ตอนที่ 11: เริ่มต้นครั้งใหม่ที่ ‘ลาพิวต้า’
‘ดูเหมือนว่าผู้ช่วยส่วนตัวที่ได้รับจะแตกต่างไปตามแต่ละดินแดนที่เลือกงั้นสินะ’
คังชอลอินมองลูเซียก่อนจะนึกถึงเรื่องราวของอัลเฟรด พ่อบ้านแวมไพร์ที่คอยรับใช้เขาเมื่อครั้งก่อน
‘ระวังนะขอรับนายท่าน!’
‘อัลเฟรดผู้นี้ทึ่งในความแข็งแกร่งและความกล้าหาญของนายท่านเป็นอย่างยิ่งเลยขอรับ!’
‘นายท่านเองก็อายุมากขึ้นแล้ว ข้าว่ามันถึงเวลาแล้วนะขอรับที่นายท่านจะเริ่มมองหานายหญิงข้างกาย’
‘อัลเฟรดผู้นี้ปรารถนาที่จะได้เห็นทายาทของนายท่านเป็นอย่างยิ่งนะขอรับ! โปรดรีบเข้าพิธีก่อนที่แวมไพร์ชราวัยคนนี้จะสิ้นใจด้วยเถิด!”
อัลเฟรดมีใบหน้าดั่งชายวัย 70 แต่กลับเก่งงานในทุกด้านและสามารถช่วยเหลือเขาได้เป็นอย่างดีเยี่ยมและเป็นมืออาชีพที่ไม่เหมือนใคร อีกทั้งอัลเฟรดยังกล้าที่จะตำหนิหรือจู้จี้ใส่ราวกับเป็นแม่ยายของเขาเสียเองอีก
‘อัลเฟรด…’
คังชอลอินรู้สึกเศร้าใจเล็กน้อยเมื่อคิดว่าเขาจะไม่สามารถพบกับอัลเฟรดได้อีกครั้ง
เขากำลังคิดถึงคำพูดสุดท้ายที่ได้พูดกับอัลเฟรด
“อย่าได้ทำตัวผลีผลามและอย่าได้แสดงความหวาดกลัว รักษาศักดิ์ศรีของเจ้าไว้ซะ เรายังไม่แพ้ซะทีเดียว”
“เราอาจจะแพ้ในวันนี้แต่มันจะไม่ใช่ในครั้งต่อไป”
สิ่งที่เกิดขึ้นคือเรื่องจริง
ก่อนที่วัลฮัลลาจะถึงคราวจุดจบ คังชอลอินที่กล่าวคำพูดนั้นออกมาสามารถทำให้อัลเฟรดที่ตื่นตระหนกกลับมาสงบลงได้อีกครั้ง แม้วัลฮัลลาจะหายไปจากช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนแต่คังชอลอินยังสามารถจดจำช่วงเวลาเหล่านั้นได้ดี
‘อัลเฟรด เจ้ามองดูอยู่หรือไม่? หากเจ้าเฝ้ามองข้าอยู่จงรอดูเสียเถิด ข้าจะให้พวกมันชดใช้อย่างสาสมที่มายุ่งกับวัลฮัลลาในคราวนั้น’
คังชอลอินมอบคำมั่นสัญญาให้กับอัลเฟรดที่ยังคงซื่อสัตย์และภักดีต่อเขาจนนาทีสุดท้ายของชีวิต คราวนี้เขาจะทำลายรอสต์ไชลด์ให้สิ้นซากและขึ้นครองตำแหน่งจอมราชันย์อันรุ่งโรจน์ที่เหนือยิ่งกว่าจอมราชันย์คนไหน!
“นายท่านเจ้าคะ! นายท่านได้ยินข้าหรือไม่?”
ลูเซียที่ไม่อาจทราบความคิดความอ่านของคังชอลอินได้กล่าวเรียกอย่างระวัง นางเป็นกังวลอย่างมากที่ผู้เป็นนายดูท่าจะไม่พอใจกับตัวตนของนางเท่าไหร่นัก
“อืม … เจ้าเป็นผู้ช่วยคนใหม่งั้นหรือ?”
คังชอลอินหันกลับไปมองที่ลูเซียอีกครั้ง
“เจ้าค่ะนายท่าน ข้ามีนามว่าลูเซีย”
ลูเซียโค้งคำนับให้คังชอลอินอีกครั้ง
“ลูเซีย… เจ้าดูเหมือนมนุษย์มาก แต่แท้จริงแล้วเจ้าใช่มนุษย์หรือไม่?”
