TMFH ตอนที่ 124 : ต้องตบเธอสักกี่ครั้ง เธอถึงจะหุบปากสักที ?
“หล่อ…หล่อโคตร!”
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
โม่หลี่หงจ้องมองเย่เฟิงตาค้าง เธอรู้สึกหัวใจเต้นแรงราวกับเพิ่งได้เจอกับเจ้าชายที่เธอตามหามานาน ดวงตาของเธอที่มองเขานั้นเป็นประกายระยิบระยับเหมือนดวงดาว
เมื่อดูแฟนของเขาหลงใหลในผู้ชายคนอื่น นายแบบที่ชื่อเฮนรี่ก็รู้สึกอิจฉาเย่เฟิงมาก
เขาไม่คิดมาก่อนว่าเด็กบ้านนอกแบบนั้น จะหล่อเหลากว่านายแบบนานาชาติอย่างเขาได้หลังจากแค่เปลี่ยนเป็นใส่สูท
คําพูดต่อมาของโม่หลี่หงเกือบทําให้ เฮนรี่กระอักเลือด!
“หนุ่มน้อย หลินหลานจ่ายเงินให้นายเท่าไหร่ ? ฉันจะจ่ายเพิ่มให้อีก10 เท่าแล้วมาอยู่กับฉัน!”
“อะไรนะ!”
ไม่มีใครจะคาดคิดว่าโม่หลี่หงจะกล้าแย่งแฟนหนุ่มของหลินหลานในที่สาธารณะแบบนี้
แม้แต่เย่เฟิงและหลินหลานเองก็ตกใจเช่นกัน
“10,000 หยวนต่อคืน ? 20,000 หยวน ? 30,000 หยวน ? หรือ 100,000 หยวน ?”
โม่หลี่หงแกว่งการ์ดธนาคารของเธอไปรอบ ๆ ขณะที่เธอกล่าวกับเย่เฟิงด้วยท่าทางกระตือรือร้น “ตราบใดที่นายมากับฉัน นายจะสามารถใช้เงินของฉันได้ทั้งหมดที่นายต้องการ! ว่าไงล่ะ ?”
โม่หลี่หงตั้งใจที่จะโน้มน้าวเย่เฟิง
ในสายตาของเธอ เย่เฟิงนั้นเป็นคนที่หลินหลานชื่นชอบ
ตราบใดที่เธอได้เย่เฟิงมา มันก็เท่ากับเป็นการตบหน้าหลินหลานอย่างแรง มันช่างคุ้มค่าสําหรับเธอที่จะทํา ไม่ว่าเธอจะต้องยอมจ่ายราคาเท่าไรก็ตาม
เฮนรี่ยืนมองอยู่ข้าง ๆ เขาทั้งชื่นชมและอิจฉาเย่เฟิงไปพร้อม ๆ กัน
ในฐานะนายแบบระดับนานาชาติ เขาได้เงินจากโม่หลี่หงแค่เดือนละหลายแสนหยวนเท่านั้น แต่เย่เฟิงนั้นสามารถใช้เงินของเธอได้ตามใจของเขา!
เฮนรี่นั้นแทบจะเป็นบ้าเพราะความอิจฉาริษยา
เย่เฟิงมองไปที่โม่หลี่หง ในขณะที่เขาเดินไปตรงหน้าเธออย่างช้า ๆ ด้วยท่าทางขี้เล่นเล็กน้อย “ผมมีคําถามสําหรับคุณ!”
“คําถามอะไร? ว่ามาเลย!” โม่หลี่หงมั่นใจว่าเย่เฟิงรู้สึกหวั่นไหวต่อข้อเสนอของเธอ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกตื่นเต้นมาก
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เย่เฟิงพูดต่อไปนั้น ทําให้ใบหน้าของโม่หลี่หงชาในทันที
“ต้องตบเธอสักกี่ครั้ง เธอถึงจะหุบปากสักที ?”
“อะไรนะ!”
โม่หลี่หงตกตะลึงไปชั่วขณะ!
เพียะ!
เธอถูกตบอย่างรุนแรง!
“แล้วถ้าตบ 1 ทีล่ะ พอมั้ย”
เพียะ!
เสียงตบดังขึ้นอีกครั้ง!
“ตบครั้งที่ 2 เป็นเพราะหน้าตาและจิตใจที่น่าเกลียดของเธอ!”
เพียะ!
เสียงตบครั้งที่ 3 ดังตามมาติด ๆ!
“ตบครั้งที่ 3 สําหรับปากของเธอที่พล่ามออกมามากเกินไป!”
