ตอนที่16 เล็กซี่เวอร์ชั่น 2.0
ในกลางดึกคืนนั้นเอง เล็กซี่พลิกร่างกายของเธอจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งไปมา เนื่องจากเธอไม่สามารถนอนหลับได้อย่างปกติ เมื่อจ้องมองไปที่เพดานที่ได้รับการออกแบบมาอย่างดี จิตใจของเธอค่อนข้างสับสนกับทุกสิ่งที่เธอต้องทำ
“เป็นอะไรเหรอชู” ทันใดนั้นชูรูก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอพร้อมกับสีหน้าสงสัย เนื่องจาก เล็กซี่ค่อนข้างคุ้นเคยกับเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่ตกใจหากชูรูปรากฏตัวต่อหน้าเธออย่างกะทันหัน ขณะเดียวกัน เล็กซี่เอ่ยบอกความรู้สึกจริง ๆของเธอออกไป
“ ฉันแค่…รู้สึกสำนึกผิด”
“คุณได้รับการให้อภัยแล้วชู!” ชูรูยืนยันด้วยเสียงที่ไพเราะของเธอ เธอกล่าวเสริมว่า “มันไม่ชัดเจนอีกเหรอ” ชูรูหมายถึงโอกาสครั้งที่สองในชีวิตของเล็กซี่ รวมถึงการมีอยู่ของระบบและเธอ
“ใช่ คงอย่างงั้นแหละ ” เล็กซี่ปิดตาก่อนจะขยับตัวเองให้สบายและหลับไปในไม่ช้า
—
หลังจากสองวันในการค้นคว้าเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่เธอสามารถดึงดูด บริษัท L-tech ตอนนี้เล็กซี่ก็พร้อมสำหรับการต่อสู้แล้ว
เล็กซี่ยืนอยู่หน้ากระจกบนตู้เสื้อผ้าแบบวอล์กอินของเธอ เธอพอใจกับชุดนักธุรกิจที่ดูเรียบง่าย แต่มีความซับซ้อน ด้วยเสื้อคอวีลึกสีขาวที่เข้ากันได้ดีกับกางเกงทรงหลวมเอวสูงสีนู้ดที่ตัดเย็บอย่างดี ทำให้เธอดูสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน รวมถึงรองเท้าส้นสูงปลายแหลมที่มีสีนู้ดอย่างเป็นเอกลักษณ์
” สวยมากเลย ชู! ” ดวงตาของชูรูมองเห็นเล็กซี่ในชุดพร้อมรบของเธอ แท้จริงแล้วเล็กซี่มีทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความงาม ความมั่งคั่งและสติปัญญา บวกกับท่าทางที่ดูดีตามธรรมชาติของเธอ ไม่น่าแปลกใจที่ชื่อเสียงของเธอโด่งดังขึ้นทันทีที่เธอก้าวเข้าวงการบันเทิง แม้ว่าเธอจะล้มเหลวหลังจากเจอเรื่องอื้อฉาวรุนแรงและเจ็บปวดเพราะมัน
อย่างไรก็ตามชูรูอดไม่ได้ที่จะชื่นชมความงามอันซับซ้อนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ในความคิดของเธอโปรไฟล์ของเล็กซี่ ควรได้รับการชื่นชมว่าชั้นเลิศ
เมื่อเธอสวมใส่เสื้อโค้ทเทเลอร์ราคาแพงสีนู้ดแบบเดียวกัน ชุดของเธอก็เสร็จสมบูรณ์ซึ่งทำให้เล็กซี่ และ ชูรูพึงพอใจมาก
” เราไปกันเถอะ ” เล็กซี่หันมาสนใจเจ้าเกี๊ยวบินได้ก่อนที่จะก้าวออกไปข้างนอกตู้เสื้อผ้าแบบวอล์กอินแสนหรูหราของเธอ
—
ณ ห้องโถงโอ่อ่า
เฟรเดอริคพ่อของเธอและลิเลียนหยางผู้เป็นแม่กำลังดื่มชาอย่างสงบ พวกเขาหันมาสนใจลูกสาวที่วันนี้ดูดีกว่าปกติ พวกเขาอยากรู้อยากเห็นว่าเธอสวมชุดกึ่งทางการจะไปไหน
“ที่รัก ลูกจะออกไปไหนเหรอ? ” ลิเลียนหยางถามเบา ๆ เธอวางถ้วยชาของเธอลงไว้บนโต๊ะเล็กที่ออกแบบอย่างประณีต
