‘คุกเข่าลงแล้วขอโทษน้องชายของฉัน!’
‘หรือจะคุกเข่าลงแล้วก็ตายไปซะ!’
เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของเย่เฟิง สีหน้าของทั้งกลุ่มก็เปลี่ยนไปเป็นมืดมนในไม่ช้า
โดยเฉพาะเกอร์สันที่ตอบกลับด้วยท่าทางที่โหดเหี้ยมอย่างมาก “ไอ้เด็กเหลือขอ แกบอกให้ฉันตายเพื่อไอ้มดแมลงเนี่ยนะ ?”
เกอร์สันแทบจะไม่เชื่อหูของเขาเอง
เขาไม่เคยได้ยินคำพูดที่โอ้อวดตัวเองแบบนี้มานานหลายปีแล้ว ทุกคนที่พูดกับเขาแบบนี้ต่างก็ถูกสังหารโดยเขาทั้งสิ้น
‘มดแมลง ?’
หลังจากได้ยินคำพูดของเกอร์สัน ดวงตาของเย่เฟิงก็เป็นประกายเย็นยะเยือก เขาตอบว่า “แกก็เป็นมดแมลงเหมือนกัน!”
‘ไปตายซะ!’
เกอร์สันโกรธจัด เมื่อประกายดุร้ายพาดผ่านดวงตาของเขา เขาตั้งใจจะพุ่งเข้าไปจัดการเย่เฟิง
จากนั้นซือกงจิงก็โบกมือของเธอและหยุดเกอร์สันเอาไว้ แล้วเธอก็พูดกับเย่เฟิงว่า “เย่เฟิง อย่าคิดนะ ว่าแกจะทำเป็นไม่สนหัวใครก็ได้ แค่เพราะความสามารถทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมของแก! พวกเรามาจากตระกูลซือกง ในภาคเหนือของจีน แกรู้หรือเปล่า ว่าผลลัพธ์ของการทำให้เราไม่พอใจจะเป็นยังไง ?”
ซือกงจิงถามด้วยอารมณ์ของความขุ่นเคืองใจที่ฉายชัดอยู่ในดวงตาของเธอ
เพราะหากเย่เฟิงไม่สามารถทำให้เธอสวยขึ้นได้จริง ซือกงจิงก็คงจะให้เกอร์สันจัดการให้เขาพิการไปแล้ว
‘ผลลัพธ์ ?’
เย่เฟิงส่ายหัว ในขณะที่เขาตอบกลับด้วยเสียงหัวเราะเยาะ “ฉันไม่รู้ว่าผลลัพธ์ของการทำให้ตระกูลซือกงไม่พอใจเป็นอย่างไรหรอกนะ! แต่ฉันรู้ว่า ผลลัพธ์ของการทำให้ฉันไม่พอใจมันจะเป็นยังไง!”
…
โอหัง!
อวดดี!
ซือกงจิงและผู้ติดตามทั้งสองคนของเธอ ไม่เคยเห็นคนอวดดีแบบนี้มาก่อน!
“ดี! ดีมาก!”
ซือกงจิงโกรธมาก เธอหัวเราะเสียงดังออกมา “เกอร์สัน ไป! บอกมัน ถึงผลของการที่ทำให้ตระกูลซือกงไม่พอใจ!”
ในขณะที่ซือกงจิงพูด ดวงตาของเธอเผยความโหดเหี้ยมออกมา
“ได้เลย คุณหนู!”
เกอร์สันตอบกลับพลางยิ้มเยาะเย้ยออกมา จากนั้นเขาแสยะยิ้มและเดินไปทางเย่เฟิงช้า ๆ
ด้วยเสียงฝีเท้าอันดัง พลังฉีที่รุนแรงของเกอร์สันถูกระเบิดออกมาอย่างบ้าคลั่ง
เหมือนเสือดำที่จ้องจะจับเหยื่อของมัน เกอร์สันเปิดท่าทางที่ดุร้ายและโหดเหี้ยม
เมื่อเห็นเกอร์สันพุ่งไปข้างหน้า มารภูผาเหล็กก็รีบเข้ามาขวางทางไว้ในทันที
“ถ้าแกต้องการที่จะต่อสู้กับเจ้านายของฉัน แกต้องผ่านศพฉันไปก่อน!”
มารภูผาเหล็กพูดขณะที่ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง!
ในขณะที่เย่เฟิงต่อสู้เพื่อเขา เขาก็จะต่อสู้เพื่อเย่เฟิงแม้กระทั่งจะต้องแลกด้วยชีวิต!
