TMFH ตอนที่ 126 : ของขวัญชิ้นแรก
หลังจากที่ได้เห็นสร้อยคอแล้วคนทั้งห้องจัดเลี้ยง ต่างก็ส่งเสียงพูดคุยกัน เสียงเหล่านั้นฟังดูโหวกเหวกอย่างมาก
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
แขกทุกคนในงานต่างตกตะลึง ใบหน้าของพวกเขาค่อย ๆ กลายเป็นสีแดง!
“โอ้พระเจ้า! มันคือ…. สร้อยคอดวงใจของราชินี เพชรสีแดงของมันนั้นใหญ่ที่สุดในโลก มันใหญ่กว่าเพชรสีแดง Moussaieff ถึง 3 เท่า!”
“ใช่! ฉันได้ข่าวมาว่า ดวงใจของราชินีถูกขายไปในราคา 200 ล้านดอลลาร์สหรัฐจากการประมูลที่อเมริกา!”
“โอ้พระเจ้า! 200 ล้านดอลลาร์สหรัฐเทียบเท่ากับกว่า 1 พันล้านหยวนของจีน! มันเป็นเงินจํานวนมหาศาล!”
…
แขกทุกคนที่มองเห็นมันต่างก็ตกตะลึง
พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าไม่เต่จะร่ำรวยมากถึงขนาดที่เขาจะใช้เงินกว่า 1 พันล้านหยวนเพื่อซื้อของขวัญให้กับหลินหลาน
“นั่นเป็นไปไม่ได้”
บรรดาสาวงามมากมายในห้องนั้นต่างพากันคลั่งไคล้ ขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่หลินหลานด้วยความชื่นชมและอิจฉาอย่างปิดไม่มิด
หากมีชายหนุ่มรูปงามมอบสร้อยคอมูลค่าแค่ 10 ล้านหยวนให้พวกเขา พวกเขาอาจหัวใจวายตาย ไม่ต้องพูดถึง เพชรสีแดงขนาดใหญ่ที่มีมูลค่ามากกว่า 1 พันล้านหยวนแบบนี้ด้วยซ้ำ
ในขณะนั้นทุกคนต่างจับจ้องไปที่หลินหลาน
พวกเขาทุกคนมั่นใจว่าหลินหลานนั้นจะต้องรู้สึกหวั่นไหว
นั่นคือสิ่งที่ควรจะต้องเกิดขึ้นระหว่างเจ้าชายและเทพธิ ดา!
“แต่งงานกับเขา!”
“แต่งงานกับเขา!”
“แต่งงานกับเขา!”
ผู้เข้าชมทุกคนต่างปรบมือให้เข้ากับจังหวะที่พวกเขาส่งเสียงเชียร์ นั่นทําให้โม่เต๋าตื่นเต้นมาก
เขามั่นใจมากว่าจะสามารถเอาชนะใจหลินหลานได้
ท้ายที่สุดแล้ว เขานั้นคือตัวเลือกที่ดีที่สุดของหลินหลาน ทั้งภูมิหลังครอบครัว สถานะทางสังคมความสามารถ และรูปร่างหน้าตาของเขา
แต่ทว่าหลินหลานกลับตอบอย่างเย็นชา “ไม่มีทาง!”
ทุกคนในกลุ่มผู้ที่มองอยู่ต่างอ้าปากค้าง ราวกับว่ามีใครบางคนทําหม้อต้มน้ำหกใส่พวกเขาจนรู้สึกเจ็บปวด
“อะไรนะ!”
ไม่มีใครเชื่อตาหรือหูของพวกเขาเอง!
“นี่เธอปฏิเสธเขาอย่างงั้นเหรอ ?
…
แขกทุกคนในงานต่างส่งเสียงฮือฮา
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีผู้หญิงที่สามารถต้านทานสร้อยคอมูลค่านับพันล้านหยวนได้ และผู้ที่มอบสร้อยคอให้นั้นก็ยังเป็นนายน้อยสุดหล่อผู้มีพรสวรรค์
“นี่มันน่าเหลือเชื่อ!”
แม้แต่โม่เต๋าก็ตัวแข็งที่อ
เขาถามหลินหลานด้วยท่าทางตกตะลึง “หลานหลาน ทําไม ? มันคือ.. ดวงใจของราชินี! ผู้หญิงคนไหนในโลกก็ยอมตายเพื่อให้ได้สร้อยเส้นนี้! แต่คุณ..”
โม่เต๋าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหลินหลานจะต้านทานมูลค่าของดวงใจราชินีได้
ทว่าหลินหลานตอบกลับเขาด้วยท่าทางเย็นชา “ขอโทษทีนะ แต่ฉันมีแฟนแล้ว!”
หลังจากพูดเสร็จหลินหลานก็ คล้องแขนของเย่เฟิงด้วยรอยยิ้มแสนหวาน เธอไม่ได้สนใจข้อเสนอของเขาด้วยซ้ำ
คําตอบของหลินหลาน กระแทกหน้าโม่เต๋าเหมือนระเบิดหัวของเขาว่างเปล่า!
