The Soul Purchasing Pirate – ตอนที่ 181: อู่ต่อเรือของทอม

S.P.P: บทที่ 181: อู่ต่อเรือของทอม

วอเตอร์เซเว่น

เมืองที่มีลักษณะคล้ายพีระมิดแห่งนี้นั้นมีทางน้ําอยู่นับไม่ถ้วน ทางน้ําพวกนั้นไหลจากบนลงล่าง ภูมิประเทศและวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ควบคู่ไปกับความสามารถเฉ พาะด้านของคนบนเกาะทําให้เกาะเล็กๆแห่งนี้กลายเป็นเกาะที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก

และเมื่อไม่นานมานี้ วอเตอร์เซเว่นนั้นก็ยิ่งมีชื่อเสียงมากยิ่งขึ้นเนื่องมาจากวีรกรรมของทอมเวิร์คเกอร์สคอมปา นี้เพราะว่าทอมนั้นคือผู้สร้างเรือโอโรแจ็คสันซึ่งเป็นเรือของ ราชาโจรสลัดโกลดีโรเจอร์

ในช่วงเวลานี้เรื่องราวของทอมนั้นได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งเกาะ

ภายในอู่ต่อเรือของทอม

ผู้คนนั้นต่างเดินเข้าออกอู่ต่อเรือแห่งนี้อย่างไม่ขาดสายซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเฟื่องฟูของอู่ต่อเรือแห่งนี้ ภายในสํานักงานในตอนนี้มีคนหลายคนกําลังเถียงกันอยู่

“ คุณทอม คุณควรจะรีบหนีไปรัฐบาลโลกต้องไม่ยอม ปล่อยคุณไปแน่!”

น้ําเสียงของโคโคโระนั้นจริงจังมาก ดูเหมือนว่าเธอจะกําลังโมโหอยู่

“ คุณทอม รีบหนีไปเร็วพวกเขากําลังจะมาถึงแล้ว!” 

ในตอนนั้นเองชายหนุ่มสองคนก็ได้กล่าวออกมาอย่างกังวล พวกเขานั้นคือแฟรงกี้กับไอซ์เบิร์ก

ต่อหน้าผู้คนที่เป็นกังวลต่อตัวเขา ทอมนั้นกับนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างสงบเขาไม่ได้ตอบสนองอะไรกลับไปดูเหมือนว่าเขากําลังคิดถึงอะไรบางอย่างอยู่

แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้มองไปที่พวกเขา

และในตอนนั้นเองทอมก็ได้พูดออกมาด้วยน้ําเสียงที่แผ่วเบาแต่หนักแน่น

“ ยัง ฉันยังไปไม่ได้”

“ การออกแบบรถไฟเดินทะเลนั้นสําเร็จแล้วและในอีกไม่กี่วันฉันก็จะเริ่มทดสอบมัน”

“ มันไม่มีอะไรสําคัญไปกว่านี้อีกแล้ว!”

คําพูดของเขาทําให้เหล่าคนที่เป็นห่วงเขานั้นรู้สึกโกรธมาก

“ ไม่อาจารย์ พวกเขาจะประหารชีวิตคุณเพราะฉะนั้นคุณต้องไป!”

ไอเบิร์กนั้นได้ตะโกนออกมา

แฟรงกี้ได้กําหมัดของเขาแน่นแล้วจ้องไปที่ทอม

ทอมได้ยิ้มออกมา

ลูกศิษย์ทั้งสองคนนี้คือความภาคภูมิใจในชีวิตของเขาและ ด้วยพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมของพวกเขาอีกไม่นานพวกเขาจะต้องเป็นนักต่อเรือที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน

“ ไอซ์เบิร์ก แฟรงกี้ พวกเขาอาจจะจับฉันแต่พวกเขาไม่มีทางฆ่าฉันหรอก!”

