The Rise of The White Lotus – ตอนที่ 56 คําเตือนของอีสาน

ตอนที่ 56 คําเตือนของอีสาน

เล็กซิสูดหายใจเข้าแล้วหายใจออกอย่างหนัก เธอหลับตาลงพยายามสงบสติอารมณ์ ฉากก่อนหน้านี้คล้ายกับภาพยนตร์โรแมนติกที่เธอเคยเผชิญในอดีต

ในตอนแรก เธอมักจะคิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระที่นางเอกจะสะดุดล้มหรืออะไรประมาณนั้นเพียงเพื่อทําให้เกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้น ใครจะคิดว่าชรูที่ดูละครมากเกินไปจะทําแบบเดียวกันกับเธอ

” เข้าใจแล้ว”

“ฉันจะไม่ทําอีกแล้วชู -?” ดวงตาของชูรูเปล่งประกายด้วยความหวัง เมื่อได้ยินน้ําเสียงที่เข้าใจของเธอ

“ เพื่อช่วยให้ฉันได้คะแนน? น่ะใช่ แต่ใช้ทักษะครั้งเดียวของเธอโดยไม่ได้รับความยินยอมจากฉัน? คงไม่ “ เล็กซี่กล่าวอย่างหนักแน่น

เมื่อพิจารณาว่าชรกระทําในสิ่งที่เธอคิดว่าถูกต้องเท่านั้น อย่างไรก็ตาม เล็กซี่ทําให้เธอเสียประโยชน์มากเกินไปจนถึงขั้นใช้รางวัลที่ทั้งคู่ได้รับโดยไม่ได้รับอนุญาตจากบุคคลอื่น โดยเฉพาะเล็กซีที่เป็นเจ้าของระบบ ดังนั้นเธอจึงต้องมีวินัยในการทําเกี่ยวน้อยน่ารักสํานึกผิด ไม่เช่นนั้น ไม่มีใครรู้ว่าเธอจะกลายเป็นเช่นไรเมื่อเธอ “โตขึ้น

ชูรูขมวดคิ้วและก้มหน้าลงต่ํา สํานึกถึงความผิดพลาดที่แท้จริงของเธอในครั้งนี้ อันที่จริงเธอถูกยุยงด้วยสายตาของมอริสหลิว มันทําให้เธอสูญเสียความเยือกเย็นและไม่ยินยอมให้เล็กซี่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น เธอจึงใช้ทักษะครั้งเดียว ตอนนี้เธอไม่สามารถช่วยทางกายภาพได้อีกต่อ ไป เมื่อเล็กซี่ต้องการใช้มันจริงๆ

“ ขอโทษนะ…” คราวนี้น้ําเสียงของซูรูมีความจริงใจมากขึ้นและฟังดูเหมือนว่าเธอจะสํานึก ผิดแล้ว

“ ยกโทษให้”

“ จริงเหรอ” ชูรูเงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาที่เป็นประกายของเธอทันทีต่อสีหน้าที่เมตตาของเล็กซี่ อนิจจาด้วยความตกใจของเธอ คําพูดต่อไปของเล็กนั้นทําให้เธอเสียใจอย่างเต็มประดา

” แต่เธอยังต้องถูกลงโทษ โดยไม่มีการมาร์สหน้าเป็นเวลาสอง ไม่สิ หนึ่งสัปดาห์” เล็กซี่ยืนยันและตัดสินใจลดเวลาการลงโทษของเกี่ยวน่ารักลง

“ ฮืออ -” ชรร้องไห้ เพราะจะเป็นเวลาหลายวันที่ใบหน้าที่สวยงามไร้ที่ติของเธอจะไม่พบ กับการสร้างสรรค์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษยชาติ ที่เรียกว่าการพอกหน้า การลงโทษแบบนี้สร้างค วามเจ็บปวดให้กับชูรูมากกว่าการถูกทุบตีจนเละเทะเสียอีก

เธอกลิ้ง งอแขนและเท้าที่อ้วนกลมของเธอสลับกันบนที่นั่งผู้โดยสารด้านหน้า ขณะที่เธอร้องให้ออกมาไม่หยุด

” แงงง ชู -!” ชูรสะอึ้นเล็กน้อย ซึ่งทําให้เล็กละความสนใจจากความตึงเครียดก่อนหน้านี้กับมอริสหลิว

เมื่อนึกถึงอดีตคู่หมั้นของเธอ รอยยิ้มขมขึ้นก็เกิดขึ้นที่ข้างริมฝีปากของเธอ แน่นอนว่าอุบายที่ชูรูทําขึ้น อาจนําไปสู่การเข้าใจผิดระหว่างมอริสหลิวและอีธาน

ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น เล็กซี่ก็ไม่ต้องกังวลเพราะเธอต้องการอยู่โดยไม่มีมอริสหลิวอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจะไม่สนใจว่าเขาจะเข้าใจผิดเธอหรือเปล่า อย่างไรก็ตาม หารพูดนั้นง่ายกว่าการทํา ยิ่งไปกว่านั้น งานของเธอคือทําให้อีธานลู่ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของมอริสหลิวตกหลุมรักเธอ!

