S.P.P: บทที่ 183: พลูตัน!
ในหนังสือพิมพ์นั้นได้พาดหัวข่าวที่โดดเด่นที่พิมพ์ด้วยหมึกสีแดงมันสามารถดึงดูดความสนใจของโรแกนได้ในทันทีที่เห็น
ในตอนที่ได้อ่านพาดหัวข่าวนั่นมันทําให้เขารู้สึกตกใจ
“ กองทัพเรือออกคําสั่งเรียกรวมตัวฉุกเฉิน!?,ดูเหมือนว่าพวกเขาเจอกับความยุ่งยากอะไรบางอย่าง!, การเรียกรวมตัวในครั้งนี้จะเรียกรวมตัวเฉพาะทหารยศร้อยเอกขึ้นไป ให้กลับไปรวมตัวที่ศูนย์ใหญ่!”
“ ราชสีห์ทองคําชิกิและโจรสลัดอีกมากมายได้รวมตัวกัน พวกเขากําลังเตรียมตัวที่จะโจมตีศูนย์ใหญ่มารีนฟอร์ด!”
“ โจรสลัดในครึ่งหลังของแกรนด์ไลน์กําลังบ้าคลั่งหลังจากสิ่งที่โรเจอร์พูดก่อนการประหารชีวิตของเขานั้นได้จุดประกายเปลวเพลิงแห่งความบ้าคลั่ง,ยุคสมัยใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว!”
เมื่ออ่านมาถึงบรรทัดนี้ดวงตาของโรแกนก็ได้หดแคบลงพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆบางอย่าง
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็ได้มองไปที่ภาพที่อยู่บนหนังสือพิมพ์
ภาพแรกนั้นเป็นภาพของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือที่มีทหารเรือมารวมตัวกัน มีทั้งพลเรือตรีและพลเรือโทดูเหมือนว่าพวกเขานั้นจะเตรียมพร้อมทุกอย่างเอาไว้แล้ว
ภาพที่สองนั้นเป็นภาพของราชสีห์ทองคําชิกิที่กําลังยืนอยู่กลางอากาศพร้อมกับแววตาที่เย่อหยิ่งและภายใต้ร่างของเขานั้นก็มีเรือโจรสลัดอีกเป็นจํานวนมาก
ภาพที่สามนั้นเป็นภาพของโจรสลัดนับไม่ถ้วนที่กําลังยกธงโจรสลัดของพวกเขาพร้อมกับแววตาที่ร้อนแรง และดูเหมือนว่าพวกเขากําลังมองหาอะไรบางอย่างอยู่
ภาพทั้งสามนั้นสามารถสรุปสถานการณ์ของโลกใบนี้ในช่วงเวลานี้ได้เป็นอย่างดี
ภาพแรกและภาพที่สามนั้นโรแกนไม่ได้รู้สึกอะไรมากเพราะว่ามันเรื่องปกติของโลกใบนี้ แต่กับภาพที่สองนั้นมันทําให้เขารู้สึกตกตะลึง
“ ราชสีห์ทองคําชิกิไม่ถูกจับงั้นหรอ?”
“ เขาไม่ได้ไปโจมตีศูนย์ใหญ่กองทัพเรือในทันทีแต่กลับไปตามหาสมัครพรรคพวกแทน!”
” นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ในตอนที่เขามาถึงโลกนี้โรแกนก็ได้ค้นพบบางสิ่งที่แตกต่างไปจากเดิม,แม้ว่าเนื้อเรื่องโดยทั่วไปนั่นจะเหมือนกัน แต่มันก็ยังมีความเปลี่ยนแปลงในรายละเอียดยิบย่อยบางอย่างอยู่
ตัวอย่างเช่นเรื่องตําแหน่งของคิซารุและเรื่องของชิกิในตอนนี้ มันจะอาจมีการเปลี่ยนแปลงอีกมามายที่โรแกนนั้นยังไม่รู้ในโลกใบนี้
การแสดงออกของโรแกนนั้นได้กลายเป็นจริงจังพร้อมกับจมลงไปในห้วงความคิดของเขา
เขาเป็นอย่างนั้นจนกระทั่งเจสันได้เดินมาโบกมือตรงหน้าเขา
หรือว่านี่จะเป็นทฤษฎีผีเสื้อขยับปีก?
