ในความคิดของเขาคนรอยคอบอย่างซือหยูควรจะเข้าใจดีว่าตระกูลเทพกระเรียนกับเขาอยากให้ซือหยูตายขนาดไหน!
หากเหอเสี่ยวหลานตายซือหยูเองก็หมดคุณค่า และทั้งตระกูลจะล้างแค้นเขาอย่างสาสม!
แต่เขากลับเลือกที่จะสวนกระแส!
ท่านพ่อโปรดออกคำสั่งคนจากผู้คุมกฎอาวุโสมีอำนาจจากพยานคังเตี้ยยี่ และพวกเขากำลังรอฟังคำจากท่านพ่อ ผู้คุมกฎอาวุโสกำลังจะบั่นคอน้องสาวข้าแล้ว!
สายตาเทพกระเรียนมีแต่ความชิงชังเมื่อได้ฟัง
ขะ…ข้าจะต้องทำยังไง?
เทพกระเรียนโศกเศร้า
เมื่อเรื่องมาเป็นเช่นนี้ต่อให้เขาออกไป เขาก็ช่วยเหอเสี่ยนวหลานไม่ได้ เขาพูดอย่างหมดหวัง
ให้พวกเขาจัดการกันเองแล้วก็…
เทพกระเรียนแววตาเยือกเย็น
ริบตราเทพคืนมา!ข้าจะไปเอาหัวมันมาชดใช้ให้เสี่ยวหลาน!
หากไม่มีซือหยูทุกอย่างคงจะไม่เลวร้ายเช่นนี้!
ที่น่ารังเกียจอยู่แล้วก็คือซือหยูได้จับตัวเสี่ยวหลานไปเพื่อปกป้องตัวเอง!
แค้นนี้จะต้องชำระให้ได้!
นอกห้องลับภายใต้ใบหน้าเศร้าหมอง ความกระตือรือร้นได้เปล่งประกายในแววตาของเหอจิงหง!
ทุกอย่างเป็นไปตามที่หวัง!การได้ตัวตังเตี้ยยี่ไม่ต่างจากความตายของเหอเสี่ยวหลานและซือหยู!
เหอจิงหงที่ตื่นเต้นออกมานอกเรือนด้วยใบหน้าเศร้าโกรธแค้น และหมดหวัง เทพกระเรียนสั่งการแล้ว…
เขาพูดกับเสี่ยวเสวียน
ผู้คุมกฎอาวุโสจัดการเรื่องนี้ได้เองเทพกระเรียนจะไม่กล่าวโทษอันใด
เสี่ยวเสวียนหนักใจที่จะทำงานนี้ถ้าหากไม่ใช่เพราะคำสั่งจากหอพันธมิตร เขาจะไม่มีทางทำงานนี้เลย
การประหารเหอเสี่ยวหลานถูกสั่งโดยส่วนกลางแต่เทพกระเรียนจะไม่แค้นเขาหรือ?
เมื่อเรื่องกลายเป็นเช่นนี้เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น
เขาเหลือบมองคนตระกูลเทพกระเรียนทั้งหมดและตะโกน
เหอเสี่ยวหลานฆาตกรรมบุตรแห่งเทพศาลตัดสินประหารชีวิต! เหอเสี่ยวหลาน เจ้าจะสารภาพผิดหรือไม่?
เหอเสี่ยวหลานไม่ยอมแพ้
ข้าไม่ได้ทำ!ข้าจะสารภาพได้ยังไง? ตลกสิ้นดี!ใครกันจะสารภาพเล่า?
เหอจิงหงแสยะยิ้มด้วยความตื่นเต้นที่มุมปากอีกไม่นานทุกอย่างจะจบแล้ว!
เสี่ยวเสวียนเหลือบมองคังเตี้ยยี่ด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม
ผู้ถูกกล่าวหาไม่สารภาพผิดข้าเป็นผู้คุมกฎ จำต้องค้นความทรงจำกับเจ้าแก่สาธารณะ!