” แค่จะไปพบใครบางคนค่ะ” เล็กซี่ยักไหล่ขณะเดินไปหาพ่อแม่แล้วก้มหัวเล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพต่อพวกเขา
“เพื่อนของลูก?” เฟรดเดอริคเอ่ยถามแกล้ง ๆ
“พ่อคะ หนูไม่มีเพื่อนหรอกค่ะ..อ่า มีแค่หนึ่งคน” เล็กซี่หยุดพูดกลางคัน จากนั้นก็เหลือบไปเห็นชูรูที่ตอนนี้อยู่บนโต๊ะตัวเล็กอย่างรวดเร็ว ชูรูยิ้มกว้างเมื่อรู้ว่าเธอหมายถึงใคร
“ แม่รู้จ๊ะ แล้วใครล่ะ? เช่อเตียหยูเหรอ? ” ลิเลียนถามขณะที่เธอจ้องมองตามลูกสาว ที่เดินมานั่งข้าง ๆเธอ
“ ไม่ใช่ค่ะแม่ เพื่อนที่ฉันพูด ถึงแม้ว่าเธอจะดูเหมือนเกี๊ยว…อ่า ตัวเล็กและจ้ำหม่ำ แต่เธอค่อนข้างน่ารักและไร้เดียงสา เตียหยูไม่น่ารักหรือไร้เดียงสาใช่มั้ยล่ะคะ? ” เล็กซี่กลอกตาของเธอเมื่อนึกถึงเช่อเตียหยูที่เป็นเพื่อน แต่กลับทรยศและใช้ประโยชน์จากความหายนะของเธอ เพื่อไต่เต้าขึ้นไปในวงการ
แน่นอนว่าผู้คนจะแสดงสีที่แท้จริงในช่วงเวลาที่ต่ำที่สุดของแต่ละคน ดังนั้นตอนนี้เล็กซี่ สามารถมองเห็นได้ว่าใครอยู่ข้างเธอ และคนที่มีเจตนาบริสุทธิ์กับเธอ
“โอ้ที่รัก สัญญากับแม่ว่าลูกจะไม่สร้างเรื่องอะไรอีก ” ลิเลียนรู้สึกไม่สบายใจที่ได้ยินว่าเธอมักจะหยาบคายกับคนอื่น เนื่องจากเช่อตี๋หย่าและลูกสาวของเธอมีมิตรภาพที่ซับซ้อน อนิจจาเธอไม่ต้องการให้ลูกสาวที่ดีของเธอ เสียความรู้สึกต่อไป และโดนอิทธิพลจากคนที่เรียกว่าเพื่อน
ในความคิดของลิเลียน เล็กซี่เดิมทีเป็นเด็กอ่อนน้อมและสดใส แม้ว่าหน้าตาของเธอจะดูร้ายกาจ เพราะด้วยความคมของดวงตาและประกอบรวมกับใบหน้าเชิดหยิ่ง ทำให้หลายคนเข้าใจไปว่าเธอเป็นคนแรง ๆ แต่ในทางกลับกันเธอยังเชื่อว่าลูกสาวของตนเป็นคนอ่อนหวาน
สาเหตุที่เธอแทบจำลูกสาวไม่ได้ คือตอนที่เธอไล่ตามมอริสและทำสิ่งที่ผิดพลาดครั้งใหญ่
เล็กซี่จ้องมองกลับไปที่แม่ที่ห่วงเธอ เล็กซี่วางมืออ่อนนุ่มไว้ที่มือแม่ของเธอ เธอเอ่ยตอบมั่นใจ “แม่คะ หนูรู้ว่าหนูสร้างปัญหาให้พวกเราจากการกระทำในอดีตของหนู แต่ตอนนี้ทั้งหมดที่หนูต้องการคือให้เรามีความสุข การแก้แค้นเป็นสิ่งที่สูญเปล่า ทั้งเวลาและพลังงาน หนูได้เรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีต และจะไม่กลับไปในเส้นทางเดิมอีก “
เฟรดเดอริคและลิเลียนแทบจะลุกจากที่นั่ง และพวกเขาแทบไม่เชื่อว่าหูของพวกเขาจะได้ยินคำตอบอย่างนั้นของเล็กซี่ หนึ่งเดือนที่ผ่านมาพวกเขาไม่กล้าพูดกับเธอเกี่ยวกับการปล่อยมอริสไป และใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ แต่ดูเหมือนว่าลูกสาวของพวกเขาจะเปลี่ยนแปลงไปแล้วหลังจากที่เธอพยายามฆ่าตัวตาย
“พ่อกับแม่อาจไม่เชื่อหนู แต่หนูจะพิสูจน์ให้เห็น และจะไม่ปล่อยให้แม่และพ่อผิดหวังในครั้งนี้แน่นอน ” เล็กซี่กล่าวเสริม ขณะที่มุมปากของเธอโค้งขึ้นยิ้มหวานให้แม่และพ่อของเธอ
ชูรูซึ่งเป็นพยานในช่วงเวลาแห่งครอบครัวของพวกเขาต่างยกนิ้วให้เธอราวกับว่าครอบครัวของพวกเขามีความสงบสุขและปรองดอง