ตอนที่ 1294 – เรียกอสูรภายในย้อนกลับ
ซือหยูสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในตำหนักมันเป็นพลังของว่าที่เทพขั้นกลาง!
แม้จะเกิดความสับสนวุ่นวายเขาก็ไม่เคลื่อนไหว คำอธิบายเดียวก็คือคนผู้นั้นกำลังอยู่ในระหว่างจุดสำคัญของการบ่มเพาะพลัง
หยุดมัน!อย่าให้มันได้ก้าวเข้ามา!
ผู้คุ้มกันตะโกน
แต่จากประสบการณ์อันมากมายของซือหยูใครกันจะหยุดเขาได้? ใครกันที่กล้าหยุดเขา?
เขาทำลายทุกสิ่งในเส้นทางตำหนักพังทลายจมไปกองกับพื้น
ซือหยูเดินผ่านทางเข้าห้องลับที่มีกำลังคุ้มกันแน่นหนา
ว่าที่เทพขั้นต้นสองคนที่ยืนอยู่ดูสุขุมและเยือกเย็น
แม้จะเกิดเสียงดังลั่นทั้งตำหนักทั้งสองก็ยังปกป้องห้องลับไม่ไปไหน บอกได้เลยว่าที่เทพขั้นกลางในห้องนั้นมีฐานะใหญ่โต
กงซุนชางน่าจะอยู่ข้างในไม่ผิดแน่
ซือหยูพูดกับตัวเองเขามองคนคุ้มกันทั้งสอง
เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพวกเจ้าไปให้พ้น!
ซือหยูระเบิดพลังห้าธาตุกำจัดทั้งสองให้พ้นทางโดยไม่รอให้ว่าที่เทพขั้นต้นสองคนให้คำตอบ
นอกจากทั้งสองแล้วประตูศิลาบานใหญ่ยังระเบิดเป็นชิ้น ๆ จากพลังของซือหยู
ซือหยูบุกเข้าไปที่ใต้ดินโดยไม่ลังเลเขาเดินลงบันไดยาวจนถึงห้องใต้ดิน
ห้องใต้ดินกว้างใหญ่มีบ่อโลหิตเดือดพล่านที่มีชายหนุ่มร่างกำยำนั่งอยู่ในบ่อ
เขาอายุราวสามสิบปีผิวคล้ำใบหน้าดูน่ากลัว ท่าทางอันทรงอำนาจแผ่ออกมา
เหนือศีรษะมีด้ายแดงหลายเส้นพุ่งออกมาจากด้านบนกะโหลกไม่ขาดสาย ทุกครั้งที่ด้ายแดงออกมาร่างกายของเขาจะแกร่งกล้าขึ้น
หืม?บังเอิญจริง ๆ เจ้าพยายามจะเป็นว่าที่เทพขั้นสูงสินะ?
ซือหยูมองด้ายแดงอย่างเย็นชา
ด้ายแดงเหล่านี้เป็นพลังที่เกี่ยวข้องกับดวงวิญญาณ
ทุกครั้งที่ด้ายแดงถูกดึงออกมามันจะแสดงการต่อต้านก่อนจะปลดปล่อยพลังอสูรออกมาเล็กน้อย
ซือหยูคุ้นเคยกับปรากฏการณ์นี้โดยเฉพาะเขาที่กลับมาจากแดนอสูร สิ่งนี้คืออสูรภายใน
ความโศกเศร้าและความหมกมุ่นอันยาวนานก่อให้เกิดอสูรภายในขึ้นมาในการบ่มเพาะ
ชายคนนี้กำลังแก้ไขพลังของตนก่อนที่จะเริ่มขจัดอสูรภายใน
ดูจากพลังอันยิ่งใหญ่ที่แผ่ออกมาเขาน่าจะได้เป็นว่าที่เทพขั้นสูงในอีกไม่นาน
กงซุนหวูซื่อเดินตามทางแคบๆ เข้ามา ดวงตางดงามนางเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
กงซุนชาง!
พอทรมานพ่อข้าจนตายเจ้าก็ได้กำจัดความเศร้านานปีและคิดจะเพิ่มพลังขั้นถัดไปรึ?
กงซุนหวูซื่อตัวสั่นเมื่อนึกถึงความทรมานเกินมนุษย์จะรับไหวที่พ่อนางต้องเจอก่อนตายใบหน้าพ่อนางเปลี่ยนรูปจนจำไม่ได้ ในใจมีแต่ความเจ็บปวดที่มิอาจก้าวข้าม
กงซุนหวูซื่อพุ่งเข้าไปขวางการทะลวงพลัง
ทันทีที่นางเคลื่อนไหวซือหยูคว้าไหล่นางอย่างแผ่วเบา
อย่ารีบร้อนมีพลังเทพกงซุนล้อมรอบมันอยู่ เจ้าจะถูกเผาตายถ้าเข้าไป
ซือหยูดีดนิ้วลำแสงพลังเซียนพุ่งไปที่กงซุนชาง เมื่อพลังพุ่งไปได้ร้อยศอกก็สลายไปด้วยม่านพลังบางๆ
พลังเซียนถูกเผาจนไม่เหลือสิ่งใด
หากพลังเซียนไม่ได้ผลกงซุนหวูซื่อคนเดียวจะทำอะไรได้เล่า?
