รางวัล 80,000 หยวน!
‘เพลิดเพลินกับเครื่องดื่มของเธอได้ฟรีอีกด้วย!’
‘นั่น…นั่นช่างเหลือเชื่อ!’
ในเสี้ยววินาที ลูกค้าทั้งหมดต่างจับจ้องไปที่เฟยเชี่ยนด้วยความอิจฉาและชื่นชม
กุหลาบราตรีนั้นเป็นบาร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองเจียงซี ไม่มีใครสามารถมาดื่มเครื่องดื่มได้ฟรีที่นี่ แม้แต่ เหล่าผู้มีอิทธิพลอันดับต้น ๆ ในเมืองเจียงซีก็ตาม!
แต่เฟยเชี่ยนและเย่เฟิงนั้น ได้กลายเป็นบุคคลผู้ที่โชคดีที่สุดในเมือง!
ถ้าข่าวนี้ถูกเผยแพร่ออกไปมันจะต้องทำให้ทั้งเมืองตกใจอย่างแน่นอน
หลังจากได้ยินคำพูดของโรส ชวี่เต๋าและหญิงสาวทั้งสามต่างก็รู้สึกเสียใจ
“ฟรี…! สำหรับชายหนุ่มคนนี้…”
ใบหน้าของชวี่เต๋า เปลี่ยนเป็นซีดอย่างสมบูรณ์ ในขณะที่เขาอิจฉาเฟยเชี่ยนและเย่เฟิงอย่างมาก
เขาไม่คาดคิดเลยว่าเย่เฟิงจะได้รับผลประโยชน์ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้แทนที่จะกลายเป็นคนพิการ
ชวี่เต๋ากลายเป็นคนขี้อิจฉา เขานั้นต้องการที่จะแทนที่เย่เฟิง และกลายเป็นคนที่โรสโปรดปรานมากที่สุด
หยวนหลี่ เซ็งเหวยเว่ยและเสวียชิง ต่างก็แสดงท่าทีตกตะลึงอย่างชัดเจน
“ถ้า…หากพวกเรายังไม่ได้เลิกคบกับเฟยเชี่ยน พวกเราก็อาจจะสามารถดื่มเครื่องดื่มได้ฟรีที่นี่เช่นกัน…”
หยวนหลี่ เซ็งเหวยเว่ยและเสวียชิง รู้สึกเสียใจอย่างมาก
พวกเขาอยากตบปากตัวเองซ้ำ ๆ
ถ้าหากพวกเขารู้ว่าพวกเขาจะได้รับประโยชน์มากเช่นนี้ พวกเขาจะไม่เย้ยหยันและไม่ตัดความสัมพันธ์กับเย่เฟิงและเฟยเชี่ยน
ตอนนี้พวกเขานั้นกลายเป็นตัวตลก นอกจากการใช้เงินก้อนโตกับเครื่องดื่มของพี่สาว ซึ่งถูกนำไปเทียบกับขยะในกองขยะโดยโรสและเย่เฟิง พวกเขายังกลายเป็นคนงี่เง่าในสายตาของผู้คนอื่น ๆ ในตอนนี้อีกด้วย
แต่ในทางตรงกันข้าม เย่เฟิงและเฟยเชี่ยนกลับได้รับรางวัลที่ยอดเยี่ยมและสามารถดื่มค็อกเทลของโรสได้ฟรี
เย่เฟิงและเฟยเชี่ยนนั้น ได้รับความชื่นชมอย่างมาก!
แล้วคำพูดของโรสนั้นก็ทำให้ทุกคนต่างอิจฉามากที่สุด
“หนุ่มน้อย ฉันจะทำผิดกฎของตัวเอง โดยการทำเครื่องดื่มพิเศษให้กับเธอโดยเฉพาะ!”
