หลังจากที่งานประมูลเริ่มต้นขึ้นสินค้ามากมายก็ถูกนำขึ้นมาประมูลซึ่งของพวกนั้นก็มีแต่สมุนไพร และเม็ดยาที่สามารถหาได้ทั่วไปเท่านั้นซึ่งนั่นทำให้เทียนหลางและเฟิงหยวนรู้สึกเบื่อหน่ายกับงานประมูลนี้เล็กน้อยเพราะพวกเขาคิดว่างานประมูลร้อยสำนักที่มีเหล่าสำนักและนิกายต่างๆมากมายในยุทธภพมาเข้ามาร่วมจะมีสิ่งของที่ทำให้พวกเขาทั้งคู่สนใจอยู่บ้าง
แต่นี่กลับไม่มีเลยแม้แต่ชิ้นเดียว เมื่อการประมูลเริ่มมาถึงช่วงกลางของงานสิ่งของล้ำค่าก็ถูกนำออกมาประมูลกันมากขึ้นแม้จะมีของบางอย่างที่กระตุ้นความสนใจของเทียนหลางได้บ้างแต่ก็ไม่มากถึงขั้นที่ทำให้เขาต้องลงทุนแย่งประมูลกับคนอื่นๆ
จะมีก็แต่แร่และอัญมณีบางชิ้นที่เขาสนใจจึงได้ประมูลมันมาในราคาสี่ถึงห้าล้านหยวน และตัดสินใจว่าจะเปลี่ยนมันเป็นเครื่องประดับชุดโชว์ของร้านอัญมณีของเขา
หลังจากจับจ่ายซื้อของไปเล็กน้อยเทียนหลางก็ถึงกับต้องหงุดหงิดเล็กน้อยที่การประมูลนี้ไม่มีของน่าสนใจออกมาเลยแม้แต่ชิ้นเดียว
ไม่นานนักก็มาถึงรอบเม็ดยาคืนความเยาว์ของเขา
แม่นางเยว่หวาผู้เป็นพนักงานของโรงประมูลเดินขึ้นมาพร้อมกับกล่องใบหนึ่งก่อนจะเปิดออกเพื่อเผยให้เห็นเม็ดยาสีชมพูสดใสในกล่องเธอยิ้มเล็กน้อยก่อนจะอธิบายเกี่ยวกับสรรพคุณของเม็ดยาด้านใน
”เม็ดยานี้ชื่อว่า เม็ดยาคืนความเยาว์ ถูกนำมาเข้าร่วมประมูลโดยผู้อาวุโสท่านหนึ่งโดยที่สรรพคุณของมันคือสามารถช่วยคืนความเยาว์วัยของผู้ที่กินมัน ทั้งภายนอกและภายในจะถูกย้อนวัยกลับไปเป็นเหมือนเมื่อยี่สิบปีก่อน”
เมื่อแม่นางเยว่หวาพูดจบผู้คนในห้องประมูลก็ต่างฮือฮากันทันทีบ้างก็เชื่อบ้างก็ไม่ หลายคนถกเถียงกันอย่างสนุกสนานแต่ส่วนใหญ่นั้นจะออกไปทางไม่เชื่อเสียมากกว่า ก็แน่หล่ะเม็ดยาที่คืนความเยาว์ย้อนเวลาได้งั้นเหรอ ? บ้าไปแล้ว
ในระหว่างที่เถียงกันไปกันมาอยู่นั้นแม่นางเยว่หวาก็ได้พูดขึ้น
”ใจเย็นลงก่อนทุกท่าน”
ทั้งโรงประมูลเงียบลงเล็กน้อยเมื่อเห็นแบบนั้นแม่นางเยว่หวาจึงพูดต่อ
”ทางผู้อาวุโสท่านนั้นได้คิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ท่านจึงบอกกับทางโรงประมูลเอาไว้ว่าหากท่านใดได้ประมูลเม็ดยาคืนความเยาว์ไปแล้วไม่สามารถใช้ได้ผล หรือมีผลข้างเคียงทางผู้อาวุโสท่านนั้นยินดีคืนเงินและยังให้ค่าเยียวยาอีกเท่าหนึ่งของเงินประมูลด้วย”
