ตอนที่35 เข้าใจผิด
ปัง!
แดนนี่แรนด์ ที่หลับตาอยู่ก็ยกมือขึ้นมาทันที ป้องกันการโจมตี พร้อมกับหันหลังและแกว่งหมัดทองไอร่อนฟิสของเขา
“กระดาษ!”
ลีเองก็ตกใจเล็กน้อย แต่ก็ได้ใช้ทักษะกระดาษผลักแดนนี่ปลิวไปไกล .. ถ้าหากลีไม่ทำแบบนี้แล้วโดนหมัดของแดนนี่เข้าไปก็คงจะบาดเจ็บเป็นอาทิตย์แน่
ที่แดนนี่ทำแบบนั้นได้ก็เพราะว่าเรียนรู้กิเซ้นส์มาจากลี แม้ว่าจะยังไม่สำเร็จวิชา แต่เขาก็พอทำได้แค่เพียงสัมผัสพลังกิรอบๆตัวในการต่อสู้เท่านั้น
ลีที่มาเพื่อหยุดการต่อสู้ของเพื่อนทั้งสองนี้ก็ไม่รู้จะทำไงดี ย่องโจมตีก็ไม่ได้ผล อาวุธแต่ละคนก็อันตราย เขาจะทำยังไงดี?
จะใช้กรรไกรในการโจมตีก็ไม่ได้ เพราะว่าแดนนี่ก็เป็นเพื่อน … แต่ขณะที่ลีคิดอยู่ก็ไม่ทันการแล้ว เพราะแดนนี่ที่เป็นถึงไอร่อนฟิสแห่งคุนหลุน เขามีการฟื้นฟูที่ยอดเยี่ยมจึงหายจากอาการแสบตาแล้ว “ลี คุณโจมตีผมด้วยของแบบนั้นหรอ? น่าเศร้าจริง!”
“เชื่อผมสิ ผมโจมตีแบบนั้นหน่ะดีสำหรับคุณแล้ว!” ลีถอนหายใจ “แดนนี่ หยุดใช้หมัดทองส้ะ ผมไม่อยากจะทำร้ายคุณ!”
เมื่อได้ยินแบบนั้นแดนนี่ก็โมโหหนักกว่าเดิม “ฝันไปเถอะ! ผมจะไม่ปราณีคุณแล้วนะลี!”
“งั้นก็เอาสิ้!” ลีตั้งท่าสู้รบ “ผมเองก็จะไม่ทำให้คุณบาดเจ็บมากนะ”
แดนนี่ไม่พูดอะไรตอบกลับ พุ่งเข้าหาลีทันที เขาได้รับการฝึกฝนมาจากคุนหลุนจนแข็งแกร่ง แม้ว่าเขาโกรธมากแต่ก็ไม่เปิดช่องโหว่ให้ลีโจมตีเลย
หลังจากที่ทั้งสองปะทะกัน ก็ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ แต่ในตอนนี้ลีอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย เพราะหลังจากที่ใช้พลังกิในการหลบหมัดของไอร่อนฟิสไปหลายครั้ง พลังกิของลีก็เริ่มจะหมด ลีจึงคิดในใจ ‘นี่ต้องใช้กรรไกรจริงๆงั้นหรอ? หรือว่าจะลองใช้ทริคใหม่ดู? แต่ผมเองก็ยังไม่เก่งเลย’
ในตอนนี้คอลลีนก็พึ่งจะหายแสบตา เธอมองทั้งสองสู้กัน เธอมองลีที่มาแย่งเธอต่อสู้
“ไม่!”
คอลลีนกรีดร้อง ขว้างคาตานะออกไปและวิ่งไปที่ลี เธอต้องการที่จะผลักลีออกไปไกลๆ แต่ทันใดนั้นเธอก็ต้องหยุดไม่เชื่อกับสิ่งที่เห็น
มีลีสองคน!
หนึ่งในนั้นยืนอยู่ข้างหลังแดนนี่กำลังเอามือสับคอแดนนี่อยู่ ส่วนอีกคนยืนอยู่ข้างหน้าแดนนี่
แดนนี่เองก็เหวี่ยงหมัดใส่ลีที่อยู่ด้านหน้า แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาโดนที่คอ แล้วก็เริ่มจะมองไม่เห็นอะไร ทุกอย่างค่อยๆมืดมิด และล้มลง
“อ้า…”
หลังจากที่แดนนี่ล้มลง ลีก็ล้มเช่นกัน พร้อมกับตะโกนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “โอ้ย! โคตรเจ็บเลย”
คอลลีนมองลีที่โดนแดนนี่โจมตี “เป็นอะไรหน่ะ?”
“กล้ามเนื้อยึด… คิดว่านะ แต่รู้สึกเหมือนเนื้อกำลังขาดเลย!”
“…”
คอลลีนมอง.. “นายทำร้ายตัวเองรึเปล่าเนี่ย?”
“การแยกร่างของผมยังไม่ดีพอ ถ้าหากเธอไม่เข้ามายุ่ง ผมก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอก!”
“ถ้างั้นเดียวไปหาอะไรเย็นๆมาประคบให้นะ”
คอลลีนรีบวิ่งไปในครัวหาก้อนน้ำแข็งจากตู้เย็นห่อไว้ในผ้ามาประคบให้ลีทันที “ขอบคุณนะลี..”
“ห้ะ?”
น้ำแข็งที่เอาประคบช่วยให้ลีผ่อนคลายได้อย่างดี แต่ลีก็เผลอไปจับมือที่นุ่มของคอลลีน
คอลลีนเองก็กัดปากด้วยความเขิล ทั้งสองจ้องมองกันด้วยความเขิล มือทั้งสองยังคงแตะกันอยู่