เมื่อโรสบอกอย่างนั้น เธอมองตรงเข้าไปในดวงตาของเย่เฟิงด้วยรอยยิ้ม
‘ทำเครื่องดื่มพิเศษให้กับเขาโดยเฉพาะ!‘
‘นั่นคือการปฏิบัติสุดพิเศษต่อเหล่าผู้มีอำนาจระดับสูงในเมืองเจียงซีเท่านั้น ที่จะมีสิทธิเพลิดเพลินกับค็อกเทลพิเศษของโรสได้!‘
ในเวลานี้ ภายใต้สายตาที่ชื่นชมและอิจฉาของคนอื่น ๆ โรสเริ่มผสมเครื่องดื่มและขยับเชคเกอร์ของเธอขึ้นและลงอีกครั้ง
เสร็จแล้วเธอก็บรรจงเติมแก้วด้วยเครื่องดื่มที่ดีมีกลิ่นที่หอมเข้มข้นและน่าหลงใหล กลิ่นนั้นล้นออกมาจากแก้วกระจายไปทั่ว
ผู้คนจะหลงเสน่ห์มันทันทีที่พวกเขาได้กลิ่นมัน พวกเขารู้สึกได้ทันทีว่ามันเป็นต้องเป็นส่วนผสมของไวน์ชั้นดี
“ค็อกเทลนี้ มีชื่อเรียกว่า ตัวตนของฉัน!”
โรสเหล่ตาด้วยรอยยิ้มขณะที่เธอผลักแก้วสองใบไปที่หน้าของ เย่เฟิงและเฟยเชี่ยน
แต่เมื่อได้ยินดังนั้น เย่เฟิงส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม
หืมม?
โรสตกตะลึง
“อะไรกัน? เธอไม่ชอบค็อกเทลนี้เหรอ?”
โรสนั้นพยายามทำเครื่องดื่มนี้ให้ดีที่สุดแล้ว
แต่ที่คาดไม่ถึงคือ เย่เฟิงกลับส่ายหัวอีกครั้ง
“ถึงแม้ว่ามันจะมีกลิ่นหอม แต่ก็ยังขาดอะไรบางอย่าง!”
เย่เฟิงเผยรอยยิ้มจาง ๆ ขณะที่เขาเทเครื่องดื่มทั้งหมดกลับเข้าไปในเชคเกอร์ภายใต้สายตาที่ตกใจของคนอื่น ๆ หลังจากนั้นเขาก็ใส่ส่วนผสมบางอย่างลงไปหนึ่งช้อนแล้วเขย่าเล็กน้อย!
“เสร็จแล้ว!”
ในเวลาน้อยกว่า 1 นาทีเย่เฟิงเทลงแก้วอีกครั้ง
หืมม?
ทุกคนต่างตกตะลึงรวมทั้งโรส!
ไม่มีความแตกต่างจากเดิมเลย
แต่ทันใดนั้นจากนั้นภาพที่ประหลาดใจก็ปรากฏขึ้น!
“ดู…ดูสิ! มีอะไรอยู่ข้างในแก้ว…”
ลูกค้าคนหนึ่งตะโกนขึ้นเมื่อเขาเห็นสิ่งที่เปลี่ยนไป
หลังจากได้ยินคำพูดของเขาคนอื่น ๆ ทุกคนมองเข้าไปในแก้วและพบว่าเครื่องดื่มนั้นถูกแช่แข็ง
เพียงไม่กี่วินาทีภายใต้สายตาของทุกคน ปรากฏดอกกุหลาบน้ำแข็งในแต่ละแก้ว
…
ทุกคนต่างตกตะลึง!
“ดอกกุหลาบ! มีดอกกุหลาบปรากฏในเครื่องดื่มได้อย่างไร! เป็น…เป็นไปไม่ได้!”
แม้แต่โรสเองก็ยกมือปิดปากของเธอ ใบหน้าแสดงออกอย่างตกใจ
มีรูปทรงดอกไม้น้ำแข็งเข้ามาอยู่ในแก้วค็อกเทล!