เอ๋ข้าก็สงสัยว่าใครมาก่อเรื่องในตำหนักกงซุน เป็นเจ้ากับคนป่าเถื่อนนี่เอง…
กงซุนชางลืมตาเย้ยหยัน
กงซุนชาง!
กงซุนหวูซื่อไม่ปิดบังจิตสังหารความชิงชังของนางพุ่งสูงไปถึงเพดานตำหนัก
หึหึสีหน้าเจ้าเหมือนพ่อเจ้าที่กำลังจะตายไม่มีผิด! เห็นทีไรก็น่ายินดี!
กงซุนชางแสยะยิ้มชั่วร้าย
เจ้ารู้ไหมว่าพ่อเจ้าเป็นยังไงตอนที่โดนทรมานถึงที่สุด?มันอ้อนวอนข้าด้วยล่ะ!
กงซุนชางยิ้มเยาะพร้อมหัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้ายแดงในกายพุ่งออกมาเร็วขึ้น มันอ้อนวอนข้าไม่ให้ทำร้ายเจ้าอีกข้าปฏิเสธ ข้าบอกมันว่าหลังจากมันตาย ข้าจะฆ่าเจ้า แล้วจะฆ่าเจ้าให้ทรมานกว่ามันเป็นร้อยเท่า ข้าจะโยนเจ้าให้อสูรกินทั้งเป็น!
กงซุนชางพูดต่อ
มันเสียใจมากเสียใจที่ทำให้เจ้าเกิดมาพบกับชีวิตอันเจ็บปวด! ฮ่าๆๆๆๆๆ
ภาพตอนนั้นมันมหัศจรรย์เหลือเกิน!ฮ่าๆๆๆๆๆ!
อสูรภายในของกงซุนชางออกมารวดเร็วขึ้นเมื่อได้สาธยายความแค้น
น้ำตาเอ่อล้นจากตากงซุนหวูซื่อพ่อนางตายอย่างเจ็บปวด และความหวังสุดท้ายยังเป็นการปกป้องนางหรือ?
ไอ้เดรัจฉาน!
กงซุนหวูซื่อกำหมัดแน่นความน่ารักสดใสและดวงตาเจ้าเสน่ห์ที่เคยมีจางหาย เหลือแต่เพียงความเกลียดชัง
นางมีชีวิตด้วยความชิงชังและเจ็บปวดมานานเกินไปแล้ว
น่าขันนัก!พ่อเจ้าเอาผู้หญิงของข้าไป ได้อยู่ด้วยกันกับนางและให้กำเนิดเด็กบัดซบอย่างเจ้าขึ้นมา ข้ากลายเป็นตัวตลกแห่งพันธมิตร เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีกี่คนที่ยังหัวเราะเยาะข้า? เจ้ารู้ว่าหรือไม่ว่าข้าต้องอับอายแค่ไหน?
กงซุนชางตะโกนในแววตาแสดงความเกลียดชัง
เพราะความเห็นแก่ตัวของพ่อเจ้าที่ทำให้ข้าเจ็บปวดเจ้าลืมไปหมดแล้วรึ?
ฮ่าๆๆๆๆๆ…
จู่ๆ ซือหยูที่ไม่ได้พูดไรออกมาเลยก็หัวเาะ
กงซุนชางถามด้วยความเย็นชา
หัวเราะอะไรของเจ้า?
น่าขันนักที่ทะยาทตระกูลกงซุนช่างเหลือทนถึงเพียงนี้!
ซือหยูหัวเราะ ไอ้หน้าด้านเอ้ย!
ในอดีตทุกคนรู้ว่าเจ้าอิจฉา ลุ่มหลงในสตรี ต่อต้านการแต่งงานที่ไม่ใช่ของตน สุดท้ายเจ้าก็ทำไม่สำเร็จจนทำตัวเองขายหน้า เจ้ายังไม่รู้สำนึก ถึงกับโทษคนบริสุทธิ์ว่าเห็นแก่ตัว! ตามความคิดเจ้า ถ้าหากข้าชอบผู้หญิงของเจ้า เจ้าต้องห้ามต่อต้าน เพราะการต่อต้านข้าคือความเห็นแก่ตัวและจะทำข้าเจ็บปวดสินะ?
