เจี๋ยนอู๋เชิงกระโดดขึ้นเรือรบนางไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึก ณ ตอนนี้อย่างไร นางคิดว่าเรือที่นางเตรียมคือแผนสำรองของซือหยู นางไม่คิดเลยว่าซือหยูจะมีแผนสำรองอีกหนึ่งแผน
บนเรือรบที่แข็งแกร่งลำนี้พวกเขาสามารถหนีไปได้อย่างปลอดภัย จะไม่มีใครกล้าหยุดพวกเขา
ต่อให้ตระกูลเทพกระเรียนส่งเรือรบของพวกตนออกมาตามล่าซือหยูกับเจี๋ยนอู๋เชิงก็จะทิ้งระยะไปไกลแล้ว
จักรพรรดิผีมองดูคนตระกูลเทพกระเรียนที่หงุดหงิดใจอย่างอารมณ์ดี
ความรู้สึกที่เหมือนกลายเป็นของเล่นนี่แหละยอดเยี่ยมนัก!การตัดสินใจติดตามเจ้าของข้าถูกต้อง!
เรือรบนี้ซื้อโดยจักรพรรดิผี ไม่มีใครหยุดพวกเขาได้อีกแล้ว
แต่ในทันใดนั้นเองเสียงถอนหายใจแรงดังสะท้อนธารดารา
เหล่าสัตว์ป่ารอบเรือกระดูกเทพลำเล็กวิ่งหนีด้วยความสะพรึงกลัว
ไม่นานธารดาราก็เงียบกริบ
ทุกคนสัมผัสได้ถึงแรงกดดันมหาศาลเหมือนกับมีบางอย่างที่แข็งแก่งกำลังมา
หยางไท่ถอนหายใจ
เทพกระเรียนมาแล้วข้ารู้ว่าเขาจะต้องมาที่นี่ ใช่แล้ว! เรื่องจะจบตรงนี้!
หยางไท่มองซือหยูที่อยู่บนเรือรบอย่างเวทนา
น่าเสียดาย!เขาฉลาดกว่าข้า! ถ้าหากเขาทำงานให้ศูนย์การค้าได้ เขาจะเป็นตัวนำโชคของเรา! แต่ถ้าหากไร้การสนับสนุนจากเทพ ไม่ว่าเขาจะฉลาดเพียงใด เขาก็ทำอะไรที่นี่ไม่ได้ นั่นคือข้อเสียเปรียบร้ายแรงของเขา! ต่อหน้าเทพข้อได้เปรียบทั้งหมดของซือหยูหายไป
สำหรับคนอย่างซือหยูเทพถือเป็นผู้ที่ไร้เทียมทาน
แม้ว่าเทพจะมาแล้วเขาก็ไม่ปรากฏตัวออกมา เขาพูดด้วยเสียงเยือกเย็น
สนุกมากใช่หรือไม่ที่มาเล่นกับตระกูลเทพกระเรียนของข้า?
เหล่าคนตระกูลเทพกระเรียนหน้าแดงถ้าหากเทพกระเรียนไม่อยู่ที่นี่ ซือหยูคงจะทำมากกว่านี้ พวกเขาจะตายกันหมด
เสียงของเทพกระเรียนดังขึ้นอีกครั้ง
เอาวิญญาณเสี่ยวหลานมาให้ข้า!
อะไรนะ?เหอเสี่ยวหลานอยู่ในมือเขางั้นรึ?
ข้าจำได้ว่าพวกเขาแลกตัวประกันกันแล้วนี่…
เมื่อคิดได้เช่นนี้คนตระกูลเทพกระเรียนไม่พอใจ พวกเขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าถูกซือหยูหลอกซ้ำสอง
ซือหยูยืนอยู่ที่หัวเรือและตอบอย่างใจเย็น
จะเป็นอย่างไรถ้าข้าบอกว่าไม่?
ทุกคนเงียบกริบแม้แต่หยางไท่ก็ไม่คิดว่าซือหยูที่กำลังจะตายจะกล้าโอหังต่อหน้าเทพ
เดี๋ยวสิ!หรือว่าซือหยูยังมีแผนรองรับอยู่อีก?
หยางไท่รีบสลัดความคิดไปเพราะเป็นไปไม่ได้ที่ชาวต่างถิ่นจะท้าทายเทพในโลกใบนี้
คำอธิบายเดียวก็คือเทพนั้นอยู่ใกล้กับซือหยูในระดับนี้
หยางไท่ที่เป็นคนของพันธมิตรยังมิอาจหาการสนับสนุนจากเทพได้ในเวลาอันสั้นไม่ต้องพูดถึงซือหยูที่มาจากต่างแดน
ใครทำให้เจ้ามั่นใจเช่นนี้?
