ตอนที่ 1321 – พลเรือกระดูกขาว
เมฆาแดงคืบคลานเข้ามาพร้อมกับแรงกดดันมหาศาลและเสียงฟ้าลั่นคำราม
ธารดาราสั่นสะเทือนจากแรงกดดันอันน่าอกสั่นนี้
เหล่าคลื่นจากแรงกดดันที่เผชิญหน้ากับซือหยูรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ในที่สุดพวกมันก็มาจนได้!
ซือหยูมองเมฆาเลือดเขาเห็นร่างอสูรอันยิ่งใหญ่เก้าคนในเมฆานั้น
สิบห้านาทีต่อมา
เมฆโลหิตได้มาถึง
ธารดารากลายเป็นสีเลือดภายใต้เมฆาเลือด
สระสวรรค์สีขาวนวลเองก็กลายเป็นสระโลหิตเพราะเมฆาเลือด
ธารดาราร้องคำรามจากแรงกดดันราวกับทั้งธารดารากำลังเดือดพล่าน
พลังเทพอันยิ่งใหญ่เก้าแห่งมาสู่ซือหยู
ซือหยูไม่เกรงกลัวเขายืนขึ้นอย่างใจเย็น
แขกมาเยอะเสียจริง!เทพอสูรหกวิถี พลเรือกระดูกขาว เจ้าเมืองเมฆาอสูร ไค่หลิน แล้วก็…เทพตำรา!
ครืน…
เมฆาเลือดส่งเสียงดังมันถูกเทพอสูรหกวิถีดูดซับเข้าไป
เจ้าของพลังทั้งเก้าคนปรากฏกายต่อหน้าซือหยู
แต่ละคนมีพลังมากพอที่จะเหยียบย่ำธารดารา!
ทั้งเก้ามาถึงตำแหน่งนี้เพราะซือหยู
ที่แข็งแกร่งสูงสุดคือเทพอสูรหกวิถีผู้ที่เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งแดนอสูร
ผิวเทพอสูรหกวิถีสีแดงเข้มแตกต่างจากเทพอสูรอื่น ดวงตาไร้อารมณ์อันหยาบกร้านบ่งบอกความไม่เหมือนอสูรอื่นใด
เทพอสูรหกวิถีจ้องซือหยูไม่วางตาแม้แต่สายตาของเขาก็ทำให้เกิดระลอกบนผิวสระสวรรค์ได้
ทั้งสระสวรรค์สั่นสะเทือน
ซือหยูใจสลายไปชั่วขณะ
เทพอสูรหกวิถีสามารถสังหารใครก็ได้ในจักรวาลแห่งนี้
ลูกข้าทรมานหรือไม่ตอนที่ถูกเจ้าฆ่า?
เทพอสูรหกวิถีถามอย่างเย็นชา
มันเป็นคำถามอันเรียบง่ายแต่ซือหยูสัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันน่ากลัวที่อยู่ภายใน
เทพอสูรหกวิถีกำลังจะใช้กำลังกับซือหยูเพื่อให้ซือหยูได้เจ็บปวดอย่างที่ลูกชายเจ็บปวดก่อนตาย!
เทพอสูรที่มากับเทพอสูรหกวิถีดูเห็นอกเห็นใจซือหยู
พวกเขารู้ว่าซือหยูจะได้ตายอย่างรวดเร็วหากบอกเทพอสูรหกวิถีว่าลูกชายมิได้ทรมานก่อนตาย
แต่คำตอบของซือหยูทำให้ทุกคนตกตะลึง
หลังถูกข้าไล่ล่าเจ็ดวันเจ็ดคืนลูกเจ้าตายอย่างทุกข์ทรมานในความสิ้นหวังเพราะข้าฆ่าทุกคนที่กล้าเข้ามาคุ้มกันมัน! ก่อนมันตาย หัวใจมันมีแต่ความสิ้นหวัง! เจ้าคิดว่าตายเช่นนี้ทรมานหรือไม่?
ซือหยูถาม
ซือหยูกำลังบอกเทพอสูรหกวิถีว่าลูกชายเขาถูกทรมานจนตัวตาย
เมฆาอสูรยิ้มอย่างเย็นชาซือหยูกำลังพูดเหลวไหลเพราะรู้ว่าตัวเองกำลังจะตายงั้นรึ?