ความจริงกำลังจะประจักษ์
เหอจิงหงแสยะยิ้มในใจผลที่ได้นั้นชัดเจนแล้ว
แต่เหอจิงหงก็ตัวแข็งทื่อขึ้นมาเมื่อคังเตี้ยยี่ถอนหายใจ
นางไม่สารภาพผิดอยู่แล้วก็เพราะว่านางไม่ได้ฆ่าจิงไป่
อะไรนะ?นางไม่ได้ฆ่าจิงไป่เรอะ?
เสี่ยวเสวียนสีหน้าเยือกเย็น
แล้วเจ้าตั้งใจจะทำอะไรที่มาเปิดโปงนางในก่อนหน้านี้?
คังเตี้ยยี่มองเหอจิงหงและตอบด้วยความลังเล
เป็นฝีมือเหอจิงหงเขาขู่ขังคับให้ข้าโกหก มิเช่นนั้นข้าจะไม่ได้ยาแก้พิษ นอกจากนั้นแล้วเขาจะสังหารสายเลือดข้าทั้งหมดบนโลกอีกด้วย
อะไรนะ?เหอจิงหงราวกับถูกสายฟ้าฟาดใส่ เขาถามด้วยความกลัว
เจ้าพูดเหลวไหลอะไรกัน?ข้าเคยขู่เจ้าตอนไหน?
คังเตี้ยยี่ถาม
แล้วเจ้าจะอธิบายภาพนี้ยังไง?
คังเตี้ยยี่เรียกสร้อยแยกออกมาทุบเป็นชิ้นๆ ภาพเหตุการณ์ที่ไร้เสียงปรากฏขึ้นมา มันเป็นภาพเหอจิงหงยืนอยู่ที่หน้าเตียงคังเตี้ยยี่ กำลังหารือและแสยะยิ้มอยู่ร่ำไป
ภาพนี้แสดงความสัมพันธ์ระหว่างเหอจิงหงกับคังเตี้ยยี่ได้อย่างหลายแง่มุม ทุกคนเพิ่งจะตระหนักได้!
ด้วยคำพูดของคังเตี้ยยี่และสีหน้าที่แอบถูกบันทึกเอาไว้ใครกันจะเชื่อว่าเหอจิงหงไม่ได้จัดฉากให้เหอเสี่ยวหลาน?
เหอจิงหงไม่มีวิธีปกป้องตัวเองอีกแล้วเขาวางแผนมาจริง แต่เขาไม่ได้ขู่ใคร คังเตี้ยยี่เป็นฝ่ายเริ่มเปิดโปงเหอเสี่ยวหลานเอง! เขาไม่ได้ใส่ร้ายเหอเสี่ยวหลาน! เขาก็แค่ใช้สถานการณ์ที่เป็นใจในการส่งตัวคังเตี้ยยี่ให้กับผู้คุมกฎอาวุโส
เจ้าคนต่ำช้า!
เสียงตะโกนจนพื้นสั่นสะเทือนดังมาจากตำหนัก
เทพกระเรียนโกรธแค้นถึงขีดสุด!
เขารู้ว่าเหอจิงหงไม่ได้ขู่คังเตี้ยยี่เพราะเขาได้พบคังเตี้ยยี่มาก่อนหน้านี่และให้คังเตี้ยยี่พูดความจริงออกมา แต่นี่เป็นการทำให้เหอเสี่ยวหลานพ้นภัย!
คลื่นพลังเทพแผ่ออกทำมาลายสิ่งปลูกสร้างนับไม่ถ้วน
เหอจิงหงหน้าซีดราวกับคนตายเขาพยายามจะหนีด้วยความสะพรึงกลัว
ท่านพ่ออย่า…
เสียงของเขาขาดหายอกเหอจิงหงถูกทะลวงตั้งแต่หน้าไปถึงหลัง เขาเกือบจะไม่รอดชีวิต!
ไม่นานคลื่นพลังเทพที่สองก็พุ่งออกมาพลังนี้จะกำจัดเหอจิงหงให้ตายทันที!
ซือหยูก้าวออกมาในเวลานี้เขารีบดึงเหอจิงหงหลบออกมาและรีบพูด
โปรดใจเย็นลงก่อนเทพกระเรียน!
