เทียนหลางถอนหายใจอีกครั้งก่อนจะเดินจากห้อง การที่เขาจะรักษาพ่อของหลินเสวี่ยนั้นเขาต้องการสิ่งของบางอย่างดังนั้นเขาจึงต้องการให้พ่อบ้านเหลาจัดหาให้
เมื่อหลินเสวี่ยและพ่อบ้านเหลาเห็นเทียนหลางเปิดประตูห้องออกมาพวกเขาก็มองเทียนหลางด้วยสีหน้าคาดหวัง เทียนหลางยิ้มเหยเกออกมาก่อนจะพูดขึ้น
”การจะรักษาพ่อของเธอนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่ผมต้องการของบางอย่าง”
”ได้สิฉันจะให้พ่อบ้านเหลาจัดการให้”
เทียนหลางเขียนรายการสิ่งของที่ต้องการให้กับพ่อบ้านเหลานั่นคือ เข็มเงิน 9เล่ม และเข็มทอง 9เล่ม กับสมุนไพรบางชนิด น่าเสียดายที่โลกนี้ไม่มีเลือดหรือแกนสัตว์อสูร ไม่งั้นการรักษาคงง่ายกว่านี้
ไม่นานนักเทียนหลางก็ได้ทุกอย่างจากพ่อบ้านเหลา เทียนหลางกลับเข้ามาในห้องและห้ามให้พ่อบ้านเหลากับหลินเสวี่ยเข้ามารบกวน เพราะกลัวว่าพวกเขาจะรับไม่ได้ที่พวกเขาเห็นกระบวนการรักษาของเทียนหลาง
เนื่องด้วยไม่มีวัสดุและอุปกรณ์ไม่เพียงพอต่อการรักษาทำให้เทียนหลางต้องใช้วิธีอื่นที่ต่างจากปกติ
เทียนหลางสกัดจุดทั้ง 108 ทั่วร่างของพ่อหลินเสวี่ยจากนั้นก็ทำเข็มทอง 9เล่มออกมาจากนั้นก็ฝังเข็มเงินทั้ง 9เล่นบนตัวของพ่อหลินเสวี่ยที่แขนสอง ขาสอง หน้าอกอีกสามและตรงจุดตันเถียนอีกหนึ่ง และเข็มสุดท้ายที่หน้าผาก
”ถ้าหลินเสวี่ยเธอมาเห็นวิธีรักษาของข้า เธอคงต้องรีบเข้ามาบีบคอข้าเป็นแน่”
หลังจากนั้นเทียนหลางก็วาดมือเป็นอักษรทองคำบางอย่างก่อนจะส่งมันเข้าสู่ร่างกายของชายตรงหน้า ทันทีที่ตัวอักษรทองคำหายเข้าไปในตัวของเขา เขาก็ได้สำลักกองเลือดสีดำออกมาทันที
เทียนหลางเดินเข้าไปใกล้ ๆ พร้อมกับเอ่ยออกมาเบา ๆ
”ต้องขอโทษด้วยที่ข้าต้องฆ่าเจ้า”
เทียนหลางดึงเข็มทองทั้ง 9 ออกจากร่างไร้วิญญาณของชายวัยกลางคนก่อนจะปักเข็มเงินทั้ง 9 เข้าสู่จุดเดิมอีกครั้งจากนั้นเทียนหลางก็ร่างมนต์บางอย่างลงไปก่อนจะอัดพลังปราณเข้าใส่เข็มเงินทั้ง 9 เล่มและกระตุ้นชีพจรภายในของร่างกายให้ตื่มขึ้นอีกครั้ง