ทันทีที่ได้ยินคำพูดของแม่นางเยว่หวาผู้เข้าร่วมประมูลก็เกิดการพูดคุยกันอีกครั้ง แม่นางเยว่หวาเห็นแบบนั้นก็ส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะเริ่มเปิดการประมูลเม็ดยาคืนความเยาว์ทันที
”เม็ดยาคืนความเยาว์นี้จะเริ่มต้นประมูลอยู่ที่ สามร้อยล้านหยวน ผู้เข้าร่วมประมูลสามารถเพิ่มราคาได้ครั้งละสิบล้านขึ้นไป ขอเริ่มประมูล ณ บัดนี้”
”320”
”330”
”340”
”360”
ราคาของเม็ดยาคืนความเยาว์เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องแต่เพิ่มขึ้นในอัตราที่ต่ำมากเพราะแน่นอนว่ายังมีคนลังเลไม่มั่นใจในผลของมันอยู่ดังนั้นจึงมีหลายคนที่ไม่ได้เสนอราคาออกไป
แต่ถึงอย่างงั้นราคาของเม็ดยาคืนความเยาว์ก็ยังเพิ่มขึ้นจนแตะที่ห้าร้อยล้านหยวน การประมูลยังคงดำเนินต่อไปจนกระทั้งมีเสียงหนึ่งดังขึ้น
”เจ็ดร้อยล้านหยวน !!”
เมื่อได้ยินราคาที่สูงเกินคาดทั่วทั้งห้องก็หันไปตามเสียงทันทีรวมถึงเทียนหลางด้วยเช่นกัน จากนั้นทุกคนก็ได้เห็นว่าผู้ที่เสนอราคานั้นเป็นหญิงชราคนหนึ่งที่ใบหน้าถูกซ่อนอยู่ใต้ผ้าคลุม เทียนหลางมองเธอด้วยความสงสัยเล็กน้อย
แต่ดูเหมือนคนอื่นๆในห้องจะไม่ได้สงสัยหญิงชราผู้นี้เพราะดูเหมือนว่าทุกคนจะรู้จักเธอเป็นอย่างดีพวกเขาเลยต่างพูดคุยกัน
”นั่นแม่เฒ่าเหล่ยนี้หน่า”
”ใช่ๆแม่เฒ่าเหล่ยจากสำนักเสียงสวรรค์”
หญิงชราที่เสนอราคาให้กับเม็ดยาของเทียนหลางดูเหมือนจะถูกเรียกว่าแม่เฒ่าเหล่ย และดูเหมือนนางจะเป็นที่รู้จักกันอย่างดีในหมู่ผู้บ่มเพาะของโลกนี้เสียด้วย เทียนหลางลูบคางตัวเองเบาๆพร้อมกับจ้องไปที่แม่เฒ่าเหล่ยเล็กน้อย
เฟิงหยวนก็ดูเหมือนจะสังเกตุเห็นอะไรเช่นกันเธอจึงเอ่ยออกมา
”คุณก็เห็นซินะ”
เทียนหลางพยักหน้าเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ทางด้านผู้เข้าร่วมประมูลคนอื่นๆก็ต่างพูดคุยกันถึงสาเหตุที่แม่เฒ่าเหล่ยนั้นเสนอราคาให้เม็ดยาคืนความเยาว์สูงจนน่าสงสัยจนมีชายคนหนึ่งถามขึ้นมา
”ว่าแต่แม่เฒ่าเหล่ยจะอยากได้เม็ดยาคืนความเยาว์ไปทำไมกันถึงได้เสนอราคาสูงขนาดนั้น ?”
