บทที่ 22 การเริ่มต้นภาคเรียนใหม่
เมื่อวันหยุดฤดูร้อนสิ้นสุดลง เด็กบางคนในหมู่บ้านก็จำเป็นที่จะต้องจากไป ผู้ปกครองของเด็กเหล่านั้นไม่ว่างเพราะพวกเขาต้องทำงานในเมืองในช่วงวันหยุดฤดูร้อน เมื่อพวกเขาไม่มีเวลาว่างดูแลลูกของพวกเขา พวกเขาก็ได้ส่งลูกๆของพวกเขาไปยังหมู่บ้านเพื่ออยู่กับปู่ย่าตายายของพวกเขาแทน แต่ตอนนี้ภาคเรียนใหม่จะเริ่มขึ้นเร็วๆนี้ แน่นอนว่าเหล่าเด็กๆจะต้องกลับไปที่เมือง
การเล่นในหมู่บ้านเป็นเวลาสองเดือนเป็นเรื่องปกติที่เด็กๆจะรู้สึกเศร้าเมื่อต้องแยกจากเพื่อนที่ดีที่สุดไป แต่สิ่งที่ทำให้พ่อแม่เด็กเหล่านั้นประหลาดใจก็คือนอกเหนือจากเพื่อนที่ดีที่สุดแล้ว คนที่ลูกๆของพวกเขานั้นไม่เต็มใจที่จะจากไปก็เป็นชายหนุ่มที่แปลกประหลาดคนหนึ่ง
ชายแปลกหน้าคนนี้ก็คือโจวหยูนั้นเอง
ด้วยความช่วยเหลือจากลูกๆของพวกเขาในการเป็นผู้นำ พ่อแม่เกือบทุกคนต่างก็ไปที่บ้านของโจวหยูทันที และนั้นทำให้พวกเขารู้ว่าทำไมลูกๆของพวกเขาถึงรักชายหนุ่มคนนี้มากนัก
ด้วยลานหน้าบ้านไม้ที่เต็มไปด้วยของเล่น มันเป็นสิ่งดึงดูดสำหรับลูกหลานของพวกเขา มีอาวุธไม้ซึ่งเป็นของเล่นที่เด็กผู้ชายชอบมากที่สุด และยังมีบ้านหลังเล็กๆพร้อมกับเฟอร์นิเจอร์เล็กๆ ซึ่งเป็นของเล่นที่เด็กผู้หญิงชื่นชอบมากที่สุด โดยเฉพาะเรือบรรทุกขนาดใหญ่ มันเป็นอะไรที่ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันทีที่พวกเขาเข้าไปในลานบ้าน
บทสัมภาษณ์ที่นักข่าวทำในหมู่บ้านก่อนหน้านี้เองก็ได้รับการเผยแพร่ทางโทรทัศน์เช่นกัน และผู้ปกครองบางคนเองก็เห็นแล้วมันแล้ว แต่เมื่อพวกเขาเห็นของจริงพวกเขาก็ยังอดตกใจไม่ได้
‘นี้เป็นแบบจำลองขนาดใหญ่มาก!’
นอกจากนี้ยังมีพ่อแม่ที่กระตือรือร้นในด้านการทหารบางคน เมื่อพวกเขาเห็นของเล่นพวกนี้ พวกเขาถึงกับต้องการซื้อทันที แต่โจวหยูก็ปฏิเสธพวกเขาไปทั้งหมด
ท้ายที่สุดแล้วสิ่งนี้ก็ได้ถูกสร้างขึ้นมาโดยตัวเขาเอง ถึงแม้ว่างานส่วนใหญ่จะเป็นฝีมือของช่างไม้บีเวอร์ก็ตาม แต่มันก็ยังถือว่าเป็นงานฝีมือที่เขาภูมิใจที่สุด นอกจากนี้เขายังได้สัญญากับครูโรงเรียนในหมู่บ้านเอาไว้ว่าเมื่อเปิดเทอมใหม่เริ่มขึ้น เขาจะให้ยืมแบบจำลองเหล่านั้นไปที่โรงเรียน เพื่อให้พวกเขาสามารถเปิดนิทรรศการทหารขนาดเล็กสำหรับเด็กเพื่อปรับปรุงความรู้ทางทหารของพวกเขาได้ และเจ้าเรือบรรทุกเครื่องบินก็เป็นตัวแสดงหลัก
ดังนั้นเรือบรรทุกเครื่องบินไม่สามารถขายได้ แต่พวกเขาก็ยังสามารถซื้อของเล่นเล็กๆเหล่านั้นได้ เด็กทุกคนที่จะออกจากหมู่บ้านจะเลือกของเล่นบางอย่างก่อนที่พวกเขาจะออกไป และมีผู้ใหญ่บางคนที่ไม่สามารถต้านทานการอ้อนของลูกตัวเองได้ ดังนั้นจึงผู้ปกครองหลายคนวางแผนที่จะซื้อของขวัญให้กับเด็กๆ
ในตอนท้ายเมื่อเด็กส่วนใหญ่ออกจากหมู่บ้านไป ของเล่นเกือบทั้งหมดในบ้านของโจวหยูก็ต้องถูกขายออกไปเช่นกัน หลังจากที่ของเล่นไม้เหล่านั้นถูกขายออกไปหมดแล้ว โจวหยูก็สามารถทำเงินกับมันได้หลายพันหยวนเลยที่เดียว