เขามองซือหยูด้วยความเวทนา
เทพอสูรหกวิถีไม่ตอบอะไรแต่จิตสังหารยิ่งแกร่งกล้าขึ้น
นี่ไม่ใช่คำตอบที่เขาคาดหวังเขาคิดจะขู่ซือหยูเพื่อให้ซือหยูอ้อนวอนขอความเมตตาและล้างความผิดที่เคยทำ
แต่คำตอบของซือหยูไม่ตรงตามความคิดเขาเลย
เจ้าพยายามทำให้ข้าโกรธสินะ?
เทพอสูรหกวิถีกล่าว
ซือหยูยักไหล่
ข้าโกหกไม่เก่งความจริงเพิ่งจะหลุดจากปากข้าไป!
ก็ได้!เจ้าจะต้องเจ็บปวดกว่าลูกข้าเป็นสิบเท่า!
เทพอสูรหกวิถีพูดด้วยความเยือกเย็นเขาเตรียมจะพุ่งเข้ามาสังหารซือหยูในพริบตา
ตามคำสั่งของมเหสีหยุนเซี่ยซือหยูจะเป็นหรือตายก็ได้ แต่ต้องนำร่างของเขากลับไป
เทพอสูรหกวิถีกลัวว่าร่างซือหยูจะตกลงสู่สระสวรรค์จึงต้องสังหารซือหยูในทันทีทันใด แต่ในตอนนั้นเอง
เทพอสูรหกวิถีโปรดรอก่อน!
เทพอสูรหกวิถีที่กำลังจะพุ่งไปสังหารซือหยูหยุดมือและหันไปมองเทพตำราด้วยความแปลกใจ
เทพตำรายังไม่ถูกล้างพลังจากเทพกาลกิณีแต่พลังที่เพิ่มขึ้นมาทำให้เขาสะกดคำสาปเอาไว้ได้
ไม่เห็นรึว่าทรราชย์ที่หนีมากับมันไม่ได้อยู่ที่นี่?
เทพตำรามองซือหยูอย่างใจเย็น
เทพอสูรที่เหลือพยักหน้า
พันธมิตรประจิมหายไปพร้อมกับเหล่ารัชทายาท!
เหลือเพียงซือหยูเพียงผู้เดียวที่อยู่เหนือสระสวรรค์
จากที่ข้าได้รู้จักมันมันจะต้องวางแผนบางอย่างเอาไว้อยู่แน่นอน เทพอสูรหกวิถีโปรดจงอยู่ให้ห่างจากมัน มิเช่นนั้นจะติดกับมันได้!
เทพตำรากล่าวเขารู้จักวิธีการของซือหยูเป็นอย่างดี
เทพอสูรหกวิถีจ้องซือหยูอย่างเยือกเย็นแต่ไม่บุกเข้าไป
ซือหยูถอนหายใจ
เจ้ามันน่าสะอิดสะเอียน!
เขามองไปที่เทพตำรา
หากเทพตำราไม่เตือนเทพอสูรหกวิถีซือหยูคงจะเอาชนะได้โดยง่ายไปแล้ว!
จากนั้นเทพอสูรหกวิถีจึงหันไปมองพลเรือกระดูกขาว
จากนั้นพลเรือกระดูกขาวจึงหันไปมองเมฆาอสูร
เจ้าเมืองเมฆาอสูรที่กำลังแอบยิ้มตกใจเมื่อรับรู้ความตั้งใจของพลเรือกระดูกขาว
ซือหยูอาจวางกับดักเอาไว้พลเรือกระดูกขาวคิดจะให้เมฆาอสูรไปติดกับของซือหยู ถ้าเจ้าไม่อยากทำก็จงถวายตัวเจ้าให้แก่จักรพรรดิอสูรซะ!
พลเรือกระดูกขาวกล่าวอย่างไร้ปรานี
ได้ยินเช่นนั้นเมฆาอสูรหวาดกลัวมากเพราะรู้ว่าการถวายตัวให้กับจักรพรรดิอสูรคืออะไร
มันหมายถึงการถูกยักษ์ทะเลขมกลืนกินทั้งเป็น
เมฆาอสูรไม่มีทางเลือกนอกจากพุ่งเข้าใส่ซือหยูเขากัดฟันคิด
‘หากข้าระวังซือหยูจะฆ่าข้าไม่ได้!’
ตายซะเถอะเจ้าเมืองชมทะเล!