แม้แต่บาร์เทนเดอร์ที่เก่งที่สุดในโลกก็ทำไม่ได้!
นั่นมันช่างน่าเหลือเชื่อ!
อย่างไรก็ตามเย่เฟิงไม่ได้สนใจเกี่ยวกับความตกตะลึงของคนอื่น เขาค่อย ๆ ดันแก้วไปที่ด้านหน้าของโรสด้วยรอยยิ้มแปลก ๆ
“สาวงามนั้นเหมือนดอกกุหลาบ และความงามก็เป็นเหมือนเครื่องดื่ม! เครื่องดื่มนี้ควรจะเรียกว่า กุหลาบราตรี!”
‘กุหลาบราตรี!’
ชื่อนี้ไม่เพียงแค่เหมาะกับบาร์แห่งนี้ แต่ยังเหมาะกับโรสด้วย นั่นคือการจับคู่ที่สมบูรณ์แบบ
ในเวลานั้นโรสหน้าแดง หัวใจของเธอเต้นรัว
‘กุหลาบราตรี สาวงามนั้นเหมือนดอกกุหลาบ และความงามก็เป็นเหมือนเครื่องดื่ม!‘
ด้วยกุหลาบราตรีทั้งสามแก้วและคนทั้งสามคน ต่างเริ่มดื่มและพูดคุยกันอย่างสนุกสนานและตลกขบขันซึ่งได้รับความชื่นชมยินดีจากทุกคนในบาร์
มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด สำหรับคนที่จะได้กลิ่นค็อกเทลที่น่าหลงใหลซึ่งมาพร้อมกับสาวงามที่หาตัวจับยากเช่นโรส
ชวี่เต๋าและหญิงสาวทั้งสามต่างอิจฉาและชื่นชมพวกเขามากในเวลาเดียวกัน
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ที่นี่พร้อมกับเฟยเชี่ยน แต่พวกเขาทำได้แค่จ้องมองอย่างเปล่าเปลี่ยวในมุมเล็ก ๆ เช่นคนโง่
ตรงกันข้ามเฟยเชี่ยน ซึ่งกำลังเพลิดเพลินกับสิทธิพิเศษในบาร์ นั่นจะไม่ทำให้พวกเขาไม่เสียใจได้อย่างไร
เมื่อเซ็งเหวยเว่ย มองดูใบหน้าที่ร่าเริงและหล่อเหลาของเย่เฟิงไม่ไกลจากเธอ เธอค่อนข้างรู้สึกซับซ้อนในใจ!
“นี่ฉันพลาดเขาเหรอ? ไม่…ฉันพลาดเขาจริง ๆ ”
เซ็งเหวยเว่ย เริ่มสงสัยเกี่ยวกับการตัดสินใจของเธอเป็นครั้งแรก!
เธอมักต้องการหาแฟนที่ดีเยี่ยมเสมอ ดังนั้นเธอจึงรีบมาที่นี่เพื่อพบกับคนที่เฟยเชี่ยนจะแนะนำให้เธอ
แต่เมื่อเห็นเสื้อผ้า การแต่งกายของเย่เฟิง เธอกลับรู้สึกผิดหวัง
และเมื่อเธอพบว่าเย่เฟิงนั้นเป็นลูกชายนอกสมรส เธอก็รู้สึกรังเกียจอย่างมากเกี่ยวกับเย่เฟิง
แต่ในตอนนี้เซ็งเหวยเว่ยกลับรู้สึกเสียใจ!
เมื่อเธอก็พบว่าเย่เฟิงนั้น ช่างลึกลับมาก
เขาสามารถมองเห็นเคล็ดลับของเครื่องดื่มของพี่สาว และเข้าใจในหัวใจของโรส
เขาสงบนิ่งเยือกเย็นต่อหน้าอันตราย!
