ตอนที่75 ย่องและแทรกซึม
“มันจะฟรีได้ยังไงหล่ะ!?” ลีจ้องมองคอลสัน “อย่างไรก็เถอะผมยังไม่ได้คิดราคา แต่ตอนนี้ผมต้องไปคุ้มกันโทนี่ก่อน ไม่อย่างงั้นเป็นอันตรายแน่ๆ”
“…”
คอลสันถึงกับเถียงไม่ออก จึงหันไปหาเม “เม หาสถานที่เหมาะๆให้เราลงจอดหน่อย ผมจะติดต่อกับทางการทหาร”
สิบนาทีหลังจากนั้น ยานควินเจ็ทก็หาที่ลงจอดบนเขาเล็กๆ ซึ่งระยะห่างออกไปสิบกิโลเมตร หลังจากนั้นคอลสันก็ทำการติดต่อทางการทหารทันที เมื่อติดต่อเสร็จก็หันมาหาลี “เราต้องใช้เวลาอย่างน้อย 6ชั่วโมงในการเตรียมการ คุณจะพักก่อนไหม?”
“เอาสิ”
เมื่อได้ยินคำตอบของลี คอลสันก็พยักหน้า ส่วนลีก็เริ่มลอยกลางอากาศและเอนตัวนอนหลับ
“…”
คอลสันจึงถามขึ้นมาทันที “นอนแบบนั้น ถ้าเผลอหลับจริงจะไม่หล่นงั้นหรอ?”
“แล้วตอนหลับ จำเป็นต้องหยุดหายใจไหม?” หลังจากที่ลีตอบ ลีก็ยังพูดขู่ไว้อีกด้วย “อ้อ แล้วก็ตอนผมนอนหน่ะ อย่าเข้าใกล้ผมระยะ 2เมตรหล่ะ คุณคงไม่อยากเห็นปฎิกริยาผมตอนนอนหรอกนะ”
“…”
……………
หกชั่วโมงต่อมา คอลสันก็หลบหลังก้อนหินใหญ่และตะโกน “ลี ลี!!”
ลีตื่นขึ้น และหาว หลังจากนั้นก็หันไปหาคอลสัน “ไม่ต้องกังวลไปหรอก ผมไม่ทำอะไรใครตอนนอนหรอกแหม๋”
“…. กองทหารมาถึงแล้ว สิบกิโลเมตรห่างจากเป้าหมาย เราควรไปร่วมวงวางแผนนะ”
“แล้วบอกผมทำไม ผมต้องสนใจด้วยงั้นหรอ? ผมมีหน้าที่แค่ปกป้องโทนี่ ส่วนคุณจะโจมตียังไงก็เรื่องของคุณสิ”
“มันไม่ง่ายอย่างที่คุณพูดหน่ะสิ คุณโทนี่เขาสำคัญสำหรับเรามาก ถ้าหากเขาตายไปเพราะการถล่มของเรา ใครจะรับผิดชอบกันหล่ะ?”
“นั่นมันก็เป็นปัญหาของคุณ” ลียังคงทำท่าไม่สนใจ “ผมจะไปที่ถ้ำก่อน แล้วจะติดต่อกลับไปถ้าหากเจอตัวโทนี่แล้ว”
“ช้าก่อนสิ..” คอลสันรีบห้ามลีทันที เพราะลีกำลังจะบินออกไป “แล้วคุณจะติดต่อพวกเรายังไง? ถ้าหากศัตรูมีเครื่องกวนสัญญานคุณจะติดต่อเราได้ยังไง?”
“…”ลีจ้องมองคอลสันแบบงงๆ หลังจากนั้นเขาก็หยิบเครื่องมือบางอย่างขึ้นมา “แล้วถ้าใช้นี่หล่ะ?”
คอลสันพยายามจะพูดเท่าไหร่ ลีก็ไม่ฟัง “ลืมมันไปส้ะเถอะ! โทนี่ สตาร์คเป็นถึงวิศวกรแนวหน้า เขาต้องรู้วิธีใช้มันแน่ๆ งั้นตอนนี้ผมจะไปรวมกับกองทัพทหารแล้ว”
ลีมองแบบงงๆและบินออกไปทันที
ที่นี่ไม่ใช่นิวยอร์ค สถานที่ที่ไกลออกไปสิบกิโลเมตร เขาก็มองเห็นได้โดยง่าย
หลังจากมองหาทางเข้าเจอ เขาก็พยายามมองหากล้องวงจรปิดและพูดกับตัวเอง “ถ้ำนี้มันมีทางเข้าออกเดียวนี่หว่า พวกเขาคงไม่มีกล้องหรอกมั้ง”
ลีจึงจำเป็นต้องทำแค่หลบซ่อนผู้คนส้ะมากกว่า “งั้นไม่เป็นไรหรอกเนอะ ลุยเลยดีกว่า”
ลีกางแขนออกและใช้พลังกระดาษเพื่อทำลายกล้องตรงทางเข้าทันที หลังจากนั้นเขาก็แอบบินเข้าไปอย่างเงียบๆ ตามทางไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งมาถึงประตูเหล็กบานนึง เขาก็เห็นกล้องอยู่เหนือประตูเหล็กเก่าๆ ลีก็รู้แน่แหล่ะว่าข้างในคือ โทนี่ สตาร์ค และยินเซน
ลีจึงพังกล้อง และเปิดประตูเข้าไปทันที
โทนี่ สตาร์คที่กำลังยืนทุบเหล็กอยู่ ก็ต้องตกใจกับฉากนี้
“โอ้ว มาย ก็อดดด”
ยินเซนตกใจมากที่เห็นมนุษย์บินเข้ามา
แต่สำหรับโทนี่ สตาร์คนั้นกลับอุทานว่า “ว้าว! เจลผมนั่นซื้อมาเท่าไหร่? นั่นมันสุดยอดดีแหะ เอาชนะแรงโน้มถ่วงได้ดีจริงๆ!”
“…”
ลีถึงกับนิ่งเงียบไปพักนึง “โทนี่ สตาร์ค?”
คำถามนี้เป็นคำถามปกติที่ควรจะถาม
“ผมเอง!”
โทนี่วางค้อนลง แล้วก็ยิ้มสไตล์ของเขา พร้อมกับพูดขึ้นว่า “เด็กหนุ่มผมโป๊ะเจล คุณเป็นใคร?”
ลีที่ได้ยินแบบนั้นก็มีความคิดแล่นมาในหัวทันทีว่า โทนี่เป็นคนหล่อเหลาแม้ว่าจะแก่ แถมยังน่าต่อยสักหมัดอีกด้วย
“อย่าเที่ยวไปบอกชื่อคนอื่นมั่วซั่วสิ คุณหลอดไฟ!” ลีทนไม่ไหวเลยล้อโทนี่บ้าง!