…
ในขณะนั้นทุกคนในร้านกําลังสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้น!
โม่หลี่หงนั้นถูกตบครั้งแล้วครั้งเล่า
นั่นส่งผลให้แก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงและบวมในทันที!
ในที่สุดโม่หลี่หงก็กระอักเลือดและฟันออกมา
“ไอ้สารเลว…แกกล้าตบหน้าฉันเหรอ ?”
แก้มของโม่หลี่หงร้อนผ่าว ขณะที่เธอจ้องมองเย่เฟิงด้วยความตกใจและโกรธเกรี้ยว เธออยากฉีกร่างเย่เฟิงออกเป็นชิ้น
หลังจากได้ยินคําพูดของเธอ เย่เฟิงก็ยักไหล่อย่างใจเย็นขณะที่เขาอธิบาย “ฉันไม่ชอบตบผู้หญิงหรอกนะ แต่เธอไม่ใช่ผู้หญิง อาจจะไม่ใช่มนุษย์ด้วยซ้ำ!”
“อะไรนะ!”
“เขาว่าเธอไม่ใช่มนุษย์งั้นเหรอ ?
ดวงตาของโม่หลี่หงแทบจะมีไฟพุ่งออกมา!
ในฐานะประธานของโม่กรุ๊ปสาขาในเมืองเจียงซี เธอรู้สึกเสียศักดิ์ศรีอย่างมากจนอยากตาย เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะถูกหลินหลานและเย่เฟิงตบต่อหน้าสาธารณชนแบบนี้
เนื่องจากหลินหลานเป็นประธานของหลินกรุ๊ปซึ่งมีสถานะทางสังคมเดียวกันกับเธอ เธอจึงพอจะทนได้ แต่ในตอนนี้การที่ไอ้เวรเย่เฟิงตบเธอล่ะ ?
“เด็กที่เป็นแค่ของเล่นอย่างแก กล้าตบหน้าฉันได้ยังไง ? แก…แกคงอยากตายมากนักสินะ!”
จิตใจของโม่หลี่หงลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ ขณะที่เธอกรีดร้องใส่เฮนรี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เหมือนคนโง่ว่า “เฮนรี่! ทํา ไมยังยืนอยู่เฉย ๆ เขาทําร้ายฉันนะ! ฆ่ามันซะ!”
หลังจากได้ยินเสียงหวีดของโม่หลี่หง เฮนรี่ก็พุ่งเข้าใส่เย่เฟิงในทันที
ในฐานะลูกครึ่ง เฮนรี่มีความสูงและมีมัดกล้ามมากกว่า
เมื่อใบหน้าของเขาฉายแววดุร้าย เขานั้นดูน่ากลัวอย่างมาก
เขาชกไปที่ใบหน้าของเยเฟิงในทันที ด้วยความโกรธและอาฆาตแค้น!
…
ทันใดนั้นเย่เฟิงก็ปล่อยพลังที่หนาวเหน็บผ่านแววตาของเขา!
นั่นทําให้เฮนรี่สัมผัสได้ถึงพลังฉีที่แข็งกร้าว!
ร่างกายของเฮนรี่สั่นสะท้านไปทั้งตัว!
ตอนนั้นเอง เขารู้สึกราวกับว่าเขานั้นกําลังเผชิญหน้ากับปีศาจหรือไม่ก็สัตว์ร้าย มันไม่มีทางเป็นคนแน่ ๆ!
เขารู้ว่าถ้าเขายังฝืนต่อไปหัวของเขานั้นคงจะขาดกระเด็นไปจากตัว!
ด้วยเสียงอู้อี้ เฮนรี่คุกเข่าลงไปกับพื้น แข้งขาของเขาราวกับไร้เรี่ยวแรง !
ในขณะนั้นมีกลิ่นเหม็นลอยออกมาจากเป้าตรงหว่างขาของเขา
เขากลัวมากจนปัสสาวะรดกางเกง
“บ้าเอ้ย! แกมันไร้ค่าจริง ๆ!”
โม่หลี่หงโกรธจนแทบกระอักเลือดออกมาอีกรอบ
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าเฮนรี่ที่สูงและแข็งแกร่ง จะเข่าอ่อนต่อหน้าเย่เฟิงเหมือนลูกแกะที่เผชิญหน้ากับหมาป่าดุร้าย
“ไอ้เด็กเวร! รอก่อนนะ! แกเจอดีแน่!”