เมื่อเห็นว่าโจวหยูทำอะไรลงไป โจวชูวหยูก็ทำได้เพียงถอนหายใจอยู่ตลอดเวลา หลังจากการสัมภาษณ์เปิดตัวทางทีวี ผู้คนจำนวนมากต่างก็ต้องการซื้อโมเดลขนาดเล็กเหล่านั้น เพียงแค่ดูว่ามีพ่อแม่กี่คนที่ยอมเสียเงินเพื่อซื้อพวกมันไป ถ้าเกิดว่าอีตาบ้าโอตาคุนั้นทำขายออกมาจำนวนมากละก็ มันจะเป็นอะไรที่ดีมาก แต่เห็นได้ชัดว่าอีตาบ้านั้นไม่ต้องการทำเงิน มันน่าผิดหวังมากจริงๆ
เมื่อเห็นของเล่นมากมายถูกขายออกไป โจวเฮาและเด็กๆที่เรียนอยู่ในโรงเรียนประถมในหมู่บ้าน ต่างก็เศร้ามากขึ้น หากไม่ใช่เพราะโจวหยูได้ให้สัญญากับพวกเขาว่าเขาจะทำของเล่นใหม่ให้พวกเขา มีความเป็นไปได้ว่าเด็กๆเหล่านี้คงจะร้องออกมาที่สนามหน้าบ้านของโจวหยูแล้ว
ไม่ว่าเด็กเหล่านี้จะซนแค่ไหน พวกเขาก็ยังเป็นเด็กอยู่ดี และก็ยังถือว่าเป็นเรื่องดีเช่นกันที่มีเด็กเหล่านี้ เพราะต่อไปลานหน้าบ้านของเขาก็จะได้สะอาดอยู่ตลอดเวลา
………………………
เมื่อฉันเป็นโอตาคุ ซึ่งเป็นเว็บไซต์ที่โจวหยูได้ทำการอัปโหลดเกมของเขาอย่าง เกมตำนานของหมู่บ้านลู่หัวลงไป ในตอนนี้มันก็ได้กลายเป็นเกมที่นิยมอย่างมากไปแล้วในชั่วข้ามคืน เหตุผลหลักที่เป็นแบบนี้ก็คือเหอหยวนหยวนและโจวชูวหยู ผู้กำกับมือใหม่ทั้งสองคนนี้ค่อนข้างนิยมโฆษณาเกมของโจวหยูตลอดเวลา ท้ายที่สุดแล้ว CG และฉากบางฉากของภาพยนตร์ทั้งหมดมันก็มาจากเกมนี้
หลังจากข้อมูลนี้ถูกเผยแพร่ลงบนอินเทอร์เน็ต เกมที่มีเพียงหนึ่งหรือสองการดาวน์โหลด ก็ได้เพิ่มขึ้นเป็นหลายพันดาวน์โหลดในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง และยังได้มีความคิดเห็นจำนวนมาก
“ นี่เป็นเกมที่ยิ่งใหญ่! ”
“ บ้ามาก! เกมดีๆแบบนี้ทำไม่ถึงไม่ได้รับการเซ็นสัญญาจากเว็บไซต์กัน? หรือว่าผู้ดูแลระบบทั้งหมดกลายเป็นตาบอดไปแล้ว?”
“ มันยอดเยี่ยมมากที่พวกเขาตาบอด ไม่อย่างงั้นพวกเราต้องจ่ายเงินสำหรับเกมนี้ ”
“ พวกเรา! ยังมีเกมอีกเกมหนึ่งที่คนสร้างเกมนี้ทำขึ้นมา เกมปลูกผักลู่หัว เป็นเกมแนวปลูกผัก นี้เองก็เป็นเกมที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน”
“ ใช้! สิ่งที่เม้นบนพูดเป็นเรื่องจริง! พวกนายจะต้องเสียใจถ้าพวกนายไม่ได้ดาวน์โหลดเกมนี้มาเล่น”
ด้วยความคิดเห็นเชิงบวกทุกประเภท ทำให้จำนวนการดาวน์โหลดเกมได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ในไม่ช้าเกมดังกล่าวก็อยู่ในหมวดเกมที่มียอดดาวน์โหลดมากที่สุด อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันผู้คนจำนวนมากเริ่มตั้งคำถามว่าทำไมเกมดีๆทั้งสองเกมนี้ถึงไม่ได้รับการเซ็นสัญญาใดๆจากทางเว็บไซต์
เพราะเมื่อเข้าสู่เกมหลายคนค้นพบว่าแม้ว่าคุณภาพโดยรวมของเกมนั้นไม่สามารถเปรียบเทียบกับเกมใหญ่ๆจากต่างประเทศได้ แต่เมื่อเทียบกับเกมในประเทศแล้วนี้เป็นอะไรที่ดีกว่ามาก
มันอาจถือได้ว่านี้เป็นเกมในประเทศระดับท็อป แต่ทำไมเกมประเภทนี้ถึงได้เปิดตัวในหมวดเกมฟรีกัน?