ร่างกายของชายวัยกลางคนกระตุกอย่างฉับพลันก่อนที่หัวใจของเขาจะกลับมาเต้นอีกครั้ง
เทคนิคทั้งสองนี้ถูกเรียกว่า 18เข็มกฏสวรรค์ซึ่งถูกแบ่งเป็น 9เข็มปลิดชีพ และ 9เข็มปลุกชีพมันเป็นทักษะการแพทย์ที่เรียกได้ว่าท้าทายกฏของสวรรค์อย่างแท้จริงเพราะมันคือการบังคับการแตกดับของชีวิต และบังคับตื่นของชีวิตขึ้นมาอีกครั้งเพื่อให้ทุกส่วนของร่างกายที่แตกดับไปแล้วกลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้งอย่างสมบูรณ์ เป็นทักษะที่เหล่าแพทย์นับล้านพยายามค้นหามันมานานกว่าหมื่นปีเพราะมันเป็นทักษะที่สามารถกำหนดเป็นตายของคนคนหนึ่งได้ทำให้เหล่าแพทย์อยากศึกษาและค้นหาความลับของมัน
แต่เรื่องจริงช่างน่าขบขันที่แต่เดิมวิชาทั้งสองนั้นมีพื้นฐานมาจากเทคนิคกระบี่ที่อาจารย์ของเทียนหลางเป็นคนคิดค้นขึ้นนั่นคือ 18กระบี่บัญชาสวรรค์ซึ่งมันถูกแบ่งเป็นสองส่วนก็คือ 9กระบี่สวรรค์ และ9กระบี่อเวจี ต่อมาอาจารย์ของเทียนหลางได้สอนมันให้กับศิษย์พี่ของเขา แต่ด้วยการที่ศิษย์พี่ของเทียนหลางสนใจเรื่องการแพทย์มากกว่าการต่อสู้เขาจึงไม่ได้เดินบนเส้นทางเดียวกับเทียนหลาง
แต่เนื่องด้วยพรสวรรค์ของเขาทำให้เขาดัดแปลง 18กระบี่บัญชาสวรรค์ของอาจารย์มาเป็น 18เข็มกฏสวรรค์และมอบมันให้เทียนหลางก่อนที่จะหายตัวไป ซึ่งผ่านมานานกว่าหมื่นปีเทียนหลางก็ยังคงหาตัวเขาไม่พบ มีเพียงแต่เสียงล่ำลือของหมอเทวะที่เดินทางผ่านทั้งสามพันโลกและช่วยผู้คนด้วยเข็มเงิน 9เล่ม และเข็มทอง 9เล่มเท่านั้น
หลังจากที่เทียนหลางตรวจดูชายวัยกลางคนตรงหน้าแล้วก็พบว่าร่างกายของเขากลับมาเป็นปกติเรียบร้อยแล้วและพิษของผงสลายใจก็หายไปแล้วเช่นกันโดยถูกเผาด้วยเพลิงสวรรค์ของเขาและส่วนที่เหลือก็ออกมาจากเลือดที่เขาสำรอกออกมาก่อนหน้านี้
หลังจากเสร็จสิ้นจากการรักษา เทียนหลางก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ พร้อมกับถอนเข็มเงินออกจากร่างกายของชายตรงหน้าแต่ในขณะที่เขากำลังถอนเข็มเงินออกนั้นประตูของห้องก็ได้ถูกเปิดขึ้นพร้อมกับชายชราที่พุ่งเข้ามา
”ไอ้หนู แกกำลังทำอะไรลูกชายฉัน !”
