ตอนที่83
ในตรอกที่ไม่มีใคร ลีพยายามสร้างแรงฮึดขึ้นมาหลังจากนั้นก็ค่อยๆบินออกไปทันที
ขณะที่ลีบินไปเรื่อยๆผ่านสนามบินก็เห็นเครื่องบินเคนเนอดี้กำลังลงจอดบนลานจอดส่วนตัว
ไม่นานหลังจากนั้น ชายผิวดำ โรดี้ก็เดินออกมาจากห้องคนขับ “พูดไว้เลยนะว่า! สักวันนึงแหละ จะจัดการกับพฤติกรรมของคุณ”
“เอาหน่า” โทนี่เดินลงมาและพูด “เท่าที่จำได้ ผมให้คุณมาเป็นนักบินส่วนตัวนะ”
เมื่อได้ยินแบบนั้นโรดี้ก็คิ้วขมวดและพูดอย่างจริงจัง “จริงๆแล้วก็มีคนอื่นต้องการตัวผมนะ!? ว่าแต่ทำไมคุณถึงไปที่ฐานพวกเขาหล่ะ? เพราะเด็กนั่นงั้นหรอ?”
“อย่าถามเลย เชื่อสิ คุณไม่อยากรู้หรอก!” โทนี่ยังพูดเพิ่มเติมอีกว่า “ไปกันเถอะ เพพเพอร์รออยู่ข้างนอก”
“เดี๋ยวๆสิ จะรีบเปลี่ยนเรื่องไปไหน”
“…”
ไม่นานหลังจากนั้น โทนี่และโรดี้ก็เดินออกมาจากเครื่องบิน เจอหญิงสาวผมบรอนส์ใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่ โทนี่จึงทักทายทันที “ทำไมจ้องมองอย่างงั้นหรอ? ตาคล้ำเชียวนะ ผมไม่อยู่ตั้งหลายคงร้องไห้คิดถึงผมอยู่ล่ะสิ!”
“นี่เป็นน้ำตาแห่งความสุขต่างหากหล่ะ!” สาวผมบรอนส์ยังพูดเพิ่มขึ้นมาอีกว่า “ฉันแค่ไม่อยากหางานใหม่”
“…”
โทนี่จึงเปลี่ยนเรื่องทันที “เพพเพอร์ พ็อตต์ เอาล่ะวันหยุดจบลงแล้ว”
ไม่นานหลังจากนั้นก็มีรถหรูกันกระสุนขับมาจอดตรงหน้าทั้งสอง คนขับตัวอ้วนใส่แว่นกันแดดสีดำ “คุณสตาร์ค ยินดีต้อนรับการกลับมาครับ คุณพ็อตต์ เราจะไปไหนดี?”
เพพเพอร์ปิดประตู และพูดทันที “แฮปปี้ ส่งเราไปหาหมอที…”
“ไม่!”
“ไม่?”
เพพเพอร์หันไปมองโทนี่ทันที “โทนี่ คุณต้องไปหาหมอตรวจร่างกายเดี๋ยวนี้”
“ต้องด้วยหรอ? ผมดูเหมือนคนป่วยงั้นหรอ?” โทนี่ส่ายหัว “ผมโดนลักพาตัวไปเป็นเดือน มีสองสิ่งที่ผมต้องทำตอนนี้คือ กินชีสเบอเกอร์ และอีกอย่างคืออยากให้คุณช่วยโทรหา…”
“ไม่!”
เพพเพอร์พูดแทรกทันที “ฉันจะไม่ช่วยคุณ..”
“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด” โทนี่พูดแทรกทันที “แม้ว่าคุณก็ดูสวยดีแต่ผมไม่สนใจคุณหรอก ที่ผมอยากให้ช่วยคือผมอยากแถลงการณ์”
“… แถลงการณ์? ทำไม?”
“โฮเก็น!” โทนี่ไม่ตอบอะไร แต่เรียกชื่อจริงของแฮปปี้ทันที “เจอร้านเบอเกอร์แวะซื้อชีสเบอเกอร์ที!”
แฮปปี้ก็ตกลงทันทีเพราะโทนี่เป็นเจ้านาย
….
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ณ ที่แถลงการณ์
“ผมไม่เคยเห็นหน้าพ่อผมเลย…”
“แต่ผมก็รู้บางอย่าง เกี่ยวกับสิ่งที่เขาทำลงไป …. ผมเห็นเด็กจำนวนมากถูกฆ่าตาย และอาวุธที่ผมคิดค้นหรือพ่อผมคิดค้นนั้น มันเป็นสิ่งที่ใช้ฆ่าเด็กพวกนี้… จนในตอนนี้ผมเลยเกิดไอเดียใหม่ๆขึ้นมา ผมต้องการยุติการผลิตอาวุธของสตาร์ค อินดัสทรี่! และมันจะมีผล ณ บัดดี้!”
ทุกคนที่ดูข่าวนี้ถึงกับตกใจกันมาก เป็นข่าวที่ใหญ่หลวงเลยทีเดียว ส่วนเหล่าผู้ถือหุ้นก็เครียดกันหมด
….
ในเวลาเดียวกัน ณที่ วอชิงตัน ดีซี
ภายในตึกทรงเตี้ยที่ดูธรรมดามากจากภายนอก แต่ด้านในนั้นเป็นฐานลับ มีห้องที่ทันสมัยอยู่ภายใน ที่กลางห้องมีผู้หญิงเชื้อสายจีนนอนสลบอยู่ ซึ่งนี่คือคอลลีนที่หายตัวไป
“ปลดกุญแจมือเธอส้ะ!”
ชายผิวขาววัยกลางคนชี้ไปยังคอลลีน พร้อมกับสั่งการทหารหนุ่มที่ใส่ชุดรบสีดำ “เอาเธอไปนั่งที่เก้าอี้ทรมาณ ข้าจะเริ่มพิธีการ!”
“ได้ครับ”
ทหารหนุ่มตอบตกลงแต่ก่อนที่จะทำตามคำสั่งก็ถามขึ้นมาบางแย่ง “ท่านลุมโลว์ครับ แล้วผมต้องเตรียมยาสลบมาด้วยไหม?”