เขาได้พูดออกมาด้วยความมั่นใจ

“ อาจารย์ แต่คุณ…”

แฟรงกี้นั้นได้พูดออกมาอย่างกังวล

การสร้างเรือให้ราชาโจรสลัดนั้นไม่ใช่อาชญากรรมจริง แต่ใครจะไปรู้ว่าคนพวกนั้นจะทําอะไรบ้าง มันมีข่าวลือว่าพวกเขานั้นจะส่งคุณทอมไปที่เกาะตุลาการเพื่อพิจารณาคดี

ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าไปที่นั้นใครก็ตามที่ได้เข้าไปข้างในนั้นก็จะไม่สามารถกลับออกมาได้อีกเลย

“ ฉันมีแบบของรถไฟเดินทะเลอยู่ในมือของฉันแล้วตราบใดที่ฉันมีสิ่งนี้รัฐบาลโลกก็จะไม่ทําอะไรโง่ๆแบบนั้น!”

“จริงอยู่ที่ว่าการมีชีวิตมันย่อมดีกว่าตาย”

“ แต่นี่มันคือความฝันในชีวิตของฉันถ้าฉันทํามันสําเร็จ แม้จะต้องตายฉันก็ไม่เสียดาย!”

เขาได้พูดพร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดัง

“ แม้ว่ารัฐบาลโลกจะต้องการฆ่าฉัน ฉันก็ต้องทําสิ่งนี้ให้สําเร็จ!”

ด้านข้างของโคโคโระไอซ์เบิร์กและแฟรงกี้ที่ได้ยินคําพูดของทอมนั้นถึงกับสั่นพวกเขากําลังรู้สึกกลัว

คุณทอมนั้นเป็นทั้งเพื่อน อาจารย์ และพ่อคุณทอมนั้นคือคนที่พวกเขาเคารพรักอย่างสุดหัวใจ

แม้ว่าเขาจะเป็นมนุษย์เงือกแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเป็นคนที่สุดยอดอยู่ดี

“ ไอซ์เบิร์ก แฟรงกี้พวกนายออกไปก่อนไปฉันมีบางอย่างที่จะคุยกับโคโคโระ!”

ทอมได้ส่งยิ้มให้พวกเขาอีกครั้ง

เมื่อเห็นความสงบของอาจารย์ อารมณ์ของแฟรงกี้และ ไอซ์เบิร์กนั้นก็ได้สงบลง หลังจากที่ได้ยินคําพูดของเขาพวกเขาก็ได้ล้มเลิกความพยายามลง

“ ถ้ารัฐบาลโลกพาตัวฉันไปทุกอย่างที่นี่จะต้องถูกส่งมอบให้กับไอซ์เบิร์ก!”

เมื่ออยู่กันแค่สองคนทอมก็ได้พูดออกมาในตอนที่พูดนั้น เขาดูสงบมาก

“ แต่ไหนคุณบอกว่า…”

ในขณะที่โคโคโระกําลังพูดนั้นทอมก็ได้พูดแทรกขึ้นมา

“ เรื่องที่พวกเขาจะประหารฉันหรือไม่นั้นมันเป็นเรื่องที่ไม่มีใครสามารถรู้ได้!”

ทอมได้ส่ายหัวพร้อมกับรอยยิ้มอันขมขื่น

การสร้างเรือให้กับราชาโจรสลัดนั้นอาจจะเป็นเหตุผลที่เพียงพอที่รัฐบาลโลกจะฆ่าเขาแต่พวกเขาก็ไม่น่าจะทําอะไรแบบนั้น

รถไฟเดินทะเลซึ่งเป็นความฝันของเขานั้นมันไม่มีใครสามารถทํามันให้สําเร็จได้เพราะนอกจากทอม เวิร์คเกอร์สแล้วก็ไม่มีทางที่ใครจะสามารถทํามันได้

เขาเลือกความฝันมากกว่าชีวิตของเขา

“ คุณทอม…” ใบหน้าของโคโคโระนั้นเต็มไปด้วยความซับซ้อน

เธออยู่กับเขามานาน,เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอและเธอนั้นก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่ามันจะมีวันนี้

“ นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องของแฟรงกี้ที่ฉันยังรู้สึกเป็นห่วง เขาเป็นคนใจร้อนฉันกลัวว่าเขาจะทําอะไรออกมาโดยไม่คิด ฝากเธอดูแลเขาด้วยหล่ะ!”

เขาได้กล่าวออกมาอย่างช้าๆและยืนขึ้นมา

เขาได้เดินไปที่หน้าต่างและมองออกไปที่อู่ต่อเรือที่กําลังยุ่งพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

“ การได้สร้างเรือให้กับราชาโจรสลัดนั่นมันเป็นสิ่งที่ฉันภาคภูมิใจ!”