เทพกระเรียนยังคงโกรธแค้นแต่คลื่นพลังเทพก็หยุดลง
ข้าเป็นพ่อที่ล้มเหลว…ข้าขอเวลาหน่อย
เทพกระเรียนกล่าว
ผู้คนเข้าใจว่าเทพกระเรียนสั่งให้พวกเขาออกไปและพวกเขาก็ออกไปอย่างไม่สบายใจ แม้ว่าพวกเขาเพิ่งจะได้ชมละครเศร้าไปก็ตาม
เสี่ยวเสวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกนางไม่พอใจกับการกระทำของเหอจิงหงที่หลอกผู้คุมกฎอาวุโส แต่ดูจากสภาพปางตายของเขา นางก็ตัดสินใจปล่อยเรื่องนี้ไป
เมื่อคนนอกออกไปจนหมดเสียงของเทพกระเรียนก็ดังขึ้น
เสี่ยวหลานคังเตี้ยยี่ จิงหง หลูจู กับ…ซือหยู มาที่ห้องลับของข้า!
ด้านในห้องลับ
เทพกระเรียนมองไปยังคนตรงหน้าเขาพูดอย่างเย็นชา
บอกข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น?
เหอเสี่ยวหลานคิดก่อนจะพูด
ท่านพ่อให้ข้าได้เล่าเถอะ!
ซือหยูกับข้าได้ข้อความลับจากพี่กลางบอกว่าพี่ใหญ่เจอคังเตี้ยยี่และกำลังจะเปิดโปงข้า ซือหยูกับข้าจึงตัดสินใจซ้อนแผนและแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไร
เราแอบหารือกับพี่กลางถ้าหากเป็นไปตามคาด ข้าจะให้ยาแก้พิษกับเขา เขาจึงตกลง ทุกอย่างที่ข้ากังวลจึงคลายหายไป
ผู้ที่มาส่งกระดาษแผ่นนั้นคือเหอหลูจูที่ดูเป็นคนซื่อตรง!
แม้ว่าซือหยูจะถูกจับตามองและติดต่อกับคังเตี้ยยี่ไม่ได้แต่ตัวละครที่ไม่มีใครสนใจ แท้จริงแล้วคือคนที่สำคัญที่สุดสำหรับงานนี้!
เขาคือคนเกลี้ยกล่อมให้คังเตี้ยยี่พูดแบบนั้นท่ามกลางผู้คุมกฎอาวุโส!
เทพกระเรียนครุ่นคิดหลังจากเรื่องวุ่นวายวันนี้ ผู้คุมกฎอาวุโสจะคิดอยู่เสมอว่าเขาคือคนบังคับคังเตี้ยยี่ และคังเตี้ยยี่จะไม่ได้ออกมาเปิดโปงเหอเสี่ยวหลานอีกแล้ว
จากวันนี้เป็นต้นไปเหอเสี่ยวหลานเป็นอิสระอย่างแท้จริง
แต่ถึงอย่างนั้น…เขาจ้องมองซือหยู
เจ้าเป็นคนวางแผนนี้ใช่หรือไม่? ซือหยูพูด
นี่เป็นเรื่องเร่งด่วนข้าไม่ได้แจ้งท่านเทพกระเรียนให้ทันท่วงที โปรดอภัยข้าด้วย
ฮื่ม!เจ้าช่วยเสี่ยวหลานแต่เกือบจะทำให้จิงหงตาย!
เทพกระเรียนมองเขาด้วยความแค้นเมื่อไม่ต้องห่วงเรื่องเสี่ยวหลานอีกต่อไป ซือหยูพร้อมที่จะถูกกำจัด!
ซือหยูถาม
ในโลกใบนี้พ่อแม่คนใดกันที่จะโหดร้ายพอที่จะฆ่าลูกตัวเองเล่า?
