The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 741-742

ตอนที่ 741 คนที่แต่งงานต้องเลือกด้วยตัวเอง
ตอนที่741 คนที่แต่งงานต้องเลือกด้วยตัวเอง
เฟิงหยูเฮงนำการแต่งงานขึ้นมาอีกครั้งทำให้ท่านผู้หญิงหยวนกลัวที่จะแสดงความคิดของเนื่องจากถูกลดตำแหน่งของนางไปเมื่อมองตรงไปที่ฮ่องเต้ นางหวังว่าเขาจะส่ายหน้าแล้วบอกว่าเขาจะไม่อนุญาต
น่าเสียดายที่สิ่งต่างๆ ไม่เป็นไปตามที่นางคาดหวัง ไม่เพียงแต่ฮ่องเต้จะไม่ส่ายหน้าเท่านั้น แต่เขายังพยักหน้าและเอ่ยกับเฟิงหยูเฮงว่า “เราคิดถึงการแต่งงานครั้งนี้ในวันนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ประทับใจในบุตรสาวของตระกูลหลู่มากนัก แต่โมเอ๋อก็ถูกส่งไปประจำการที่ชายแดน เขาควรเลือกด้วยตัวเอง มันจะไม่ดีสำหรับเราที่จะต่อต้านความตั้งใจของเขา การแต่งงานครั้งนี้จะถูกตัดสินเช่นนี้ เมื่อโมเอ๋อกลับมาขึ้นราชสำนักในปีใหม่ เราจะอนุมัติการแต่งงานด้วยตัวเอง”
เมื่อได้ยินแบบนี้ตระกูลหลู่ไม่ได้พูดอะไร พวกเขาก้าวไปข้างหน้าคุกเข่าบนพื้น พวกเขาขอบคุณสำหรับพระเมตตาของเขา หลู่ซ่งกล่าวว่า “เจ้าหน้าที่ผู้นี้ขอบพระคุณสำหรับพระราชโองการ และจะทำงานหนักขึ้นตั้งแต่วันนี้ เพื่อที่จะแสดงความจงรักภักดีต่อราชวงศ์ต้าชุนและช่วยแบ่งเบาภาระของฝ่าบาทพะยะค่ะ”
ฮ่องเต้พยักหน้าและไม่ได้พูดอะไรอีกอย่างไรก็ตามการจ้องมองของเขาหยุดที่หลู่หยาน และมองเป็นเวลานาน หลู่หยานก้มหน้าตลอดเวลา และไม่รู้ว่านางถูกฮ่องเต้มองอย่างพิจารณา แต่หลู่ซ่งเงยหน้าขึ้นเมื่อกล่าวและเห็นสิ่งนี้อย่างชัดเจน เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเขากระโจนขึ้นมาถึงลำคอ เขาหวังอย่างเงียบ ๆ ว่าบุตรสาวของเขาจะทำตัวดี ๆ ในเวลาเช่นนี้ และไม่ได้ทำอะไรผิดพลาดในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญเช่นนี้ ถ้าฮ่องเต้ไม่พอพระทัย การแต่งงานครั้งนี้ก็จะถูกยกเลิก และตระกูลหลู่ก็จะไม่ฉลองอะไรเลย
โชคดีที่หลู่หยานก็ถือว่ามีความสามารถและยังคงคุกเข่าเงียบๆ ต่อไปโดยไม่ทำให้เกิดปัญหาใด ๆ แต่ในอีกด้านหนึ่ง ท่านผู้หญิงหยวนก็ล่มสลาย ในขณะที่นางตะโกนเสียงดัง “ไม่ ! ” จากนั้นนางก็คลานไปอย่างหมดหวัง ขณะที่นางกำลังจะไปถึงฮ่องเต้ จางหยวนก็มองให้บ่าวรับใช้ในพระราชวังก้าวไปข้างหน้าทันทีเพื่ออุ้มนางกลับ ท่านผู้หญิงหยวนร้องเสียงดังด้วยความปวดร้าว ในขณะที่ร้องไห้ นางกรีดร้องด้วยเสียงดัง “ฝ่าบาท ฝ่าบาทไม่สามารถตอบตกลงได้ ! บุตรสาวของตระกูลหลู่จะคู่ควรกับโมเอ๋อของเราได้อย่างไรเพคะ ! ได้โปรดคิดทบทวนใหม่ด้วยเพคะ ! ”
คำอ้อนวอนของนางไม่ได้รับความเห็นอกเห็นใจแม้แต่น้อยจากฮ่องเต้ฮ่องเต้มองท่านผู้หญิงหยวนด้วยท่าทางแปลก ๆ และถามว่า “สิ่งนี้ไม่ตรงตามที่เจ้าคาดหวังงั้นหรือ ? ตอนนี้เราสนับสนุนเจ้าในเรื่องนี้แล้ว ทำไมเจ้าถึงขอให้เราคิดทบทวนล่ะ ? ”
ท่านผู้หญิงหยวนตัวแข็งอยู่กับที่นางเคยหวังที่จะได้เข้าร่วมกับตระกูลหลู่เมื่อใด ตระกูลหลู่มีความสำคัญอย่างไรที่จะสนับสนุนบุตรชายของนาง ?
