ไม่นานนักซูฮูก็กลับมาพร้อมข่าวดีเล็กๆน้อยๆ เมื่อซูฮูเข้ามาเขาก็บอกกับหัวหน้าหมู่บ้านว่า
“หัวหน้าหมู่บ้าน ผมได้ลองไปถามเหล่าคนที่ออกไปทำงานในเมืองช่วงกลางคืนแล้ว พวกเขาบอกว่าเมื่อสองวันก่อนพบเห็นขบวนรถบรรทุกเข้ามาในทะเลทราย และตรงไปยังทะเลทรายแดงครับ”
เมื่อหัวหน้าหมู่บ้านได้ยินคำพูดของซูฮูเขาก็ถึงกับแสดงสีหน้าแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะลูบคางตัวเองเพื่อเรียบเรียงความคิดอะไรบางอย่าง
ทางด้านเทียนหลางที่เห็นท่าทีของหัวหน้าหมู่บ้านเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาด้วยความสงสัย
“ทะเลทรายแดงคืออะไรงั้นเหรอครับ ?”
หัวหน้าหมู่บ้านเงยหน้าขึ้นก่อนจะเล่าเกี่ยวกับทะเลทรายแดงให้กับเทียนหลางได้ฟัง
“ทางตอนเหนือของทะเลทรายโกบีแห่งนี้นั้นมีอีกทะเลทรายหนึ่งทับซ้อนอยู่ เหตุผลที่ที่แห่งนั้นถูกเรียกว่าทะเลทรายแดงนั่นก็เพราะทรายในทะเลทรายแดงนั้นต่างเป็นสีแดง”
“ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้ทะเลทรายแดงนั้นมีคลื่นแม่เหล็กจำนวนมาก จึงทำให้เกิดความปั่นป่วนของสนามแม่เล็กบริเวณนั้นและมันทำให้ทั้งเข็มทิศและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทุกประเภทไม่สามารถใช้ได้เมื่ออยู่ในทะเลทรายแดง”
หัวหน้าหมู่บ้านกล่าวถึงทะเลทรายแดงด้วยสีหน้าจริงจัง
“เห ~ ทะเลทรายสีแดงงั้นเหรอ ?”
เทียนหลางพูดออกมาด้วยท่าทีสนใจผิดกลับหัวหน้าหมู่บ้านที่ดูค่อนข้างจะเป็นกังวล หลังจากนั้นหัวหน้าหมู่บ้านก็ถามกับเทียนหลางว่า
“ดูเหมือนว่าพวกคนที่เธอตามหาจะเข้าไปทะเลทรายแดง ที่แห่งนั้นค่อนข้างจะอันตรายสักหน่อย หากเธอต้องการจะไปฉันขอแนะนำให้เธอพาซูฮูไปด้วย แม้เขาจะไม่ได้เก่งกาจด้านการต่อสู้ แต่ด้านการนำทางแล้วเขาถือเป็นมือดีของหมู่บ้านเราเลยล่ะ เขาจะต้องมีประโยชน์กับเธออย่างแน่นอน”
เทียนหลางที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าก่อนจะกล่าวขอบคุณหัวหน้าหมู่บ้าน จากนั้นซูฮูก็ไปเตรียมของทุกอย่างให้พร้อม ก่อนจะนั่งคุยกับหัวหน้าอยู่อีกสักพัก
หลังจากที่ซูฮูเตรียมทุกอย่างแล้วเขาก็เดินเข้ามาเรียกเทียนหลาง เทียนหลางเดินตามซูฮูออกไปก็ต้องแปลกใจเพราะตรงหน้าของเขานั้นเป็นรถออฟโรดขนาดใหญ่สีดำจอดอยู่ ด้านในนั้นมีของมากมายถูกจัดเตรียมเอาไว้
ไม่ว่าจะเป็นอาหาร น้ำ เต้นท์ และของอื่นๆอีกมากมาย ซูฮูชะโงกหน้าออกมาจากรถพร้อมกับกล่าวเรียกเทียนหลาง
“ขึ้นมาสิ”
เทียนหลางขึ้นไปบนรถจากนั้นซูฮูก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว ระหว่างทางซูฮูก็ถามกับเทียนหลางว่า
“ขอถามหน่อยได้ไหมว่าคนพวกนั้นเอาอะไรของรัฐบาลไปงั้นเหรอ ?”
เทียนหลางได้ยินคำถามของซูฮูเขาก็คิดเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มว่า
“คนพวกนั้นลักพาตัวคนของรัฐบาลไปน่ะ ฉันก็เลยมีหน้าที่พาพวกเขากลับ”
ซูฮูที่ได้ยินคำตอบเขาก็ตกตะลึงเล็กน้อยก่อนจะถามกลับด้วยความสงสัย
“ด้วยนายคนเดียวเนี้ยนะ !?”
เทียนหลางยิ้มออกมาพร้อมกับพูดว่า
“ฉันค่อนข้างที่จะเก่งอะนะ”
ซูฮูที่เห็นท่าทีของเทียนหลางเขาก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองเทียนหลางอย่างจริงจัง เทียนหลางก็ได้แต่ยิ้มออกมาโดยไม่พูดอะไรต่อ
ซูฮูขับรถตรงไปยังเขตของทะเลทรายแดงซึ่งใช้เวลาประมาณ 2-3 ชั่วโมง ซึ่งไม่นานนักทั้งคู่ก็มาถึงเขตของทะเลทรายแดง ซูฮูหยุดรถเล็กน้อยก่อนจะกล่าวกับเทียนหลาง
“เรามาถึงทะเลทรายแดงกันแล้ว”
เทียนหลางแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะลงจากรถเพื่อออกมาดูทะเลทรายแดง เมื่อเทียนหลางได้เห็นทะเลทรายแดงเขาก็ต้องแปลกใจกับมันเล็กน้อยเพราะพื้นที่ทุกตารางนิ้วของทะเลทรายด้านหน้าของเขานั้นต่างเป็นสีแดงทั้งหมด
เทียนหลางก้มตัวลงพร้อมกับหยิบทรายสีแดงขึ้นมาดูก็ต้องประหลาดใจเพราะภายในเม็ดทรายแต่เม็ดนั้นมีพลังงานบางอย่างอยู่ แม้เพียงจะเบาบางแต่เทียนหลางก็สัมผัสถึงมันได้อย่างชัดเจน
เทียนหลางลองปลอยให้ทรายในมือลอยไปตามสายลมเพื่อสังเกตุดู แต่ที่น่าแปลกใจก็คือทรายแดงเหล่านั้นกลับไม่ลอยไปตามแรงลม กลับย้อนกลับไปรวมกับทรายแดงที่อยู่ตรงพื้นทำเอาเทียนหลางแปลกใจไม่น้อยเลยทีเดียว
เทียนหลางมองทะเลทรายอันกว้างใหญ่ก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย
“เป็นทะเลทรายที่น่าสนใจจริงๆ”