เซ็งเหวยเว่ยนั้น ไม่เคยเจอคนที่ลึกลับที่มีความฉลาดและความอดทนเช่นนี้มาก่อน
แม้จะเคยเห็นเด็กหนุ่มที่ยอดเยี่ยมมากมาย!
“ถ้าฉันแสดงความปรารถนาดีต่อเขาในตอนแรก บางทีฉันอาจจะได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง…”
เซ็งเหวยเว่ยเผยรอยยิ้มอันขมขื่นเมื่อเธอรู้สึกว่าเธอนั้นได้สูญเสียบางสิ่งไป
“ไปกันเถอะ!”
ในขณะเดียวกันใบหน้าของชวี่เต๋าก็หม่นหมองเช่นกัน เขารู้สึกละอายเกินกว่าที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงเรียกคนอื่น ๆ ในกลุ่มให้ไปจากที่นี่
แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงดังเกิดขึ้นในบริเวณหน้าบาร์
จากนั้นได้มีกลุ่มชายฉกรรจ์ที่แข็งแกร่งเช่นเดียวกับเสือและหมาป่าบุกเข้ามา นำโดยชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีแผลเป็นบนใบหน้าของเขา
เมื่อเห็นใบหน้าของเขา ลูกค้าทุกคนที่อยู่ในบาร์ก็เปลี่ยนไปอย่างมากรวมถึงชวี่เต๋า
“หมาป่าคลั่ง! เขาคือหมาป่าคลั่ง! ทำไมเขาถึงมาที่นี่?”
“ใช่! ไม่ใช่ว่าหมาป่าคลั่งอยู่ทางตอนเหนือของเมืองเหรอ เขามาทำอะไร”
“ชายผู้นี้แข็งแกร่งมาก มีคนบอกว่าเขามาที่เมืองเจียงซี ในฐานะชายหนุ่มจากชนบทที่ไม่มีใครรู้จักในตอนแรก แต่หลังจากนั้นเขาได้พิชิตกองกำลังที่ผิดกฎหมายอื่น ๆ ทั้งหมดตอนเหนือของเมืองโดยการใช้กำลังและได้กลายเป็นกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดในทางตอนเหนือนั่น!”
“ใช่! หมาป่าคลั่งไม่เพียงแต่แข็งแรงแต่ยังชั่วร้ายอีกด้วย! ในช่วงเวลา 3 ปีที่ผ่านมา มีคนอย่างน้อย 80 คนที่พิการเพราะเขา! นอกจากนี้เขามักฉีกเส้นเอ็นมือและเท้าของคนอื่น ๆ ใครก็ตามที่ทำให้เขาไม่พอใจจะต้องตาย!”
…
ลูกค้าทุกคนมองไปที่ชายหนุ่มด้วยใบหน้าหวาดกลัวและซีดราวกับว่าเขานั้นเป็นปีศาจที่น่ากลัว
จนกระทั่งโรสสังเกตเห็นพวกนั้น
โรสมีสีหน้าที่ดูไม่ดีเลยทีเดียวเมื่อเธอเห็นหมาป่าคลั่ง
“หมาป่าคลั่ง! นายมาทำอะไร“
ถนนย่านผับบาร์นั้นอยู่ค่อนข้างไกลจากทางตอนเหนือของเมือง
นอกจากนี้เธอก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ กับ หมาป่าคลั่ง
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงมาที่นี่
“ฉันมาที่นี่เพื่ออะไรนะเหรอ?”
หลังจากได้ยินคำพูดของโรส หมาป่าคลั่งยิ้มกว้างเผยให้เห็นฟันสีขาวราวหิมะที่น่ากลัว
เมื่อชำเลืองไปที่รอบ ๆ บาร์ในที่สุดเขาก็จ้องมองโรสด้วยรอยยิ้มที่ร้ายกาจ
“หึ หึ! จากนี้ไปบาร์กุหลาบราตรีจะเป็นของฉันรวมถึงเธอด้วย!”
