The simple life of the emperor – ตอนที่ 92

หลังจากที่ทุกคนตื่นตะลึงกับผลลัพธ์ของเม็ดยาแล้วทุกคนก็ต่างที่จะอยากได้มันทันที แต่น่าเสียดายที่ก่อนหน้านี้พวกเขานั้นลังเลจึงไม่ได้ประมูลมัน

เพราะความลังเลของพวกเขาทำให้พวกเขานั้นพลาดเม็ดยาที่แสนจะอัศจรรย์นี้ไป

แต่ดูเหมือนแม่นางเยว่หวาจะอ่านใจพวกเขาออกเธอจึงยิ้มพร้อมกับพูดขึ้น

”ทุกท่านไม่ต้องเสียดายที่พลาดการประมูลเม็ดยาคืนความเยาว์ไปเพราะทางโรงประมูลของเราได้รับเม็ดยาคืนความเยาว์มาทั้งหมดสามเม็ดดังนั้นฉันขอให้ทุกท่านอยู่ในความสงบเพื่อที่ทางเราจะได้เปิดประมูลเม็ดยาอีกทั้งสองเม็ดที่เหลือนะคะ”

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของแม่นางเยว่หวาทุกคนก็ลดเสียงเอะอะลงทันที ก่อนจะกลับไปนั่งที่ของตัวเอง

แม่นางเยว่หวาที่เห็นว่าสถานะการณ์กลับมาสงบอีกครั้งเธอก็นำกล่องไม้ขึ้นมาอีกสองกล่องก่อนจะกล่าวขึ้น

”อย่างที่ทุกท่านได้ทราบกันแล้วผู้อาวุโสท่านนั้นได้นำเม็ดยาคืนความเยาว์เข้าร่วมประมูลกับทางเราทั้งสามเม็ดด้วยกัน และนี่เป็นอีกสองเม็ดที่เหลือทางโรงประมูลจะแบ่งออกเป็นการประมูลสองครั้งเพื่อให้ทุกท่านมีสิทธิในการเข้าร่วมประมูลอย่างเท่าเทียมกัน”

หลังจากนั้นแม่นางเหย่หวาก็เริ่มการประมูลเม็ดยาคืนความเยาว์เม็ดที่สอง ทันทีที่แม่นางเยว่หวาเปิดการประมูลราคาของเม็ดยาคืนความเยาว์ก็พุ่งขึ้นไปแตะที่เจ็ดแสนหยวนอย่างรวดเร็วและยังคงพุ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง

และสุดท้ายราคาของเม็ดยาคืนความเยาว์ก็ถูกประมูลไปที่ราคาเก้าแสนกับอีกหกหมื่นหยวนจากผู้บ่มเพาะอิสระคนหนึ่ง

และก็เป็นเม็ดยาคืนความเยาว์เม็ดสุดท้ายซึ่งถูกประมูลออกไปด้วยคนจากสำนักไหนสักแห่งด้วยราคากว่าพันล้านหยวนทำเอาหลายคนตกตะลึงเล็กน้อย

หลังจากนั้นแม่นางเหย่หยวาก็ได้นำสิ่งของอีกมากมายออกมาประมูลแต่ก็ไม่ได้สร้างความแปลกใจให้กับผู้คนมากนัก หลังจากรายการสุดท้ายในลิสถูกประมูลไปคราวนี้ก็มาถึงรายการพิเศษซึ่งก็จะเป็นพวกเม็ดยาและม้วนคัมภีร์ทักษะต่างๆที่สำนักต่างๆเอามาขายเพื่อหาเงินเข้าสำนัก

ซึ่งมันสร้างความแปลกใจให้กับเทียนหลางและเฟิงหยวนเป็นอย่าง เพราะทักษะบางอย่างที่ในสายตาของทั้งคู่นั้นเป็นทักษะขยะกลับถูกประมูลไปในราคาที่สูงลิ่ว

ยกตัวอย่างเช่นทักษะกายาเหล็กกล้าที่เป็นทักษะระดับปฐพี ขั้นต่ำ ที่ทุกคนนั้นสามารถเรียนรู้ได้กลับถูกขายไปในราคาที่มากกว่าแปดร้อยล้านหยวน แม้เทียนหลางจะรู้ว่าทักษะกายาเหล็กนั้นมีประโยชน์ที่ไว้สำหรับต่อยอดไปยังทักษะอื่นได้อย่างเช่น กายาทองคำ หรือฝ่ามือเหล็กกล้า แต่กายาเหล็กนั้นสามารถหาได้ทั่วไปในโลกอีกด้านหนึ่งเรียกได้ว่าเพียงแค่คุณเดินไปที่ตลาดเข้าร้านสักร้านขายตำราสักหนึ่งก็เจอได้อย่างไม่ยากเย็น

หลังจากรายการพิเศษชิ้นแล้วชิ้นเล่าผ่านพ้นไปในที่สุดก็มาถึงยาทิพย์ของเทียนหลางสักที

แม่นางเยว่หวายืนอยู่บนเวทีพร้อมกับกล่องไม้ใบเล็กๆใบหนึ่งก่อนจะเปิดออกให้ผู้ชมได้เห็นสิ่งของด้านในซึ่งก็คือขวดยาทิพย์ของเทียนหลางนั่นเอง

ทุกคนต่างงุนงงสงสัยว่าขวดแก้วขวดเล็กๆนั้นคือสิ่งใด แม่นางเยว่หวายิ้มพร้อมกับอธิบาย