ผู้บ่มเพาะที่นั่งอยู่ข้างๆเขาเมื่อได้ยินก็หันมาอธิบายว่า
”นายคงไม่รู้สินะว่าแม่เฒ่าเหล่ยหน่ะเมื่อก่อนนางเป็นผู้หญิงที่สวยมากจนแม้แต่คนจากสำนักใหญ่ต่างเดินทางไปสู่ขอถึงที่ตั้งของสำนักเชียวนะ แต่นางนั้นช่างโชคร้ายเมื่อสี่สิบปีก่อนในระหว่างการตัดผ่านนางถูกธาตุไฟเข้าแทรกจนทำให้การตัดผ่านของนางนั้นล้มเหลว แต่ไม่เพียงแค่นั้นนะผลของธาตุไฟนั้นร้ายแรงกว่าที่คาดมันลามไปถึงขั้นทำลายโฉมหน้าของนางไปกว่าครึ่ง”
”งี้นี่เอง”
แม่เฒ่าเหล่ยลุกออกจากที่นั่งเดินมานั่งด้านหน้าเวทีก่อนจะพูดกับแม่นางเยว่หวาว่า
”ในเมื่อข้าชนะการประมูลแล้ว ข้าสามารถนำมันไปลองตอนนี้เลยได้หรือไม่ ?”
แม่นางเยว่หวาที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มก่อนจะยื่นกล่องไม้ให้กับแม่เฒ่าเหล่ย
”ได้เลยค่ะ ทางด้านซ้ายมีห้องสงบๆอยู่ให้แม่เฒ่าเหล่ยได้ใช้โปรดใช้มันอย่างสบายใจ”
”ขอบใจ”
เมื่อได้รับเม็ดยามาแล้วแม่เฒ่าเหล่ยก็เดินไปยังห้องพักที่ทางโรงประมูลจัดการให้อย่างรวดเร็ว ทุกคนในโรงประมูลต่างมองไปยังห้องพักที่แม่เฒ่าเหล่ยเข้าไปเมื่อครู่อย่างใจจดใจจ่อ ทุกคนต่างอยากรู้อยากเห็นว่าเม็ดยานั้นได้ผลหรือไม่
หลังจากที่แม่เฒ่าเหล่ยเข้าไปในห้องได้ไม่นานนักก็มีเสียงกรีดร้องออกมา หลายคนตกใจและอยากจะวิ่งเข้าไปดูสถานการณ์แต่ทางพนักงานของโรงประมูลนั้นเคลื่อนไหวไวกว่าทันทีที่มีเสียงร้องออกมาจากห้องพวกเขาก็รีบเข้าไปดูสถานการณ์ที่หน้าประตูเรียบร้อย
ตึง ตึง ตึง
”แม่เฒ่าเหล่ยเกิดอะไรขึ้นครับ !!”
พนักงานคนหนึ่งเคาะประตูพร้อมกับตะโกนถามเสียงดัง ทุกคนต่างตั้งหน้าตั้งตารอเสียงตอบรับจากด้านในแต่ก็ไม่มีคำตอบจนพนักงานตัดสินใจจะเคาะเรียกอีกครั้ง ก็ได้มีเสียงตอบกลับออกมา
”ไม่เป็นไรฉันสบายดี”
เมื่อได้ยินการตอบกลับทุกคนก็ต่างถอนหายใจออกมาพร้อมกับค่อยๆถอยห่างออกจากประตูห้อง
ไม่นานนักประตูของห้องพักก็ได้ถูกเปิดออกพร้อมกับที่มีผู้หญิงวัยกลางคนหน้าตาดีคนหนึ่งออกมาจากห้อง เมื่อเธอเดินออกมาสายตาของทุกคนก็ต่างหยุดมองไปที่เธอทันทีพร้อมกับจ้องมองด้วยความสงสัย
ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน ? ไม่ใช่ว่าแม่เฒ่าเหล่ยอยู่ด้านในห้องเพียงคนเดียวงั้นเหรอ ?
หลังจากที่ทุกคนคิดกันไปต่างๆนาๆว่าผู้หญิงคนนั้นคือใครก็ได้มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาหาผู้หญิงคนนั้น พวกเธอคำนับผู้หญิงวัยกลางคนๆนั้นพร้อมกับพูดออกมาอย่างพร้อมเพรียง
”คำนับเจ้าสำนักเหล่ย”
เมื่อทุกคนได้ยินก็ถึงกับตกตะลึงเพราะพวกเขาไม่คิดเลยว่าหญิงงามวัยกลางคนๆนี้จะเป็นแม่เฒ่าเหล่ยของสำนักเสียงสวรรค์ซึ่งนั่นแสดงว่าเม็ดยาคืนความเยาว์นั้นมันได้ผล !!