เมฆาอสูรปรากฏตัวเหนือศีรษะซือหยูจากนั้นจึงใช้แส้ยาวฟาดใส่ซือหยู
แส้ยาวนี้คือสมบัติศักดิ์สิทธิ์ปลอมมันพุ่งเข้าใส่คอซือหยูราวกับมังกร
แต่เมื่อแส้ไปถึงเถาวัลย์เขียวได้งอกออกมาจากแขนของซือหยูผ่านมุกวิญญาณเก้าหยก แส้ถูกเถาวัลย์รัดเอาไว้ ไม่นะ!เทพอสูรหกวิถีตกใจที่เหตุการณ์พลิกผันอย่างรวดเร็ว นี่คือกับดักของซือหยูสินะ?
เมฆาอสูรทิ้งแส้และพยายามหนี
แต่เมื่อเมฆาอสูรทิ้งแส้ภูเขาทองคำได้กดลงมาจากด้านบนและกดเขาจมลงไป
อ๊ากกก!
เมฆาอสูรตะโกนด้วยความกลัวถึงขีดสุด
ภูเขาห้าธาตุอาจสร้างบาดแผลไม่ได้แต่มันกดเมฆาอสูรลงสู่สระสวรรค์ได้
พลเรือกระดูกขาวแสยะยิ้ม
ไอ้ไร้ประโยชน์เอ้ย!
แขนพลเรือกระดูกขาวระเบิดออกมันกลายเป็นสัตว์อสูรคล้ายอสรพิษ อสรพิษพุ่งเข้าไปผลักภูเขาห้าธาตุจนกระเด็นเปลี่ยนทิศทาง
อสรพิษคว้าตัวเมฆาอสูรและลากกลับมา
ซือหยูไม่แปลกใจกลับกันเขายังยิ้มเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น
คิกๆ! ข้ารอเจ้ามานานแล้ว!
เทพไม้ออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เถาวัลย์ที่รัดแส้ได้แบ่งเป็นสองส่วน
ส่วนแรกคือส่วนที่จับตัวเมฆาอสูรและอีกส่วนคือส่วนที่จับอสรพิษที่เกิดจากแขนของพลเรือกระดูกขาว
เถาวัลย์ที่มีพลังเทพมหาศาลเริ่มลากเมฆาอสูรและพลเรือกระดูกขาวลงสู่สระสวรรค์
เทพไม้แข็งแกร่งกว่าเดิมแล้วเมฆาอสูรมิอาจเทียบเคียงพลังกับนางได้เลย เมฆาอสูรถูกลากลงสู่สระสวรรค์อย่างรวดเร็ว
อ๊ากกก!ไม่….
เมฆาอสูรตะโกนเขาขัดขืนสุดพลังที่มี เขาถึงกับอ้อนวอนขอความเมตตา
เจ้าเมืองชมทะเลโปรดเมตตา! ข้…
สระสวรรค์สาดกระเซ็น! เมฆาอสูรถูกเหวี่ยงลงสูาสระสวรรค์และไม่ได้ลอยขึ้นมาอีกเลย
น่าเบื่อ!
เทพไม้เบ้ปากนางมองไปยังพลเรือกระดูกขาวที่ถูกเถาวัลย์รัดแขน
ต่อไปก็ตาเจ้า!
นางพยายามลากพลเรือกระดูกขาวลงสู่สระสวรรค์อีกครั้ง
นางไม่คิดเลยว่าพลเรือกระดูกขาวจะฉีกยิ้มเมื่อเข้าใกล้ผิวสระ
ไร้เดียงสานัก!
แขนที่ถูกเถาวัลย์ของเทพไม้รัดได้ขาดออกจากร่าง
แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ?
ฟึ่บ…
เถาวัลย์หลายสิบเส้นเข้ารัดร่างพลเรือกระดูกขาวอย่างแน่นหนา
แต่เมื่อเถาวัลย์พยายามลากลงไปพลเรือกระดูกขาวก็เปลี่ยนร่างตัวเองเป็นก้อนเนื้อหลายร้อยก้อน
แต่ละก้อนกลายเป็นอสรพิษดุร้ายตัวเล็ก
ข้าบอกว่าเจ้ามันไร้เดียงสาเกินไปยังไงเล่า!
อสรพิษทุกตัวพูดพร้อมกัน
แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ?
