The Marvelous Dragon Balls MVDB : ตอนที่172 พันธมิตรใหม่
เมื่อโทนี่บินลงมาพร้อมกับบรูซแบนเนอร์ เขาก็กําลังเห็นลีพยายามทําลายซากศพทิ้งอยู่
“….”
ลีหันไปเห็นโทนี่และบรูซก็แอบตกใจหน่อยๆ และแกล้งทําเป็นไม่มีอะไรพร้อมกับพูดทักทาย “มากันได้ยังไง?”
บรูซก็เล่นบทชื่อเอามือเกาหัวและตอบกลับ “นั่นคือ ด็อกเตอร์ สเทิร์นงั้นหรอ?”
“ก็เหลือแต่หัวกระโหลกนะ ส่วนร่างกายกลายเป็นผงไปแล้ว หึๆ” ลีขำแห้ง “บรูซ! คุณยังมีเวลาอารมณ์ขันอีกงั้นหรอ?”
“…” บรูซนิ่งเงียบและมองไปรอบๆ
“ท่าทางจะใช้เวลาหลายวันอยู่นะ กว่าจะบูรณะที่นี่ได้มันก็เพลินดีเหมือนกันมีโคลนนิ่งฮัล์คออกมาอีกตัวเนี่ย”
“เพ้อรึเปล่า?” ลียักคิ้ว “มันก็แค่ปีศาจตัวนึงที่อ่อนแอกว่าฮัลค์ แม้ว่าจะสร้างมันขึ้นมาอีกมันก็ไม่ได้แข็งแกร่งอะไร มันก็แค่ฝูงซอมบี้ที่ตายไม่เป็นแค่นั้นแหล่ะ”
โทนี่ได้ยินแบบนั้นก็ตบไหล่ฮัลค์ “ได้ยินที่หัวสเปรย์พูดไหม รู้สึกยังไงบ้าง? พ่อฝูงซอมบี้”
“…” บรูซที่ยืนเงียบๆอยู่ก็หันไปตอบโทนี่ “โทนี่ ผมหน่ะ แข็งแกร่งที่สุด”
โทนี่ชี้ไปยังซากของโคลนนิ่งฮัลค์ “ผมพูดถึงสิ่งนั้น ไม่ใช่คุณสักหน่อย”
ลีที่เห็นว่าบทสนทนากําลังออกนอกทะเล ก็ดึงประเด็นกลับมาทันที “หัวหลอดไฟ นี่ใช่เวลามาคุยเล่นกันใช่ไหม?”
“อืมม ผมคิดว่าเราควรจะทําทุกอย่างให้จบไวๆนะ” โทนี่พูด
“นั่นสิ” ฮัลค์เห็นด้วย พยักหน้าและพูดต่อ “ผลการทดลองจะให้มีหลงเหลือไม่ได้ โทนี่รีบทําลายมันทิ้ง ให้หมดที่หวังว่าคุณจะทําได้นะ”
“ดูก่อนนะ เหมือนว่ามันยังไม่ได้บันทึกไว้ที่ไหน… ดูเหมือนว่านี่มันก็แค่อาวุธชีวภาพที่ไร้ประสิทธิภาพ ควบคุมไม่ได้”
“ถ้างั้นก็ทําลายทิ้งให้หมด”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา แลปของ ดร.สเทิร์นก็ถูกลบล้างทิ้งจนหมด ด้วยความร่วมมือของทั้งสามคน
หลังจากเสร็จสิ้นตรงนี้แล้ว พวกเขาก็ออกมา แต่ก็ต้องมาพบเจอกันฟิล คอลสันที่ยืนรออยู่ด้านนอก
“ว่าไงทุกคน” คอลสันทักทาย “พวกคุณร่วมมือกันงั้นหรอ?”
“ถ้าตอบว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ จะเชื่อไหม?” ลียักไหล่ไม่อยากแสดงอาการอะไรมากมาย “ไอพวกนี้มันโผล่มาเองหน่ะ…”
“อ๋อหรอ ช่างเถอะ แต่การกระทําของคุณเมื่อกี้ถือว่าประสบความสําเร็จนะ เพราะนายพลโรสติดต่อมาทางหน่วยชิลด์ให้รับมือกับเรื่องนี้”
เมื่อได้ยินแบบนี้ลีก็แอบดีใจ “ทําไมงั้นหรอ? จะเรียกไปรับรางวัลที่กําจัดสัตว์ดุร้ายด้วยมือเปล่างั้นหรอ?”
“ผิดแล้ว” คอลสันส่ายหัว “นายพลโรสบอกว่าให้ปิดข่าวเรื่องที่เกิดขึ้น จะให้คนอื่นรู้ไม่ได้เกี่ยวกับการทดลองที่ผิดพลาดนี้”
“….”
“ชิลด์ของคุณกําลังตามเช็ดขี้ให้นายพลโรสงั้นหรอ?”
“ก็เพื่อให้อะไรมันเป็นไปได้ง่ายขึ้นหน่ะ” คอลสันพยักหน้า “มันดีกับทุกฝ่าย
หลังจากนั้นคอลสันก็หันหน้าไปหา บรูซ “ดร.แบรนเนอร์ นายพลโรสยกเลิกหมายจับคุณแล้ว ยินดีด้วยคุณเป็นอิสระแล้ว”
เมื่อได้ยินแบบนี้ บรูซก็งงใหญ่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น “คุณช่วยผมงั้นหรอ?”
“ก็ตั้งแต่ที่ไว้ใจคุณ หน่วยชิลด์ก็ไว้ใจคุณด้วยเช่นกัน” คอลสันยิ้มอ่อนๆ “สักวันนึงในอนาคต หวังว่าหน่วยชิลด์ของผมจะได้รับการช่วยเหลือจากคุณหน่ะ…”
“ผมงั้นหรอ? ฮัลค์งั้นหรอ?”
“ทั้งคู่!”