ก่อนที่นางจะนึกถึงได้เฟิงหยูเฮงกล่าวกับนางว่า “คุณหนูของคฤหาสน์เสนาบดีฝ่ายซ้ายนั้นค่อนข้างดีสำหรับบุตรชายของท่านผู้หญิง ท่านผู้หญิงหยวนมีอะไรที่ไม่พึงพอใจหรือ ? ”
ท่านผู้หญิงหยวนจ้องมองนางอย่างดุเดือดและกล่าวอย่างโกรธแค้น “ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเจ้า ! มันเป็นเพราะเจ้า ! แม้ว่าข้าจะถูกลดระดับเป็นท่านผู้หญิง เจ้าต้องไม่ลืมว่าบุตรชายของข้าคือองค์ชายแปด เขาคือองค์ชายและเป็นแม่ทัพที่คอยปกป้องชายแดน เขามีฐานะและอิทธิพลที่สูง คฤหาสน์ของเสนาบดีฝ่ายซ้ายที่ต่ำต้อยไม่คู่ควรหรืออย่างไร ? ”
เฟิงหยูเฮงส่ายหน้า“ท่านผู้หญิงหยวนมองดูคนอื่นในขณะที่มีความรู้สึกว่าตัวเองสูงส่ง ก่อนหน้านี้เจ้าบอกว่าข้าเป็นองค์หญิงที่ต่ำต้อย และตอนนี้เจ้ากำลังบอกว่าตระกูลหลู่ที่เป็นคฤหาสน์ของเสนาบดีต่ำต้อย ถ้าอย่างนั้นในสายตาของท่านผู้หญิง คนแบบไหนที่ท่านนับถือ ? เสนาบดีฝ่ายซ้ายในขณะนี้คือขุนนางขั้นหนึ่ง ถ้าตระกูลแบบนี้ถือว่าต่ำต้อย เจ้าต้องการให้องค์ชายแปดแต่งงานกับผู้หญิงประเภทไหนในราชวงศ์ต้าชุน ปัจจุบันในบรรดาสาว ๆ ในวัยนี้นอกจากองค์หญิงจี่อันและองค์หญิงหวู่หยาง, เทียนเก้อ บุตรสาวของตระกูลหลู่ ขุนนางขั้นหนึ่งควรเป็นที่เคารพนับถือมากที่สุดใช่หรือไม่ ? หากยังไม่พอที่จะทำให้เจ้าพึงพอใจ ถ้าอย่างนั้นองค์ชายแปดก็มีค่าคู่ควรแก่การเป็นองค์ชายแห่งอาณาจักรอื่น” ทันใดนั้นนางก็เข้าใจ และรีบกล่าวว่า “เมื่อนึกย้อนกลับไปถึงวันเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วง ท่านผู้หญิงหยวนและเจ้าหญิงองค์ที่เจ็ดของกูซูดูเหมือนจะสนิทกันมาก เป็นไปได้หรือไม่ที่ท่านผู้หญิงมีความสนใจในตัวองค์หญิงเจ็ด ? ถ้าเป็นเช่นนั้นข้าจะช่วยท่านทูลขอฮ่องเต้สำหรับเรื่องนี้”
ในเวลานี้ความคิดของท่านผู้หญิงหยวนนั้นไม่เป็นระเบียบนางไม่สามารถคิดได้อย่างสมบูรณ์ และความคิดของนางถูกเฟิงหยูเฮงชักจูง นางจะพูดอะไรออกมา ตอนนี้นางได้ยินเฟิงหยูเฮงพูดถึงองค์หญิงเจ็ดของกูซู ความคิดของนางบอกว่าองค์หญิงเจ็ดของกูซูดีกว่าบุตรสาวของตระกูลหลู่ ดังนั้นนางจึงพยักหน้าและได้ยินเฟิงหยูเฮงเอ่ยว่า “ท่านผู้หญิงคิดดีแล้วหรือไม่ ? ”
ท่านผู้หญิงหยวนจะยังคงมีสมองที่จะคิดได้อย่างไรขณะที่นางพยักหน้าโดยรู้ตัว อย่างไรก็ตามนางได้ยินว่าทุกคนในปัจจุบันสูดหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว แม้แต่พระงสนมคนอื่น ๆ ก็มองนางแล้วก็ส่ายหน้าอย่างไร้ประโยชน์ ราวกับว่าพวกเขากำลังดูคนที่สิ้นหวัง นางงุนงงและมองเฟิงหยูเฮงอย่างว่างเปล่าพลางถามว่า “เจ้าไม่ได้บอกว่าเจ้าจะช่วยและทูลขอฝ่าบาทไม่ใช่หรือ ? ทำไมเจ้ายังไม่พูด ? ”