เทพกระเรียนถามอย่างเย็นชาทุกคนสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่กำลังเดือดพล่านในธารดารา ทุกคนเชื่อว่าซือหยูจะต้องตายไม่ว่าเขาจะปล่อยเหอเสี่ยวหลานหรือไม่ก็ตาม
ต่อหน้าเทพซือหยูไม่มีโอกาสมีชีวิตรอด
แต่อีกเสียงก็ดังขึ้นมาทุกคนตกตะลึง
เสียงอันน่าดึงดูดดังมาจากเรือรบ
ข้ายังไงล่ะ!เจ้ามีปัญหาหรือไม่?
แรงกดดันที่แข็งแกร่งกว่าเทพกระเรียนเล็กน้อยปะทุออกมาราวกับคลื่นกระแทกอันรุนแรง
ฟึ่บ!
เสี้ยวแสงขาวที่เต็มไปด้วยพลังเทพตกลงมาจากฟ้าตามด้วยขนวิหคขาวมากมายมันราวกับภาพในฝัน
คนในแสงขาวนั้นค่อนข้างพร่ามัวไม่มีใครเห็นรูปลักษณ์ของเขา
เทพมักจะปรากฏตัวในลักษณะนี้
พวกเขาไม่เคยแสดงรูปลักษณ์ของตนง่ายๆ เทพกระเรียน!
คนตระกูลเทพกระเรียนตะโกนด้วยความตื่นเต้นเพราะแม้แต่พวกเขาก็แทบจะไม่ได้เห็นร่างที่แท้จริงของเทพกระเรียน
เทพกระเรียนแล่นลงที่เรือรบและจ้องมองอีกคนที่เดินออกมาจากห้องพักในเรือ
เทพกระเรียนหายใจเข้าลึกเขาพูดอย่างเคร่งเครียด
เทพจิง!
อะไรนะ?เทพจิงรึ?
ทุกคนตกตะลึงอีกครั้งแม้แต่หยางไท่ที่อ้างว่าเป็นคนที่ฉลาดที่สุดก็ไม่เข้าใจว่าเหตุใดเทพจิงถึงอยู่ที่นี่
ในโลกใบนี้เทพแทบจะทุกคนสามารถสนับสนุนซือหยูได้ แต่ต้องไม่ใช่เทพจิงอย่างแน่นอน
นั่นก็เพราะว่าจิงไป่ที่เป็นผู้สืบทอดของเทพจิงถูกสังหารโดยซือหยู
แทบทุกคนรู้เรื่องนี้ แล้วใยเทพจิงถึงอยู่ฝ่ายเดียวกับซือหยูกัน?
ยิ่งไปกว่านั้นเทพจิงน่าจะอยู่บนเรือรบมานานแล้วด้วย
เมื่อเทพกระเรียนปรากฏกายเทพจิงก็ออกมาแสดงความช่วยเหลือแก่ซือหยู
น่าสับสนนัก
ซือหยูทำให้เทพจิงช่วยคนที่ฆ่าลูกชายของตัวเองต่อหน้าเทพที่เป็นสหายของตนได้ยังไง?
เขาทำแบบนั้นได้ยังไงกัน?หยางไท่กำหมัดแน่น หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าซือหยูทำได้ยังไง
เทพกระเรียนถามคำถามเดียวกัน
ทำไมเจ้าถึงช่วยเขา?
เทพจิงตอบอย่างจริงจัง
เพราะจิงไป่ของข้าไม่ได้ถูกฆ่าโดยเขา! ม่อเทียนฉวนเดินออกมาจากห้องพักในเรือและหยุดที่ด้านหลังซือหยู
ซือหยูให้นางทำหน้าที่หาตัวเทพจิงพร้อมกับจดหมายและหยกสื่อสาร
ซือหยูเพียงทิ้งท้ายสองประโยคเท่านั้น
อย่างแรกจิงไป่ไม่ได้ถูกข้าฆ่า!
ประการที่สองข้าช่วยท่านหาฆาตกรตัวจริงได้!
ในฐานะเทพที่มีชีวิตมาไม่รู้กี่ปีต่อกี่ปีเทพจิงสัมผัสความจริงใจของซือหยูได้ แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อซือหยูก็ตาม
ถ้าหากซือหยูเป็นฆาตกรใยเขาจะต้องส่งจดหมายมาเล่า?
