เทพกระเรียน!เจ้ามีคนอื่นหนุนหลังอยู่แล้วสินะ แล้วเจ้าก็กำลังคิดฆ่าข้า!
เทพจิงเต็มไปด้วยความพิโรธ
เจิ้งหยวนชิงคือใครกัน?นางที่เกือบจะเป็นเทพนั้นอาจจะแข็งแกร่งไม่พอ แต่แม่ของเจิ้งหยวนชิงนั้นคือเทพเจิ้ง นางคือเทพที่อยู่จุดสูงสุดในบรรดาเทพทั้งร้อยคนในพันธมิตรบูรพา ถ้าหากนางกระทืบเท้าสักครั้ง พันธมิตรบูรพาจะสั่นสะเทือนไปสามครั้ง!
ด้วยสถานะของเทพเจิ้งนางย่อมไม่มีโอกาสร่วมมือกับเทพอย่างเทพกระเรียนที่อันดับต่ำต้อย
แต่หากเป็นเจิ้งหยวนชิง…นั่นอาจจะเป็นไปได้!
เพราะถ้าหากวางแผนมาดีแม้แต่ว่าที่เทพก็จะได้ผลประโยชน์อย่างงามในงานชุมนุมเหล่าเทพและทำให้จิตวิญญาณเทพของตนมั่นคงได้ล่วงหน้า!
เมื่อคิดว่าเทพกระเรียนมีคนที่น่าสะพรึงกลัวหนุนหลังอยู่เทพจิงทั้งตกใจและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน เขาลังเลว่าจะทำอย่างไรต่อไป
เขาไม่อยากจะเป็นศัตรูกับเทพเจิ้งเลย!
แต่เทพกระเรียนเองก็ถาโถมมาอย่างดุดันจนเกินไปเขาไม่มีทางปล่อยเรื่องนี้ไปแน่!
บุตรสาวเทพกระเรียนฆาตกรรมบุตรชายของเขาแต่เพื่อแผนการใหญ่ เขาจำต้องทน!
ยามที่มือสังหารบุตรชายกำลังปางตายเพื่อแผนการใหญ่ เขาได้ยื่นมือเข้าช่วยแม้จะยังโศกเศร้ากับความตายของบุตรชาย!
สุดท้ายไม่เพียงแต่เทพกระเรียนจะไม่รู้สำนึก เทพกระเรียนยังใส่ร้ายเขาและใช้ข้ออ้างสังหารบุตรชายเขาอีกคน! เทพกระเรียนอยากจะเตะเขาให้ออกจากแผนการใหญ่!
และถ้าหากจะขับเขาออกจากแผนเทพกระเรียนก็ต้องจงใจยั่วยุให้เกิดการเผชิญหน้า!
เทพจิงทั้งโศกเศร้าและโกรธแค้นเขารู้สึกว่าตัวเองอดทนเทพกระเรียนมาเกินพอแล้ว!
เทพกระเรียน!เจ้าต้องตายอย่างแสนสาหัส!
เวลานี้ข้ารับใช้เทพที่กลับมาจากตระกูลเทพกระเรียนได้มารายงานสิ่งที่พบ
เทพจิงมีคนมอบหยกสื่อสารนี้กับข้า เพื่อนำมาให้ท่าน
ข้ารับใช้ยืนรอ
เทพจิงกำลังโกรธแค้นใยจะมีอารมณ์มองหยกสื่อสารเล่า? ต่อให้เป็นข้อความจากเทพกระเรียน เขาก็ยิ่งไม่อยากจะฟัง!
ถึงอย่างนั้นเขาก็ถาม
จากใคร?
ซือหยู มันน่ะรึ?เทพจิงเลิกคิ้ว เขาเกือบจะลืมซือหยูไปเลย เขาเคยคิดว่าเทพกระเรียนจะต้องฆ่าซือหยูไปแล้ว แต่กลายเป็นว่าซือหยูยังมีชีวิตอยู่ นี่ไม่เป็นไปตามที่เขาคิดเลย
เขาไม่ได้มีความชิงชังต่อซือหยูแต่เขาก็ไม่ได้ชอบซือหยูเช่นกัน
กล้าดียังไงเอาหยกสื่อสารจากคนธรรมดามาให้ข้า?ไสหัวไป!
