บทที่ 9 จับสัตว์ตัวเล็กๆครั้งแรก
‘แม่*! อย่าบอกนะว่านี้เป็นสาปที่เจ้าหญิงนิทราโดน? เป็นไปได้ไหมที่ฉันจะต้องจูบมัน? มันจะโอเคกว่านี้ถ้ามันเป็นผู้หญิงไม่ใช้ผู้ชายแบบนี้’ ในความคิดของโจวหยูนั้นจะไม่ยอมทำแบบนั้นเด็ดขาด ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะดูน่ารักมากขนาดไหนก็ตาม
โชคดีที่ราชามังกรเฒ่าเฉลยคำตอบออกมาได้เร็ว“ วิธีที่ดีที่สุดในการลบคาถานี้ก็คือการเชิญนกอมตะเฒ่าออกมา แต่ในการเรียกนกอมตะเฒ่าออกมานั้นมันจำเป็นจะต้องมีการเตรียมเครื่องสังเวยเสียก่อน”
ทันทีที่มังกรเฒ่าพูดจบ มันก็ได้มองไปยังทำโจวหยูอย่างมีความหมาย เห็นได้ชัดว่านี่จะต้องเป็นภารกิจอีกครั้ง และโจวหยูไม่ลังเลที่จะยอมรับภารกิจนี้ เขาไม่สนใจที่จะอีกฝ่ายจะเป็นตัวอะไร ยังไงตอนนี้เขาก็มีตัวประหลาดอยู่ด้วยถึง 3 ตัวแล้ว จะเพิ่มขึ้นมาอีกตัวจะเป็นอะไรไป
ไม้ทองคำ 40 ชิ้น ไม้ตะโก 40 ชิ้น ไม้มะฮอกกานี 40 ชิ้น และการ์ดสัตว์เล็กๆ 10 ใบ สุดท้ายสิ่งเหล่านี้เป็นข้อกำหนดสำหรับการเรียกนกอมตะเฒ่าออกมา
เขามีไม้ตะโกและไม้มะฮอกกานีแล้ว แต่เขาก็ยังไม่มีไม้ทองคำ ดังนั้นเหรียญโมที่เขาวางแผนเอาไว้ว่าจะใช้ซื้อสตูดิโอการ์ตูน ตอนนี้มันคงต้องถูกใช้ไปกับเจ้าตู้กาชาปองก่อน อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าเขาจะสามารถสุ่มได้เมล็ดพันธุ์ที่เขาต้องการ แต่มันก็ยังต้องใช้เวลาถึง 15 วันในการเจริญเติบโต อาจจะกล่าวอีกนัยหนึ่งได้ว่าเด็กชายผู้น่าสงสารคนนี้ต้องนอนรอไปอีกครึ่งเดือน
“รับมันไป! แกได้กินอาหารที่ดีที่สุดเข้าไปแล้ว ดังนั้นแกต้องให้ของที่ดีที่สุดกับฉัน! … “
โจวหยูได้หยอดเหรียญลงไปในตู้กาชาปองจำนวนมาก ในที่สุดเขาก็ได้เมล็ดของต้นไม้ทองคำมาสองเมล็ด และอย่างที่เขาคาดหวังเขาเอาไว้ เขายังได้รับของที่มีประโยชน์อีกส่วนหนึ่งเช่นกัน ในหมวดเครื่องมือเขาได้รับคันเบ็ดต้นยูจีนของเจียงซียะ ซึ่งเป็นเบ็ดของพระเอกในเรื่องเลยก็ว่าได้ ในหมวดอาคารเขาได้รับบ้านของคนขุดแร่ (ชั่วคราว)
บ้านของคนขุดแร่ทำให้โจวหยูได้รับนักขุดระดับสามดาว ผู้ซึ่งจะทำงานให้เขาเพียง 30 วันเท่านั้น มันจะไปที่ภูเขาด้วยตัวเองทุกวันเพื่อเก็บก้อนหินที่มีค่ามาให้เขา
คันเบ็ดต้นยูจีนของเจียงซียะ มีความสามารถพิเศษก็คือ มีโอกาสที่จะสามารถสัตว์น้ำจะเต็มใจที่จะถูกจับ และสัตว์น้ำที่ถูกจับได้จะมีชื่อ ‘ราชา’ ติดอยู่ ซึ่งนี้จะทำให้ราคาขายของสัตว์น้ำนั้นมีราคาสูงกว่าปกติ