เทพไม้พูดด้วยความโมโหเส้นผมสีดำของนางกลายเป็นเส้นเถาวัลย์บางนับไม่ถ้วนจับอสรพิษทุกตัว
แต่อสรพิษเล็กก็แบ่งตัวเป็นสองส่วนเป็นไปไม่ได้ที่จะจับทุกตัวเอาไว้
เทพไม้จึงกัดฟันใช้เส้นผมของนางเฉือนเหล่าอสรพิษที่นางจับได้
แต่อสรพิษที่ถูกผ่าร่างก็ยิ่งเกิดขึ้นใหม่เป็นตัวที่เล็กลงเรื่อยๆ
สุดท้ายพลเรือกระดูกขาวก็ได้กลายเป็นกลุ่มก้อนควันดำ เสียงหลายพันเสียงดังมากกลุ่มก้อนนั้น
ฮ่า!ฮ่า! ฮ่า! เจ้าฆ่าข้าไม่ได้! แต่ข้าจะฆ่าเจ้าเมื่อใดก็ได้!
ฟึ่บ!
กลุ่มก้อนโลหิตสีแดงลอยไปทางเทพไม้
เทพไม้ตกใจ
น้ำทะเลขม!
นางตะโกนนางตัวสั่นด้วยความกลัว
นางเคยหลับใหลอย่างยาวนานหลังจากน้ำทะเลขมเข้าสู่ร่างกายมาก่อน
ถ้าหากน้ำทะเลขมปริมาณมากมายเช่นนี้ซึมผ่านเส้นผมนางลงไปน้ำทะเลขมจะถูกดูดซับเข้าสู่ร่างกายของนางโดยตรง
เป็นไปไม่ได้ที่เทพไม้จะป้องกันตัวเอง
แต่ก่อนที่พลเรือกระดูกขาวจะได้เฉลิมฉลองในชัยชนะสัตว์อสูรระดับเทพก็ได้ปรากฏตรงหน้าพร้อมกับเสียงคำราม
สัตว์อสูรอ้าปากและจะกลืนกินกลุ่มก้อนทมิฬทั้งหมดลงไป
พลเรือกระดูกขาวรู้แผนของซือหยูแล้ว
หยุดนะ!
เขาตะโกนด้วยความกลัว
เสียงสระสวรรค์ดังขึ้นอีกครั้ง!
สัตว์อสูรระดับเทพปล่อยตัวเองให้ตกลงสู่สระสวรรค์ไปพร้อมกับพลเรือกระดูกขาวทั้งสองถูกคลื่นวารีดูดลงไป
ทุกหนแห่งเงียบกริบ
พลเรือกระดูกขาวตายแล้วรึ?
สัตว์อสูรงับเขาเข้าไปก่อนจะกระโดดลงสระสวรรค์!
ทุกคนสับสนงงงวย
พวกเขาไม่แปลกใจที่เมฆาอสูรจะตายเพราะเมฆาอสูรเป็นเพียงเทพชั้นทั่วไปในศาลอสูร
แต่พลเรือกระดูกขาวทีเ่ป็นหนึ่งในสิบขุนผลแห่งแดนอสูรเองก็ถูกฆ่าตายไปแล้ว! เทพตำราสีหน้าหม่นหมองเมื่อมองบันทึกธารดาราในมือซือหยู
ฮ่า!ฮ่า! ทำได้ดีมาก!
เทพไม้หัวเราะอย่างสะใจ
มันอวดดีต่อหน้าข้าแต่มันต้องมาตายแบบนั้น!
ซือหญูยักไหล่
นี่แหละที่เรียกว่ากรรมตามทัน!
เทพอสูรหกวิถีกับคนของเขาไม่พอใจนัก
มันควรจะเป็นงานง่ายแต่ไม่มีใครคิดว่าพลเรือกระดูกขาวที่แข็งแกร่งจะตายไปตั้งแต่แรกสุด
มันตั้งใจจะใช้เทพไม้ลากทุกคนที่เข้าใกล้ลงสระสวรรค์!
ไค่หลินหรี่ตา
ฮื่ม!ให้ข้าจัดการนังนั่นเอง! เจ้าสามคนไปจับซือหยูซะ! ลงมือพร้อมกันเพื่อจะได้ไม่แพ้ทีละคน! ไค่หลินสั่งนางเองก็มองแผนของซือหยูออก
ตราบเท่าที่หยุดเทพไม้ได้ซือหยูจะไม่มีใครช่วยเหลือ เทพอสูรอื่นจะจับตัวเขาได้โดยง่าย
เทพอสูรหกวิถีต้องซือหยูอย่างเยือกเย็นเขาพยักหน้าหรี่ตา
ระวัง!มันยังมีเทพคนอื่นซ่อนเอาไว้อยู่อีก!