ในที่สุดคนบางคนที่อยู่ด้านล่างก็ไม่สามารถอยู่นิ่งได้แต่พวกเขาก็ยังไม่กล้าพูดอะไร พวกเขาพึมพำกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ แต่หลู่ซ่งที่คุกเข่าอยู่กังวลมากกว่าคนอื่น ในขณะที่เขาตะโกนเสียงดัง ๆ ว่า “ท่านผู้หญิง ! ข้า หลู่ซ่ง เป็นขุนนางขั้นหนึ่ง ทำไมท่านถึงเกลียดบุตรสาวของข้ามาก ? ทำไมนางถึงไม่สมควรที่จะเป็นพระชายาขององค์ชายแปด ? มันเป็นไปได้หรือไม่ที่ท่านผู้หญิงหยวนอยากจะทำลายโอกาสขององค์ชายแปดบนบัลลังก์โดยการแต่งงานกับองค์หญิงต่างอาณาจักรมากกว่าที่จะให้พระองค์แต่งงานกับบุตรสาวของข้า ? ”
คำพูดของหลู่ซ่งเป็นเหมือนแสงไฟที่ทิ้งความประทับใจอันยิ่งใหญ่ให้กับท่านผู้หญิงหยวนและแม้กระทั่งบ่าวรับใช้ของนางไม่สามารถทนและเตือนนางอย่างเงียบ ๆ “ท่านผู้หญิง ตามกฎของราชวงศ์ต้าชุน เมื่อองค์ชายแต่งงานกับองค์หญิงต่างอาณาจักร ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป จะถือว่าองค์ชายจะสละสิทธิ์ในการครองบัลลังก์เจ้าค่ะ ! ”
ท่านผู้หญิงหยวนถูกเขย่ากลับไปที่ความรู้สึกของนางทันทีนางตกหลุมแผนการของเฟิงหยูเฮงและนางเกือบจะเสียชีวิตด้วยความโกรธ นางจ้องมองที่เฟิงหยูเฮงด้วยสายตาที่แทบจะฆ่าคนได้ แต่นางจะทำอะไรได้นอกจากจ้องมอง ?
เฟิงหยูเฮงขดมุมปากของนางแล้วถามว่า“ท่านผู้หญิงต้องการให้องค์ชายแปดแต่งงานกับองค์หญิงจากกูซูหรือไม่ ? ”
ท่านผู้หญิงกัดฟันของนางตอบ“ไม่”
“ถ้าอย่างนั้นการแต่งงานกับตระกูลหลู่…”
“หากฝ่าบาทเห็นด้วยแล้วจะปฏิเสธการแต่งงานได้อย่างไร”
“เป็นเช่นนั้น! ” เฟิงหยูเฮงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ตั้งแต่สมัยโบราณ มารดาต้องพึ่งพาบุตรชายเพื่อความรุ่งโรจน์ แต่เจ้าต้องไม่ลืมว่าบุตรจะพบความสุขจากมารดาของพวกเขา ! ท่านผู้หญิงหยวนควรจะคิดหรือไม่ว่าการลดตำแหน่งของท่านจะทำให้องค์ชายแปดไม่มีความสุข นอกจากนี้ท่านควรคิดให้ถี่ถ้วนว่าท่านยอมรับการเกี่ยวดองกับตระกูลหลู่ได้หรือไม่ ท้ายที่สุดแล้วปัจจุบันไม่สามารถเปรียบเทียบกับอดีตได้”
ทุกคนต้องเผชิญกับปัญหาปัจจุบันนี้ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกับอดีตได้อย่างไร เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถเปรียบเทียบได้ในทันทีก่อนหน้านี้ ! ในชั่วพริบตานางสนมของฮ่องเต้หยวนชูได้รับการลดระดับลงย่างมาก แต่มันก็เกิดขึ้นจริง มันคือ…โชคร้ายที่เข้าไปยุ่งกับผู้คน!