“ การที่ฉันได้สร้างมันให้กับเขามันก็เหมือนกับการช่วยชายคนนั้นให้เข้าใกล้ความฝันของเขามากขึ้น ชายคนนั้นได้แสดงให้ฉันเห็นแล้วว่าตัวเขาสามารถทําตามความ ฝันของตัวเขาเองได้!”

โคโคโระนั้นไม่ได้พูดอะไรออกมา

เธอกําลังรู้สึกลังเลเธออยากจะห้ามเขาแต่ในตอนนี้เธอกลับไม่รู้ว่าเธอควรจะพูดอะไรออกไป เธอรู้สึกลังเลเพราะว่าเธอไม่มีเหตุผลใดที่จะไปหยุดเขาไม่ให้ทําตามความฝัน

ท้องฟ้าที่สดใสของวอเตอร์เซเว่นพร้อมกับผู้คนบนถนนที่ได้เดินกันอย่างช้าๆและสบายพวกเขานั้นดูผ่อนคลายมาก

ที่ท่าเรือของเกาะวอเตอร์เซเว่นในตอนนี้ได้มีชายหนุ่มสองคนกําลังเดินมาพร้อมกับใบหน้าที่เศร้าหมอง 

“ นี่ไอซ์เบิร์ก คุณทอมจะปลอดภัยใช่มั้ย?”

“ เขาคงไม่เป็นอะไรหรอก”

ทันใดนั้นเองแฟรงกี้ก็ได้ถามเองตอบเองพร้อมกับเตะก้อนหินลงไปในทะเล

ในตอนที่ก้อนหินกระทบกับผิวทะเลมันก็ได้เกิดเสียงกระเพื่อมขึ้นมามันทําให้จิตใจของเขานั้นรู้สึกสงบขึ้น

“แน่นอน!”

ไอซ์เบิร์กได้ตอบกลับไปในทันที

“ เฮ้ นี่นายลอกคําตอบของฉันงั้นหรอ!” แฟรงกี้ได้พูดออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ

“ แฟรงกี้ ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับนายเพราะฉะนั้นอย่ามากวนฉัน!”

ทันใดนั้นไอซ์เบิร์กก็ได้เงยหน้าขึ้นมาและพูดออกมาด้วยความโมโห

จากนั้นเขาก็เดินไปข้างหน้าและกําลังจะเดินจากไป

แฟรงกี้นั้นก็รู้สึกโมโหเหมือนกันเขาได้ตอบสนองกลับไปอย่างรวดเร็ว

“ เฮ้ นายจะไปไหน!”

“ ไอคนใจร้อนไร้เหตุผล เมื่อไหร่นายจะโตซักที!”

ไอซ์เบิร์กนั้นได้หันหลังกลับมาและตะโกนออกมา

ไอซ์เบิร์กนั้นเป็นเด็กที่ใจเย็นมาโดยตลอดแต่ในตอนนี้เขากลับกําลังระเบิดออกมาราวกับถังแก๊ซ

“ นี่นายกําลังดุฉันงั้นหรอ?”

ในตอนนี้แฟรงกี้รู้สึกตกใจมาก

“ จริงๆแล้วฉันอยากจะทุบนายให้ยับไปเลย!”

ไอซ์เบิร์กนั้นไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเขาได้อีกต่อไป เขาได้ก้าวไปข้างหน้าและต่อยไปที่แฟรงกี้

แฟรงกี้นั้นได้ล้มลงไปที่พื้นในทันทีแต่ช่วงเวลานี้นั้นเขาได้ลืมความเจ็บปวดนั้นไปในทันที เขาได้เงยหน้าขึ้นไปมองไอซ์เบิร์ก

ไอซ์เบิร์กในตอนนี้ไม่เหมือนไอซ์เบิร์กที่เขารู้จัก

“ ไอซ์เบิร์ก เกิดอะไรขึ้นกับนายเนี่ย?”

เมื่อได้ยินคําพูดและท่าทางของแฟรงกี้ไอซ์เบิร์กก็ได้ตะโกนออกไปในทันที

“ ไอ้โง่เอ้ย!”