ตอนที่ 85 โว้ว สบายๆน่า
ผ่านมาสามวันแล้ว ตั้งแต่เล็กซี่เมาหัวราน้ําด้วยแอลกอฮอล์ จากนั้นเธอก็ไม่ได้รับการติดต่อจากอีธานอีก และเธอก็ไม่คิดจะติดต่อเขาไป
” ว้าว คุณมีเวลาแค่สี่วันก่อนที่เควสรองจะสิ้นสุดนะชูรู ” ชูรูแสดงความคิดเห็น ขณะที่เธอลอบมองท่าทางที่ย้อนแย้งของเล็กซี่
ตอนนี้เล็กซี่กําลังเคี้ยวขนมและของหวานต่าง ๆ ในขณะที่นั่งหัวเราะดูรายการตลก แม้ว่าชูรูจะรู้ว่าเธอทําสิ่งนี้เพราะเควสรอง แต่ทําไมท่าทางของเธอกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือขนาดนี้กัน ไม่เหมือนหายวันก่อนที่ไม่ได้อยากทําภารกิจนี้
” ฉันรู้ว่าฉันทําอะไรอยู่น่า – ทําภารกิจให้เสร็จไง!” ด้วยน้ําเสียงที่ชื่อตรง เล็กซี่ตอบพร้อมกับอ้าปากยัดขนมอีกชิ้นเข้าไป
” เสร็จหนึ่งอย่าง! แล้วภารกิจอื่นๆล่ะ?! “ เกี้ยวตัวเล็กนี่ไม่เคยเข้มงวดขนาดนี้มาก่อน แต่เมื่อเห็นโฮสต์ของเธอในสภาพนี้เธอก็อดคิดไม่ได้ว่าระบบกําลังทําสิ่งนี้โดยมีจุดประสงค์ โอกาสที่ให้ชีวิตที่สองมันถูกสร้างขึ้นมาแบบนั้นจริงๆ!
ถึงอย่างนั้น แล้วงานหลักของเธอล่ะ? เป็นเวลาหลายวันแล้วที่เล็กที่ได้คุยกับอีธาน และจากรูปการณ์ของมันแล้ว เธอลืมทุกอย่างเกี่ยวกับเขาไปโดยสิ้นเชิงเลย! เธอไม่แม้แต่จะตรวจสอบสิ่งที่เธอทํากับเขาในคืนนั้น หรืออาจจะเพื่อปกกันตัวเองจากความอับอาย
” โว้ว สบายๆน่า ฉันสามารถทําอีกสองเควสให้เสร็จตอนไหนก็ได้ แต่การเพิ่มน้ําหนักให้ถึง 140 ปอนด์นั้นยากกว่าที่คิด ฉันอาจจะดูเหมือนกําลังสนุกในตอนนี้ แต่ความจริงแล้ว … ฉันไม่สนุกเลย – Omg – ! นี่มันสวรรค์ชัดๆ !”
เล็กซี่หยุดคิดอย่างไร้ยางอาย เมื่อเธอกัดขนมปังสังขยาเข้าไป ใบหน้าของเธอแวววาวราวกับว่าในที่สุดเธอก็พบรสชาติที่จะสามารถรักษาโรคมะเร็งได้
แม้ว่าเล็กซี่ดูเหมือนว่าจะเป็นคนรักษาหุ่นให้ดีตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่บุคคลที่ได้รับการยอมรับจะรู้ความลับของเธอดี
ย้อนกลับไปตอนที่เธออยู่ต่างประเทศ เล็กที่มีน้ําหนักเพิ่มขึ้นมากถึงขนาดที่แม้แต่เธอ เองก็จําตัวเองไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้วการอาศัยอยู่ในเมืองที่เธอไม่ได้เป็นที่รู้จัก เธอไม่จําเป็นต้องมีภาพลักษณ์ให้ปกป้อง เธอสามารถพูดได้ว่าตอนนั้นเป็นช่วงเวลาหนึ่งที่เธอมีความสุขกับชีวิตที่สุด
สาเหตุหนึ่งที่ทําให้เธอต้องได้อยู่ต่างประเทศนานขึ้นอีกนิด ก็เพื่อเผาผลาญไขมันทั้งหมดก่อนที่จะกลับมาเจออดีตรักแรกของเธอ
อย่างไรก็ตามไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนหรือรู้สึกอย่างไร ในตอนนั้นช่วงเวลาที่เธอกลับมาที่ประเทศบ้านเกิด เล็กซี่ก็ต้องกลับมาอยู่ในจุดที่ต้องรักษาหน้าตาทางสังคมไว้ ซึ่งทําให้เธอลืมเวลาที่สนุกเหล่านั้น
โชคดีที่ระบบบังคับอย่างไม่มีเหตุผล ทําให้เธอได้กลับไปเป็นตัวเองในอดีต
” ดีจังเลยน้า -”
ในทางกลับกัน ชูรูเผชิญหน้ากับคําโกหกที่ไร้ยางอายที่ออกมาจากปากของเล็กซี่ เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเล็กซี่จะสุดโต่งขนาดนี้ แต่เมื่อคิดว่าเล็กซี่ยังไม่รู้สถานะปัจจุบันของระบบ มันเป็นเพียงคําปลอบใจของเธอจากอาการที่ทําให้เธอปวดหัวเท่านั้นแหละ
” ยังดีนะ ในที่สุดฉันก็สามารถกลับมาบํารุงผิวหน้าได้ในทีหลัง” ชูรูโน้มน้าวตัวเองจากในความคิด
ทันใดนั้นเสียงแจ้งเตือนที่คุ้นเคยของระบบก็ดังขึ้น ซึ่งทําให้เกี่ยวที่น่ารักหยุดชะงักลงในพริบตา
[ยินดีด้วย! เควสรอง: เพิ่มน้ําหนัก 140 ปอนด์ในเจ็ดวันสําเร็จ!