เมื่อเห็นว่าท่านผู้หญิงหยวนไม่มีความตั้งใจที่จะปฏิเสธตระกูลหลู่ก็ขอบคุณอีกครั้ง อย่างไรก็ตามหลู่หยานก็เรียกความกล้าที่จะมองไปที่เฟิงหยูเฮง นางยังคงคิดอยู่เสมอว่าถ้าองค์หญิงจี่อันช่วยถึงระดับนี้ เป็นไปได้หรือไม่ที่นางจะตัดสินใจตกลงในสิ่งที่พวกนางพูดกันเมื่อตอนเช้า ?
ในช่วงเวลานี้การแต่งงานขององค์ชายก็สงบลงก่อนที่ผู้คนจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง เรื่องนี้ได้รับการจัดการแล้ว เจ้าหน้าที่ที่ยืนอยู่ฝ่ายองค์ชายแปดต้องยอมรับความจริงนี้ หลังจากคิดเล็กน้อย ไม่ว่าในกรณีใดหลู่ซ่งเป็นเสนาบดีฝ่ายซ้ายคนปัจจุบัน และนี่ก็ไม่อาจถือได้ว่าเป็นการสูญเสียมากเกินไป มันจะดีกว่าการแต่งงานกับองค์หญิงต่างอาณาจักร ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงยืนขึ้นและแสดงความยินดีกับท่านผู้หญิงหยวน ซึ่งทำให้นางโกรธมากจนนางอยากจะอาละวาดในจุดนั้น และส่งคนทั้งหมดเหล่านี้ออกไป
ผ่านไปอีก1 ก้านธูป องค์ชายและพวกผู้ชายก็เริ่มกลับมา บ่าวรับใช้ในพระราชวังก็เดินไปข้างหน้าเพื่อเริ่มรับทราบจำนวนสัตว์ที่ถูกล่าโดยแต่ละคน ผลสรุปออกมาอย่างรวดเร็ว องค์ชายสี่,ซวนเทียนยี่ได้ตำแหน่งผู้นำที่ 26 ตัว ที่สองคือองค์ชายรองได้ 18 ตัว องค์ชายห้าได้ 11 ตัว และองค์ชายใหญ่ได้เพียง 6 ตัวเท่านั้น แต่ทุกคนรู้ว่าองค์ชายใหญ่ไม่ชำนาญในเรื่องแบบนี้ เขาเป็นองค์ชายที่มุ่งเน้นไปที่ธุรกิจและเขามีอยู่เพื่อประโยชน์ในการหารายได้ให้กับราชวงศ์ต้าชุน เขาเติมเงินกองทุนของราชวงศ์ต้าชุนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ยิ่งกว่านั้นองค์ชายใหญ่ได้ปฏิบัติต่อผู้คนอย่างใจดีและสร้างปฏิสัมพันธ์กับผู้คนผ่านทางธุรกิจมากขึ้น ดังนั้นจึงไม่มีใครดูถูกเขาเพราะการล่าสัตว์
พูดไปผู้คนมีความสุขมากที่บุตรชายของพวกเขามีความสามารถมากโดยที่พวกเขาไม่ได้แข่งขันกับองค์ชายอย่างแท้จริง แต่ละคนล่าสัตย์ได้เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น และ นั่นก็เพียงพอแล้ว
สำหรับองค์ชายเจ็ด,ซวนเทียนฮั่ว ที่อยู่ข้างหลังเขานั้นกลับมามือเปล่า ไม่มีสัตว์แม้แต่ตัวเดียวที่ถูกนำกลับมา ซวนเทียนฮั่วยังยืนอยู่ในชุดคลุมสีขาวของเขา และไม่มีร่องรอยใด ๆ ของการล่า เขาไม่เหนื่อยหอบเหมือนคนอื่น เขายืนอย่างที่ควรจะเป็น และดูเหมือนว่าเขาไม่ได้เดินบนพื้นตามล่าสัตว์ เขาดูราวกับว่าเขานั่งด้านข้างขณะจิบชา ในทันทีทันใดบรรดาฮูหยินและคุณหนูก็จ้องมองเขา บางคนถึงกับซับน้ำตาและพูดคุยกับมารดาอย่างเงียบ ๆ พวกนางสามารถคิดวิธีที่จะเป็นเหมือนตระกูลหลู่ และแต่งงานกับองค์ชายเจ็ด ?