คนที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางได้เช่นนี้คงเกิดได้จากตระกูลกงซุนเท่านั้นกระมัง
กงซุนชางไม่ใส่ใจคำพูดซือหยู
ข้าเป็นใคร?แล้วไอ้บัดซบนั่นมันเป็นใคร? มีแค่ข้าเท่านั้นที่เหมาะสมกับการแต่งงาน! แต่งงานกับข้าไม่ได้ดีแค่กับนาง แต่ยังดีกับทุกคนในตระกูลกงซุน และดียิ่งกว่ากับตระกูลนาง!
หลังจากฟังตรรกะอันน่าหัวเราะจนจบซือหยูส่ายหน้า ความคิดเห็นแก่ได้จนลืมเหตุลืมผลเช่นนี้เป็นสิ่งที่คำพูดมิอาจบรรยาย
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นใครแต่ถ้าเจ้ากล้าบุกรุกตำหนักกงซุน เจ้าก็คงพร้อมตายแล้วสินะ?
กงซุนชางหัวเราะ
พอข้าได้เป็นว่าที่เทพขั้นสูงเมื่อไหร่ข้าจะฆ่าเจ้าด้วยมือข้า ต่อหน้าหวูซื่อด้วย ใบหน้านางตอนโศกเศร้านั่นแหละที่ข้าอยากเห็น
ซือหยูยักไหล่
เจ้ามั่นใจเหลือเกินนะว่าจะขจัดอสูรภายในและเป็นว่าที่เทพขั้นสูงได้
ข้าต้องเป็นได้!จิตใจข้าถูกปลดปล่อยแล้ว ข้าจะได้เป็นว่าที่เทพขั้นกลาง ต้องขอบคุณพ่อลูกที่ทุกข์ทรมานเพื่อข้า ฮ่าๆๆๆๆ!
กงซุนชางหัวเราะต่อไป
พอข้าออกไปได้เมื่อไหร่เจ้าสองคนจะได้ลิ้มรสความเจ็บปวดที่เกินทน ซือหยูลูบคาง
แปลกนักพ่อหวูซื่อก็ยังไม่ตาย แต่เจ้าดีใจขนาดนี้ สุดท้าย ‘ผู้หญิงของเจ้า’ ก็ได้อยู่ร่วมกับเขาอยู่ดี เจ้ายอมรับเรื่องนี้ได้รวดเร็วจนจิตใจถูกปลดปล่อยรึ?
อะไรนะ?
กงซุนหวูซื่อตัวสั่นพ่อนางยังไม่ตายหรือ?
ฮ่าฮ่าเลิกตลกได้แล้ว ข้าทรมานมันจนตายด้วยมือข้าเอง เจ้าไม่ต้องมาอ้างเพื่อขัดขวางการทะลวงพลังของข้า! ข้าจะเป็นว่าที่เทพขั้นสูง มันเลี่ยงไม่ได้อีกแล้ว ไม่มีใครหยุดได้!
กงซุนชางยิ้มเขาคิดว่าซือหยูพูดเรื่องล้อเล่น
ข้าไม่เคยโกหก
ซือหยูเองก็ยิ้มมังกรมรกตบินออกมาจากฝ่ามือซ้ายสู่มุกวิญญาณเก้าหยกในแขน
มุกวิญญาณเก้าหยกเปล่งแสงสีมรกตมนุษย์คนหนึ่งค่อย ๆ ปรากฏตัวออกมา เขาไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นจ้าวผาบั่นภูติ
จ้าวผาบั่นภูติให้สายใยมังกรกับซือหยูมาถึงสิบชิ้นตราบเท่าที่ยังเหลือเสี้ยวพลังอยู่น้อยนิด มันก็ง่ายที่จะคืนชีพ
จ้าวผาบั่นภูติสับสนความเจ็บปวดที่ได้รับก่อนตายยังคงแสดงผ่านใบหน้า
ข้าอยู่ไหน?
จ้าวผาบั่นภูติข้ามาเพื่อบอกสิ่งที่เจ้าต้องรู้ตามคำสั่งนายท่าน
นายท่าน?ใครกัน?
ซือหยู!
จ้าวผาบั่นภูติเบิกตาโพลง
นายท่านใช้พลังพิเศษฟื้นคืนร่างกายกับดวงวิญญาณเจ้าคืนมาใหม่ยามเจ้าก่อนตายตอนนี้นายท่านกำลังรอเจ้าอยู่ข้างนอก
หลังฟังจบมิติรอบตัวจ้าวผาบั่นภูติสลายออกไป จ้าวผาบั่นภูติที่งุนงงกลิ้งออกมา
เขาได้เห็นใบหน้าคุ้นเคยของซือหยูแทบจะทันทีทันใด
แม้จะมีคำถามมากมายในใจเขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่เป็นความจริง
ขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยข้าซือหยู!
