ตอนที่94
“อะไรกันหน่ะ?”
“ไม่ต้องรู้หรอกน่า…”
“หึหึ เอามาให้ข้าตรวจสอบเดี๋ยวนี้นะ!”
“ข้าไปก่อนดีกว่า ไว้เจอกันใหม่คุณหลอดไฟ!”
“ในไม่ช้า ข้าต้องได้ข้อมูลก้อนหินเรืองแสงนั่น!!”
“ไม่มีทาง”
“ผมเป็นหนี้คุณแค่ครั้งเดียวนะ!”
“ทำไมหล่ะ แม้ว่าคุณจะสัญญาว่าจะเอาข้อมูลไปให้ได้ แต่เชื่อเถอะถ้าผมเอาจริง คุณแย่งมันไปจากผมไม่ได้หรอก!”
“ทำไมพูดมั่นใจนักหล่ะ ให้ทดสอบดูเลยมั้ยหล่ะ?”
“มั่นใจมากจริงๆ อยากจะทดสอบงั้นหรอ?”
“กลัวงั้นหรอ?”
ลีนิ่งเงียบไม่ตอบกลับอะไร
โทนี่เองก็คิดในใจว่า ‘เดี๋ยวรู้จัก มาร์ค1 สิ่งที่จะเป็นตัวต่อต้านโกลเด้นบอย!’
ลีก็พูดขึ้นมาว่า “ลาก่อน” หลังจากนั้นลีก็รีบบินออกไปทันที
“…”
…..
ในเวลาเดียวกัน ที่ตึกของหน่วยชิลด์
นิค ฟิวรี่ที่ยืนมองกระจกอยู่ก็หันหลังกลับมามองคอลสันและพูด “DC เป็นไงบ้าง แล้วพวกเขาว่ายังไง?”
“ภายนอกยังมีอุปสรรคที่ห้องทดลองอยู่ครับ” คอลสันยังคงอธิบายเพิ่มเติมด้วย “หน่วยลับของเราก็โดนศัตรูลึกลับโจมตีอีก ทหารถูกทิ้งไว้ทั้งหมด นี่จึงเป็นเหตุผลที่เราเรียก แบล็ควิโด้ว และฮ็อคอาย มาครับ..”
“ทหารถูกทิ้ง?”
“มีคนจัดการแล้วครับในส่วนนี้”
“ลุมโลว?”
“เมลินดา จัดการเรียบร้อยแล้วครับ แม้แต่ผมเองในตอนนี้ก็ไม่รู้แล้วว่าเธอเอาเขาไปไว้ไหน”
“ดี”
นิคพยักหน้าหลังจากนั้นก็ชี้ไปยังโซฟาด้านหน้าของเขา “นั่งลงสิ โรมานอฟ มาถึงที่นี่แล้ว”
คอลสันก็เดินไปนั่งลงทันที
นาตาชาก็พูดขึ้นมาว่า “ไม่ได้เรียกเรามาจัดการลุมโลว ถ้างั้นเรียกเรามาทำไม?”
“บาตั้น!” นิค ตะโกนขึ้นมา
ทันใดนั้นเสียงที่สี่ก็ดังขึ้น “รีบกันจริงๆเลยนะ!”
และแน่นอนนี่เป็นเสียงของ บาตั้น! หรือว่าฮอร์คอายนั่นเอง
คอลสันถึงกับตกใจสะดุ้งลุกขึ้นยืนทันที เพราะตกใจที่ว่าฮอร์คอายอยู่ในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
แน่หล่ะว่าฮอร์คอายนั้นเป็นพวกหน่วยแทรกซึม ที่เข้าหาเป้าหมายได้อย่างแยบยล เขามีทักษะความเนียน และการลอบสังหารที่โดดเด่นมาก
ในเวลานี้นิคฟิวรี่ที่เห็นว่าทุกคนมาพร้อมหน้ากันแล้วเขาก็ออกคำสั่งทันที “เริ่มงานกันเถอะ โรมานอฟคุณไปกับผม ไปสอบปากคำลุมโลว ส่วนบาตั้น บนโต๊ะของผมมีรายชื่อที่คุณต้องไปจับตามองอยู่ และคุณ คอลสัน ผมมีที่อยู่วางอยู่บนโต๊ะ เชอ กำลังรอคุณอยู่”
“เจ้าหน้าที่ชิลด์! ปฎิบัติการ!”
….
หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ลีเองก็กลับมาถึงนิวยอร์คแล้ว เขาค่อยๆบินลงเข้าไปในตรอกที่ไม่มีผู้คน และได้กลับร่างเป็นลีปกติ ถอดเสื้อคลุมออกมาปิดบังดราก้อนบอลในมือเอาไว้ และเดินตรงเข้าไปในชั้นใต้ดินทันที
หลังจากปิดประตูชั้นใต้ดินแล้ว ลีก็นำดราก้อนบอลออกมาและเก็บซ่อนไว้ในกล่องที่วางอยู่ตรงหัวมุมชั้นใต้ดินของเขาทันที
“แล้วทีนี้กว่าดราก้อนบอลจะกลับมาขอพรได้ใหม่ก็รออีกนานเลย ….. อุตส่าแอบไปชาร์จพลังงานมาได้ตั้งครึ่งนึง ดูเหมือนว่าพลังงานที่ต้องการในตอนนี้น่าจะประมาณ 1ใน 3 ของเตาปฎิกรณ์ทั้งหมดสินะ….”