พู่กันเลียนแบบ – พู่กันเวทมนต์ เพิ่มเอฟเฟกต์พิเศษ ‘พู่กันวิเศษ’ มันจะเพิ่มความน่าจะเป็นในการสร้างสิ่งมีชีวิตในโลก ACG ให้ออกมายังโลกของความเป็นจริง
มันถือว่าเป็นความโชคดีที่เขาได้รับเมล็ดของต้นไม้ทองคำ ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องเสียไอเท็มอย่างพู่กันเลียนแบบไป
ตอนนี้เขาได้รวบรวมวัสดุไม้เพียงพอแล้ว มันก็เหลือเพียงการ์ดสัตว์ตัวเล็ก 10 ใบเท่านั้น
สัตว์ขนาดเล็กนั้นเป็นสัตว์ที่ถูกสร้างขึ้นแบบสุ่ม ซึ่งเขาเคยพบพวกมันมาก่อนในหมู่บ้าน โดยปกติถ้าเควสต์ไม่ได้ระบุว่าเขาจำเป็นต้องจับสัตว์ร้ายตัวเล็กๆพวกนั้น มันจะเป็นเรื่องง่ายกว่ามากที่เขาจะไปจับปลาในแม่น้ำมาแทน
ตั้งแต่วันแรกที่เขาพบสัตว์ร้ายตัวเล็กๆในหมู่บ้าน เขาก็ได้พบพวกมันเป็นระยะๆ อาจจะพูดได้ว่าการปรากฏตัวของพวกมันนั้นเหมือนกับโปเกม่อนยังไงยังงั้น
อย่างไรก็ตามหลังจากการสู้รบหลายครั้ง เขาไม่สามารถจับพวกมันได้เลยซักครั้ง ดังนั้นในเวลาเพียงไม่กี่วันโจวหยูจึงเลิกที่จะจับสัตว์ตัวเล็กๆเหล่านั้น
มันเป็นเพราะสภาพการจับนั้นรุนแรงเกินไป!
ตัวอย่างเช่น การต่อสู้ครั้งแรกนั้นเป็นการต่อสู้ของเขากับหนูท้องฟ้า มันได้ท้าทายให้เขากับมันวิ่งแข่งรอบหมู่บ้านเป็นจำนวนสามรอบ ถ้าเกิดว่าเขาชนะมันยินดีที่จะถูกเขาจับ อย่างไรก็ตามสำหรับโอตาคุอย่างเขามันคงจะเป็นปาฏิหาริย์ถ้าเขาสามารถวิ่งรอบหมู่บ้านได้ถึงสามรอบและยังสามารถเอาชนะมันได้
สัตว์ขนาดเล็กๆตัวอื่นๆก็มีการทดสอบที่คล้ายกัน บางตัวได้ท้าให้เขาไปแข่งขันว่ายน้ำกับมัน บางตัวท้าให้เขาไปแข่งขันปีนเขา บางตัวก็ท้าให้เขากระโดดข้ามต้นไม้ที่สูง 2 เมตร แม้กระทั่งยังท้าทายให้เขาเข้าแข่งขันเทนนิสกับมัน นั้นทำให้โจวหยูทำให้รู้สึกเหมือนหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้เป็นเหมือนหมู่บ้านโอลิมปิก เพราะมันได้เต็มไปด้วยนักกีฬาทุกประเภท
แต่การท้าทายที่เลวร้ายที่สุดที่เขาเคยเจอมาก็คือ การที่เขาต้องไปแข่งขันชกมวย แวบแรกเขาคิดว่าเขาจะสามารถชนะการแข่งขันได้อย่างง่ายดาย เนื่องจากคู่ต่อสู้ของเขาสูงเพียง 20 ซม.เท่านั้น อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คาดหวังว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะกลายร่างเป็นผู้ชายที่มีกล้ามเนื้อและสูงถึง 180 ซม.ได้ ในระหว่างการแข่งขันนั้น … ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่าผลที่ออกมานั้นเป็นยังไง เพราะเขาต้องเวลาถึงสามวันนอนไปบนเตียงของเขา
