ตอนที่80
เมื่อได้ยินคอลสันพูดแบบนั้น โทนี่ก็จ้องมองแบบหยิ่งๆไม่สนใจอะไร “จาวิส คัดลอกข้อมูลทั้งหมดไว้ในเอกสารส่วนตัวที”
“…”
ทันใดนั้นคอลสันก็พูดตะโกนขึ้นมาว่า “คุณจาวิส คุณกำลังทำผิดฐานโจรกรรมความลับอยู่นะ! หยุดการกระทำนั้นเดี๋ยวนี้ คุก 10ปีรอคุณอยู่นะถ้าคุณยังฝืนทำ”
“…”
ลีทนไม่ได้จริงๆที่ได้ยินคอลสันพูดแบบนั้น พร้อมกับคิดในใจว่า ‘นั่นมัน AI จะติดคุกได้ยังไงกันห้ะ?’
โทนี่เองก็มองหน้าคอลสันแบบแอบขำ “จาวิสเป็นผู้ช่วยที่ฉลาดของผม เขาสามารถจัดหาข้อมูลต่างๆได้อย่างอิสระ คุณทำอะไรเขาไม่ได้หรอก”
คอลสันจึงสวนกลับทันที “สิ่งที่ผมพูดไปนั้นรวมถึงตัวคุณด้วยนะ คุณสตาร์ค!”
“ไม่เป็นไร ทนายผมรออยู่” หลังจากนั้นโทนี่ก็พูดเพิ่มเติมไปอีก “ตั้งแต่ตะแก่นั่นเป็นผู้ก่อตั้งองค์กรคุณ ผมแค่อยากจะรู้เองว่าเขาได้ทำอะไรไปบ้าง ผมผิดด้วยหรอ?”
“…”
คอลสันถึงกับนิ่ง หันไปมองเมและชี้ไปทางโทนี่ “เม เตรียมออกบินเถอะ พาเขาไปจากที่นี่ได้แล้ว!”
เมพยักหน้า แล้วก็ติดเครื่องยนต์บินขึ้นทันที
………
สิบนาทีต่อมา ยานควิทเจ็ทนี้ก็บินมาถึงที่ระดับความสูง 1หมื่นเมตร โทนี่เองก็นั่งอยู่เฉยๆอย่างคนเบื่อๆบนกล่องคาโก้ เขาจึงหันไปหาลีและเริ่มบ่น “หัวเจล คุณไม่น่ามาช่วยผมเลย ผมเลยต้องเสี่ยงติดคุกเลยเห็นไหม?”
“?? คุณคือโทนี่ สตาร์ค พวกเขาจะกล้าทำอะไรคุณ?” ลีพูดเพิ่มเติม “คุณจะเป็นอะไรก็เรื่องของคุณสิ ผมเสร็จงานของผมแล้ว”
“…”
โทนี่จึงเปลี่ยนเรื่องพูด “หิวจริงๆเลย…”
ในตอนนี้คอลสันก็เดินมาในห้องโดยสารแบบงงๆ “กล้าดียังไงไปนอนบนกล่องคาโก้หน่ะ?”
เมื่อได้ยินคำถามของคอลสัน โทนี่ก็ตอบกลับทันที “ทำไมหล่ะ? มันมีอะไร?”
คอลสันเองก็ไม่รู้จะเถียงอะไรต่อ
โทนี่จึงพูดขึ้นมา “กลัวผมปลิวงั้นหรอ? จะกลัวอะไรหล่ะ เดี๋ยวหนุ่มผมเจลก็บินมาช่วยผมเองนั่นแหละ”
เมื่อคอลสันได้ยินโทนี่พูดแบบนั้นก็สวนทันที “พูดออกมาได้ยังไง? เราอยู่บนเครื่องบินความเร็วสูงนะ ถ้าหากลีบินขึ้นมา เขาบินตามไม่ทันแน่!”
“ก็นะ…” โทนี่พูดพร้อมกับยักคิ้ว
ลีเองก็พูดขึ้นมาในจังหวะนี้ “ถ้าหากผมบิน ผมจะปลิวไปจนท้ายเครื่องบินเจ็ทงั้นหรอ? น่าสนใจอยู่นะ ท้ายเครื่องบินคงจะเป็นรูใหญ่น่าดู ลองดูมั้ย?”
“…”
“…”
….
จนกระทั่งเกือบ 9ชั่วโมงผ่านไป พวกเขาก็กลับมาถึงศูนย์ใหญ่ของหน่วยชิลด์
ในตอนนี้เมื่อยานแตะถึงพื้น ลีก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้นมาตั้งท่าเอาเท่อยากภาคภูมิใจ
“ว้าว ว้าว ว้าว”
โทนี่ สตาร์คที่นั่งอยู่ใกล้ๆก็พูดขึ้นมาทันที “เห้ยไอหัวเจล เราพึ่งจะแลนดิ้ง อย่าทำตัวบ้าบอแบบนั้นสิ!”
เนื่องจากลีที่มีพลังเพิ่มขึ้นมามาก เขาจึงรู้สึกถึงสิ่งต่างๆรอบตัวได้ดี เมื่อยานจอดเขาก็รู้สึกได้ทันที
ลีเองก็ไม่ได้สนใจอะไรโทนี่ เขาหันไปหาคอลสันที่เดินออกมาจากห้องคนขับ “ทำไมถึงพาผมมาที่นี่? ทำไมไม่พาผมกลับ…”
คอลสันตอบกลับทันที “นี่เป็นเครื่องบินทางการทหาร บินเข้าเมืองไม่ได้หรอกนะ”
“อ่าวหรอ? งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวผมบินกลับเองก็ได้ ไว้เจอกันใหม่ คอลสันและหลอดไฟ!”
“เดี๋ยว…”
โทนี่พยายามจะเรียกลีแต่ก็ไม่ทันส้ะแล้วลีบินออกไปในทันที
“…”
“คุณสตาร์ค!”
คอลสันเดินไปถอดสายเซฟตี้ให้แก่โทนี่ หลังจากนั้นก็ก้มหัวและพูด “ไปกันเถอะครับ หัวหน้าของผมอยากพบคุณ ไม่ต้องกังวลอะไรมาก เขารู้จักกับพ่อของคุณ”