หลังจากได้ยินคำพูดของภูผาเหล็กแล้ว เกอร์สันก็ชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เผยรอยยิ้มเยาะเย้ยในทันที “ฮึ มดแมลง! แกก็เป็นแค่ไอ้ขี้แพ้! ในเมื่อแกอยากจะตายนัก ฉันก็จะสงเคราะห์ให้เอง!”
หลังจากพูดแล้ว เกอร์สันก็ชี้ไปที่ขาข้างซ้ายของภูผาเหล็ก ขณะที่เขาพูดว่า “ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงหนึ่งครั้ง ฉันจะทำให้ขาซ้ายของแกพิการ!”
“และอีกครั้ง ฉันก็จะหักเข่าของแก!”
“และในการเคลื่อนไหวครั้งที่ 3 ฉันจะฆ่าแกทิ้งซะ!”
คำพูดของเกอร์สัน นั้นกดดันและโหดเหี้ยมมาก เขาเพิ่มด้วยการยิ้มเยาะ “ฉันจะฆ่าแก ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงแค่ 3 ครั้ง!”
‘อะไรนะ!’
ใบหน้าของมารภูผาเหล็กเปลี่ยนเป็นสีเข้ม เนื่องจากเขาไม่คิดว่าคู่ต่อสู้ของเขา จะกล้าดูถูกเขาขนาดนี้!
แต่เมื่อมารภูผาเหล็ก กำลังที่จะโต้แย้ง เขาก็ได้ยินเสียงนิ่ง ๆ ของเย่เฟิงขึ้นมา “ฉันก็จะช่วยสงเคราะห์แกด้วย!”
‘อะไรนะ ?’
หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เฟิง ทุกคนต่างตกตะลึง พวกเขาไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เย่เฟิงเพิ่งพูดออกมา
แต่หลังจากนั่งเฉยอยู่นานแล้ว เย่เฟิงก็พูดอย่างเย้ยหยันว่า “ภูผาเหล็ก ฆ่ามันให้ได้ภายใน 3 ครั้ง!”
…
หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เฟิง เกอร์สัน ซือกงจิงและชายชราก็ตัวแข็งทื่อ
‘ฆ่าเกอร์สันให้ได้ภายใน 3 ครั้ง?’
‘แกล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย’
กระดูกซี่โครงของมารภูผาเหล็กถูกทำลายโดยเกอร์สันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
ระดับฝีมือพวกเขานั้นไม่ได้มีความใกล้เคียงกันเลยแม้แต่น้อย
ไม่มีทางเลยที่มารภูผาเหล็กจะฆ่าเกอร์สันได้ ไม่ต้องพูดถึงภายในการโจมตีแค่ 3 ครั้งด้วยซ้ำ
ดังนั้นเกอร์สันและซือกงจิงต่างก็ยิ้มกว้างออกมา
พวกเขาจับจ้องไปที่เย่เฟิง ราวกับว่าเขานั้นเป็นไอ้คนโง่เง่า
มารภูผาเหล็กเองก็สับสนเช่นกัน
แต่เมื่อเขาเห็นความมั่นใจและแน่วแน่ในดวงตาของเย่เฟิง เขาเองก็มั่นใจเช่นกัน ราวกับว่าเขานั้นจะสามารถฆ่าเกอร์สันได้ในการโจมตี 3 ครั้ง!
ด้วยเสียงอู้อี้จากความเจ็บปวดก่อนหน้า มารภูผาเหล็กคุกเข่าลงไปหาเย่เฟิงด้วยเข่าข้างหนึ่ง ขณะที่เขาพูดด้วยความตั้งใจอย่างแรงกล้าว่า “ได้ครับ เจ้านาย!”
จากนั้นมารภูผาเหล็กก็ยกตัวเองขึ้นมา ขณะที่เขาจับจ้องไปที่เกอร์สัน
“หึหึ! ไอ้โง่เอ้ย!”
เกอร์สันพูดพลางหัวเราะ ด้วยเสียงที่ดูถูกเหยียมหยาม เขาพูดต่ออีกว่า “ถ้างั้นก็ตายไปซะ!”
จากนั้นเกอร์สันก็พุ่งเข้าหามารภูผาเหล็ก ในขณะที่เขาเล็งไปที่ขาซ้ายของมารภูผาเหล็กด้วยการเตะวงกว้าง
มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้ที่รุนแรงมาก!
จุดเด่นของมวยไทยนั้นคือ หมัด ข้อศอก หัวเข่าและการเตะ!
ในหมู่พวกที่ใช้ศิลปะการต่อสู้ นักมวยไทยนั้นมักรู้จักกันในนาม แข้งเหล็ก!
พวกเขาสามารถทำลายลำต้นของต้นไม้ด้วยกำลังขาของพวกเขา!