ท่านพ่อ…ท่านพ่อ!
กงซุนหวูซื่ออุทานด้วยความตกตะลึง
นางเห็นร่างไร้วิญญาณของผู้เป็นพ่อกับตานางอยู่ในวันที่พ่อแตกดับ พ่อนางมาอยู่กับซือหยูได้ยังไง?
จ้าวผาบั่นภูติตัวสั่นเมื่อเงยหน้าน้ำตานองเอ่อล้นออกมา เขากอดกงซุนหวูซื่อจนแน่น
หวูซื่อเจ้า…เจ้าไม่เป็นอะไร!
พี่ซือหยูช่วยชีวิตข้าเอาไว้ท่านพ่อ ท่านพ่อยังมีชีวิตอยู่ได้ยังไง?
กงซุนหวูซื่อยังคงไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้พบเจอ
จ้าวผาบั่นภูติเองก็สับสน
ซือหยู…ฟื้นคืนชีพข้าขึ้นมา แม้เขาจะอธิบายไม่ได้มันก็คือความเป็นไปได้เดียว
พ่อลูกกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งอย่างปลอดภัย
ในขณะเดียวกันภาพความอบอุ่นตรงหน้าได้ทำให้ใครบางคนโกรธแค้น
อั่ก!
กงซุนชางกระอักเลือดเขากำลังคลั่งจากสิ่งที่มิอาจเข้าใจได้ที่กำลังเกิดขึ้น อสูรภายในย้อนกลับสู่ร่างกาย โลหิตไหลย้อนกลับจนเขากระอักเลือด
โอ้?กงซุนชางสหายเก่า เจ้าเองก็ดีใจที่พ่อลูกได้กลับมาพร้อมหน้ารึ? เจ้าตื่นเต้นจนกระอักเลือดออกมาแล้ว…
เป็นไปไม่ได้!
กงซุนชางเบิกตากว้างเลือดในปากทะลักออกมา
ซือหยูพูดตอบ
ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ข้าใช้พลังอันยิ่งใหญ่ของข้าฟื้นคืนกายหยาบกับดวงวิญญาณขึ้นมา จะมีอะไรเป็นไปไม่ได้กัน?
ข้าจะเอาพ่อลูกไปเจอแม่ทั้งครอบครัวจะได้อยู่ร่วมกัน กงซุนชางเพื่อนยาก เจ้าจะได้บ่มเพาะพลังอย่างเชื่องช้าต่อไปได้
หลังกงซุนชางได้ยินเช่นนี้โลหิตไหลย้อนกลับเร็วยิ่งกว่าเดิม ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาเลือนหายในพริบตาเดียว!
ความอัปยศในใจผุดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อมองพ่อลูกที่ปลอดภัยดี
เขามิอาจปล่อยทั้งสองไปได้มิเช่นนั้นเขาจะกลายเป็นตัวตลกที่น่าหัวร่อยิ่งกว่าเดิม
ตู้ม!
กงซุนชางทำลายม่านพลังของเทพกงซุนออกมา
อย่าแม้แต่จะคิดหนี!
กงซุนชางตะโกนด้วยเสียงโกรธแค้น
เขาปล่อยพลังเทพออกมาเพื่อกำจัดสองพ่อลูก ไอ้พวกมดปลวกครั้งนี้ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมดเลยคอยดู!
กงซุนชางร้องคำรามพลังเทพกลายเป็นหอกสีทองหนักอึ้งทะยานฟ้า มันจะทำลายล้างพ่อลูกและซือหยูไปพร้อมกัน
ตู้ม!
ซือหยูแสยะยิ้มเขาหลอกกงซุนชางให้ออกมาจากม่านพลังที่ปกป้องตัวเองได้สำเร็จแล้ว
แสงสีทองเปล่งประกายจากร่างพลังห้าธาตุเคลือบหหมัดทั้งสอง แหล่งพลังเทพสองแห่งในกายปล่อยพลังเทพออกมา มันกลายเป็นหมัดเดียวที่ปะทะกับหอกทองคำ
ตู้มตู้ม!
หอกทองแหลกเป็นเสี่ยงๆ หมัดทองคำเป็นดั่งมังกรปะทะหอกจนแตกสลายราวกับไม้ไผ่ หมัดส่งตรงไปถึงลำตัวกงซุนชาง
ปั้ง!
กงซุนชางปะทะพลังอย่างจังเขากระเด็นไปปะทะกำแพงศิลาของห้องลับใต้ดินจนกำแพงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
กงซุนชางมิอาจเชื่อสายตา
พลังเทพนี้…เจ้า…เจ้าเป็นใคร?