หรือว่าจะเป็นผลกระทบจากการข้ามเวลาและสถานที่?
โรแกนนั้นยังไม่แน่ใจแต่เขาก็ไม่สามารถหาเหตุผลอื่นได้แล้ว
การที่คนนอกอย่างเขาได้เข้ามาในโลกใบนี้นั้นหากมันไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเลยมันคงจะไม่สมเหตุสมผล
เขานั้นเคยเปิดเผยอะไรหลายๆอย่างกับโรเจอร์เช่นเรื่องการตายของเขา,การถูกจับกุมของชิกิและพลังอํานาจของหนวดขาว
บางทีคําพูดที่ไม่ตั้งใจเหล่านั้นอาจทําให้เกิดผลกระทบที่ไม่คาดคิดในการเดินทางของโรเจอร์และทําให้โลกใบนี้เปลี่ยนไป
“ อย่างไรก็ตามมันก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน!”
หลังจากหายจากอาการช็อค,โรแกนก็ได้ยิ้มออกมา
“ ราชสีห์ทองคําชิกิ”
โรแกนได้จ้องมองไปที่ภาพของชิกิด้วยแววตาที่เปล่งประกาย
ถ้าเขาต้องการเผชิญหน้ากับโลกทั้งใบโดยลําพังนั้นเขาอาจจะไม่ประสบความสําเร็จ แต่ถ้ามีคนที่แข็งแกร่งอย่างชิกิคอยดึงดูดความสนใจของกองทัพเรืออยู่ละก็ความสนใจนั้นก็จะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน
ราชสีห์ทองคํานั้นเพิ่งดึงดูดสายตาของคนทั้งโลกมาหมาดๆ โรแกนนั้นต้องใช้โอกาสนี้ในการทําสิ่งที่เขาต้องการ
ในตอนที่เขากําลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้นไอซ์เบิร์กก็ได้เดินเข้ามาหาเขา
” ตามฉันมา!”
โรแกนได้เงยหน้าขึ้นไปมองเขาแล้วลุกขึ้นมา
ทันใดนั้นลูกเรือของเขาก็ได้เดินตามเขามาในทันที
ห้านาทีต่อมา พวกเขาก็ได้มาถึงตรงบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ลึกเข้าไปในอู่ต่อเรือ
“ อาจารย์กําลังรออยู่ข้างใน!”
“ นอกจากนี้ที่นี่คืออู่ต่อเรือของพวกเรา อย่าคิดที่จะทําอะไรบ้าๆล่ะ!”
ไอซ์เบิร์กได้กล่าวเตือนพวกเขา
พวกเขาคือโจรสลัดใครจะไปรู้ว่าพวกเขาคิดจะทําอะไร
“ ไอซ์เบิร์กงั้นสินะ,พวกเราไม่ใช่คนที่ชอบความวุ่นวายเพราะฉะนั้นนายสามารถมั่นใจได้!”
โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
ข้างหลังเขา,คล็อกโคไดล์และคนอื่นๆนั้นไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคํา
ไอซ์เบิร์กนั้นรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อยและพยักหน้าออกมาเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเขาสามารถเข้าไปได้
โรแกนได้มาหยุดยืนที่หน้าประตูและเคาะมันในตอนนั้นเองพวกเขาได้ยินเสียงตอบรับจากอีกฝั่งของประตู เข้ามา!” โรแกนก็ได้ผลักประตูเข้าไปในทันที
เมื่อประตูถูกเปิดออกโรแกนก็ได้เห็นสํานักงานที่ค่อนข้างกว้างขวาง,คุณทอมนั้นกําลังเอนกายอยู่บนเก้าอี้
เมื่อเขาเห็นกลุ่มของพวกเขาเขาก็ได้กลับมานั่งตามปกติ และมองมาที่พวกเขา
“ พวกนายเป็นใคร? และกําลังตามหาอะไร?”