ระบบนี้ต้องการจะทําอะไรกับเธอกันแน่? ทําไมต้องอีธาน? เล็กชื่ถอดใจที่จะถามเหตุผลทั้งหมด และได้รับคําตอบจากชูรูแค่คําว่า “ชู

อีธานสู่เฝ้าดูรถที่ขับออกไปของเล็กซี่ จนกลายเป็นจุดเล็กๆ อีธานยิ้มอย่างอ่อนโยน แล้วเอามือทั้งสองข้างลงในกระเป๋ากางเกง และเดินกลับเข้าไปในวิลล่าส่วนตัวของเขา

ในขณะที่อีธานเดินเข้ามา เขาเห็นเพื่อนสนิทของเขานั่งอยู่บนโซฟา ราวกับขุนนางที่ กําลังพักผ่อนจากงาน เขาหมุนแก้วไวน์ราคาแพงก่อนจะจิบมัน

อีธานทําตัวปกติอย่างร่าเริง และนั่งบนโซฟาอีกตัวตรงข้ามกับมอริสหลิว ” เฮ้พี่ชาย หากยาก นะที่นายจะดื่มน่ะ”

นายทําอะไรกับเธอ? ” มอริสหลิวถามอย่างไร้อารมณ์ เขาเหลือบมองอุปกรณ์ที่ใช้แล้วและตัวควบคุมเกมที่วางอยู่บนโต๊ะตัวเล็กอย่างรวดเร็ว

“ เธอ? หมายถึงเล็กซี่เหรอ? ” อีธานแสร้งทําเป็นไม่รู้และเสริมด้วยการยักไหล่ “เรา กําลังเล่นกันครับพี่”

มอริสพิจารณาดูอีธานที่ไม่แยแสเหมือนอย่างที่เขาเคยทํา ” ชอบเธอเหรอ?”

เมื่อได้ยินคําถามและคําพูดกึ่ง ๆ ของเขา อีธานก็มองเขาด้วยความไม่เชื่อ “ แน่นอนว่าฉันชอบเธอ แต่ไม่ใช่แบบโรแมนติก โอเค ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคนไม่เกี่ยวกับฉัน แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะ แหกกฏพี่รหัสของเรา!” เขายืนยันด้วยน้ําเสียงที่จริงจัง แม้ว่าจะฟังดูมั่นใจแต่วนลึกที่สุดในใจของเขาที่เขาไม่รู้ เขาไม่แน่ใจ ไม่เลยสักนิด

” หึๆ เตือนไว้ก่อนนะ เธอมีลูกเล่นมากมายซ่อนอยู่ “ มอริสหลิวเตือนให้นึกถึงอุบายทั้งหมดที่เล็กที่ทําเพื่อคลานบนเตียงของเขา

” อ่า..พี่ชาย อย่าพูดคําแบบนั้นกับเพื่อนของผม เธอเป็นเพื่อนกับผม เหมือนกับพี่และคนงี้เง่าพวกนั้น” แม้ว่าอีธานจะร้องขอคําเหล่านั้นด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แต่มอริสหลิวก็รู้ดีว่าอีธานกําลังเตือนเขา ซึ่งทําให้มุมริมฝีปากของเขายิ้มเยาะ

สําหรับอีธานที่พูดคําที่ตรงไปตรงมาเช่นนี้ ทําให้มอริสหลิวก็รู้สึกสับสน ด้วยรู้จักกันมาอีธานมีเพียงไม่กี่คนที่เขายอมรับด้วยความเคารพนับถือ สําหรับเขาที่จะปกป้องเล็กซี่แม้กระทั่งกับมอริสเอง เธอใช้กลอุบายแบบใดเพื่อทําให้เด็กหนุ่มผู้แสนเรียบง่ายคนนี้หลงเสน่ห์กัน?

“ ฉันจะไปแล้ว” มอริสวางไวน์ที่จบไปแล้วครั้งหนึ่งไว้บนโต๊ะตัวเล็ก แล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน

” เอ๋? พี่ไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอคําปรึกษาเหรอ? ” อีธานเลิกคิ้วและเอียงศีรษะด้วยความสับสนแต่คําพูดของเขาถูกเพิกเฉยตามปกติโดยที่มอริสไม่ตอบสนองใดๆ

ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ อีธานไม่ได้เดินไปส่งมอริสและเฝ้าดูเขาออกจากวิลล่าของเขา เมื่อเขาได้ยินเสียงประตูเปิดและปิดลง อีธานก็เอียงศีรษะไปข้างหลังจ้องมองเพดานที่ออกแบบอย่างพิถีพิถัน

เขาไม่เคยรู้สึกเหงามาก่อน เพราะเขามักจะหาของมาทําฆ่าเวลาจนถึงวันนี้ การปรากฏตัวของเล็กซี่ทําให้ทั้งที่นี่มีชีวิตชีวาในแบบของตัวเอง แต่ตอนนี้เขาถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวอีกครั้งความว่างเปล่า และลางสังหรณ์ค่อยๆซึมผ่านเขาไป

เขาตวัดแขนเพื่อปิดตา “ ฉันควรไปปาร์ตี้ไหมนะ?” เขาพึมพํานึกถึงกิจกรรมที่สามารถ เติมเต็มความว่างเปล่าที่ไม่รู้จักในใจของเขาได้