และสิ่งที่แย่กว่านั้นคือเมื่อเขายอมรับการท้าทายแล้ว เขาไม่สามารถที่จะยกเลิกมันกลางคันได้ หลังจากกำหนดผู้ชนะแล้วเท่านั้นที่เขาจะสามารถจากมาได้ ดังนั้นหลังจากเขาถูกทรมานอย่างทารุณชั่วระยะเวลาหนึ่ง เขาก็ไม่สนใจที่จะจับสัตว์ตัวเล็กๆอีกต่อไป
แต่เมื่อเขาคิดไปถึงความสำคัญของการเรียกนกอมตะเฒ่าออกมา เขาจำเป็นต้องพาตัวเองไปถูกทรมานอีกครั้ง
กีฬาอื่นๆก็ยังโอเค เพราะถ้าเขาแพ้อย่างมากเขาก็เพียงเสียเหงื่อเท่านั้น แต่การแข่งขันแบบต่อสู้นั้นเป็นอะไรที่เขากลัวที่สุด เพราะผลลัพธ์ของกีฬาเหล่านั้นมักเต็มไปด้วยน้ำตาและความเจ็บปวดเสมอ …
เขาได้เดินไปรอบๆหมู่บ้านในวันนี้ ในไม่ช้าเขาก็พบกับสัตว์ตัวเล็กๆตัวแรก – หมาสายฟ้า เมื่อเห็นสัญลักษณ์สายฟ้าฟาดสีฟ้าที่สวยงามแล้ว โจวหยูรู้ทันทีว่ามันเป็นประเภท “ โปเกมอนไฟฟ้า” อย่างแน่นอน
หลังจากที่เขาได้ยอมรับคำท้าของมันแล้ว เขาก็ประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะมันได้ท้าทายเขาในการแข่งขันปิงปอง ในบรรดาการแข่งขันทั้งหมดมาเขาคิดว่านี้มีเป็นการแข่งขันที่เขามีโอกาสชนะสูงสุด ดังนั้นมันจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับเขา
สุนัขสายฟ้าไม่ได้เปลี่ยนร่างแต่อย่างใด เพราะด้วยขนาดร่างกายที่มีขนาดเท่ากับสุนัขปกติมันจึงไม่มีปัญหาในการแข่งขันในครั้งนี้ มันได้ใช้ปากของมันในการจับไม้ปิงปองแทนมือ มันได้ยืนอยู่บนโต๊ะปิงปองเหมือนกับตุ๊กตา อย่างไรก็ตามเมื่อโจวหยูไม่ได้มองผ่านแว่นตานั้น เขาก็พบว่าไม่มีอะไรที่นั่น แม้แต่โต๊ะปิงปองและไม้ตีปิงปองเองก็ไม่มี มันกับมีเพียงเขาที่ทำท่าทางในการเล่นลูกปิงปองโดยไม่ต้องไม้ปิงปองหรือลูกปิงปองในมือเท่านั้น ราวกับว่าเขาเป็นคนบ้า!
เมื่อเห็นแบบนี้เขาหวังว่าเขาจะทำมันให้เสร็จโดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นมันอาจจะทำให้คนผ่านไปผ่านมานั้นมองเขาแปลกๆก็ได้
ดังนั้นการแข่งขันปิงปองแบบหนึ่งเกมจึงเริ่มขึ้นประการฉะนี้!
โดยปกติแม้ว่าทักษะปิงปองของโจวหยูไม่ค่อยดีนัก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะแพ้เกมนี้กับสุนัขที่เหมือนสัตว์เลี้ยง อย่างไรก็ตามนี่คือโลกของ ACG มันเป็นโลกที่ละเลยกฎของฟิสิกส์โดยสิ้นเชิง ดังนั้นเมื่อสุนัขสายฟ้าโยนลูกบอลปิงปองที่ล้อมรอบไปด้วยสายฟ้ามาทางโจวหยู มันก็ทำให้เขาตกตะลึงไปอย่างสมบูรณ์
‘พระเจ้า! นี้มันเป็นโลกอนิเมชั่นอย่างแท้จริง!’