เมื่อดูจากระยะเวลาที่เกมทั้งสองลงแล้ว เกมแรกอย่างเกมลู่หัวนั้นได้ถูกปล่อยมาแล้วถึงหนึ่งเดือน ส่วนเกมที่สองอย่างเกมตำนานของหมู่บ้านลู่หัวนั้นได้ถูกปล่อยออกมาเกือบเดือนเช่นกัน ในช่วงระยะเวลาถึงหนึ่งเดือนมันเป็นไปไม่ได้ที่เกมดีๆทั้งสองจะไม่ถูกเห็นจากทีมผู้ตรวจสอบเว็บไซต์
แต่นี้อะไร! ไม่เพียงแต่เกมทั้งสองจะไม่ได้รับการเซ็นสัญญาใดๆเท่านั้น มันยังไม่ได้รับคำแนะนำใดๆอีกด้วย ถ้ามันไม่ได้เพราะว่ามีคนนำบทของเกมตำนานของหมู่บ้านลู่หัวมาทำเป็นภาพยนตร์ พวกเขาก็คงไม่รู้ว่ามีเกมดีๆแบบนี้เกิดขึ้นในประเทศ
เป็นที่รู้กันว่าเว็บไซต์ฉันเป็นโอตาคุ เป็นหนึ่งในคนที่จัดหาช่องทางที่สะดวกที่สุดสำหรับการลงเกมอินดี้ที่มีชื่อเสียง อย่างไรก็ตามทำไมจนถึงตอนนี้อีกฝ่ายถึงไม่ออกมาตอบอะไรเลย นี้มันเป็นเรื่องแปลกประหลาดอย่างแท้จริง
ดังนั้นในเวลานี้จึงได้เกิดข่าวลือทุกประเภทขึ้นมา เช่น: “การค้าภายใน” “ข้อตกลงทางธุรกิจที่สกปรกอยู่เบื้องหลัง” “จ่ายเงินให้ฉัน! ไม่งั้นคุณจะไม่เข้าจดทะเบียน” และ “เว็บไซต์เน่าเสีย” ฯลฯ … ข่าวลือพวกนี้ได้เริ่มแพร่กระจายบนเว็บไซต์ จนเหตุการณ์เล็กๆนี้ได้ก่อให้วิกฤตชื่อเสียงของเว็บไซต์โดยตรง
แต่ในความเป็นจริงฝ่ายบริหารของเว็บไซต์ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เกมแรกซึ่งเป็นการจำลองการทำฟาร์มมันยังอยู่ในขั้นตอนการตรวจสอบจริงๆ อย่างไรก็ตามก่อนที่เกมจะได้รับการตรวจสอบเสร็จสมบรูณ์ ผู้พัฒนาเกมก็ได้ตัดสินใจปล่อยเกมดังกล่าวฟรี เกมที่สองซึ่งเป็นเกมตำนานของหมู่บ้านลู่หัวนั้นยิ่งแปลกยิ่งกว่าเดิม ก่อนที่พวกเขาจะมีเวลาตรวจทานอะไร ผู้พัฒนาเกมก็ได้เปิดเกมฟรีไปแล้ว ดังนั้นข้อมูลของเกมทั้งสองนี้จึงได้หายไปโดยอัตโนมัติจากรายการเกมที่รอการตรวจสอบ ดังนั้นจึงไม่มีใครสังเกตเห็นเกมที่สองจริงๆ
ท้ายที่สุดแล้วเว็บไซต์นี้เป็นไซต์ที่ค่อนข้างใหญ่ มันจึงมีเกมอินดี้จำนวนมากที่ได้ถูกอัพโหลดไปยังเว็บไซต์ทุกวัน มันเป็นที่เข้าใจได้ว่ากระบวนการตรวจสอบทั้งหมดต้องใช้เวลา มันไม่สามารถที่จะทำให้โดยเร็วได้
แน่นอนว่าถ้าพวกเขาเป็นนักพัฒนาเกมที่รู้จักกันดี หรือบริษัทเกมที่มีชื่อเสียง พวกเขาก็จะมีช่องทางที่รวดเร็วและมีคุณภาพมากกว่านี้ อย่างไรก็ตามเจ้าของไอดีที่ชื่อว่า “ลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขัง” นี้เป็นเพียงผู้พัฒนารายใหม่เท่านั้น แน่นอนว่าเขาต้องทำตามขั้นตอนที่จำเป็นทั้งหมด
แต่ก็ไม่มีใครคาดคิดว่าเกมสองเกมที่พวกเขาไม่สนใจก่อนหน้านี้ จะกลายเป็นที่นิยมในตอนนี้