ซือหยูระบุรายละเอียดในจดหมายรวมถึงเรื่องพิเศษหนึ่งอย่าง
ในตอนที่ซือหยูออกเดินทางเขาพบเพียงเหอเสี่ยวหลาน ซือหยูไม่รู้จักด้วยซ้ำว่าจิงไป่หน้าตาเป็นเช่นใด เขาจะฆ่าจิงไป่ได้หรือ?
หลังจากอ่านจดหมายเทพจิงจึงรู้ว่าคนโกหกคือซือหยู…ไม่ก็เหอเสี่ยวหลาน
ศพของจิงไป่หายไปเช่นกันนั่นยิ่งทำให้เทพจิงสงสัย
เทพจิงไม่เชื่อได้เชื่อซือหยูง่ายๆ เขาสืบสวนเรื่องราวอย่างละเอียดและพบว่าผู้คุมกฎกับผู้ติดตามทั้งหมดที่ทำภารกิจในจิวโจวได้ตายไม่ก็หายตัวไปอย่างไม่ทราบสาเหตุ ผู้เหลือรอดคนเดียวก็คือเมิ่งเค่อ เขาไม่เห็นว่าใครสังหารจิงไป่
ส่วนหัวหน้าหน่วยผู้คุมกฎของเทพตำราอย่างคังเตี้ยยี่เองก็หายตัวไป
เทพจิงพยายามหาตัวคังเตี้ยยี่แต่ก็ล้มเหลว
ดังนั้นเทพจิงจึงรู้ว่ามีโอกาสสูงที่ซือหยูจะพูดความจริง
ความตายของจิงไป่อาจจะมีความจริงที่แตกต่างกันออกไป
เวลานี้คนเดียวที่รู้ทุกสิ่งทุกอย่างคือเหอเสี่ยวหลาน เหตุใดนางถึงโกหก?นางพยายามปกปิดเรื่องความตายของจิงไป่เพราะเหตุใดกัน?
นีคือเหตุผลที่เทพจิงมาเผชิญหน้ากับเทพกระเรียนบนเรือรบ
เทพกระเรียนกล่าว
ถึงมันจะไม่ได้ฆ่าจิงไป่เจ้าก็หยุดข้าให้ฆ่ามันไม่ได้! มันล่วงเกินเทพโดยการลักพาตัวลูกสาวข้า มันสมควรตาย!
เทพจิงพูดอย่างเย็นชา
ลูกสาวเจ้าก็คือเหตุผลที่ข้าหยุดไม่ให้เจ้าฆ่าเขา!ลูกสาวเจ้าโกหก ตอนนี้ข้าต้องการถามนางว่าทำไมนางถึงป้ายความผิดเรื่องจิงไป่ตายกับเขา!
เทพจิงมองซือหยูและโบกมือขึ้น
วิญญาณเหอเสี่ยวหลานถูกพาออกมาจากมิติวิญญาณของซือหยูโดยเทพจิงทันทีราวกับว่ามันคือมิติที่ไร้เครื่องป้องกัน
เหอเสี่ยวหลานที่สับสนพบว่าตัวเองอยู่ต่อหน้าเทพทั้งสองเมื่อนางเห็นเทพจิงนางก็ตึงเครียดขึ้นมา
ความกระวนกระวายของนางถูกเทพจิงจับได้ใบหน้าเขาหม่นหมอง
จิงไป่ลูกข้าตายยังไง?บอกข้ามาอีกครั้ง!
เทพจิงพูดอย่างเย็นชา
อย่าคิดโกหกข้าอย่าบังคับให้ข้าต้องค้นวิญญาณเจ้า!
เหอเสี่ยวหลานตัวสั่นสีหน้านางหมดทางสู้ นางไม่เข้าใจว่าทำไมเทพทั้งสองถึงอยู่ตรงหน้านาง
เทพกระเรียนกล่าว
เทพจิงถ้าหากข้ายังเป็นสหายเจ้าอยู่ก็อย่ามากดดันข้า!
ถ้าหากเทพจิงค้นวิญญาณลูกสาวของเขาต่อหน้าทุกคนชื่อเสียงของเขาจะถูกทำลาย
เพราะเจ้าเป็นสหายข้าข้าถึงเลือกเผชิญหน้ากับเจ้าต่อหน้าทุกคน มิเช่นนั้นข้าคงค้นวิญญาณลูกเจ้าโดยที่ไม่ให้ใครรู้ไปแล้ว ง่ายดายกว่านี้ยิ่งนัก!
