MVDB : ตอนที่110
ตอนที่110
ในเวลาเดียวกัน ลีก็กําลังคุยกับฟิล คอลสันอยู่ “นั่นผมไม่ได้ทํา!”
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
“จริงหรอ?”
คอลสันมองแบบเร้าหรือ “แล้วใครกันที่บินได้?”
“คือทุกคนที่บินได้เป็นผมหมดเลยงั้นสินะ?”
“ใช่”
“…”
ลีเองก็ถึงกับพูดไม่ออก แล้วก็ไม่อยากยุ่งวุ่นวายเรื่องนี้ด้วย ลีเลยบอกความจริงไป “ลองไปถามไอลุงหลอดไฟนั่นดูสิ ไม่ต้องมายุ่งกับผม!”
เมื่อได้ยินแบบนั้นคอลสันก็งง และก็ดูท่าทางแล้วลีก็ไม่ได้โกหกด้วย “โทนี่งั้นหรอ? เขาบินได้ด้วยหรอ? แล้วคุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?”
“ผมเห็นกับตาไง เขาบินร่อนไปทั่วนิวยอร์ค นิวเจอซี่เนี่ย”
“ใส่ชุดรบด้วยมั้ย? ตอนคุณเห็นมันเป็นยังไงหรอ?”
“ผมเองก็ไม่รู้รายละเอียดชัดเจน อยากรู้ก็ไปถามเองสิ้”
“เขาเปลี่ยนตัวเองเป็นหุ่นยนต์งั้นหรอ?”
“นี่คิดได้ยังไงเนี่ย?”
….
อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา ฟิล คอลสันก็มาถึงบ้านของสตาร์ค และได้พบเข้ากับเพพเพอร์ที่กําลังเตรียมตัวไปขโมยข้อมูลการซื้อขายของบริษัทอยู่
“อ้าวสวัสดีคุณพอตต”
“เอ้อ… อืมม สวัสดีคอลสัน”
หลังจากนั้นคอลสันก็โชว์ตราของหน่วยชิลด์ขึ้นมา
“เอ่อ… เป็นชื่อที่ยาวจริงๆ”
“หลายๆคนก็พูดแบบนี้หน่ะ” คอลสันยักไหล่
เพพเพอร์พยักหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงกระตุกตะกัก “คอลสัน ถ้าหากคุณอยากจะติดต่อกับคุณโทนี่คงเป็นเรื่องยากเพราะขาไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับพวกหน่วยรัฐบาลต่าง..”
“คุณเพพเพอร์ ผมขอโทษที่พูดแทรก เพราะจริงๆแล้ว คุณสตาร์คเขาเป็นคนที่ทรงคุณค่ามากสําหรับหน่วยชิลด์ของเรา ได้โปรดให้ผมได้พบเขาที”
“โอ้” เพพเพอร์คิดอยู่พักนึง “งั้นรอสักแปปได้ไหม ฉันต้องไปที่สํานักงานใหญ่ก่อน”
“ได้ครับไม่มีปัญหา”
“งั้นไว้เจอกันใหม่”
…
หลังจากนั้นเพพเพอร์ก็มาถึงโต๊ะที่บริษัท และทําการเอาแฟลชไดว์เสียบเข้าคอมทันที
เพพเพอร์ตกใจมากกับอุปกรณ์ชิ้นนี้เพราะมันเป็นตัวโจรกรรมชั้นยอดเลย เพียงแค่เสียบเข้าไปก็เจาะเข้าได้ทุกอย่าง
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
เพพเพอร์พยายามหาไฟล์และแอ็คทุกอย่าง และเมื่อเปิดไปพบกับแบบแปลนชุดเกราะเหล็กที่โทนี่เคยทําเอาไว้ก็พึมพํากับตัวเองทันที “คุณจะทําอะไรกันแน่ สเตนห์!”
จนกระทั่งเพพเพอร์เจอข้อมูลที่ต้องขโมยจริงๆ เธอก็เริ่มดาวโหลดทันที แต่ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้น สเตนห์ก็เข้ามาในห้องที่เพพเพอร์อยู่
เพพเพอร์ตกใจมากรีบหยิบหนังสือพิมพ์มาปิดแฟลช ไดว์เอาไว้ และกดสลับหน้าจอเป็นหน้าจอวินโดว์
ในตอนนี้สิ่งที่เพพเพอร์ต้องการทําก็คือรอให้มัน คัดลอกข้อมูลเสร็จ
สเตนท์ที่เดินเข้ามาก็ถามทันที “นั่นหนังสือพิมพ์ของวันนี้ งั้นหรอ?”
เพพเพอร์รีบตอบกลับทันที “ใช่”
สเตน์ที่เข้ามาใกล้เรื่อยๆก็พูดขึ้น “จะเป็นอะไรมั้ยถ้าขออ่านสักหน่อย?”
เพพเพอร์ยิ้มตอบกลับ “ได้สิ ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”
หลังจากนั้นเพพเพอร์ก็หยิบหนังสือพิมพ์ออกพร้อมกับดึงแฟลชไดว์ที่คัดลอกข้อมูลเสร็จได้ทันเวลา และยื่นหนังสือพิมพ์ให้กับสเตนห์ ส่วนแฟลชไดว์ก็กําซ่อนเอาไว้ในมือ