ถ้าหากเทพกระเรียนอยากฆ่าเหอจิงหงเขาจำเป็นหรือที่ต้องปล่อยคลื่นพลังเทพออกมาสองครั้ง? เพียงครั้งเดียวก็เกินพอที่จะทำให้เหอจิงหงกลายเป็นเถ้าถ่านแล้ว แต่คลื่นพลังแรกเพียงทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส เห็นได้ชัดว่าเขาทำเพื่อแสดงแก่คนนอก เพื่อหวังว่าจะมีใครสักคนมาลากตัวเหอจิงหงไปก่อนที่คลื่นพลังที่สองจะมาถึง เทพกระเรียนยังมีจิตสังหารในใบหน้าเขาไม่คิดจะยอมรับว่าซือหยูมีความดีความชอบ แม้จะไม่มีซือหยู บางทีก็อาจจะมีคนอื่นจากตระกูลมาช่วยเหอจิงหงให้พ้นทาง
แต่ความจริงแล้วนอกจากซือหยู เวลานั้นไม่มีใครเข้าใจความตั้งใจของเทพกระเรียนอยู่เลย
แต่ยิ่งเทพกระเรียนคิดร้ายกับเขาเช่นนี้ซือหยูก็ยิ่งดื้อรั้น
คืนตราเทพมาให้ข้า!
เทพกระเรียนไม่คิดจะปิดบังจิตสังหารอีกแล้วเขาเรียกตราเทพคืนทันที
ซือหยูไร้อารมณ์เขาส่งตราเทพของเทพกระเรียนคืน เหลือเพียงตราเทพของเทพจิงอยู่กับตัว
ตราบเท่าที่เขามีมันซือหยูจะเป็นตัวแทนของเทพจิงอยู่เสมอ เทพกระเรียนจะยังไม่ลงมือฆ่าเขา
ท่านเทพกระเรียนมีบางอย่างที่ข้าคิดว่าท่านควรรู้
ซือหยูชี้ไปที่เหอจิงหง
ท่านไม่อยากรู้หรือว่าใครที่ส่งคังเตี้ยยี่ให้กับเขา?คังเตี้ยยี่หายตัวไปนานนัก ทำไมเขาถึงเพิ่งปรากฏตัวตอนนี้? เป็นไปได้รึที่จะไม่มีใครอยู่เบื้องหลังเหตุวันนี้อยู่?
เทพกระเรียนหรี่ตาเขาคิดเรื่องนี้อยู่เช่นกัน เขาแตะดัชนีที่กะโหลกเหอจิงหงพร้อมกับหลับตา ไม่นานเขาก็เบิกตาโพลง
ฝีมือเจ้าเองเรอะเทพตำรา!
คนที่ส่งคังเตี้ยยี่ให้กับเหอจิงหงคือหนึ่งในคนของเทพตำราแม้คนผู้นั้นจะเร้นกายได้ดี แต่มันจะรอดพ้นสายตาของเทพได้รึ?
เทพตำรารึ?
สถานการณ์บอกเขาว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเขาโดยตรงแต่เขาก็เตรียมคำอธิบายมาแล้ว เขาพูด
เทพกระเรียนท่านจะประมาทเทพตำราไม่ได้ ทำไมเทพตำราถึงไม่ส่งคังเตี้ยยี่มาเร็วหรือช้ากว่านี้แต่ส่งมาในยามที่ความสัมพันธ์ของท่านทั้งสองมั่นคง? มันจะต้องมีสาเหตุอยู่แน่!
เขาเข้าใจดีอยู่แล้วโดยไม่ต้องให้ซือหยูบอก
เสี่ยวหลานข้าจะทิ้งตระกูลให้เจ้าดูแลชั่วคราว ข้ากำลังจะไปโลกเทพจิง!
เทพกระเรียนตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้จำเป็นที่เขาจะต้องไปหารือต่อหน้าเทพจิง
ในความจริงซือหยูสงสัยอยู่เสมอ พวกเขามีความสัมพันธ์อย่างไรกันแน่ถึงยังคงความเหนียวแน่นอยู่ได้แม้ลูกชายของเทพจิงจะตายไปแล้ว?
เทพกระเรียนกับเทพจิงน่าจะเป็นมากกว่าสหาย
แต่เมื่อเขามองเทพกระเรียนที่เดินทางออกไปซือหยูก็ประสานสายตากับเหอเสี่ยวหลานเพียงครู่สั้น ๆ สายตาของทั้งสองเปล่งประกายอย่างเยือกเย็น
แผนการเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น!