ชายชราพุ่งเข้าใส่เทียนหลางอย่างรวดเร็ว ทำให้เทียนหลางกระโดดถอยหลังออกมาแต่ก็ช้าไปเล็กน้อยทำให้เขาถูกหมัดของชายชราซัดเข้าใส่ร่างกายจนกระเด็นออกจากหน้าต่างชั้นสามไปยังลานด้านล่าง
แม้เทียนหลางจะไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรแต่เขาก็ไม่ค่อยสบอารมณ์นักที่จู่ ๆ ชายแก่ตรงหน้าก็ตรงเข้ามาทำร้ายเขาโดยที่ไม่ได้ถามไถ่อะไรเลยสักคำ
เทียนหลางมองชายชราที่โดดตามลงมาจากชั้นสามก่อนจะถามออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นเหยียบ
”คุณคงต้องอธิบายเรื่องที่จู่ ๆ ก็พุ่งเข้ามาทำร้ายผมแล้วหล่ะ”
เมื่อได้ยินคำพูดของเทียนหลางชายชราก็ส่งเสียงไม่พอใจออกมาจากลำคอพร้อมกับพูดขึ้น
”ฉันไม่มีอะไรจะอธิบายกับคนที่กำลังทำร้ายลูกชายของฉันหรอกนะ”
เทียนหลางที่ได้ยินก็ถึงกับมีเครื่องหมายคำถามปรากฏขึ้นมาเต็มหัวไปหมด ทำร้าย ? ทำร้ายอะไร ? ข้าพึ่งช่วยลูกชายแกนะโว๊ย !! หลานแกไม่ได้บอกอะไรเลยรึไง
เทียนหลางกรีดร้องอยู่ในใจก่อนจะพูดขึ้น
”ในเมื่อคุณไม่อธิบาย ฉะนั้นก็ขอโทษมาซะ”
”ขอโทษ ? ทำไมฉันต้องขอโทษเธอด้วย ?”
”ทำร้ายคนที่ช่วยชีวิตลูกชายตัวเองแบบนี้ มันไม่สมควรที่จะขอโทษรึไงกัน ?”
”ถ้าเป็นอย่างงั้นผมก็คงต้องฆ่าลูกชายคุณอีกรอบ”
เมื่อพูดจบเทียนหลางก็หายไปจากสายตาของชายชราและขึ้นไปยังห้องของลูกชายเขาอย่างรวดเร็วก่อนที่จะหยิบเข็มเงินของเขาออกมาเพื่อที่จะแทงไปยังหัวใจของชายตรงหน้า
ชายชราวิ่งเข้ามาในห้องพร้อมกับตะโกนขอร้องเทียนหลาง
”ได้โปรดหยุด !!”
เทียนหลางถือเข็มเงินห่างจากหัวใจของชายตรงหน้าเพียงไม่กี่นิ้ว เทียนหลางหันกลับไปมองชายชราก่อนจะพูดขึ้น
”ดูเหมือนคุณจะติดค้างคำพูดบางอย่างกับผมอยู่”
ชายชรากัดฟันก่อนจะพูดขึ้น
”ขอบคุณที่ช่วยชีวิตลูกชายฉัน”
เมื่อได้ยินคำพูดที่ต้องการเทียนหลางก็ลดมือลง
”ก็แค่เนี้ย”
เมื่อพูดจบเทียนหลางก็เดินผ่านชายชราไป เธอพบกับหลินเสวี่ยและพ่อบ้านเหลาที่ยินอยู่หน้าห้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เมื่อเธอเห็นเทียนหลางเดินออกมาจากห้อง เธอก็รีบวิ่งเข้าไปหาเขาด้วยความเป็นห่วง
”นายเป็นอะไรรึเปล่า คุณปู่ได้ทำร้ายนายไหม ?”
เทียนหลางก็ยิ้มพร้อมกับพูดขึ้น
”ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ตาแก่นั่นทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”
ปู่ของหลินเสวี่ยออกมาได้ยินคำพูดของเทียนหลางทันที เขาก็ตะโกนใส่เทียนหลางทันที
”ระวังคำพูดตัวเองหน่อยนะ เจ้าหนู !”