ด้วยเสียงลมที่พัดอย่างแรง ลูกเตะวงกว้างของเกอร์สัน ก็มาถึงที่ขาซ้ายของมารภูผาเหล็กด้วยความเร็วประดุจสายฟ้าฟาด!
ภูผาเหล็กย่อตัวพร้อมกับที่เขาตั้งใจจะหลบมัน!
จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของเย่เฟิงดังขึ้นมา
“เตะขาขวาขึ้นไป 45 องศา!”
หลังจากได้ยินคำสั่งของเย่เฟิง ภูผาเหล็กปฏิเสธสัญชาตญาณการหลบหลีกในตัวเขา แต่เขาก้าวเท้าขวาไปข้างหน้า ก่อนที่จะเตะขึ้นไปในมุม 45 องศา!
เสียงที่ดังสนั่นของกระดูกที่แตกร้าวทำให้ ซือกงจิง ชายชราและเกอร์สัน ตกใจแม้แต่ภูเขาเหล็กเองก็เช่นกัน!
ลูกเตะของเกอร์สัน หยุดอยู่ห่างจากขาซ้ายของ ภูผาเหล็ก 3 ซม.
ขาของเกอร์สันบิดและหมุนในลักษณะที่ผิดรูปจนน่าขนลุกเปิดเผยให้เห็นกระดูกสีขาวออกมา
ก่อนที่จะลูกเตะวงกว้างของเขาจะทำสำเร็จ ขาของเขาก็ถูกหยุดไว้ด้วยการโจมตีของมารภูผาเหล็ก!
“อ๊าก!”
เกอร์สันร่างกายสั่นสะท้าน ขณะที่เขารีบถอยหลังในทันที!
ขาของเขาหัก!
การเตะของ ภูผาเหล็ก นั้นรวดเร็วแม่นยำและรุนแรง!
ภูผาเหล็กทำลายกระดูกของเกอร์สันได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วเกอร์สันนั้นเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีเขาก่อน!
นี่มันไม่น่าเชื่อเลย!
ไม่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้น ตัวภูผาเหล็กเองก็ยังตัวแข็งค้าง
เขาใช้สัญชาตญาณของเขาเพื่อตอบสนองต่อคำแนะนำของเย่เฟิง แต่เขาไม่คิดว่ามันจะได้ผลถึงขนาดนี้!
เขาหักขาของเกอร์สันได้ด้วยการโจมตีเพียงหนึ่งครั้ง!
ในชั่วเสี้ยววินาที มารภูผาเหล็กก็รู้สึกตื่นเต้นมาก
“ขยับสามก้าวไปทางซ้าย แล้วเตะในแนวนอนด้วยขาด้านขวาของนาย!”
หลังจากที่ได้ยินคำสั่งที่สองของเย่เฟิง
มารภูผาเหล็ก ก้าวเท้าในทันทีเขาขยับไปทางซ้ายสามก้าว จากนั้นเขาก็เตะในแนวนอนโดยใช้ขาขวาของเขา!
มันเป็นการเตะในแนวนอนที่รวดเร็วมาก ซึ่งทำให้ใบหน้าของเกอร์สันตกใจ
สิ่งที่เกอร์สันกลัวที่สุดคือการที่มารภูผาเหล็กปิดกั้นการถอยหลังกลับของเขาได้อย่างสมบูรณ์ ผลคือเขาไม่สามารถที่จะหลบมันได้!
“ไม่!”
เกอร์สันกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว!
เข่าของเขาถูกกระแทกด้วยขาขวาของมารภูผาเหล็ก!
เกอร์สันล้มลงกองกับพื้นเนื่องจากความไม่สมดุลของร่างกาย
ขาของเขาหัก!
เข่าของเขาก็หัก!
แต่มันยังคงไม่จบ!
“ชกตรง ๆ ไปยังหัวใจของเขา!”
เมื่อเย่เฟิงบอกคำสั่งที่สาม ดวงตาของภูผาเหล็กก็เป็นประกายโหดเหี้ยม ขณะที่เขาพุ่งเข้าใส่เกอร์สันที่นอนกองอยู่กับพื้นและชกไปที่หัวใจของเขาอย่างรุนแรง!
“ไม่!”
เกอร์สันรู้สึกว่าเลือดของเขาแข็งตัว ขณะที่เขาเกือบเสียชีวิตเนื่องจากความตื่นตระหนก!
เขาต้องการที่จะหลบการโจมตี ทว่ามันสายเกินไป!
กระดูกของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ !
ในเวลาเดียวกันนั้น ใบหน้าที่ตื่นตระหนกและตกใจของเกอร์สันก็หายไป!
เพราะเกอร์สันนั้นตายไปแล้ว!
