TMFH ตอนที่ 135 : วิกฤตของอันซี
ณ ซอยแห่งหนึ่ง โม่เต๋ากําลังพยายามหลบหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้ ราวกับว่าเขานั้นกําลังวิ่งหนีตาย
ด้วยใบหน้าที่ซีดอย่างน่ากลัว หน้าผากของเขามีเหงื่อไหลออกมาอย่างหนัก เขากําลังหวาดกลัวอย่างมาก
“ไอ้บ้า! แม่งเอ้ย! ให้ตายเถอะ!”
ในสายตาของโม่เต๋า เย่เฟิงถือเป็นคู่แข่งที่ไม่มีใครเทียบได้ของเขา
นับตั้งแต่ที่เขาทําให้เย่เฟิงไม่พอใจ แผนการทั้งหมดของเขานั้นก็พังทลายไปทั้งหมด
ดังนั้นโม่เต๋าจึงเกลียดชังเขาอย่างมาก!
“ถ้าฉันรู้ผลของการทําให้ปีศาจตัวนี้มาเป็นศัตรูของฉัน ฉันจะไม่มีวันทําให้เขาไม่พอใจแบบนี้เลย!”
โม่เต๋ารู้สึกเสียใจมากจริง ๆ
แต่มันสายเกินไปที่เขาจะเสียใจกับอะไรก็ตาม เขาหวังเพียงหนีกลับเข้าไปในเมืองเจียงซีให้เร็วที่สุด
โม่เต๋าวิ่งให้เร็วที่สุดในชีวิต!
ทว่าเขาสังเกตเห็นอักษรรูนแปลก ๆ ตามพื้นหลังจากที่เขาเลี้ยวเข้ามาในซอยนี้
อักษรรูนดูเหมือนว่ามันเพิ่งจะถูกวาดขึ้น
เมื่อโม่เต๋าเดินมาถึงท้ายซอย เขาก็หยุดชะงัก!
เขาจ้องตรงไปข้างหน้าด้วยสายตาที่ซีดเซียวขณะที่เขาพูดเบา ๆ ว่า “เย่…เย่เฟิง!”
ไม่ไกลนักเด็กหนุ่มในชุดดํายืนพิงกําแพงขณะที่สูบบุหรี่เขาปอดอย่างช้า ๆ
ประกายไฟสีแดงนั่นยิ่งทําให้เย่เฟิงดูลึกลับมากยิ่งขึ้น
“นายน้อยโม่ นายวิ่งเร็วขนาดนี้ เพื่อจะได้รีบกลับชาติมาเกิดใหม่หรือเปล่า ?”
หลังจากพูดจบเย่เฟิงก็ค่อย ๆ หันกลับมาและเผยให้เห็นรอยยิ้มสดใสที่มีต่อโม่เต๋า
รอยยิ้มของเขาช่างไร้เดียงสาไม่มีพิษมีภัยเป็นพิเศษ แต่ในสายตาของโม่เต๋า นั่นดูเหมือนเทพแห่งความตายมากกว่า
ทันใดนั้นไม่เต่ก็ตัวสั่นสะท้าน ขณะที่หลังของเขานั้นเปียกขึ้นไปด้วยเหงื่อ
‘วิ่ง!’
‘ฉันทําได้แค่วิ่งต่อไปเท่านั้น!’
โม่เต๋ารู้ว่าเย่เฟิงจะไม่มีวันยกโทษให้เขา เพราะเขานั้นตั้งใจที่จะลอบสังหารเย่เฟิง
ดังนั้นเขาจําเป็นต้องหนีเท่านั้น!
โม่เต๋าหันหลังกลับทันทีและหนีไปตามทางที่เขาวิ่งเข้ามาให้เร็วที่สุด
รอยยิ้มของเย่เฟิงสดใสขึ้นในขณะที่เขาตะโกนออกมา “นายน้อยโม่ เนื่องจากนายดูเหมือนจะชอบของที่ระเบิดได้ ฉันจะให้ของขวัญที่ระเบิดได้กับนาย!”
หลังจากพูดจบเย่เฟิงใช้นิ้วแตะกําแพงเล็กน้อย
มีอักษรรูนแปลก ๆ บนผนัง
เมื่อนิ้วของเยเฟิงสัมผัสมันก็เกิดเสียงดังปัง!
อักษรรูนที่อยู่บนพื้นกระเบิดในทันที!
“อ๊าก!”