ที่แพนเจียยังมีสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่มีความเกี่ยวข้องกับมนุษย์ร่วมดำรงอยู่ด้วยอีกมาก ตัวอย่างหลัก ๆ ที่เห็นได้บ่อยเช่น เอลฟ์, ดาร์คเอลฟ์, แวมไพร์, มนุษย์หมาป่า, คนแคระ, ออร์ค, เงือก, ปีศาจ, เทพธิดา และอื่น ๆ ที่ไม่ได้มีจำนวนมากเท่าดั่งตัวอย่างที่กล่าวมาข้างต้น เมื่อลองนับจำนวนดูดี ๆ จะพบว่ารูปแบบสิ่งมีชีวิตของที่นี่มีประมาณ 20 แบบที่แตกต่างกันออกไป บรรดาผู้ที่เป็นผู้ช่วยส่วนตัวของราชันย์หรือก็คือ NPC ที่มาพร้อมกับการซื้อที่ดินนั้นมักจะเป็นรูปแบบอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์อยู่เสมอ อย่างไรก็ตามลูเซียกลับดูไม่เหมือนลักษณะของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่คังชอลอินตระหนักถึงเลยสักอย่าง
“ไม่ใช่เจ้าค่ะ” ลูเซียตอบกลับ
“หือ… ไม่ใช่มนุษย์งั้นรึ?”
“เจ้าค่ะ เดิมทีพื้นฐานตัวตนข้าคือมนุษย์ แต่ร่างกายของข้าได้รับการออกแบบทางโครงสร้างใหม่ดังนั้นข้าจึงไม่ใช่มนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์แต่อย่างใด”
“อืม อย่างนี้นี่เอง”
มันค่อนข้างซับซ้อนแต่ดูเหมือนว่านางจะมีพลังมากกว่ามนุษย์ทั่วไปเขาจึงพยักหน้ารับ
“นายท่าน”
“ว่ามา”
“ด้วยสติปัญญาที่คับแคบของข้า ข้าเชื่อว่าท่านไม่ใช่ผู้ที่มาจากแพนเจียแต่มาจากดินแดนอื่นที่แสนห่างไกลอย่างน่าประหลาด”
“เจ้าคิดถูกแล้ว”
มันเป็นเรื่องจริงเพราะฉะนั้นคังชอลอินจึงพยักหน้าตอบรับและไม่คิดทักท้วงอะไร
“แม้ท่านจะเป็นราชันย์ที่ข้าเคารพและนับถือมากที่สุด แต่ข้าคิดว่าท่านยังไม่อาจเข้าใจดินแดนนี้ได้อย่างสมบูรณ์เนื่องจากท่านเป็นคนดินแดนอื่น ดังนั้น ข้า ลูเซียผู้นี้…”
“ไม่ต้อง”
คังชอลอินเอ่ยแทรกคำพูดของลูเซีย
“ข้ารู้ดีว่าหน้าที่ของเจ้าคือการช่วยให้ข้าปรับตัวกับสภาพแวดล้อมใหม่ แต่ข้าไม่ต้องการ”
“แต่นายท่าน…”
“เจ้าไม่ต้องเป็นกังวล ก่อนอื่น เจ้าจงรออยู่เฉย ๆ จนกว่าข้าจะจัดการเรื่องบางอย่างเสร็จ”
“เจ้าค่ะ”
ลูเซียยอมตอบรับความต้องการของคังชอลอินอย่างง่ายดายแต่ใบหน้าของนางกำลังฉายแววความกังวลไม่รู้จบ
‘หน้าที่ของข้าคือการช่วยราชันย์ปรับตัวให้เข้ากับชีวิตในแพนเจียแห่งนี้ แต่นายท่านกลับปฏิเสธการช่วยเหลือจากข้า… บางทีนายท่านคงไม่ชอบขี้หน้าข้าเสียแล้ว”
ขณะที่ลูเซียกำลังเป็นกังวลว่าคังชอลอินไม่ชอบอะไรบางอย่างในตัวนางอยู่หรือไม่ คังชอลอินก็เริ่มทำการตรวจสอบข้อมูลต่าง ๆ
‘ก่อนสิ่งอื่นใด เราต้องตรวจสอบข้อมูลและสถานะปัจจุบันของดินแดนเป็นอย่างแรก’
คังชอลอินไม่สนใจท่าทีกระวนกระวายของลูเซียและเริ่มทำในสิ่งที่เขาต้องการด้วยตัวเอง
“เปิดข้อมูลสถานะ”
เมื่อคำสั่งออกจากริมฝีปาก หน้าต่างข้อมูลที่แสดงคำอธิบายเกี่ยวกับสถานะปัจจุบันของเขาก็ปรากฏขึ้นมาในทันใด
[สถานะปัจุบัน]