“หืมม ? คุณปฏิเสธผมและดวงใจราชินีของผมเพราะไอ้คนขี้โกงคนนี้งั้นเหรอ ?”
โม่เต๋าโกรธมาก
หลังจากถูกปฏิเสธในที่สาธารณะ โม่เต๋ารู้สึกอับอายขายหน้า เมื่อดูหลินหลานทิ้งตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเย่เฟิง โม่เต๋าก็ยิ่งโกรธ!
ดังนั้นโม่เต๋าจึงคํารามใส่หลินหลานว่า “หลินหลานเขามันก็เป็นแค่ไอ้คนขี้โกง! ผู้ชายคนนี้โกงฉัน ของหายากมากมาย และเงินกว่า 100 ล้านหยวนไปในตรอกขายของโบราณ คุณจะยอมอยู่กับเขาอย่างนั้นหรอ ?”
หลังจากได้ยินคําพูดของโม่เต๋า ใบหน้าของหลินหลานก็เปลี่ยนเป็นสีเข้มในทันที
จากนั้นเธอก็ตะโกนใส่เขาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน “ระวังปากนายด้วย! เย่เฟิงไม่ใช่คนขี้โกง เขาเป็นคนของฉัน!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเธอ โม่เต๋าก็โกรธมากราวกับว่าขาของเขาถูกเหยียบย่ำ
เขามองตรงเข้าไปในดวงตาของเย่เฟิงและพูดด้วยความอาฆาตพยาบาท “ไอ้งั่ง! แกไม่เพียงแต่โกงเงินของฉัน แต่ยังหลอกหลินหลานและคนอื่น ๆ อีกด้วย!”
“ฉันให้ของขวัญหลินหลานเป็นดวงใจราชินี แล้วแกล่ะ มีปัญญาจะให้อะไรเธอได้บ้าง ?”
หลังจากได้ยินคําพูดของโม่เต๋า ทุกคนก็จับจ้องไปที่เย่เฟิงพร้อม ๆ กัน
พวกเขารู้ว่าเย่เฟิงพลาดแล้ว เขาจะต้องอับอายขายหน้า
ไม่ว่าเขาจะนําเสนออะไร มันก็จะถูกทําให้ไม่มีราคาเมื่อเทียบกับดวงใจราชินี!
ใบหน้าของหลินหลานเต็มไปด้วยความโกรธ เธอไม่คิดเลยว่าโม่เต๋าจะบังคับให้เย่เฟิงต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
ก่อนที่หลินหลานจะพูดอะไรใส่โม่เต๋า เย่เฟิงก็หยุดเธอไว้ทันที
เย่เฟิงไม่มองไปที่โม่เต๋าเลยสักนิด เขาแค่หยิบสิ่งของออกมาจากกระเป๋าและมอบมันให้หลินหลาน
“ที่จริงฉันอยากให้ของขวัญนี้กับเธอเมื่อตอนกลางวัน!”
เย่เฟิงแบมือของเขาและส่งมันให้หลินหลาน!
มันเป็นสร้อยข้อมือที่ทําจากหิน
ประกอบด้วยหินขนาดเล็กไม่เท่ากัน 13 ก้อน ราวกับว่า มันถูกแกะสลักด้วยมีด ผิวของหินแต่ละก้อนมีลวดลายคล้ายรูปลูกอ๊อด
…
ทุกคนในปัจจุบันตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น
พวกเขาไม่เคยเห็นสร้อยข้อมือคุณภาพต่ำแบบนี้มาก่อน
เย่เฟิงต้องการมอบของขวัญแบบนั้นให้กับเทพธิดาหลินหลานจริงเหรอ ? เขาต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ !”
…
ทั้งห้องจัดเลี้ยงเกิดความโกลาหลขึ้นอีกครั้ง!
เมื่อเห็นสร้อยข้อมือนั้น โม่เต๋าก็หัวเราะออกมา
“ฮ่า ฮ่า… สร้อยข้อมือที่ทําจากหิน โคตรตลกเลย! ฉันจําหินที่เอามาทําสร้อยข้อมือนี้ได้! แกได้มันเป็นของขวัญจากอาจารย์กู้มาฟรี ๆ นี่! ฮ่า ฮ่า… ผู้ชายคนนี้เอามันมาทําเป็นสร้อยข้อมือและมอบมันให้หลินหลาน…”
คําพูดของโม่เต๋าเหมือนกับการเติมไฟลงในหม้อที่มีน้ำมันเดือด ทั้งห้องระเบิดไปด้วยเสียงหัวเราะดังลั่น
ทุกคนมองไปที่เย่เฟิงด้วยสายตาเหยียดหยาม
พวกเขานึกไม่ถึงว่าเย่เฟิงจะงกและใจดําขนาดนี้!