โม่เต๋ากรีดร้อง ขณะที่ขาข้างหนึ่งของเขาหักและได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการระเบิดนั่น
ด้วยเสียงครวญครางที่น่าสมเพช โม่เต๋าเผยให้เห็นถึงสายตาที่ยังคงไม่เชื่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะเขานั้นไม่เข้าใจว่าทําไมพื้นถึงระเบิดได้ในทันที
ในขณะนั้นโม่เต๋าได้ยินเสียงฝีเท้าของเยเฟิงที่เดินเข้ามา จากด้านหลังนั่นทําให้เขาตัวสั่นสะท้านราวกับต้องมนต์สะกดที่กําลังจะกลืนกินชีวิตของเขา
“ไม่! ฉันจะมาตายที่นี่ไม่ได้!”
โม่เต๋ากลัวมากจนตับและถุงน้ําดีแทบจะระเบิด เขาตะเกียกตะกายไปด้านหน้า ในขณะที่ต้องอดทนกับความเจ็บปวดที่ต้นขาข้างที่บาดเจ็บของเขา!
อย่างไรก็ตามหลังจากที่เขาขยับไปข้างหน้าได้ไม่เท่าไหร่ เย่เฟิงก็ชี้นิ้วไปที่กําแพงอีกครั้ง ในขณะเดียวกันอักษรรูนอีกอันบนพื้นก็เปล่งประกายขึ้นมาในทันทีก่อนที่จะระเบิด
ปัง!
ขาอีกข้างของโม่เต๋าก็หักด้วยเสียงระเบิดนั่นอีกครั้ง
“โอ้ย โคตรเจ็บเลย!”
โม่เต๋าตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด ความกลัวอย่างมากกําลังฉายชัดอยู่ในดวงตาของเขา
‘ปีศาจ!’
‘เขาต้องเป็นปีศาจแน่ ๆ’
ในขณะนั้นกลิ่นเหม็นปัสสาวะได้ลอยออกมาจากร่างกายส่วนล่างของโม่เต๋า ในขณะที่เขายังคงคลานไปข้างหน้าด้วยมือของเขาอย่างช้า ๆ!
ทว่านี่มันเป็นเพียงแค่การเริ่มต้น!
ปัง!
ปัง!
ปัง!
การระเบิดอีกสามครั้งเกิดขึ้น ในขณะที่ร่างกายของโม่เต๋าค่อย ๆ ถูกทําลายและชุ่มโชกไปด้วยเลือด
เมื่อการระเบิดครั้งสุดท้ายเกิดขึ้น โม่เต๋าได้เปิดเผยความกลัวและความสิ้นหวังอย่างสุดขีดผ่านดวงตาของเขา
‘ถ้าฉันมีชีวิตอยู่ได้อีกครั้งฉัน…จะไม่มีวันสู้กับปีศาจตนนี้…!’
ในที่สุดดวงตาของโม่เต๋าก็หยุดนิ่ง ด้วยความเกลียดชังที่ไม่มีที่สิ้นสุดแสดงอยู่บนใบหน้าของเขา!
โม่เต๋าตายแล้ว!
เมื่อดูศพของโม่เต๋า เย่เฟิงยกริมฝีปากขึ้นเล็กน้อยแล้วถอนหายใจลึก ๆ “เฮ้อ….ที่จริงฉันไม่ชอบฆ่าคน แต่ทําไมนายถึงรนหาที่ตายนักนะ!”
หลังจากพูดจบเย่เฟิงก็โบกแขนของเขา พลังฉีปีศาจพวยพุ่งไปยังที่ซากศพของโม่เต๋าในทันที
พริบตาเดียวศพของโม่เต๋าก็กลายเป็นเถ้าถ่านและหายไปคราบเลือดต่าง ๆ บนพื้นก็เช่นกัน
ตรงกันข้ามกับซอยแห่งนี้ พื้นดินเป็นหลุมเล็กน้อย ทว่าทุกอย่างก็ดูปกติดี
หลังจากนั้นไม่นานเมื่อเย่เฟิงกลับมาที่ฐานของกลุ่มศีรษะพยัคฆ์ การต่อสู้ทั้งหมดก็สิ้นสุดลงไปแล้ว
สมาชิกส่วนใหญ่ของกลุ่มศีรษะพยัคฆ์ถูกสังหาร ส่วนที่เหลือทั้งหมดยอมจํานน
จากนั้น หมาป่าคลั่งก็กลายเป็นกองกําลังใต้ดินอันดับ 1 ของเมืองเจียงซี!
ในวันต่อมา ข่าวด่วนแพร่กระจายไปทั่วโลกใต้ดินของเมืองเจียงซี!
กลุ่มศีรษะพยัคฆ์ทั้งหมดหายไปในชั่วข้ามคืน!
พยัคฆ์ดํา 4 วานรและ 10 อรหันต์ทั้งหมดก็หายไปเช่นกัน ไม่มีการค้นพบศพของพวกเขา!
