปลี่ยนกะ คู่หูของข้าที่อยู่ด้วยต้องถูกฆ่าตาย!”
“อ้อ ใช่ แถมข้ายังสังหารลูกชายของเจ้าไปด้วยนะ ชื่ออะไรนะ? โก๋วตานใช่ไหม?” ผู้เล่นพูดต่อด้วยการเยาะเย้ย
เสี่ยวดทียนโกรธจัด เขายกแขนขึ้นมาตบเข้าไปที่หน้าของผู้เล่นจนกระทั่งมันดูไม่ได้
“เจ้าจริงๆสินะ! กล้าดียังไง บอกข้ามาว่าตอนนี้บุตรแห่งท้องทะเลนั่นอยู่ที่ไหน!”
เมื่อได้เห็นผู้เล่นคนนั้นยั่วโมโหเสี่ยวเทียน หลิวไช่ก็ส่งข้อความในแชทกิลด์อีกครั้ง
“ดีมาก แสดงต่อไป! แล้วเจ้าจะได้ส่วนแบ่งของวัตถุดิบวิญญาณ!”
ผู้เล่นที่ถูกตบนั้นดีใจมากเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น แต่เขาก็ยังแสดงให้ดูอ่อนแอต่อไป
บุตรแห่งท้องทะเล? แย่หน่อยนะ มันถูกบอสของเราขายไปแล้วหล่ะ แกต้องการมันไหมล่ะ? ไปหาเขาด้วยตัวแกเองเถอะ!”
คำพูดของผู้เล่นนั้นยั่วโมโหเสี่ยวเทียนสุดขีด เขาคงจะฆ่าพวกผู้เล่นไปแล้วถ้าพวกนี้ไม่มีเบาะแสอะไร
“ข้ารู้อยู่แล้ว ว่ามันจะต้องมีใครอยู่เบื้องหลัง บอกข้ามาว่าใครคือบอสของพวกเจ้าแล้วข้าจะปล่อยเจ้าไป!” เมื่อได้รู้ว่าผู้เล่นคนนี้นั้นดื้อด้านแค่ไหน เสี่ยวเทียนจึงเปลี่ยนวิธีถาม
“แกควรจะกังวลเกี่ยวกับบุตรแห่งท้องทะเลอีก 4 ผลที่เหลืออยู่บนเกาะแมลงนั่นแทนนะ จะตามหาบอสเราเหรอ? ฝันไปเถอะ!”
คำพูดของผู้เล่นนั้นทำให้เสี่ยวเทียนรู้สึกกลัวเล็กน้อย เพราะมันทำให้เขาตระหนักว่าองกรณ์ที่อยู่เบื้องหลังพวกหัวขโมยบุตรแห่งท้องทะเลนั้นดูเหมือนจะกำลังวางแผนที่จะมาขโมยอีก สิ่งที่ทำให้เขาเครียดหนักกว่าเดิมคือความจริงที่ว่าคนๆนี้นั้นสามารถบอกได้อย่างแม่นยำว่ายังมีบุตรแห่งท้องทะเลเหลืออีก 4 ผล
โจรที่วางแผนมาอย่างแนบเนียน? ความคิดได้วิ่งเข้ามาที่หัวของเสี่ยวเทียน
เสี่ยวเทียนยังคงโกรธอยู่ เขาไม่แน่ใจว่าองกรณ์ไหนที่อยู่เบื้องหลังหรือว่าใครที่จะมาไกลถึงที่นี่ เมื่อคิดว่าพวกเขาอาจจะวางแผนการขโมยบุตรแห่งท้องทะเลที่เหลือ ทำให้เสี่ยวเทียนรู้สึกอึดอัดและตื่นตัวในเวลาเดียวกัน
เขาสามารถอธิบายต่อหน้าราชาแห่งท้องทะเลได้ถ้ามีบุตรแห่งท้องทะเลเพียงผลเดียวที่หายไป แม้ว่าเขาจะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก แต่ก็ไม่ถึงกับตาย
อย่างไรก็ตาม เสี่ยวเทียนกระจ่างแล้วว่าโอกาสรอดเพียงหนึ่งเดียวคือการหนีไปจากมหาสมุทรวอยด์แห่งนี้ถ้าหากบุตรแห่งท้องทะเลที่เหลือถูกขโมยไป เพราะราชาแห่งท้องทะเลคงไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆเป็นแน่