ในขณะที่เขาเกิดความฟุ้งซ่านอยู่นั้น เจ้าลูกปิงปองก็ได้ผ่านร่างกายของเขาไป และในระหว่างที่ลูกปิงปองผ่านไปนั้นมันยังทำให้เขาสั่นสะเทือนเหมือนกับถูกช็อตด้วยไฟฟ้าต่ำๆอีกด้วย โชคดีที่ไม้ตีนั้นได้รับการหุ้มฉนวน ไม่อย่างนั้นเขาก็คงทิ้งการแข่งขันนี้ไปนานแล้ว
พฤติกรรมที่แปลกประหลาดของโจวหยูในที่สุดก็ยังคงพบโดยหัวหน้าหมู่บ้าน ไม่ต้องบอกว่าในสายตาตอนนี้ของหัวหน้าหมู่บ้านได้ตัดสินใจให้โจวหยูกลายเป็นเด็กเสียสติไปแล้ว แต่ก็ยังถือว่าโชคดีที่อีกฝ่ายไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น
‘มันเป็นความอัปยศอย่างแท้จริง! เด็กคนนั้นเป็นเด็กที่ดีแท้ๆ! เฮ้อ! ‘
หัวหน้าหมู่บ้านที่คิดได้แบบนั้นก็ได้ส่ายหัวและถอนหายใจออกมา ก่อนที่เขาจะเดินจากไป การแข่งขันระหว่างโจวหยูกับสุนัขสายฟ้าในตอนนี้ก็ได้มาถึงจุดจบแล้ว นอกจากลูกสายฟ้าลูกแรกแล้ว ลูกต่อไปโจวหยูนั้นสามารถตอบโต้ทั้งหมด ดังนั้นมันจึงไม่ใช้เรื่องยากสำหรับเขาที่จะสามารถเอาชนะมันได้ในท้ายที่สุด
อาจจะพูดได้ว่ายังไงสถานที่แห่งนี้ก็คือหมู่บ้านมือใหม่ มันคงไม่มีราชาปีศาจปรากฏขึ้นหรอก
หลังจากเอาชนะสุนัขสายฟ้าได้แล้ว มันก็ได้ส่งเสียง “ พัฟ” และกลายเป็นหมอกควันทันที หลังจากควันหายไปก็ปรากฏการ์ดที่คล้ายกับการ์ดใน“ ยูกิ!” ต่อหน้าเขา
สุนัขสายฟ้า สายพันธุ์หนึ่งสำหรับการใช้วาดการ์ตูนเท่านั้น การวาดเส้น +1
โอ้! มันถูกใช้เพื่อเพิ่มเอฟเฟกต์พิเศษให้กับการวาดมังงะ อาจมีสัตว์ขนาดเล็กอื่นๆที่สามารถเพิ่มเอฟเฟกต์พิเศษให้กับการวาดการ์ตูนได้ ดูเหมือนว่าเขาจะต้องจับพวกมันมากขึ้นในอนาคต
อาจจะพูดได้ว่าการมาถึงของโลก ACG นั้นนำพาให้โจวหยูออกจากบ้านของเขามากขึ้น แค่มองย้อนกับไปตอนนี้ถึงตอนที่เขาได้ความสามารถมองไปยังอีกโลกได้นั้น เวลาที่เขาอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ก็ลดลงเป็นอย่างมาก
มันอาจจะเป็นเพราะเขาต้องการเห็นว่าภารกิจอะไรที่เขาจะได้รับมัน และอาจจะเป็นเพราะเขาต้องการรู้ว่าเขานั้นจะมีความพยายามมากขนาดไหน
นี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับชัยชนะ มันจึงทำให้กำลังใจของเขานั้นเพิ่มมากขึ้น เมื่อคิดว่าเขาควรใช้โอกาสนี้เพื่อจับสัตว์เล็กๆให้มากกว่านี้ เขาจึงเดินไปรอบหมู่บ้านอีกครั้ง อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้คาดหวังว่าสัตว์ร้ายตัวถัดไปที่เขาพบจะท้าให้เขาเข้าแข่งขันยูโด
ทันทีที่เขาได้ยินมัน น้ำตาของเขาก็เริ่มไหลออกมาอย่างไม่อาจจะห้ามเอาไว้ได้ ‘พระเจ้า! ทำไมท่านถึงชอบให้ฉันเจอแต่ความเจ็บปวดแบบนี้’
เมื่อเขาได้สวมชุดยูโดเสร็จแล้ว เจ้าหมีตัวน้อยที่ดูน่ารักในตอนแรกก็ได้ส่งเสียงคำรามออกมา ก่อนที่จะเปลี่ยนไปเป็นหมีตัวใหญ่ นั้นทำให้โจวหยูเกือบจะตกใจอ้วกสิ่งที่เขากินเมื่อคืนนี้ออกมา
โชคดีที่ไม่มีใครเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่อย่างนั้นเมื่อพวกเขาเห็นว่าอยู่ดีๆคนก็สามารถส่งตัวเองลอยขึ้นไปในอากาศและหมุน 360 องศา ก่อนที่จะลงจอดบนพื้น เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้มันอาจจะทำให้พวกเขาตั้งคำถามเหตุการณ์นี้ได้