สมาชิกที่เหลือทั้งหมดของกลุ่มศีรษะพยัคฆ์ เปลี่ยนไปสังกัดและยอมจํานนต่อกลุ่มของหมาป่าคลั่ง
หมาป่าคลั่งกองกําลังใต้ดินอันดับ 1 ของเมืองเจียงซี!
หลายคนตั้งคําถามกับสมาชิกที่เหลือของกลุ่มศีรษะพยัคฆ์ ทว่าไม่มีใครพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแม้แต่คําเดียว ทุกคนดูลุกลี้ลุกลนราวกับว่าพวกเขาประสบพบเจอกับสิ่งที่น่ากลัว
แต่เหล่าคนที่ฉลาดย่อมรู้ดีว่าการตายของพยัคฆ์ดํานั้นต้องเกี่ยวข้องกับหมาป่าคลั่งและเจ้านายลึกลับของเขาอย่างแน่ นอน!
ในตอนเช้า!
เย่เฟิงได้ออกไปยังบ้านของอันซี ขณะที่เขายืนอยู่หน้าเตียงของอันซี เย่เฟิงรู้สึกเศร้าใจอย่างมาก
‘เธอกําลังเริ่มวิวัฒนาการ!’
ดวงตาของเย่เฟิงเบิกกว้างขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่เขาพูดด้วยความไม่เชื่อ “กายาเหมันต์อัศจรรย์กําลังวิวัฒนาการงั้นเหรอ ?!”
อันซีนอนอยู่บนเตียงแน่นิ่งราวกับรูปสลักน้ําแข็ง
ร่างของเธอปกคลุมไปด้วยน้ําแข็งหนา เธอเป็นเหมือนเจ้าหญิงนิทรา เธอหลับตาสนิท ไม่มีใครรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่!
‘นี่มันอันตรายมากเมื่อเหล่ากายาไร้เทียมทานกําลังวิวัฒนาการ! หากมีข้อผิดพลาดใด ๆ เกิดขึ้น เธออาจต้องตายด้วยพื้นฐานพลังของตัวเธอเอง!’
ใบหน้าของเย่เฟิงมืดมนและเศร้าหมอง
‘ดูเหมือนว่าฉันต้องพยายามทําอะไรสักอย่าง!’
เย่เฟิงประกบฝามือของเขาเข้าหากันทันที่อย่างเคร่งเครียดและขยับพวกมันแปลก ๆ!
จากนั้นเขาก็วาดมันในอากาศ
อักษรรูนแปลก ๆ ปรากฏขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไปอักษรรูนก็สว่างมากขึ้นเรื่อย ๆ ทว่าหลังจากนั้นใบหน้าของเยเฟิงก็ซีดลงมากขึ้นอย่างที่เขาคาดคิดเอาไว้
1 นาที!
5 นาที!
15 นาที!
ภายในครึ่งชั่วโมงอักษรรูนด้านหน้าของเยเฟิงก็สว่างมากขึ้นกว่าเดิม ขณะที่หน้าผากของเขายังคงเต็มไปด้วยหยดเหงื่อ
เมื่ออักษรรูนเปล่งแสงสว่างที่สุด เขาชี้ไปที่ก้อนน้ําแข็งและตะโกนว่า “ละลาย!”
ด้วยคําพูดของเย่เฟิงอักษรรูนที่สว่างนั้นก็พุ่งเข้าไปในก้อนน้ําแข็งทันทีด้วยแสงไฟที่ลุกโชน!
ทว่าในขณะที่มันเข้าไปในก้อนน้ําแข็ง อักษรรูนก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดเย่เฟิงก็หมดพลัง!
อั่ก!
เขากระอักเลือดออกมาในที่สุด
อักษรรูนที่พุ่งเข้าไปในก้อนน้ําแข็งนั้นแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ และละลายหายไป!
‘ช่างเป็นพลังทําลายล้างที่ทรงพลังจริงๆ!’
เย่เฟิงจ้องมองก้อนน้ําแข็งด้วยความรําคาญป็นประหลาดใจ
เขารู้ดีว่าถ้าเขาตั้งใจจะช่วย อันซีด้วยกําลังของเขาเอง เขาอาจได้รับบาดเจ็บสาหัส นอกจากนี้อันซีอาจตายในระหว่างกระบวนการก็ได้
ดังนั้นใบหน้าของเย่เฟิงจึงกลายเป็นสีเข้ม!
‘หญ้าหยางบริสุทธิ์’
‘มีเพียงหญ้าหยางบริสุทธิ์เท่านั้นที่สามารถช่วยอันซี ได้!’
‘นอกจากนี้ฉันต้องได้รับหญ้าหยางบริสุทธิ์ ภายในครึ่งเดือน มิฉะนั้น อันซี จะต้องตายแน่นอน!’
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/11/เจ้าของร้านพิศวง-211x300.jpg "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