เทพจิงจะลดศักดิ์ศรีเพื่อติดต่อกับแมลงต่ำต้อยอย่างซือหยูรึ?
ข้ารับใช้เทพกัดฟันพูด
ซือหยูบอกว่าหากท่านไม่อยากจะรับมันข้าต้องบอกท่านว่าเขามีทางที่จะทำให้ท่านรอดจากสถานการณ์นี้
เจ้ามนุษย์นั่นน่ะรึ?
เทพจิงถอนหายใจแรงมนุษย์ธรรมดาจะมาแก้ไขปัญหาระหว่างเทพได้ยังไง?
แต่เมื่อคิดถึงซือหยูที่เต็มไปด้วยอุบายเขาก็รับหยกสื่อสารมาในมือด้วยความหยามเหยียด
มันเป็นเครื่องมือสื่อสารทางไกลแบบตอบโต้ตามเวลาจริง
เขาที่ถอนหายใจแรงตัวแข็งทื่อทันทีเขาได้ยินเสียงอ่อนหวานดังมาจากอีกด้าน
เอ๋ไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้าจะหาทางติดต่อเทพจิงได้…โอ้ เทพจิง ข้าคือเจิ้งหยวนชิง ข้ามีเรื่องจะหารือกับท่าน ข้าติดต่อกับเทพอย่างท่านได้ด้วยวิธีนี้เพื่อเลี่ยงการเดินทางไกล
ที่ห้องลับตระกูลเทพกระเรียนเจิ้งหยวนชิงแปลกใจอยู่เล็ก ๆ
ซือหยูบอกว่าเขามีข่าวในเรื่องคดีแต่กลายเป็นว่ามันเป็นเรื่องของจิงไป่ จิงไป่เคยไปจิวโจวมาก่อน และเขาก็คือบุตรชายแห่งเทพจิง เทพจิงอาจจะรู้อะไรก็ได้
น่าเศร้าที่เจิ้งหยวนชิงมิอาจติดต่อกับเทพจิงได้โดยตรงอย่างไรนางก็ยังไม่ใช่เทพ ยังเหลือหนทางอีกยาวไกลก่อนที่นางจะเป็นเทพ เทพจิงจึงไม่ใช่คนที่นางจะพบได้โดยง่าย
แต่ซือหยูบอกว่าจะรับผิดชอบเรื่องนี้เองเขาอ้างว่าเขาติดต่อกับเทพจิงได้ เขาพูดบางอย่างกับข้ารับใช้เทพของเทพจิงที่จะต้องกลับไปรายงาน และเขาก็มอบหยกสื่อสารให้กับเทพจิงจริง ๆ
เจิ้งหยวนชิงได้ยินจากหยางไท่ว่าซือหยูเป็นคนที่ฉลาดถึงขีดสุดเขาวางแผนได้อย่างช่ำชอง นางไม่เชื่อในทีแรก แต่ตอนนี้นางเริ่มจะเชื่อขึ้นมาแล้ว
เมื่อได้ยินเสียงเจิ้งหยวนชิงเทพจิงตกตะลึงอย่างหนัก เจิ้งหยวนชิงไม่ได้ร่วมมือกับเทพกระเรียนหรอกหรือ? ทำไมนางถึงติดต่อเขามากันเล่า?
เขาปกปิดอารมณ์โกรธแค้นและตอบไปอย่างนอบน้อม
ซือหยูเป็นเด็กหนุ่มที่ข้าหวังไว้สูงข้าอนุญาตให้เขาติดต่อกับข้าได้ตลอดเวลา ข้ารับใช้เทพได้แต่กลอกตาเมื่อได้ยินเขาเพิ่งจะเรียกซือหยูว่าแมลงต่ำต้อยเมื่อครู่ก่อน
โอ้อย่างนั้นเองหรือ
เจิ้งหยวนชิงคิดพลางเหลือบมองซือหยูไม่แปลกใจเลยที่เขาติดต่อกับเทพได้ หากเทพคิดดีต่อเขา มันจะยากอะไรกัน? ดูเหมือนว่าหยางไท่อาจจะไม่ได้พูดจริง
เจ้ามีเรื่องอันใดถึงติดต่อข้าหรือหลานหยวนชิง?