ชื่อ: คังชอลอิน/ ชนชั้น: ลอร์ด / คลาส: นักรบ
คะแนน: 0 คะแนน / การจัดอันดับสมบูรณ์: ______
ระดับ: ระดับ 1 / ความชำนาญพิเศษ: พิชิต (เกรด B) / แนวโน้ม: พิชิตราชันย์
เผ่าพันธุ์: มนุษย์ / ทักษะ: ล็อค (จะปลดล็อคเมื่อได้รับชนชั้นจอมราชันย์แล้วเท่านั้น)
คู่สมรส: สูงสุด 7
อำนาจชักจูง: 67 (B +)
HP: 200/200
มานา: 100/100
การโจมตีทางกายภาพ: 67
การโจมตีทางเวทมนตร์: 10
ความแข็งแกร่งทางกายภาพ: 120 / ความฉลาด: 141
ความว่องไว: 110 / การจัดการเวทย์: 20
อัตราความแม่นยำ: B +
อัตราการหลบหลีก: B-
การโจมตีช่วงวิกฤติ: B-
พลังป้องกัน: 9% / ความทนทาน: 3%
การเงิน: D- / กิจการภายใน: E-
ทรัพยากร: B- / การเมือง: C +
การทูต: C- / บัญชาการ: A +
การโจมตี: A + / ป้องกัน: C-
กองกำลังทหาร: A + / มนต์เสน่ห์: A +
คะแนนที่ได้รับ: 0 (+5 ต่อระดับ)
คะแนนที่เหลืออยู่: 0
‘ไม่เลว ที่จริงแล้วมันดีกว่าตอนเริ่มต้นครั้งก่อนด้วยซ้ำ’
คังชอลอินเมื่อในอดีตในระดับ 1 มีระดับสถานะที่แตกต่างกันอย่างมาก อาจเป็นเพราะประสบการณ์ในอดีตที่ส่งผลต่ออิทธิพลของเขาจึงทำให้เขาได้รับคะแนนที่ดีกว่า ความสามารถของคังชอลอินยอดเยี่ยมมาก มันอาจเพียงพอที่จะทำให้เขามีรายชื่อติดอยู่ในกลุ่ม 1% จากราชันย์ทั้ง 300 คน …
‘เอาล่ะ คะแนนที่อ่อนแอของเราจะถูกเติมเต็มไปเองตามธรรมชาติเมื่อระดับต่าง ๆ เพิ่มขึ้นดังนั้นตอนนี้ก็ยังไม่จำเป็นต้องไปกังวลอะไรมากนัก’
คังชอลอินยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อตรวจสอบสถานะเสร็จ ถัดไปถึงคราวที่เขาจะตรวจสอบสถานะของป้อมปราการเหนือเวหา ลาพิวต้าที่เขาคาดหวังไว้สูงมากแล้ว เมื่อเขาสั่งให้แสดงสถานะของลาพิวต้า ภาพรวมโดยย่อก็ปรากฏ
[ป้อมปราการเหนือเวหา ลาพิวต้า]
ประเภท: เมืองทางอากาศ
แนวโน้ม: อเนกประสงค์
สถานที่ตั้ง: แพนเจียทางตะวันตกเฉียงใต้ แคว้นแพนดิโมเนียม
คำอธิบาย: ป้อมปราการจักรวรรดิโบราณประยุกต์ใช้กับเวทมนตร์ขั้นสูง
ทักษะ: การพรางตัว, ระบบรักษาตัวเอง
ตัวเลือกเพิ่มเติม: กองทัพอวกาศ, ดาวเทียมจัดการเวทมนตร์อเนกประสงค์
ราชันย์: พิชิตราชันย์ คังชอลอิน
ระดับ: ระดับ 1 (การเติบโตสูงสุดจะถึงระดับ 30)
สถานะ: สงบ
กลยุทธ์: สถานะของที่ดิน (ทอง, มานา, เชื้อเพลิงที่ใช้สำหรับการแลกเปลี่ยน)
ความเร็วต่ำสุด: 5กม. / ชั่วโมง
ความเร็วสูงสุด: 100กม. / ชั่วโมง (การจำกัดความเร็วสูงสุดจะขึ้นอยู่กับแต่ละระดับ)
ค่าใช้จ่ายพื้นฐาน: 100 ทอง / 30 วัน (ขึ้นอยู่กับสภาพของดินแดน)
ระเบียบสาธารณะ: ดีมาก / เศรษฐกิจ: อ่อนแอ / อาหาร: ขาดแคลนเล็กน้อย
ประชากร: 500/500
กองกำลังทหาร: 100/100
สิ่งอำนวยความสะดวก: 11
ความทนทาน: 1,000 / 1,000
ความภักดี: 90/90
‘ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปด้วยดีนอกเหนือจากเศรษฐกิจและอาหาร คงต้องจัดการดูแลเรื่องพวกนี้ให้ได้โดยเร็วที่สุด’