อย่างไรก็ตามทุกคนต้องการแต่งงานกับซวนเทียนฮั่ว แต่ทุกคนรู้ว่าซวนเทียนฮั่วเป็นองค์ชายที่ยากที่สุดในราชสำนัก แม้แต่องค์ชายเก้าที่ทุกคนคิดว่าเป็นสิ่งที่ยากที่สุดตอนนี้ก็ถูกยึดครองโดยเฟิงหยูเฮง แต่องค์ชายเจ็ดก็เหมือนเทพบุตรที่ไม่สามารถย้อมสีของโลกนี้ได้ เขามีไว้ให้พวกนางมองเท่านั้น
การเห็นซวนเทียนฮั่วไม่มีผลลัพธ์ใดๆ ไม่มีใครแปลกใจอย่างแท้จริง รวมถึงฮ่องเต้ ในขณะที่เขาไม่ได้คิดมาก ท้ายที่สุดพวกเขามีประสบการณ์มากเกินไป ในอดีตซวนเทียนฮั่วไม่ค่อยเข้าร่วมในการล่าสัตว์แบบนี้ และไม่กี่ครั้งที่เขาไป ส่วนใหญ่อยู่ที่แท่นชมวิวเพื่อจิบชา หลังจากนั้นเขาไปที่ลานล่าสัตว์สองสามครั้ง ครั้งแรกเขาจับสัตว์ตัวเล็กกว่า 20 ตัวที่ยังมีชีวิตอยู่ ครั้งที่สองเขาเพียงแค่นำลูกธนูที่ไม่มีหัวลูกธนู แต่มีจุ่มลงในสีย้อม สำหรับสัตว์ที่องค์ชายคนอื่นนำกลับมา พวกมันทั้งหมดถูกลูกธนูของเขาโจมตีก่อนและฉากนั้นช่างน่าอึดอัดใจมาก
แต่ใครไม่รู้เกี่ยวกับบุคลิกของซวนเทียนฮั่วทุกคนคุ้นเคยกับเขาแล้วว่าไม่ต้องสัมผัสเลือด ไม่ว่าเลือดมาจากมนุษย์หรือสัตว์ เขาจะไม่แตะต้องสิ่งนี้ เขาแค่อยากทำสิ่งนี้ และฮ่องเต้ไม่สนพระทัย ดังนั้นใครจะทำอะไรได้บ้าง
ในขณะที่ผู้คนกำลังคิดเกี่ยวกับมันดูเหมือนว่าองค์ชายเจ็ดก็ไม่ได้ทำอะไรในเวลานี้เขาขี่ม้าของเขาไปที่ลานล่าสัตว์และรอเวลาผ่านไป
ในท้ายที่สุดมันเป็นฮ่องเต้ที่ทำลายความเงียบ“ฮั่วเอ๋อ ได้อะไรติดมือมาจากการไปล่าสัตว์นี้หรือไม่ ? หรือมีความเข้าใจบางอย่างหรือไม่ ? ”
ซวนเทียนฮั่วยิ้มบางๆ และคารวะฮ่องเต้แล้วพยักหน้า “กระหม่อมก็มีผลสรุปบางอย่างพะยะค่ะ”
“โอ้? ” ฮ่องเต้เริ่มให้ความสนใจ “เจ้าได้ผลสรุปเช่นใด ? ”
ซวนเทียนฮั่วกล่าวว่า“เนื่องจากเป็นการล่าสัตว์ ผลของข้าคือการตามล่าตามธรรมชาติ”
เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งนี้พวกเขาเริ่มสนใจ เป็นไปได้หรือไม่ที่องค์ชายเจ็ดได้ทรงฆ่าสัตว์ขนาดเล็ก ? ยังฆ่าสิ่งมีชีวิตด้วยหรือไม่ ? หรือเคยเห็นเลือด
ใครจะรู้ว่าบ่าวรับใช้ในพระราชวังที่ตามหลังซวนเทียนฮั่วรายงานเสียงดัง“การออกไปล่าสัตว์ขององค์ชายเจ็ด พระองค์ปล่อยสัตว์ 28 ตัวสำเร็จพะยะค่ะ ! ”