เทพจิงนั้นสุภาพเป็นอย่างมาก
เจิ้งหยวนชิงกล่าว
ข้าอยากถามท่านในเรื่องการเดินทางไปจิวโจวของจิงไป่ท่านรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้างหรือไม่?
เรื่องนั้นหรอกรึ?เทพจิงผิดหวัง เขาแอบหวังว่าเจิ้งหยวนชิงจะแปรพักต์และทิ้งเทพกระเรียนมาร่วมมือกับเขาแทน
อ้อเรื่องนั้น…จิงไป่ออกทำภารกิจในพื้นที่แถวนั้นและบังเอิญถูกเหอเสี่ยวหลานเรียกตัวไป ส่วนเหตุผล ข้าไม่…
เทพจิงพูดช่นนั้นเขาจะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นได้อย่างไร? เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกชายตัวเองตายยังไง!
แต่เขาก็ได้ยินเสียงของซือหยูแทรกเข้ามา
เทพจิงนี่เป็นเรื่องสำคัญ มันอาจเกี่ยวข้องกับเทพชั้นสูงหลายคน!
เจิ้งหยวนชิงเริ่มหวาดหวั่นตอนที่นางสืบคดีฉินคั่ว นางได้พบว่าเทพที่ทรงอำนาจหลายคนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย! ฉินคั่วช่วยเหลืออสูรตามคำสั่งของเทพ!
ซือหยูรู้ได้อย่างไรกัน?เจิ้งหยวนชิงจ้องมองซือหยูด้วยความตกใจพลางคิดว่าหยางไท่อาจพูดถูก ชายคนนี้ฉลาดเหลือล้ำ! เขาไม่ต้องสืบเลยแต่ก็เดาได้ว่ามันเกี่ยวข้องกับเทพหลายคนที่มีอำนาจมากในพันธมิตรบูรพา
แต่คำพูดของเขานั้นซัดใส่เทพจิงราวกับสายฟ้า
เดี๋ยวก่อน!เทพชั้นสูง…เทพชั้นสูงจะมาเกี่ยวข้องกับความตายของลูกชายข้าได้ยังไง?
เรื่องเดียวที่เทพชั้นสูงเหล่านั้นจะเกี่ยวจ้องควรเป็นเรื่องงานชุมนุมเหล่าเทพเพียงอย่างเดียวและมันเกี่ยวข้องแม้กระทั่งกับเทพเจิ้ง! เจิ้งหยวนชิงกำลังบอกใบ้อะไรเขาอยู่? เทพจิงคิดอย่างหนัก
เจ้าพูดอะไรกันหรือหลานหยวนชิง? ข้าไม่เข้าใจเท่าใดนัก
เทพจิงถาม
จากน้ำเสียงเจิ้งหยวนชิงรู้สึกว่าเทพจิงรู้อะไรอยู่บ้าง นางพูดอย่างเคร่งเครียด
ท่านรู้เรื่องจริงๆ ด้วย! นี่เป็นเรื่องใหญ่ ข้าหวังว่าเทพจิงจะไม่พูดเรื่องการพูดคุยกันของเราในวันนี้กับบุคคลที่สามจนกว่าความจริงจะกระจ่างชัด มิเช่นนั้นมันจะเป็นปัญหากับทั้งท่านและข้า เทพจิงตกตะลึงมันเกี่ยวกับงานชุมนุมเหล่าเทพจริง ๆ ด้วย! เขาไม่ใช่คนที่รู้เรื่องวงในหรอกรึ?
เขากำลังตัวสั่นแต่ก็คงความสุขุมเอาไว้
หลานหยวนชิงกำลังจะบอกว่า…
เจิ้งหยวนชิงตอบ
ท่านแม่รู้เรื่องนี้เช่นกันจากนี้ไป ข้าหวังว่าเทพจิงจะร่วมมือกับข้า หากมีการปกป้องจากท่านแม่ ท่านจะร่วมมือกับข้าได้อย่างไร้กังวล!