“เขาต้องเป็นบ้าแล้วแน่!”
“อาจารย์กู้! มาที่นี่หน่อยครับ ก้อนหินนี้ใช่ที่คุณมอบให้เขาหรือเปล่า”
อาจารย์กู้รู้จักกับเย่เฟิงมาก่อนแล้ว แต่เขาไม่มีโอกาสที่จะได้พูดคุยอะไรกับเขาอีกเลย
ตอนนี้ทุกคนต่างหลีกทางให้อาจารย์เข้ามาหาเย่เฟิงใกล้ ๆ
“เพื่อนตัวน้อย ยินดีที่ได้พบนายอีกครั้ง!”
อาจารย์ปฏิบัติต่อเย่เฟิงอย่างสุภาพมาก ทว่าหลังจากเห็นสร้อยข้อมือนี้ เขาก็ถามพร้อมกับขมวดคิ้ว “ เพื่อนตัวน้อย นายทําหินก้อนนั้นให้เป็นสร้อยข้อมือเส้นนี้งั้นเหรอ”
แม้ว่าอาจารย์กู้จะค่อนข้างนับถือเย่เฟิง แต่เขาก็ยังคงดูหมิ่นการกระทําที่ดูงกและใจดําของเย่เฟิง
อาจารย์กู้คิดว่าเย่เฟิง ปฏิบัติต่อแฟนสาวของเขาอย่างตระหนี่และงกจนเกินไป
หลังจากได้ยินคําถามของอาจารย์ แขกทุกคนตรงนั้นก็ส่งเสียงหัวเราะออกมา
พวกเขาทั้งหมดมองไปที่เย่เฟิงราวกับว่าเขานั้นเป็นคนโง่
ทุกคนต่างคิดว่าเขานั้นเป็นคนประหลาดแถมยังบ้าอีกด้วย!
จากนั้นหลินหลานก็คว้าสร้อยข้อมือนั้นด้วยรอยยิ้มอันสดใสและพูดว่า “เย่เฟิงไม่ว่าคนอื่นจะพูดอะไร สร้อยข้อมือนี้ เป็นของขวัญชิ้นแรกของนายที่ให้ฉัน และจะเป็นของขวัญที่ดีที่สุดที่ฉันเคยได้รับมาตลอดชีวิตเลย!”
แล้วหลินหลานก็หอมแก้มเขา
เธอเผยรอยยิ้มหวาน สดใสบนใบหน้างดงามนั่น!
…
ทุกคนต่างตกตะลึง
พวกเขานึกไม่ถึงว่าหลินหลาน จะรับสร้อยข้อมือของเย่เฟิงโดยไม่มีท่าที่ไม่พอใจสักนิด เธอใส่มันอย่างระมัดระวังในกล่องกันแตกราวกับว่าสร้อยข้อมือนี้เธอได้รับมันมาจากสรวงสวรรค์
ในสายตาของเธอสร้อยข้อมือเส้นนี้มีค่ามากกว่าดวงใจราชินีเป็น 10,000 เท่า!
เมื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้น แขกในห้องที่มองอยู่ก็ตกตะลึง หน้าของโม่เต๋าเห่อร้อนด้วยความโกรธ!
…
จู่ ๆ มีคนแปลกหน้าที่ยืนอยู่ในฝูงชน สะบัดกระบี่ในมือของเขาไปที่คอของหลินหลานอย่างรุนแรงด้วยความเร็วเท่ากับแสง!
…
กระบี่ของเขานั้นคมและรุนแรงราวกับกระสุนปืน!
การโจมตีนั้นช่างรวดเร็วอย่างมาก!
มือสังหาร!
ในเสี้ยววินาที ใบหน้าของทุกคนก็ถอดสีด้วยความกลัว
พวกเขานึกไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าลอบสังหารหลินหลานในที่สาธารณะแบบนี้
อย่างไรก็ตามมันสายเกินไปแล้วที่พวกเขาจะช่วยเหลือเธอได้!
ปลายกระบี่พุ่งเข้าหาคอของหลินหลานอย่างรวดเร็ว!
“เธอต้องตายแน่ ๆ!”
ขณะนั้นทุกคนหลับตา พวกเขาเชื่อว่าหลินหลานคงไม่สามารถจะหลบพ้นหรือรอดไปได้!
มันเป็นกับดักมรณะสําหรับเธอ!
แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ทําให้ทุกคนต้องตกตะลึง!
…
เมื่อปลายกระบี่กําลังจะทิ่มแทงผิวของหลินหลาน แสงสีเขียวเข้ม ๆ ก็เปล่งประกายออกมาจากสร้อยข้อมือหิน!
จากนั้นพลังทําลายที่รุนแรงก็พุ่งเข้าใส่มือสังหารคนนั้น!
เอื๊อะ!
มือสังหารถูกส่งลอยกระเด็นไปประหนึ่งว่าวที่ถูกตัดสาย!