เควสรอง :
เพิ่มน้ําหนัก 140 ปอนด์ (เสร็จสมบูรณ์)
อวยพรริมฝีปากของคุณด้วยการจูบ (เสร็จสมบูรณ์)
หางาน (ไม่มีความคืบหน้า)]
” ม่ายยย – ทําไมมันไม่ถึง 145 ปอนด์!” เล็กซี่ประท้วงอย่างขัดใจ เมื่ออ่านประโยคแรกของระบบ
ในวินาทีถัดมา เปลวไฟที่มองไม่เห็นก็ถูกจุดขึ้นขณะที่เธออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม เล็กซี่จึงกัดฟันของเธอ
“ น้องสาว..ทําไมอวยพรริมฝีปากของคุณด้วยการจูบถึงเสร็จได้ล่ะ?” เล็กซี่พยายามทําให้ใจที่เดือดดาลของเธอสงบลง เธอยิ้มให้ชูรู แต่ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร มันทําให้ก้อนแป้งน้อยน่ารักกลัวมากกว่า เธอกล่าวเสริมว่า
“ พูดโกหกคําเดียว เลือกเอาว่าจะโดนทอดหรือโดนนึ่ง หึหึ ”
“ชู – ฉัน ชู – ได้โปรดพี่สาว! เราเป็นพี่น้องกันไม่ใช่เหรออ?” ร่างเล็กฟุบลงบนเตียง =^i^ วิงวอนขอชีวิตของเธอ ไม่ก็ขอเวลาอย่าพึ่งลงโทษเธอ
“ โอ้ น้องสาว…ใช่ แต่พี่น้องไม่ปิดบังความลับต่อกันใช่ไหมล่ะ? เธอจะโดนลงโทษ ถ้าหากเธอบอกความจริงกับฉัน ว่าคืนนั้นฉันจูบเขาหรือเปล่า ถ้าฉันทํา…ที่ไหน”
ชูรูสนใจกับการแสดงออกของเล็กซี่ที่เปลี่ยนจากแวมไพร์ที่แสดงเขี้ยวของเธอเป็นเด็กหญิงตัวเล็กที่สิ้นหวัง
“ อ๊ะ…ที่จมูกชู” ชูรูยอมรับว่ากําลังพยายามจับผิดท่าทางของเล็กอยู่
เมื่อชูรูโพล่งออกมาว่าเธอจูบอีธานที่จมูก เล็กซี่ก็ทรุดตัวลงบนโซฟาอย่างแรงด้วยความคิดที่ผิดปกติและโล่งใจเล็กน้อย
“ ที่จมูก…” เล็กซี่พึมพําอย่างเหม่อลอย เธอจงใจไม่สอบสวนเพิ่มเติมเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในคืนนั้น เพราะเธอต้องป้องกันจากการขุดหลุมเพื่อฝังตัวเอง
แต่ตอนนี้เมื่อได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้น เธอจะสบายใจได้โดยไม่รู้รายละเอียดในคืนนั้นได้อย่างไร?
“ บอกฉันที่ตัวเล็ก คืนนั้นฉันทําอะไรลงไปบ้าง “ โดยไม่ได้ละสายตาจากรายการ ที่เธอกําลังดูอย่างตั้งใจก่อนหน้านี้ เธอจึงถามด้วยน้ําเสียงต่ํา
“อ่า … “ ชูรูเกาข้างแก้มของเธอด้วยนิ้วชี้ของเธอ ขณะที่เธอครุ่นคิดว่าเธอควรจะพูดอย่างไรและจะทํายังไม่ที่จะไม่ทําให้ตะขิดตะขวงภายหลัง เธอกลับมาอีกครั้งในขณะที่เธอบินไปที่ด้านข้างของเล็กซี่
“ไม่มีอะไรจริงๆชู นอกจากอ้วกใส่เสื้อเขา และเรียกเขาว่า “ น้องสาว ‘ – ฉันไม่คิดว่าคงไม่ดีที่คุณต้องมารู้เรื่องนี้ ชู”
ทิ้งความจริงที่ว่าเล็กซี่เข้าใจผิดคิดว่าความเป็นชายของอีธานเป็นกระบอกไฟฉาย และเธอเดินไปรอบๆห้องด้วยสภาะตัวเปล่า ชูรูเลือกที่จะลดแรงกระทบจากเรื่องนี้
“ อ้วกใส่เขาเรียกเขาว่าน้องสาว” เล็กซี่พูดซ้ํา ขณะที่เธอนึกภาพปฏิกิริยาของอีธานในคืนนั้น ตอนนี้เธอเข้าใจความหมายที่คลุมเครือของถุงใต้ตาและสาเหตุที่เขาไล่เธอออกจากห้องแล้ว
“อ๊ะ! ใช่แล้ว! ในข้อความที่สว่างนั่นบอกว่าคุณทําภารกิจเริ่มต้นของคุณเสร็จเรียบร้อยแล้ว!” เมื่อได้รับการเตือนถึงรายละเอียดที่สําคัญ ชูรูจึงถ่ายทอดเรื่องยินดีอย่างร่าเริงด้วยความตื่นเต้น
“ ภารกิจเสร็จแล้ว…ห้ะ?!?”