อะไรนะ?เทพจิงหัวใจเต้นระรัว เทพเจิ้งมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริง ๆ!
และเทพเจิ้งเองก็มีแนวโน้มที่จะให้เขาร่วมมือกับนาง…ผ่านลูกสาว!
สบายใจเถอะหลานหยวนชิง มีเพียงฟ้าดิน ข้า เจ้า และซือหยูเท่านั้นที่จะรู้เรื่องนี้ นอกเหนือจากนี้ ข้าจะไม่พูดสักคำ!
เทพจิงกระตือรือร้น
เจิ้งหยวนชิงพยักหน้าความผิดในการช่วยเหลืออสูรร้ายแรงเพียงใดน่ะหรือ? เทพที่เกี่ยวข้องย่อมรู้ดี
เอาล่ะข้าหวังว่าท่านจะเก็บความลับนี้และมาช่วยตอนที่ต้องทำ ท่านแม่จะปกป้องท่านเอง!
เจิ้งหยวนชิงกล่าว
นางต้องการพยานในการเปิดโปงเทพเหล่านั้นในอนาคตอันใกล้ความใจกว้างของเทพจิงทำให้เจิ้งหยวนชิงประทับใจ นางเคยคิดว่าเทพจิงจะเย็นชาไร้หัวใจตามข่าวลือ แต่กลายเป็นว่าเขาคือคนที่ไม่เห็นแก่ตัวเลย
เทพจิงหัวเราะ
ไม่ต้องห่วง!ข้าจะให้หลานหยวนชิงยืมมือเมื่อถึงเวลา!
หลังจากลังเลแววตาเทพจิงแข็งกร้าวขึ้นมา
แต่ถ้าหากมีคนมาขวางทางเราและขู่เราเล่า?
เจิ้งหยวนชิงตอบ พวกมันต้องถูกสังหารอย่างไร้ข้อยกเว้น!นี่เป็นเรื่องสำคัญ ไม่ควรจะมีสิ่งอื่นใดมาข้องเกี่ยว!
เทพจิงโล่งใจขึ้นมากเมื่อได้ฟังเช่นนั้นเทพเจิ้งทิ้งเทพกระเรียนไปแล้วจริง ๆ!
เราคุยกันเพียงเท่านี้โปรดทำลายหยกสื่อสารทันทีเพื่อไม่ให้ใครรู้
เจิ้งหยวนชิงพูดเป็นคีั้งสุดท้ายและบดขยี้หยกในมือจนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
เทพจิงวางหยกสื่อสารและทำลายมันทันทีเช่นกัน
สมกับที่เป็นลูกสาวเทพเจิ้งนางคิดอ่านรวดเร็วนัก
ข้ารับใช้เทพนั้นอ้าปากค้างและเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อสายตาซือหยูให้อะไรถึงทำให้เทพจิงเป็นเช่นนี้? เทพจิงเพิ่งจะโกรธจนแทบจะกลืนกินมนุษย์ทั้งเป็นได้เมื่อครู่ก่อน
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ…
เทพจิงลุกขึ้นหัวเราะมองท้องนภา เทพกระเรียนหนอเทพกระเรียน!เจ้าไม่เคยฝันเลยล่ะสิ เทพเจิ้งเลือกข้า! ส่วนเจ้าน่ะ ฮื่ม!…ข้าทนเจ้ามามากพอแล้ว!
ข้ารับใช้เทพชักสีหน้า
ท่านกำลังจะทำอะไรรึ?
เทพจิงถอนหายใจแรง
ก็ล้างแค้นให้ลูกข้าน่ะสิ!ถ้าไม่นับจิงไป่ ลูกชายอีกคนของข้าก็ไม่ได้มีชื่อเสียงนัก แต่มันยังฆ่าลูกข้าป่าวประกาศแก่ชาวโลก ถ้าหากข้าไม่ล้างแค้น ข้าจะไม่กลายเป็นตัวตลกบนโลกนี้หรือ?
และด้วยคำสั่งของเทพเจิ้งเขาต้องกำจัดภัยทุกอย่างเพื่อเลี่ยงการเปิดเผยความลับ เขาจะมีอะไรต้องกลัวอีก?