หลังจากพูดแบบนั้น โม่หลี่หงก็ตะโกนไปยังประตู “การ์ด! การ์ด! มานี่สิ! มีคนทําร้ายร่างกายฉัน!”
รปภ. ในห้างสรรพสินค้าคราวน์เอ็มเพอเรอร์ตอบรับเสียงเรียกนั่นทันที
หลังจากเสียงโวยวายของเธอ รปภ. ที่สูงและแข็งแกร่งสี่คนก็รีบเดินเข้ามาทันที
พวกเขาทั้งหมดนั้นเป็นหน่วยรบพิเศษที่เกษียณอายุแล้ว ทว่าพวกเขานั้นดูดุร้ายเหมือนเสือและก้าวร้าวเหมือนหมาป่า
“คุณครับ เกิดอะไรขึ้น”
หัวหน้าทีมรปภ. ถามโม่หลี่หง
หลังจากได้ยินคําพูดของเขา โม่หลี่หงก็ชี้ไปที่เย่เฟิงขณะที่เธอตะโกนว่า “ฉันเป็นบุคคลระดับสุดยอด VIPของห้างสรรพสินค้าคราวน์เอ็มเพอเรอร์! ไอ้เด็กชายขายน้ำนี่ กล้าทําร้ายร่างกายฉัน รีบจัดการมันแล้วโยนเขาออกไปจากที่นี่!”
‘ระดับสุดยอด VIP!’
หลังจากได้ยินคําพูดของเธอเหล่า รปภ. ทุกคนก็นิ่งไป
พวกเขารู้ว่าบุคคลระดับสุดยอด VIP นั้นแต่ละคนใช้เงินหลายล้านหยวนต่อปีในห้างสรรพสินค้าของพวกเขา!
พวก รปภ. จึงจ้องมองไปที่เย่เฟิงทันทีด้วยท่าทางดุร้าย
ทว่าเมื่อมองเห็นเย่เฟิง ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที!
พวกเขาแต่ละคนดูคอตก ดวงตาพวกเขาเบิกกว้างราวกับว่าพวกเขาเพิ่งจะเห็นผี
“พวกนายจ้องอะไรกันอยู่ ? เร็วเข้า! จัดการแล้วโยนมันออกไปจากที่นี่!”
โม่หลี่หงกระทืบเท้าด้วยความโกรธ ขณะที่เธอพยายามกระตุ้นให้พวกเขาจัดการกับเย่เฟิง
“ฉันเป็นระดับสุดยอด VIP เลยนะ! ถ้าพวกนายไม่ฟังฉัน ฉันจะร้องเรียนไปยังบริษัทของพวกนายแน่!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเธอ ใบหน้าของทหารยามก็ซีดลงอย่างน่ากลัว
จากนั้นเย่เฟิงก็พูดอย่างสบาย ๆ “ดี ถ้างั้นทําในสิ่งที่เธอต้องการ จัดการแล้วโยนมันออกไปจากที่นี่!”
“ ครับท่าน!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเย่เฟิง เหล่า รปภ. ทุกคนก็ล้อมโม่หลี่หงและเฮนรี่ แล้วพวกเขาก็เริ่มทําร้ายร่างกายทั้งสองคนนั่น!
“นี่มันอะไรเนี่ย!”
โม่หลี่หงตกตะลึงอย่างมาก
เธอไม่เคยคิดเลยว่าพวก รปภ. จะฟังคําสั่งของเย่เฟิงแทนที่จะเป็นของตัวเธอเอง!
‘นี่มัน…มันเป็นไปไม่ได้!’
โม่หลี่หงตัวแข็งที่อไปในทันที พอ ๆ กับหลินหลานและคนอื่น ๆ เช่นกัน
“ไอ้บ้า! ไอ้ชั่ว! พวกแกกําลังทําอะไรอยู่ ? พวกแกกําลังทําร้ายคนระดับสุดยอด VIP ของที่นี่นะ! ฉันจะร้องเรียนที่นี่! ฉันจะฟ้องประธานบริษัทของพวกแก!”
โม่หลี่หงยกมือกุมหน้าของเธอ ขณะที่เธอตะโกนใส่พวก รปภ. เหล่านั้น
“ฟ้องประธานบริษัท ?”
พวกรปภ. มองโม่หลี่หงราวกับว่าเธอเป็นคนงี่เง่า!
“เขาคือประธานบริษัทของเรา!”
“อะไรนะ!”
หลังจากได้ยินคําพูดของหัวหน้า รปภ. ทุกคนตรงนั้นต่างก็ตกใจยกเว้นเย่เฟิง!