เทียนหลางเมินคำพูดของเขาอย่างสิ้นเชิงก่อนจะยื่นขวดยาทิพย์ให้กับหลินเสวี่ยพร้อมกับอธิบาย
”อย่าพึ่งให้เขาทานมันตอนนี้ ตอนนี้ร่างกายของเขาอ่อนแอและกำลังฟื้นตัวให้เขาแข็งแกร่งกว่านี้ก่อน ไม่งั้นร่างกายของเขาจะรับมันไม่ไหว เข้าใจนะ”
หลินเสวี่ยพยักหน้าพร้อมกับกอดเทียนหลางและเอ่ยขอบคุณกับเขา ก่อนจะผละออกจากกันด้วยใบหน้าที่แดงก่ำหลังจากคุยกับหลินเสวี่ยเสร็จแล้วเทียนหลางก็หันมาหาปู่ของเธอก่อนจะพูดขึ้น
”ผมต้องคุณกับคุณเรื่องลูกชายคุณหน่อย”
เมื่อเขาเห็นสีหน้าจริงจังของเทียนหลาง เขาก็พยักหน้าก่อนจะพูดขึ้น
”ตามฉันมา”
เขาพาเทียนหลางมาที่ห้องอ่านหนังสือ จากนั้นเขาก็นั่งลงพร้อมกับเอ่ยถามเทียนหลาง
”เธอมีอะไรต้องการจะคุยกับฉัน”
”ผมสงสัยว่าคุณมาจากโลกวรยุทธใช่ไหม ?”
เมื่อได้ยินคำถามของเทียนหลางเขาก็พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเทียนหลางก็พูดขึ้น
”ลูกชายของคุณไม่ได้ป่วยหรอกนะ แต่เขาโดนวางยาพิษและพิษนั่นก็ร้ายแรงสะด้วยสำหรับคนธรรมดา”
เมื่อได้ยินคำพูดของเทียนหลางชายชราก็แสดงท่าทีตกใจออกมาทันทีพร้อมกับรีบถามเทียนหลางถึงชนิดของพิษนั้น เทียนหลางก็ตอบแต่โดยดีว่ามันคือ ผงสลายใจ เมื่อได้ยินคำว่า ผงสลายใจ ชายชราก็กลับมีใบหน้าครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะถอนหายใจออกมา
”ฉันต้องขอบคุณเธอจริง ๆ ที่ช่วยชีวิตลูกชายของฉันเอาไว้”
เทียนหลางตอบกลับไปแบบปัด ๆ
”ไม่เป็นไรหรอกครับ ที่ผมช่วยก็เพราะเป็นคำขอของหลินเสวี่ยอีกอย่างก็เพื่อตอบแทนเธอด้วย”
”ตอบแทน ? เรื่องอะไร ?”
”เรื่องนั้นคุณต้องไปถามกับเธอเองแล้วหล่ะ เช่นนั้นผมขอตัวก่อน”
เทียนหลางเดินออกมาจากห้องอ่านหนังสือและเตรียมที่จะกลับบ้านในขณะที่เขากำลังจะเปิดประตูรถนั้นหลินเสวี่ยก็ได้เดินมาพร้อมกับกล่าวขอบคุณเขาอีกครั้ง เทียนหลางยิ้มพร้อมกับพูดขึ้น
”ไม่เป็นไรหรอกเรื่องแค่นี้เล็กน้อย”
หลินเสวี่ยที่ได้ยินคำพูดของเทียนหลางก็ทำหน้ามุ่ยพร้อมกับพูดขึ้น
”เล็กน้อยที่ไหนกัน ฉันรู้ว่าจากปู่ว่ายาของนายมีราคาตั้งหนึ่งพันล้านเหรียญ นายให้ของมีค่ากับฉันขนาดนี้ ฉันไม่รู้จะตอบจะแทนยังไง”
เทียนหลางคิดเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น
”เอาเป็นว่ามื้อเย็นฝีมือเธอสักมื้อก็แล้วกัน”
หลินเสวี่ยที่ได้ยินก็ยิ้มออกมาก่อนจะพยักหน้า
”เข้าใจแล้ว”
”งั้นฉันไปก่อนนะ”
”กลับดี ๆ หล่ะ”
เมื่อร่ำลากันเล็กน้อยเสร็จเทียนหลางก็ขับรถออกจากบ้านก่อนจะขบคิดเรื่องถึงผงสลายใจที่ปรากฏขึ้นในวันนี้
”ดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากไปซะแล้วสิ บางทีฉันคงต้องรีบบ่มเพาะตัวเองบ้างแล้ว”