”สิ่งที่ทุกท่านได้เห็นนี้คือ ยาทิพย์ ค่ะซึ่งถูกกลั่นและสร้างขึ้นโดยผู้อาวุโสคนเดียวกันกับเป็นเจ้าของเม็ดยาคืนความเยาว์เมื่อครู่ ฉะนั้นทุกท่านไม่ต้องกังวลเรื่องที่ยาทิพย์นี้จะไม่ได้ผล”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งแม่นางเยว่หวาก็พูดขึ้น

”สรรพคุณของยาทิพย์จะช่วยเสริมสร้างกล้ามเนื้อ กระดูก เส้นลมปราณ จุดชีพจร บำรุงจุดตันเถียนและยังช่วยเพิ่มความเร็วในการบ่มเพาะอีกด้วย”

เมื่อได้ยินคำอธิบายของแม่นางเยว่หวาทุกคนในห้องประมูลก็ต่างฮือฮากันทันที หลังจากเสียงฮือฮาดังขึ้นแม่นางเยว่หวาก็ได้พูดขึ้นอีกครั้ง

”นอกจากนี้ยาทิพย์ยังสามารถรักษาบาดแผลต่างๆทั้งภายในและภายนอกได้อีกด้วย”

ทุกคนต่างฮือฮาขึ้นอีกครั้งเมื่อได้ยินคำพูดของแม่นางเยว่หวา ทุกคนต่างคิดว่ายาแบบนี้นั้นมีอยู่จริงงั้นเหรอ ? แต่เมื่อคิดว่าคนที่สร้างมันขึ้นเป็นคนเดียวกับที่สร้างเม็ดยาคืนความเยาว์ที่แม่เฒ่าเหว่ยกินไปและกลับมาเป็นสาวเมื่อครู่แล้วหล่ะก็คงเป็นไปได้อย่างแน่นอน

หลังจากที่ได้ยินคำอธิบายต่างๆนาๆของยาทิพย์แล้วแม่นางเยว่หวาก็เปิดการประมูลยาทิพย์ทันทีโดยราคาจะเริ่มต้นที่แปดร้อยล้านหยวน แต่ถึงอย่างงั้นก็มีผู้คนมากมายต่างยกป้ายประมูลมันกันอย่างบ้าคลั้ง

”เก้าร้อยล้านหยวน”

”เก้าร้อยห้าสิบล้านหยวน”

”หนึ่งพันล้านหยวน”

”หนึ่งพันหนึ่งร้อยล้านหยวน”

ราคาของยาทิพย์พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วจนตอนนี้มากกว่าหนึ่งพันล้านหยวนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในขณะที่ทุกคนกำลังเสนอราคากันอย่างบ้าคลั้งอยู่นั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขัดขึ้นมา

”แม่นางเยว่หวา !!”

ทุกคนมองไปตามเสียงก็พบว่าเป็นชายชราผมขวาคนหนึ่งที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ชั้นสองของห้องประมูล ใบหน้าของเขานั้นดูสงบนิ่งและแผ่ออร่าที่ดูน่าเกรงขามออกมา แต่หากมองให้ดีแล้วจะพบว่าออร่าของชายชราคนนี้นั้นสั่นไหวเล็กน้อย

แม่นางเยว่หวาหันไปมองที่ชายชราก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอันไพเราะของเธอ

”ไม่ทราบว่ามีสิ่งใดที่รบกวนผู้เฒ่าหยวนอย่างงั้นหรือ ?”

ชายชราส่ายหน้าพร้อมกับเอ่ยเล็กน้อย

”ไม่มีๆ ชายชราผู้นี้มีเพียงข้อสงสัยที่อยากจะถามแม่นางเยว่หวาผู้งดงามเพื่อแก้ไขข้อสงสัยของตนเองเท่านั้น”

เมื่อแม่นางเยว่หวาได้ยินก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตอบกลับ

”ไม่ทราบว่าผู้เฒ่าหยวนมีสิ่งใดสงสัยโปรดถามมาเถิด”

ชายชราที่ถูกเรียกว่าผู้เฒ่าหยวนกระแอมไอเล็กน้อยก่อนจะกล่าวขึ้น

”เราผู้เฒ่านั้นเมื่อห้าปีก่อนระหว่างกำลังตัดปิดด่านฝึกตนเพื่อตัดผ่านไปสู่ขั้นสวรรค์สูงสุดได้เกิดข้อผิดพลาดขึ้น แต่ผลกระทบนั้นหาได้เล็กน้อยเฉกเช่นแม่เฒ่าเหล่ยไม่ มันกลับใหญ่หลวงมากนักปราณจำนวนมหาศาลที่แตกกระจายได้เข้าจู่โจมอวัยวะภายในของตัวข้า และได้ทำลายจุดชีพจรและเส้นลมปราณส่วนใหญ่ของข้าไป ข้าเพียงอยากจะถามว่ายาทิพย์นั่นจะสามารถรักษาข้าได้หรือไม่ แม่นางเยว่หวาได้โปรดแก้ไขข้อสงสัยของเราผู้เฒ่าด้วย”

เมื่อได้ยินคำถามแม่นางเยว่หวาก็อ้ำอึ้งเล็กน้อยก่อนจะมองหันมายังห้องพิเศษที่ 7 ที่เทียนหลางและเฟิงหยวนกำลังนั่งอยู่

เทียนหลางยิ้มพร้อมกับเอ่ยออกไปแม้จะมีกระจกหนากั้นขวางระหว่างเขากับโรงประมูลอยู่แต่เสียงของเทียนหลางก็ยังคงดังออกไปอย่างชัดเจน

”ฮ่าๆ ท่านผู้เฒ่าท่านไม่ต้องเป็นกังวลไปเพราะยาทิพย์ของข้านั้นสามารถช่วยท่านได้อย่างแน่นอน”