เสี่ยวเทียนกระหายต่อความอยากรู้ว่าใครที่เป็นคนวางแผนนี้
“เจ้าคิดจริงหรือว่าข้าจะไม่มีวิธีอื่นที่จะต่อกรกับเจ้า? ข้ามีวิธีทรมานอีกมากมายอยู่บนเกาะแมลงแห่งนี้ เจ้ารีบพูดความจริงออกมาจะดีกว่าถ้าไม่อยากทรมาน” เสี่ยวเทียนยังไม่ยอมแพ้
แต่ผู้เล่นทั้งสามก็ยังดึงดันเพราะพวกเขายอมตายดีกว่าที่จะบอกความจริง
เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนั้น เสี่ยวเทียนโบกมือและสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาให้พาคนพวกนี้ไปขังเอาไว้ในพื้นที่ส่วนในของเกาะ
เสี่ยวเทียนยกมือขึ้นตบที่หน้าอกของตัวเองแสดงถึงความนับถือต่อหลิวไช่หลังจากที่ผู้เล่นทั้งสามนั้นถูกนำตัวไป
“พ่อค้าแห่งเดโมลิชั่นนั้นทำได้ดีสมชื่อจริงๆ ข้านับถือ ถ้าข้าจะขอ เจ้าจะตอบรับคำขออีกอย่างหนึ่งของข้าได้หรือไม่?”
หลิวไช่หัวเราะในแชทกิลด์เมื่อได้ยินคำพูดพวกนั้น
“พี่น้อง ดูที่ไอ้โง่นี่สิ ติดกับเข้าจังๆ! มันยังบ่นไร้สาระถึงพ่อค้าแห่งเดโมลิชั่นว่าทำได้ดีสมชื่อจริงๆ! ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!”
สมาชิกกิลด์ไม่สามารถเก็บขำได้เพราะพวกเขาทุกคนคุยกันอยู่ในแชท
“ลอร์ดเสี่ยวเทียน ข้าไม่อ้อมค้อมเลยนะ พวกเรานั้นได้รวบรวมข้อมูลและคอนเนคชั่นเอาไว้มากมาย พวกเราพบเบาแสที่เล็กที่สุดและตามไปจับหัวขโมยพวกนี้ด้วยตัวเอง…”
เสี่ยวเทียนเข้าใจสิ่งที่หลิวไช่พยายามจะบอกได้ทันที เขายกมือขึ้นมาเพื่อหยุดหลิวไช่ที่จะพูดต่อแม้ว่าเขาจะยังพูดไม่จบก็ตาม
“ข้าวสายเลือดวิญญาณ 100 ต้น ตามหาตัวผู้ที่บงการเรื่องนี้ ข้า เสี่ยวเทียน จะจบรางวัลให้เจ้าอย่างงาม!”
ข้อเสนอของเสี่ยวเทียนทำให้ใจของสมาชิกกิลด์เดโมลิชั่นเต้นอย่างแรง
หลิวไช่พยักหน้าด้วยความใจเย็น
“ในเมื่อลอร์ดเสี่ยวเทียนจริงใจต่อข้าถึงเพียงนี้ พ่อค้าแห่งเดโมลิชั่นจะพยายามให้เต็มที่!”
เสี่ยวเทียนยิ้มออกมาเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด จากนั้นเขาก็นำต้นข้าวสายเลือดวิญญาณทั้ง 30 ต้นที่ถูกเตรียมไว้ก่อนหน้านี้จากมือของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขายื่นให้กับหลิวไช่
“ข้า เสี่ยวเทียน จะรอการกลับมาครั้งหน้าของพวกเจ้า พ่อค้าแห่งเดโมลิชั่น!”
