แต่ในเวลานี้ หยางเฉินนึกถึงอีกเรื่องหนึ่ง
องค์กรที่ส่งสาวสวยที่ดีที่สุดในหวงเหอบาธ มีส่วนเกี่ยวกับตระกูลเมิ่งหรือเปล่า?
เดิมทีหยางเฉินก็เคยสงสัยมหาเศรษฐีแห่งเมืองเอก สามารถเก็บความลับได้ดีมากขนาดนี้ แม้แต่เขาก็ตรวจสอบไม่เจอด้วยซ้ำ เบื้องหลังอำนาจที่เกี่ยวข้องคงจะใหญ่มากอย่างแน่นอน ดังนั้นถึงได้ตรวจสอบไม่พบ
อำนาจที่สามารถทำแบบนี้ได้ ดูเหมือนว่าในตอนนี้ มีเพียงแปดตระกูลแห่งเย็นตู ยังมีมหาเศรษฐีชั้นสูงแห่งเมืองเอก
แต่สำหรับแปดตระกูลแห่งเย็นตู เรื่องแบบนี้ พวกเขาไม่สนใจที่จะทำด้วยซ้ำ ดังนั้น สัญญาณทุกอย่างชี้ไปที่มหาเศรษฐีแห่งเมืองเอก
แน่นอน นี่ก็เป็นเพียงการคาดเดาเบื้องต้นของเขาเท่านั้น เนื่องจากนอกเหนือจากอำนาจผิวเผินชั้นสูงเหล่านี้ ยังมีอำนาจที่ทรงพลังมากอยู่ในความมืดอีกด้วย
“นายไปหาคน!”
หยางเฉินออกคำสั่ง หม่าชาวก็หายตัวไปในฝูงชนอย่างเงียบๆ
กวนเจิ้งซานไม่ทราบจุดประสงค์ที่หยางเฉินมาที่นี่ และพูดอย่างระมัดระวังว่า: “คุณหยาง พวกเราไปห้องโถงประมูลด้วยกันมั้ย?”
“ได้!”
โดยพื้นฐานแล้วหยางเฉินมั่นใจว่า เซี่ยเหออาจจะโดนถือว่าเป็นสินค้าประมูล
“ความสัมพันธ์ของคุณกับตระกูลจวงเป็นอย่างไรบ้าง?”
ตอนขึ้นลิฟต์ หยางเฉินถามอย่างกะทันหัน
แม้ว่ากวนเจิ้งซานจะติดต่อกับหยางเฉินไม่ค่อยลึกซึ้ง แต่ตั้งแต่ที่ตระกูลกวนยอมศิโรราบ หยางเฉินก็เตือนให้เขาละทิ้งธุรกิจสีเทาทั้งหมด ซึ่งเพียงพอที่จะแสดงความยุติธรรมของหยางเฉิน
ในเวลานี้หยางเฉินก็ถามคำถามอย่างกะทันหัน กวนเจิ้งซานอดไม่ได้ที่จะสั่นเทาไปทั้งตัว พูดอย่างรวดเร็วว่า: “คุณหยาง คุณอย่าได้เข้าใจผิด ความสัมพันธ์ของผมกับตระกูลจวงไม่ได้ลึกซึ้ง ครั้งนี้ได้รับคำเชิญจากตระกูลเมิ่ง ภายใต้ความจำใจ ถึงได้มาร่วมงานประมูลคืนนี้”
“งั้นก็ดี!”
หยางเฉินพยักหน้า ต่อจากนั้นแล้วเตือนว่า: “ยังคำนั้นเหมือนเดิม ถ้าหากให้ฉันรู้ว่า ตระกูลกวนกล้าจะก้าวเข้าสู่ธุรกิจในพื้นที่สีเทา งั้นตระกูลกวนก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องอยู่อีกแล้ว!”
ขาทั้งสองของกวนเจิ้งซานกลัวจนอ่อน และรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า: “คุณหยางวางใจได้ ธุรกิจของตระกูลหยางได้เข้าที่หนทางปกติแล้ว!”
ขณะที่กำลังคุยกัน ทั้งสองคนก็มาถึงห้องโถงประมูลที่ชั้นบนสุดแล้ว
ในห้องโถงประมูลขนาดใหญ่ ในเวลานี้มียักษ์ใหญ่ชั้นนำและตระกูลชั้นนำของเมืองเจียงผิงอยู่ทุกหนทุกแห่ง
สำหรับตระกูลชั้นรอง ไม่มีสิทธิ์ได้รับคำเชิญด้วยซ้ำ
รอบห้องโถง บอดี้การ์ดหลายสิบคนในชุดสูท กำลังเฝ้าระวังบุคคลที่น่าสงสัย
“หยางเฉิน!”
เสียงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจก็ดังขึ้น
หยางเฉินมองไปอย่างไม่รู้ตัว ก็เห็นซูซานในชุดราตรี กำลังเดินมาด้วยรอยยิ้ม
“คุณปู่กวน คุณก็มาเหรอคะ!”
ซูซานทักทายกวนเจิ้งซาน
ในใจเธอแอบประหลาดใจ เห็นกวนเจิ้งซานไม่กล้าแม้แต่จะยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับหยางเฉิน โดยเดินตามหลังหยางเฉินเพียงครึ่งก้าว
การสังเกตเห็นนี้ ทำให้เธอเหมือนได้ค้นพบโลกใหม่
สำหรับฐานะของหยางเฉิน เธอไม่รู้อะไรเลย ติดต่อกับหยางเฉิน ก็มีเพียงแค่สองครั้ง
กวนเจิ้งซานยิ้มเล็กน้อย มองไปที่ซูซานแล้วพูดว่า: “ที่แท้ซานซานนี่เอง ทำไมพ่อของเธอไปมาล่ะ?”
ซูซานยิ้มสวยงาม: “พ่อของหนูมีธุระมาไม่ได้ ตั้งใจให้หนูมาแทนเขา”
เพราะซูซานเพิ่งกลับมาในประเทศได้ไม่นาน แล้วได้รับการปกป้องอย่างดีจากซูเฉิงอู่ และมีคนไม่มากที่รู้จักฐานะของเธอ
แต่กวนเจิ้งซานเป็นผู้นำหนึ่งในสี่พรรกแห่งเมืองเจียงโจว จึงดึงดูดความสนใจจากผู้คนจำนวนมากในทันที
เฉินอิงจวิ้นก็เป็นหนึ่งในนั้น เมื่อเขาพบว่าซูซานกำลังพูดคุยกับหยางเฉิน ด้วยใบหน้าที่อิ่มเอิบไปด้วยความสุข สีหน้าก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก
“ไอ้หมอนั่นเข้ามาได้อย่างไร?”
หยวนมู่ขมวดคิ้วและถาม
เฉินอิงจวิ้นกัดฟันพูดว่า: “ต้องเป็นนังผู้หญิงสารเลวคนนั้น พาเขาเข้ามาแน่”
“นายหมายถึง ซูซาน ลูกสาวของซูเฉิงอู่เศรษฐีในเจียงโจว ที่เป็นคู่หมั้นคู่หมายตั้งแต่วัยเด็กกับนายเหรอ?”
น้องชายของหยวนมู่ หยวนเซ่า เอ่ยปากถาม
พวกเขาทั้งสามเป็นที่รู้จักในนามสามทหารเสือแห่งเมืองโจวเฉิง ความสัมพันธ์นั้นไม่ได้ธรรมดา สำหรับเรื่องเฉินอิงจวิ้น ก็รู้ดีหมดทุกอย่าง
เฉินอิงจวิ้นพยักหน้าเล็กน้อย กัดฟันพูดว่า: “นังผู้หญิงสารเลวคนนี้ ฉันตามจีบเธอมานานขนาดนี้ เธอก็ไม่แม้แต่จะมองฉัน กลับอิ่มเอมใจกับลูกเขยตระกูลเล็กที่แต่งงานแล้ว!”
“ฉันไปช่วยนายจัดการไอ้หมอนั่น!”
หยวนเซ่ายิ้มเล็กน้อยแล้วพูด
“เดี๋ยวก่อน!”
เฉินอิงจวิ้นรีบคว้าแขนของหยวนเซ่าไว้ และกล่าวอย่างเคร่งขรึม: “หมอนี่มีฝีมือเล็กน้อย แม้แต่บอดี้การ์ดสองคนข้างกายของฉัน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!”
“หืม?”
หยวนมู่ค่อนข้างประหลาดใจ: “แข็งแกร่งขนาดนี้เลยเหรอ?”
แม้ว่าเขาจะมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองมาก แต่ก็ไม่ใช่คนสะเพร่า
บอดี้การ์ดทั้งสองข้างกายของเฉินอิงจวิ้นก็เป็นนักรบปลดประจำการ ความแข็งแกร่งไม่ธรรมดา เขาย่อมรู้ตัวว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้
เฉินอิงจวิ้นกลับพูดว่า บอดี้การ์ดทั้งสองคน ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉิน ซึ่งทำให้เขาประหลาดใจ
“วางใจได้ ฉันไม่มีทางต่อสู้กับเขา เพียงแค่ใช้สมอง!”
