ตอนที่96
หลังจากนั้นผ่านไปเพียงครู่นึง ทันใดนั้นเสียงกระดิ่งหน้าร้านก็ดังขึ้น เมื่อลีหันไปมองก็พบกับโทนี่ สตาร์คใส่แว่นหล่อเดินมาพร้อมกับบอดี้การ์ด
เมื่อเปิดประตูแล้ว โทนี่ก็เดินเข้ามาเพียงคนเดียว ปล่อยให้เหล่าบอดี้การ์ดยืนรออยู่ที่หน้าร้าน
“คุณสตาร์ค ยินดีต้อนรับสู่ร้านของเรา…” ลีพูดต้อนรับอย่างไม่เต็มใจ
“ขออภัย ผมได้ยินไม่ชัด ขอฟังอีกทีได้ไหม?”
“…”
ลีจึงพูดขึ้นมาว่า “ขอโทษนะครับ ร้านเต็มแล้วตอนนี้”
“ไม่มีที่เลยงั้นหรอ?”
โทนี่จึงเดินเข้าไปหาโจนที่นั่งอยู่คนเดียวและพูดขึ้นมาว่า “คุณคนสวยครับ ถ้าไม่ว่าอะไร ผมขอนั่งด้วยได้ไหม?”
ด้วยรูปลักษณ์ของโทนี่ที่ดูเหมือนกับนักสืบในตอนนี้ เจสสิก้า โจนที่เป็นคนเคยทำผิดมาก่อน เธอเองก็ต้องระแวงตัวเป็นพิเศษ เมื่อเธอได้ยินโทนี่พูดมาแบบนี้ โจนก็ไม่ได้ว่าอะไร และปล่อยให้โทนี่นั่งลง
โทนี่จึงหันไปหาลีและพูดขึ้นว่า “ลี ตอนนี้เป็นไงล่ะ?”
ลีกัดฟันพูดกับตัวเอง “โจน!!! เธอนี่มัน…”
หลังจากนั้นลีก็หันไปมองโทนี่และตอบกลับ “จะกินอะไรหล่ะ? บาบีคิว?”
โทนี่พยักหน้า ลีก็เดินไปหลังร้านทันที หลังจากนั้นโทนี่ก็หันมามองสาวสวยโจน
และเมื่อโจนเห็นโทนี่มองมา เธอก็หันหน้าหนีพร้อมกับพูดว่า “โทษทีนะ ฉันไม่สนใจคนแก่”
แก่? แก่!!!!
คำว่าแก่นี้ เมื่อโทนี่ได้ยินก็รู้สึกเจ็บปวดเข้าไปที่หัวใจ
ไม่นานหลังจากนั้นลีก็เดินออกมาพร้อมกับเนื้อดิบ ลีก็ทำเหมือนอย่างเคย นำบาบีคิวมาเสริฟและใช้พลังกิทำอาหาร
“ทานให้อร่อย”
“เดี๋ยวก่อน!” โทนี่เรียกลีทันที เมื่อเห็นว่าลีกำลังหันหลังกลับไป “ไอหนู ถ้าหากไม่ได้ยุ่งอะไร ก็มานั่งด้วยกันก่อนสิ้”
ถ้าหากที่นี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่มีแค่ลีและโทนี่ ลีคงจะอารวาทไปแล้ว แต่ในตอนนี้ลีจำเป็นต้องสวมบทบาทเจ้าของร้านอาหารไปก่อน
ลีจึงหันกลับมาและนั่งลงแบบเหมือนคนที่ไร้ความรู้สึกไปแล้ว
และเมื่อโทนี่เห็นว่าลีไม่ได้ไล่โจนออกไปที่อื่น จึงรู้สึกสงสัยและพูดขึ้นมาว่า “เธอรู้งั้นหรอ?”
ลีก็เข้าใจคำถามของโทนี่ดีว่าโทนี่หมายถึง พลังของลี และการเป็นโกลเด้นบอย “ใช่ เธอรู้”
“ใช่ฉันรู้! จะพูดอะไรก็พูด ฉันฟังที่พวกคุณคุยกันได้!”
เจสสิก้าพูดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด หลังจากนั้นก็หยิบมีดที่ใช้หั่นบาบีคิวขึ้นมาควงเล่น
“…”
“…”
โทนี่สตาร์คเหล่ตาไปมองลีพร้อมกับพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าที่กลัวหน่อยๆ “เข้าใจล่ะ…”
ลีก็ตอบกลับทันที “ผมไม่ได้ว่างมากนักนะ จะพูดอะไรก็รีบๆพูดส้ะ”
“พลังของหินนั่น ผมรู้วิธีควบคุมแล้ว!”
“แล้ว?”
“ลองเอามาให้ผมดูสิ”
“จะเอาไปทำอะไร? มันเป็นของผม”
“เอาหน่าขอยืมหน่อย ถือส้ะว่าผมติดหนี้คุณครั้งนึงก็ได้”
“นานเท่าไหร่?”
“อย่างน้อยก็สามหรือห้ามัน ไม่ก็มากกว่าครึ่งเดือน”
“กล้าพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง?”
“ก็มันเป็นเพียงการคาดเดานิ”
“….”
หลังจากนั้นโทนี่ก็ชี้ไปยังลีพร้อมกับหันไปพูดกับคนขับรถที่มีชื่อว่าแฮปปี้ว่า “เอานามบัตรให้เขา”
“โทรหาผมหล่ะ”
หลังจากที่ลีได้รับนามบัตรมาแล้ว โทนี่ก็เดินออกไปทันที
ลีเองก็ได้แต่มองโทนี่นั่งรถหรูออกไป พร้อมกับคิดในใจว่าเขามาหลงใหลอะไรในพลังงานของดราก้อนบอลนี้? ทำไมเขาไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับชุดเหล็กอะไรของเขานั่นหล่ะ?
สำหรับเหตุผลที่ลีพูดเหมือนยอมว่าจะให้โทนี่ยืมดราก้อนบอลไปก็เพราะว่า โทนี่พูดออกมาว่ายอมติดหนี้ครั้งนึง แสดงว่านี่หมายถึง อนาคตลีอาจจะให้โทนี่สร้างเตาปฎิกรณ์สำหรับชาร์จดราก้อนบอลก็ได้
สำหรับความลับว่าก้อนหินหรือดราก้อนบอลนี้ทำอะไรได้ ลีก็ไม่คิดว่าโทนี่จะรู้ได้หรอกว่าจริงๆแล้วมันมีเอาไว้เพื่อขอพร…