อย่างไรก็ตามมันสายเกินไปที่พวกเขาจะเรียกเก็บเงินจากผู้ใช้สำหรับเกมในขณะนี้ ท้ายที่สุดเกมดังกล่าวได้ถูกดาวน์โหลดโดยคนจำนวนมากก่อนที่มันจะถูกเซ็นสัญญา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเริ่มคิดค่าบริการคนก็จะมีสำเนาฟรีจำนวนมากมายที่เผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต
ดังนั้นวิธีการรักษาที่ดีที่สุดในตอนนี้ก็คือการที่พวกเขาจะทำการโฆษณาให้เกมนี้โดยใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ทันที และตั้งค่าให้ “ลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขัง” เป็นผู้ใช้วีไอพี จากนั้นเมื่อครั้งต่อไปที่เขาได้ลงเกม เกมของเขาจะได้ไปยังการช่องพรีเมี่ยมทันที
อย่างไรก็ตามโจวหยูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เพราะตอนนี้เขาให้ความสนใจไปยังการสร้างเกมระดับสามโดยเฉพาะ
เห็นได้ชัดว่าบริษัทเกมนั้นยังไม่สามารถเพิ่มระดับได้เร็วๆนี้ ดังนั้นเกมระดับสามจึงเป็นเกมระดับสูงที่สุดที่เขาสามารถมีได้ และหากคุณภาพของมันยังไม่ถึงระดับที่เขาสามารถขายได้ เขาก็คิดเอาไว้ว่าจะรอให้ตัวบริษัทเกมนั้นยกระดับไปยังระดับต่อไปก่อนเขาถึงจะเริ่มคิดเกมกับการทำเงินจากมันอีกครั้ง
นอกจากนี้ยังมีปัญหาอื่นอีกในตอนนี้ นั้นก็คือตัวบ่งชี้อารมณ์
หลังจากที่เขาได้สร้างเกมระดับสามเสร็จนั้น ค่าจุดอารมณ์ของทีมพัฒนาทหารก็ลดลงเหลือ 20 คะแนน ถ้าเขาต้องการสร้างเกมมากขึ้นในอนาคต เหล่าทหารพวกนั้นจะต้องโจมตีเขาอย่างแน่นอน
ในแง่ของอีกสองทีม ทีมจัดการอสังหาริมทรัพย์ที่มองโลกในแง่ดีและสงบสุข ก็เหลือค่าจุดอารมณ์เพียง 42 คะแนนเท่านั้น และ ทีมปฏิบัติการเพนกวินผู้มีเกียรติ ที่ยังไม่ได้เริ่มทำงานจริงๆ คะแนนอารมณ์ของพวกเขายังคงอยู่ที่ 110 คะแนน
ดังนั้นเขาจึงต้องสร้างอาคารเสริมที่สามารถเรียกคืนคะแนนอารมณ์ของพนักงานโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่สามารถสร้างเกมใหม่ๆได้ในอนาคต
โรงแรมน้ำพุร้อน: 300 เหรียญโม สามารถใช้วันละครั้ง คืนค่า 10 คะแนนอารมณ์
ตัวแทนการท่องเที่ยว: 500 เหรียญโมสามารถใช้ครั้งเดียวในรอบสองวันคืน 30 คะแนนอารมณ์
สวนสนุกขนาดใหญ่: 1,000 เหรียญโม สามารถใช้วันละครั้งคืน 20 คะแนนอารมณ์
จากมุมมองของประสิทธิภาพแล้ว สวนสนุกขนาดใหญ่นั้นดีที่สุด แต่มันเป็นอะไรที่แพงเกินไปเช่นกัน ดังนั้นเขาสามารถเลือกตัวเลือกที่ดีที่สุดอันดับสองอย่าง – ตัวแทนการท่องเที่ยว
อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าเขาต้องการให้พวกนั้นทำงานต่ออีก แต่ในตอนนี้เขาก็ไม่มีการ์ดเขียนโปรแกรมการ์ดเหลือมากนัก ดังนั้นเขาจึงคิดว่าทำไมไม่ใช้เวลานี้ในการคืนค่าคะแนนอารมณ์ของพนักงานเหล่านั้นละ?