หยวนเซ่าไม่ให้ความสำคัญกับคำพูดเฉินอิงจวิ้นแม้แต่น้อย และหันหลังเดินไปทางหยางเฉิน
พอดีมีคนเริ่มไปชวนกวนเจิ้งซานคุย หยางเฉินตามซูซานไปอีกด้านหนึ่ง เพื่อค้นหาสถานที่เงียบสงบ
หยางเฉินจัดการให้หม่าชาวไปตามหาเซี่ยเหอแล้ว ตอนนี้ทำได้เพียงรออยู่ที่นี่
“เฮ้ย! ไอ้หนุ่ม นายแค่ลูกเขยของตระกูลเล็ก แอบเข้ามาได้อย่างไร?”
หยวนเซ่าเดินไปถึงตรงหน้าของทั้งสองคน และชี้ไปที่หยางเฉินแล้วตวาด
เสียงร้องอันดังของเขานี้ ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายในทันที
เดิมทีผู้คนยังสงสัยในคำพูดของหยวนเซ่า ตอนที่เห็นการแต่งตัวของหยางเฉิน ความสงสัยกลายเป็นแน่ใจในทันที
ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ ก็เป็นคนของยักษ์ใหญ่ชั้นนำและตระกูลอันดับหนึ่งของเมืองเจียงผิง
ผู้ชายสวมสูทและรองเท้าหนัง สวมใส่นาฬิกาที่ล้ำค่าบนข้อมือ หญิงสาวก็แต่งตัวหรูหราเป็นอย่างมาก ทั้งร่างกายก็โก้หรู
มีเพียงหยางเฉิน ที่ทั้งตัวก็เป็นชุดลำลองไม่มียี่ห้อ ดูยังไงก็ไม่เหมือนลูกเศรษฐี
หยางเฉินไม่ต้องการเป็นจุดสนใจ แต่ดันมีคนจะทำให้เขากลายเป็นจุดสนใจ
ใบหน้าของซูซานเย็นชา และโกรธจัด: “เขาเป็นเพื่อนที่ฉันพามา ทำไม? แม้แต่ฉันนายก็สงสัยใช่มั้ย?”
หยวนเซ่าก็ไม่ได้โกรธ และมองไปที่ซูซานด้วยรอยยิ้มที่เหิมเกริม: “ฉันไม่กล้าสงสัยสาวสวยหรอก แต่ว่าเขา ฉันจำเป็นต้องสงสัย!”
“การประมูลคืนนี้เป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ได้รับเชิญพาญาติและเพื่อนมาเข้าร่วมงานด้วยได้ แต่ว่า กลับเงื่อนไขที่เข้มงวดอย่างหนึ่ง ทรัพย์สินต้องเกินหนึ่งร้อยล้านล้านหยวน หมอนี่ว่ากันว่าเป็นเพียงลูกของตระกูลเล็กที่กำลังจะล้มละลาย เธอคิดว่า เขาสามารถเอาออกมาได้เหรอ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของหยวนเซ่า หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างไม่รู้ตัว มีกฎข้อนี้จริงๆ
ถ้าหากหยางเฉินเป็นอย่างที่หยวนเซ่าพูดจริงๆ เพียงแค่ลูกของตระกูลเล็ก คงจะไม่มีเงินหนึ่งร้อยล้านอย่างแน่นอน
ดวงตาทั้งสองของหยางเฉินหรี่ จ้องมองหยวนเซ่าแล้วพูด: “นายก็แน่ใจขนาดนั้นเลยเหรอว่า บนตัวฉันไม่มีเงินหนึ่งร้อยล้าน?”
“ไอ้หนุ่ม ฉันว่านายมาก่อกวนใช่มั้ย? มีหรือไม่มี ตัวนายเองน่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่เหรอ?”
หยวนเซ่าพูดประชดหยางเฉินอย่างไม่ปิดบัง แสยะยิ้มแล้วพูดว่า: “อย่าว่าแต่ตระกูลที่ไม่ติดอันดับใกล้จะล้มละลาย ต่อให้เป็นลูกของตระกูลชั้นรอง ก็เอาเงินหนึ่งร้อยล้านออกมาไม่ได้!”
“ฉันขอแนะนำว่า ให้ดำเนินการตรวจสอบทรัพย์สินของหมอนี่ ทั้งนี้เขาจะได้ไม่มีเป้าหมายที่ไม่อาจบอกใครได้ ซึ่งจะทำให้อารมณ์ดีของทุกคนเสีย”
สายตาของหยวนเซ่ามองไปทางชั้นสอง และตะโกนเสียงดัง
เขารู้ว่า คำพูดนี้ของตัวเอง คงจะมีคนได้ยินอย่างแน่นอน