เทพจิงพูดอย่างจริงเขาไม่อยากจะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเทพกระเรียน เขาจึงเลือกที่จะถามเหอเสี่ยวหลานต่อหน้าเทพกระเรียน หากทำเช่นนี้ เทพกระเรียนก็จะรู้ว่าเทพจิงมิได้สืบสวนลูกสาวของเขาอย่างลับ ๆ
แต่น่าเสียดายที่ความรักในเหอเสี่ยวหลานของเทพกระเรียนนั้นมากกว่าความรักของเทพจิงต่อบุตรชาย
แม้เทพกระเรียนจะรู้ว่าเทพจิงทำไปเพราะรักษาน้ำใจเขาก็ยังคงพยายามหยุดเพราะรู้ความจริงอยู่เต็มอก
เหอเสี่ยวหลานจะปิดบังความจริงจากคนตระกูลเขาอย่างไรอย่าได้แต่นางย่อมไม่ปิดบังจากเทพกระเรียน เทพกระเรียนรู้ดีว่าเหอเสี่ยวหลานต้องตายหากเทพจิงรู้ความจริงผ่านการค้นวิญญาณ
นี่เป็นสิ่งที่เทพกระเรียนรับไม่ได้ เจ้าอยากจะทำลายสายสัมพันธ์อันยาวนานระหว่างเราเพราะมนุษย์ที่พยายามจะยุแยงอย่างนั้นหรือ?
เทพกระเรียนถาม
เทพจิงผิดหวังการกระทำของเทพกระเรียนทำให้เขาแน่ใจว่าเทพกระเรียนอาจรู้ความจริง
เทพจิงไม่พอใจ
มีไม่กี่คนเท่านั้นที่จะใจเย็นลงได้หลังจากรู้ว่าสหายทำเช่นนี้กับตัว
เทพจิงตะโกนด้วยโทสะ
ความตายของลูกข้าไม่ใช่อย่างที่ลูกเจ้าพูด!ข้าต้องค้นวิญญาณนาง!
เทพกระเรียนตะโกนทันที
เจ้ากล้าดียังไง!
เทพจิงยิ้มอย่างเยือกเย็น
คิดว่าข้ากลัวเจ้ารึ?
เทพสองคนเริ่มปล่อยพลังเทพของตนออกมาธารดาราเต็มไปด้วยคลื่นพลังที่ร้องคำราม เรือทุกลำบนธารดารากำลังแตกสลาย รวมถึงเรือรบของซือหยูด้วย
ซือหยูตกใจนี่คือการปะทะกันของเทพสองคนรึ? แค่การปะทะของพลังก็ทำให้เกิดความเสียหายขนาดนี้แล้ว ถ้าหากทั้งสองต่อสู้กัน โลกทั้งใบอาจจะพังทลายได้เลย
เมื่อเทพทั้งสองกำลังจะต่อสู้ซือหยูตะโกน
เทพจิงใจเย็นลงก่อน!
เทพจิงมองซือหยูเขาไม่ประมาทซือหยูเพราะซือหยูบอกความจริงกับเขา เทพจิงถาม
เจ้าคิดจะพูดสิ่งใด?
เทพจิงพันธมิตรบูรพาแข็งแกร่งได้ก็เพราะเทพทุกคนผนึกกำลังเป็นพันธมิตรร้อยเทพ ถ้าหากท่านสองคนสู้กันวันนี้ สถานการณ์จะไม่มีทางดีขึ้น พันธมิตรอาจถูกทำลาย พันธมิตรอื่นอาจหัวเราะเยาะ การต่อสู้กันของพวกท่านนั้นไม่จำเป็นเลย! คนที่เหลือกลอกตาด้วยความโกรธขณะที่จ้องมองซือหยู
ยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกเรอะ?
อย่าลืมว่าเทพสองคนบาดหมางกันก็เพราะเจ้า!
หลังเจ้าวางเพลิงไปแล้วเจ้ายังพยายามจะหยุดทั้งสองไม่ให้ต่อสู้กันอีก!
เทพจิงรู้ว่าเขาจะไม่ได้อะไรแม้ว่าจะเอาชนะเทพกระเรียนได้การต่อสู้นี้ไร้ความหมาย เขาเพียงแต่ต้องการความยุติธรรมแก่บุตรชาย เขาไม่อยากจะสู้กับเทพกระเรียน
แต่ตอนนี้เทพกระเรียก็พยายามจะหยุดเขาไม่ให้หาความยุติธรรมแก่ลูกในไส้!
เช่นนั้นข้าควรทำยังไง? เทพกระเรียนปกป้องลูกสาวตัวเองที่ฆ่าลูกชายข้า! ถ้าข้าไม่ลงโทษนาง ข้าจะยังมีหน้าอยู่บนโลกพันธมิตรอีกหรือ?
เทพจิงที่สองจิตสองใจตัดสินใจที่จะปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเองแม้ว่าจะไม่ใช่เพราะความรักแก่บุตรชายก็ตาม