เทพจิงปรากฏตัวที่ชายแดนระหว่างสองโลกด้วยประสงค์เดียวเขาเหลือบมองทัพใหญ่ที่ประจำการอยู่ด้วยความพอใจ
หึหึเจ้าซือหยูทำได้ดีนัก!
ทัพใหญ่ฟังคำข้า! เทพกระเรียนสังหารลูกข้า จงตามข้าไปยังโลกเทพกระเรียน เราจะทวงคืนความยุติธรรมของเรากลับมา!
…
ในโลกเทพกระเรียนเทพกระเรียนกำลังย่ามใจและหนักใจ
เขาสังหารลูกชายคนที่สองของเทพจิงไปนั่นทำให้เทพที่คิดร้ายต่อเขาหวาดกลัวไปได้บ้าง
แต่เขาจะจัดการกับเทพจิงยังไง?
เขาไม่อยากจะเผชิญหน้ากับเทพจิงด้วยกำลังเลยเขาจึงทำแค่สังหารลูกชายแต่เลี่ยงที่จะต่อสู้กับเทพจิง
หวังว่าเทพจิงจะรู้จักการได้มาแล้วต้องเสียไปนะถ้าไม่…ข้าก็ทำได้แค่สู้…
เทพกระเรียนตกใจเมื่อได้ข้อความด่วนจากชายแดน!
เทพจิงนำทัพใหญ่บุกเข้ามาในดินแดนของเขา!!
ผั่วะ! เทพจิงทำลายโต๊ะศิลาหน้ากระเรียนเขาปล่อยพลังเทพออกมา เขากำลังโกรธจัด!
อย่างที่คิด!มันจัดทัพใหญ่ไว้ที่ชายแดนก็เพื่อวันนี้!!
เทพกระเรียนหัวเราะอย่างทุกข์ระทม
เทพจิงเอ๋ยเทพจิงทำไมเจ้าถึงทำกับข้าแบบนี้?
เทพจิงลอบสังหารเหอเสี่ยวหลานด้วยวิธีต่ำช้าเทพกระเรียนยอมอดทนเพื่อแผนใหญ่! แม้จะรักลูกสาว เขาก็กัดฟันทนการดูหมิ่นเหยียดหยามเช่นนี้!
แต่จากนั้นเทพจิงก็สังหารนางอย่างเปิดเผย ต่อหน้าต่อตาทุกคน เขาไม่มีทางเลือกนอกจากสังหารลูกชายเทพจิงเพื่อล้างแค้น
แต่สุดท้ายเทพจิงก็ใช้ข้ออ้างนั้นในการจู่โจมโลกของเขา
เทพจิงเอ๋ยข้าถึงกับสละลูกสาวข้า แต่เจ้ายังบังคับให้ข้าต้องตกมาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้! เจ้าคิดจะกำจัดข้าเรอะ? เทพกระเรียนใบหน้าดุร้ายและคับแค้น
สั่งการลงไป!
เขาตะโกน
ทหารโลกเทพกระเรียนทุกคนจงตามข้าไปทำสงคราม!
ขณะที่ทุกคนกำลังมองดูโลกทั้งสองใบของเทพกำลังก่อสงครามครั้งใหญ่ตามคาด
เทพจิงเตรียมการมาดีแต่เทพกระเรียนออกรบอย่างรีบร้อน ทัพใหญ่ของเขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ และภายในสองเดือน เทพจิงจะบุกตีฝ่าด่านไปจนถึงตระกูลเทพกระเรียน!
คนตระกูลเทพกระเรียนกำลังตกอยู่ในอันตรายทุกคนกระวนกระวาย
ในขณะเดียวกันซือหยูที่เป็นคนเริ่มเรื่องราวทั้งหมดนั้นกำลังบ่มเพาะวิชาร่างมังกรอย่างสบาย
สงครามระหว่างเทพสองคนนั้นจบแล้วสินะ!ถึงเวลาที่ข้าต้องไปดูสักหน่อยแล้ว
ซือหยูหัวเราะเบาๆ เขาก้าวออกจากห้องลับที่อยู่มานาน
