‘ตาย!’
‘พวกเขาทั้งหมดตายแล้ว!’
ซือกงทัวพูดพึมพำอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง!
ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเร็วมาก!
ก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นพวกหัวกะทิของตระกูลทั้งหมดก็ถูกฆ่าตายไปแล้ว!
‘นั่น…ช่างน่าเหลือเชื่อ!’
ดวงตาของเย่หลงเกือบจะถลนออกมาจากเบ้าตาของเขา
“เป็น…เป็นไปไม่ได้! มันก็เป็นแค่เพียงไอ้เด็กขยะไร้ค่า! มันจะแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร! นั่นมัน…เป็นไปไม่ได้!”
เย่หลงไม่อยากจะยอมรับความจริง!
ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเห็นเย่เฟิงในสายตาแม้แต่น้อย แม้กระทั่งตอนนี้เขาก็ยังมองว่าเย่เฟิงเป็นแค่ไอ้ลูกชายนอกสมรสของตระกูลเหมือนเดิม!
ทว่าเด็กชายผู้ต่ำต้อยคนนั้นกลับทำให้เขาต้องตกใจอย่างมาก!
มีเพียงชายชรากู๋เท่านั้นที่เปิดเผยรอยยิ้มอันขมขื่น ขณะที่เขาพูดว่า “อย่างที่ฉันคิดไว้ เขานั้นเป็นคนที่อันตรายที่สุดในหมู่พวกเราทุกคนตรงนี้!”
เขาพยายามโน้มน้าวซือกงทัวไม่ให้โจมตีเขา แต่ซือกงทัวนั้นไม่ได้เชื่อในคำแนะนำใด ๆ เลย นั่นเป็นผลให้เขาต้องสูญเสียสมาชิกระดับหัวกะทิของตระกูลจำนวนมากในช่วงเวลาสั้น ๆ !
เย่เฟิงชี้ไปที่ซือกงทัวและผู้อาวุโสคนคนอื่น ๆ ด้วยปลายมีดในมือของเขาแล้วตะโกนว่า “ก้าวออกมายอมรับความตายซะ!”
…
หลังจากได้ยินคำพูดของเขา ใบหน้าของซือกงทัวและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ เปลี่ยนเป็นสีเข้มในทันที
ตระกูลซือกงในฐานะตระกูลที่เป็นเสาหลักในภาคเหนือของจีน ไม่เคยมีใครกล้าดูถูกเหยียมหยามเช่นนี้ ไม่ต้องพูดถึงไอ้เด็กเหลือขอนี่ด้วยซ้ำ!
‘แกคงอยากตายมากแล้วสินะ!’
…
ผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินออกมาข้างหน้าด้วยความเร็วที่เทียบเท่ารถแข่งฟอร์มูลาวัน!
เขาเป็นชายชราตัวสูงที่มีหนวดเครายาวสีเทาและดวงตาที่โหดเหี้ยมคล้ายกับงูพิษ
ด้วยสนามพลังฉีที่แข็งแกร่งและรุนแรง เขานั้นเป็นเหมือนผีที่น่ากลัวที่เพิ่งปีนขึ้นมาจากภูเขาแห่งซากศพ
ซือกงจิงยิ้มขณะที่เธอบอกกับเย่หลงว่า “เย่หลง ลูกพี่ลูกน้องของนายกำลังจะต้องตายแน่นอน! เขาจะถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ !”
เย่หลงตกตะลึงในทันที เขาถามซือกงจิงด้วยความสับสนว่า “จิง ผู้อาวุโสคนนี้ลึกลับมากอยู่เสมอ เขานั้นทรงพลังจริง ๆ เหรอ ?”
เย่หลงนั้นรู้สึกกลัวอย่างมากกับการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและโหดร้ายของเย่เฟิง ดังนั้นเขาจึงไม่แน่ใจว่าชายชราคนนี้มีโอกาสจะชนะหรือไม่
อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ยินคำพูดของเย่หลงแล้ว ซือกงจิงก็พูดเสียงดังว่า “นี่คือเฒ่าแยกร่างแปดชิ้น เขาเป็นหนึ่งในมหาอำนาจที่น่ากลัวที่สุดในภาคเหนือของจีน เขาเคยกวาดล้าง 8 ตระกูล และ 13 กองกำลังผิดกฎหมาย และเขายังสังหารทหารองครักษ์และทหารรับจ้างไปอีกมากมาย!”
“เขาชอบที่จะฆ่าคนและชำแหละร่างออกเป็น 8 ชิ้นส่วน! ดังนั้นเขาจึงรู้จักกันในนามว่า เฒ่าแยกร่างแปดชิ้น!”
ซือกงจิงกำลังจงใจที่จะพูดให้เย่เฟิงและสมาชิกของตระกูลเย่ได้ยินมากกว่าเย่หลง
เพราะเธอนั้นต้องการทำให้พวกเขาหวาดกลัวด้วยชื่อเสียงของเฒ่าแยกร่างแปดชิ้น
อย่างที่จินตนาการไว้ หลังจากได้ยินคำพูดของซือกงจิง สมาชิกของตระกูลเย่ปิดตาลงอย่างวิตกกังวลโดยเฉพาะ เย่ฟ่างเฉิงและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ !
“เฒ่าแยกร่างแปดชิ้น! เขาเป็นคนที่บ้าคลั่งแบบสุดขีด ที่กวาดล้างไปทั่วทั้งภาคเหนือของจีนเมื่อ 13 ปีที่แล้ว!”
“มีกองกำลังผิดกฎหมายที่มีชื่อว่าเครซี่บลัดใน ภาคเหนือของจีน ในเวลานั้นพวกเขาเกือบที่จะเอาชนะทุกกองกำลังผิดกฎหมายทั้งหมดในภาคเหนือของจีนและกลายเป็นพวกที่มีอำนาจสูงสุด! แต่ในท้ายที่สุดเพราะหนึ่งในผู้นำของพวกนั้นได้ มีปากเสียงกับเฒ่าแยกร่างแปดชิ้น ทั้งกองกำลังเครซี่บลัด จึงถูกกวาดล้างในชั่วข้ามคืน!”
“ใช่แล้ว! ไม่มีแม้แต่ศพที่สมบูรณ์หลงเหลืออยู่เลย วิธีการของคนที่ลงมือสังหารนั้นน่ากลัวอย่างมาก!”
“ฉันจำได้แล้ว! เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นถูกระบุว่าเป็นปีศาจระดับ SSS เขาถูกตั้งรางวัลนำจับเขาด้วยตัวเงินถึง 10 ล้านหยวน คดีนี้ทำให้ทั้งประเทศจีนตกอยู่ในความหวาดกลัวเป็นเวลานาน! แต่ทว่าเขากลับหายตัวไป! เป็นไปไม่ได้เลยที่เขา…จะมาซ่อนตัวอยู่ในตระกูลซือกง!”
…
ในไม่ช้า สมาชิกแต่ละคนของตระกูลเย่ก็รู้สึกขนหัวลุกไปทั่วทั้งหนังศีรษะ
เมื่อได้เห็นชายชราร่างสูง ที่ถูกเรียกว่าเฒ่าแยกร่างแปดชิ้น ทุกคนต่างก็สั่นสะท้านไปทั่วทั้งตัว!
‘เขาเป็นเฒ่าปีศาจ!‘
สมาชิกทุกคนในตระกูลเย่ ต่างก็มองไปที่เย่เฟิงด้วยความเป็นห่วง
ตอนนั้นเอง เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นก็ยิ้มเยาะอย่างน่ากลัวออกมา ขณะที่จ้องมองเย่เฟิงด้วยดวงตาที่เหมือนงูพิษของเขาแล้วพูดว่า “ไอ้เด็กเหลือขอ แกอยากจะล้างตระกูลเย่หรือเปล่า ? หึหึ…ฉันฆ่าคนในตระกูลแกไปแล้ว 13 คน 2 คนในนั้นเป็นแค่เด็กอายุไม่เกิน 8-9 ปี!”
จากนั้นเฒ่าแยกร่างแปดชิ้นก็ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมา เลือดสด ๆ ไหลหยดลงมาจากฝ่ามือของเขา
“หืมม! ฉันฉีกร่างกายพวกมันออกจากกัน เลือดของพวกมันมีรสชาติดีจริง ๆ ! ฉันสงสัยเหลือเกินว่าเลือดของแกจะมีรสชาติเป็นยังไง!”
‘อะไรนะ!’
หลังจากได้ยินคำพูดที่น่าสะพรึงกลัวนั่น ดวงตาของสมาชิกแต่ละคนในตระกูลเย่ก็เบิกกว้าง
‘เขาไม่แม้จะปล่อยเด็ก ๆ ไป เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นมันแม่งเป็นบ้าจริง ๆ !’
แม้ว่าใบหน้าของเย่เฟิงจะมืดมน แต่เขาก็ยังจ้องมองไปยัง เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นด้วยเจตนาสังหารที่โหดเหี้ยม ขณะที่เขาพูดว่า “เฒ่าแยกร่างแปดชิ้น ? เมื่อแกชอบแยกชิ้นส่วนร่างกายมากนัก ฉันก็จะทำให้ความฝันของแกเป็นจริง!”
‘หืมม ?’
หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เฟิง เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นก็ตะลึงในทันที จากนั้นเขาพูดด้วยพลังฉีที่ดุร้าย “ดี! ดีมาก! ไอ้เด็กสารเลว แกมันอวดดีนักนะ! แต่ยิ่งแกอวดดีมากเท่าไหร่ แกก็ยิ่งตายเร็วขึ้นเท่านั้น! ตายไปซะ!”
หลังจากคำพูดของเขา เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นก็พุ่งเข้าใส่เย่เฟิงเหมือนกับผีที่ดุร้าย!
