MVDB : ตอนที่165 สัญชาตญานของปีเตอร์
“ปีเตอร์” ลีจ้องมองพร้อมกับโบกมือเรียกปีเตอร์ลงมา “ลงมานี่”
“ผมผมมผม… ทําไมไม่ได้” ปีเตอร์ไม่ทําตามที่ลีบอก แต่กลับเคลื่อนไหวแปลกๆเหมือนแมงมุมอยู่ที่มุมเพดาน “บอส ผมไม่ได้จะขัดนะแต่ผมทําไม่ได้! ไม่รู้ทําไมรู้สึกแปลกๆ!”
ลีจึงพยามช่วยโดยการใช้ออร่าพลังกิป้องกันเพื่อทําให้ความโกรธความรู้สึกแปลกๆของปีเตอร์ลดลง “ดีขึ้นบ้างไหม?”
ปีเตอร์ไม่ตอบกลับสักคํา แสดงอาการเพียงแค่ส่ายหัว
ลี่ค่อนข้างจะประหลาดใจ จึงทดลองลดพลังกิของตัวเองดูโดยการใส่หน้ากากพลังกิ “ตอนนี้หล่ะ?”
“หือ?” ปีเตอร์เริ่มตอบกลับพร้อมกับสูดหายใจเข้าลึกๆและกระโดดลงมาจากเพดาน “บอส บอสรู้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น? ทําไมผมถึงรู้สึกไม่สบายใจ ผมเกือบจะวางแผนวิ่งชนกําแพงฆ่าตัวตายแล้วนะ”
ลียักไหล่ตอบ “เพราะร่างกายของคุณคือแมงมุมยังไงหล่ะ มีประสาทรับรู้ถึงอันตรายที่ดีกว่ามนุษย์ และสิ่งที่ผมทําลงไปนั่นก็คือลดพลังตัวเองลงเพื่อไม่ให้นายรู้สึกอันตรายยังไงหล่ะ”
ปีเตอร์ทําท่าคิดอะไรบางอย่าง “บอสจะบอกว่าผมกลายเป็นแมงมุมเต็มตัวแล้วงั้นหรอ?”
ลียักไหล่อีกครั้ง “ผมก็คิดว่างั้นนะ”
ปีเตอร์เริ่มลังเลในตัวเอง เขาเดินไปใกล้ๆลีและพูดต่อ “บอส คุณแน่ใจจริงๆใช่ไหมว่าผมไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์? ผมรู้สึกว่าทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาผมจะรู้สึกตัวแปลกๆเหมือนกับควบคุมตัวเองไม่ได้”
“คุณจะถามผมอีกกี่ครั้งห้ะ ปีเตอร์!” ลีสบตาและส่ายหัว “คุณกับลอวน่านั้นไม่เหมือนกัน ลอวน่าเธอเป็นมาตั้งแต่เกิด แต่สําหรับคุณ คุณกําลังรับมือกับการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่งมันต้องรุณแรงกว่าอยู่แล้วเพราะคุณได้รับการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมมาจากสิ่งรอบตัวยังไงล่ะ!”
“มันยากจริงๆ” ปีเตอร์พยักหน้าก่อนที่น้ำเสียงจะดูซึมๆ “ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสภาพผมตอนนี้เป็นยังไง ผมไม่รู้ตัวเองเลยจริงๆ”
“ไม่ต้องสนใจอะไรมากมายหรอกหน่า” ด้วยความที่ลีเป็นคนใจร้อนขี้เกียจอธิบาย เขาจึงตัดบททันที “เอาเป็นว่าคุณไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์หรอก เคลียร์นะ!?”
“แต่..”
“เงียบไปเลย!! อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก แล้วคุณจะปรับตัวได้ง่ายขึ้น!”
“อ่า…”
“เยี่ยม ฝึกกับคอลลีนต่อไปแล้วจะดีขึ้นเอง”
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ปีเตอร์ก็กําลังต่อสู้ฝึกซ้อมกับคอลลีนอยู่
ลีไม่ได้ช่วยฝึกซ้อมอะไรนั่นก็เพราะว่าลียุ่งมากในวันนี้ เขาต้องไปพบเจอกับผู้คนต่างๆ
ณ รถบัคกี้สีดํา
“เอาบรูซออกไปแต่ไม่เอาเบ็ตตี้โรสไปด้วยเนี่ยนะ?”
“ก็เขาว่างแต่เบ็ตตี้ไม่ว่างนิ!” ลียักไหล่
คอลสันได้แต่มองบน “ฮัลค์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีระดับพลังพอๆกับคุณนะ เราต้องเก็บเขาไว้ให้เงียบไม่ให้ประชาชนรู้หรือสนใจสิ”
“ก็ถือว่าเป็นคําอธิบายที่ดี” ลีตอบ “ว่าแต่นะ คุณบอกผมว่าอะไรนะเมื่อกี้ เจ้าหน้าที่โรสกําลังสืบค้นตัวตนจริงๆของผมงั้นหรอ? แล้วเขาใกล้จะสําเร็จหรือยัง?”
“ตามทฤษฎีก็ไม่มีทางเป็นไปได้” คอลสันส่ายหัว “คุณคือความลับระดับ 10 สําหรับคนที่จะล่วงรู้ข้อมูลของคุณได้นั้นแทบจะไม่มีเลย”
คอลสันยังคงพูดต่อ “แต่คุณคงรู้สินะว่ามีพวกไฮดร้าแทรกแซงในหน่วยชิลดหนะ หัวหน้าของพวกเขา อเล็กซานเดอร์ ปิแอร์”
“คุณต้องการจะบอกอะไรผม? ให้ผมไปจับไฮดร้างั้นหรอ?”
“ก็ใช่ เพราะพวกผมไม่สามารถระบุจุดที่เขากบดานได้นิ”