ที่เศรษฐกิจอ่อนแอและอาหารขาดแคลนนั่นก็เพราะเขาใช้จ่ายทองไป 9,800 เหรียญจากจำนวน 10,000 ที่มอบให้ในตอนต้นเพื่อซื้อดินแดนนี้ …
‘ต้องแก้ไขไปทีละอย่าง… ต่อมาก็เรื่องกองทัพจักรวาล’
คังชอลอินตรวจสอบสถานะของดินแดนโดยย่อแล้วออกคำสั่งข้อมูลตัวเลือกเพิ่มเติมเกี่ยวกับกองทัพจักรวาล
[กองทัพจักรวาล]
ประเภท: ดาวเทียมประดิษฐ์จากเวทมนตร์
แนวโน้ม: อเนกประสงค์
คำอธิบาย: ดาวเทียมที่จัดการด้วยวิศวกรรมเวทมนตร์ขั้นสูง
ระดับ: ระดับ 1 (ระดับการเติบโตสูงสุด 5)
ระดับ 1: การสำรวจ (สามารถใช้งานได้)
ระดับ 2: ระบบระบุตำแหน่ง (ไม่สามารถใช้งานได้)
ระดับ 3: คลื่นสัญญาณพัลส์ (ไม่สามารถใช้งานได้)
ระดับ 4: (ไม่สามารถใช้งานได้ ปลดล็อคเมื่อถึงรับระดับ 4)
ระดับ 5: (ไม่สามารถใช้งานได้ ปลดล็อคเมื่อถึงรับระดับ5)
‘บ้าไปแล้ว!’
คังชอลอินตกใจเมื่อได้เห็นข้อมูลโดยย่อของกองทัพจักรวาล
‘การสอดแนมจากการสำรวจ, ระบบระบุตำแหน่งแบบ GPS, คลื่นสัญญาณพัลส์ที่สามารถสร้างความสับสนให้กับการสื่อสารของศัตรู!’
แค่ความสามารถทั้งสามอย่างนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะใช้เล่นสนุกกับราชันย์คนอื่น ๆ เขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าระดับ 4 และ 5 ที่เมื่อได้รับหลังการปลดล็อคแล้วจะเป็นเช่นไร เขาคิดว่าบางทีมันอาจเป็นการโจมตีด้วยการระดมยิงก็เป็นได้
‘คังชอลอิน! ตั้งสติไว้ก่อน!’
เขาพยายามอย่างหนักเพื่อทำให้จิตใจที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นสงบ
‘ต้องระวังทุกฝีก้าว อย่าได้ลังเลและหาวิธีที่จะสามารถใช้ในสิ่งที่มีได้อย่างเต็มที่มากที่สุด แม้จะมีสมบัติมีค่าอยู่ในมือแต่มันจะไร้ประโยชน์ไปทันทีหากไม่สามารถใช้งานได้ในเวลาที่เหมาะสม สิ่งแรกที่สำคัญที่สุดคือการฟื้นพลัง แล้วครั้งนี้จะไม่มีคำว่าพ่ายแพ้อีกต่อไป’
คังชอลอินมอบคำมั่นให้กับตัวเองเมื่อคิดถึงอดีตที่ล้มเหลวเนื่องจากความเย่อหยิ่งและความโกรธแค้นส่วนตัวของตัวเอง ความล้มเหลวครั้งหนึ่งเป็นสิ่งที่พอยอมรับได้ แต่หากเขาต้องล้มเหลวถึงสองคราเขาไม่อาจยอมรับการมีอยู่ของตัวเองได้อีกต่อไปแม้จะเป็นในชีวิตหลังความตายแล้วก็ตาม
“เฮ้อ …”
คังชอลอินถอนหายใจเสียงดัง หลังจากจัดระเบียบความคิดของตัวเองเสร็จ เขาได้ตัดสินใจมุ่งเน้นไปที่การเติบโตอย่างช้า ๆ
ก่อนอื่นเขาควรทำเรื่องพื้นฐานต่าง ๆ ให้ครบถ้วนเสียก่อน
เมื่อได้รับดินแดนมาในตอนแรก มันจะมีเควสหลากหลายระดับให้ทำในช่วงเริ่มต้น
“ลูเซีย” คังชอลอินเอ่ยเรียกนาง
“เจ้าค่ะ นายท่าน” ลูเซียตอบรับ
“ข้าจะออกไปสำรวจเรื่องกองกำลังหลังจากตรวจดูดินแดนเสร็จ เจ้าจงไปเตรียมตัวให้พร้อม”
ดวงตาของคังชอลอินเต็มไปด้วยแวววาวแห่งความมุ่งมั่นขณะที่เขาออกคำสั่ง
.
.