ด้วยเสียงลมที่รุนแรง เขาพุ่งเข้าหาเย่เฟิงด้วยกรงเล็บที่แหลมคมของเขาอย่างดุเดือด!
ด้วยเสียง ‘แควก’ เสื้อผ้าของเย่เฟิงถูกฉีกขาดออกเป็นชิ้น ๆ
เมื่อมองเห็นชายชราฉีกเสื้อผ้าของเขา เย่เฟิงก็ขมวดคิ้ว ขณะเฒ่าแยกร่างแปดชิ้นเผยรอยยิ้มอันน่าสยดสยองแล้วตะโกนว่า “ตายไปซะ!”
…
ในเสี้ยววินาที เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นก็เริ่มโจมตีอย่างบ้าคลั่ง
กรงเล็บของเขานั้นเหมือนทำมาจากเหล็กคุณภาพสูง มันช่างแหลมคม และสามารถทำลายทุกอย่างรวมถึงต้นไม้ หิน หรือแม้กระทั่งเหล็ก!
ความเร็วในการเคลื่อนที่ของเขานั้นรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ สมาชิกส่วนใหญ่ในตระกูลเย่ไม่สามารถแม้กระทั่งจะมองตามได้ทัน
เย่เฟิงถูกบังคับให้ต้องล่าถอยอย่างต่อเนื่อง!
เมื่อมองดูการโจมตี เย่หลงและซือกงจิงก็เผยรอยยิ้มอย่างดีใจ
“หึหึ…ไอ้สารเลวนี่ต้องตายแน่ ๆ ! ฉันรอไม่ไหวที่จะเห็นมันโดนฉีกออกเป็นชิ้น ๆ !” เย่หลงพูดด้วยท่าทางที่โหดเหี้ยม
ซือกงจิงแสยะยิ้มขณะที่เธอตะโกนว่า “ฆ่ามัน! ฆ่ามัน! ทำให้มันร้องไห้คร่ำครวญ แล้วค่อย ๆ ปล่อยให้มันตาย!”
พวกเขาทั้งสองเกลียดชังเย่เฟิงอย่างที่สุด ดังนั้นการดูเย่เฟิงก็ค่อย ๆ ถอยหลังไปอย่างรวดเร็วนั้น พวกเขารู้สึกดีใจมาก
แต่ทันใดนั้นเย่เฟิงก็หยุดชะงัก ในขณะที่เขาพูดพร้อมกับยิ้มแปลก ๆ “ก็แค่งั้น ๆ!”
ก่อนหน้านี้เขาแค่อยากดูทักษะการโจมตีของ เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นแต่เขาก็ผิดหวังมากกับผลลัพธ์ที่ได้เห็น
“เอาจริง ๆ นะ ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของแกมัน กระจอกเกินไป!”
‘อะไรนะ!’
หลังจากได้ยินคำพูดของเย่เฟิง คนอื่น ๆ ทั้งหมดก็เผยสีหน้าที่ไม่น่าเชื่อรวมถึง เย่หลง ซือกงจิงและเฒ่าแยกร่างแปดชิ้น
‘เขาถูกบังคับให้ต้องล่าถอยอย่างต่อเนื่อง เขาพูดออกมาได้ยังไงว่า เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นกระจอกเกินไป ?’
‘ช่างเป็นคนโง่งี่เง่า!’
“ดีมาก! ไอ้สารเลว! แกทำให้ฉันโมโหสำเร็จแล้ว!”
เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นแสร้งทำเป็นแสยะยิ้มกว้าง ขณะที่เขาตั้งใจจะฉีกกระชากแขนของเย่เฟิงด้วยกรงเล็บอันแหลมคมของเขา!
เขาจับแขนของเย่เฟิงได้ในทันที ในเวลานั้นเขาก็เปิดเผยสีหน้าดีใจออกมา
ทว่าหลังจากนั้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นซีด เพราะเขาพบว่าไหล่ของเย่เฟิงนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าเหล็กกล้า
กรงเล็บอันแหลมคมของเขาไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนบนแขนของเย่เฟิงได้เลย แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างมากแล้วก็ตาม!
…
เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นตกตะลึง เพราะเขานั้นไม่เคยเห็นใครที่มีร่างกายที่แข็งขนาดนี้มาก่อน
เย่เฟิงกล่าวว่า “ถ้าแกชอบฉีกกระชากแขนนัก ฉันก็จะทำให้ฝันของแกเป็นจริง!”
หลังจากได้ยินคำพูดของเขา ใบหน้าของเฒ่าแยกร่างแปดชิ้นก็พลันซีดยิ่งกว่าเดิม
“ไม่!”
เฒ่าแยกร่างแปดชิ้นพยายามถอยหลังกลับอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่ในตอนนั้นเขาพบว่าไหล่ของเขาถูกจับด้วยมืออันแข็งแรง!
แควก!
ด้วยเสียงที่ดังออกมาของเลือดและกล้ามเนื้อ แขนข้างหนึ่งของเขาถูกโยนลอยขึ้นไปในอากาศ!