โรแกนนั้นไม่ได้ตอบคําถามของเขา เขากลับมองไปที่สภาพแวดล้อมในสํานักงานแห่งนี้แทนและพบว่ามันเรียบง่ายและเงียบสงบเป็นอย่างมาก
” คุณทอม,ผมได้ยินเรื่องคุณมานานมากแล้ว!”
“ ผมมาที่นี่เพื่อเยี่ยมชมอู่ต่อเรือที่มีชื่อเสียงของคุณก็เท่านั้น!”
ทอมนั้นถึงกับขมวดคิ้วมันมีหลายสิ่งที่เขาต้องทําเพราะว่าเขานั้นไม่รู้ว่ารัฐบาลโลกจะมาในตอนไหน
“ พวกนายต้องการอะไรก็พูดมาตรงๆ”
“ โอเค.เนื่องจากคุณกําลังรีบเพราะฉะนั้นผมจะพูดมันเลยก็แล้วกัน”
โรแกนได้พูดออกมาพร้อมกับยักไหล่ของเขา
“ ผมจะมาขอให้คุณสร้างเรือให้ผม!”
เมื่อได้ยินอย่างนั้นทอมก็ได้ยกมือขึ้นแล้วชี้ไปที่ประตู
“ แค่ลูกน้องของฉันมันก็น่าจะเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของนายได้แล้ว”
“ ในตอนนี้ฉันกําลังยุ่งอยู่ ต้องขอโทษด้วย”
ขณะที่เขากําลังปฏิเสธนั่นเสียงของโรแกนก็ได้ดังขึ้นมา
“ ผมไม่คิดอย่างนั้น!”
“ เพราะผมต้องการสร้างพลูตัน!”
เสียงที่หนักแน่นได้ดังออกมาพร้อมกับบรรยากาศภายในสํานักงานที่เปลี่ยนไปในทันที
ทอมได้เงยหน้าขึ้นมาและมองไปที่โรแกนอย่างจริงจัง
“นายเป็นใคร?”
เขาไม่ได้รอคําตอบแต่อย่างใดเขาได้ตะโกนออกมาอีกครั้ง
“ คําขอของนายมันเป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครในที่แห่งนี้ที่สามารถสร้างมันออกมาได้!”
“ เฮ้,ตาแก้ให้มันน้อยๆหน่อย!”
มังกรคชสารคนหนึ่งได้ตะโกนออกมาด้วยความโมโห
โรแกนได้ยกมือของเขาขึ้นเพื่อห้ามไม่ให้ลูกเรือพูดอะไรออกมาอีก
คล็อกโคไดล์และเจสันนั้นมองดูอย่างเงียบๆ พวกเขารู้ดีว่าโรแกนนั้นต้องกําลังทําอะไรบางอย่างตามแผนที่วางไว้ พวกเขานั้นจึงไม่ได้ไปขัดจังหวะเขา
” คุณทอม,คุณได้สร้างเรือที่ไม่เหมือนใครให้กับพี่ชายของฉันเพื่อช่วยให้เขาบรรลุความฝันของเขา”
“ แล้วทําไมคุณถึงไม่ยอมช่วยฉันล่ะ?”
โรแกนได้เดินเข้าไปใกล้กับโต๊ะทํางานของทอมพร้อมกับมองไปที่ทอมด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“ เพราะว่าในตอนนี้ฉันมีจุดประสงค์อื่นนอกเหนือจากการสร้างเรือ”
“ ขอบใจคุณมากที่ช่วยเติมเต็มความฝันของเขาแม้ว่าเขาจะตายไปแล้วก็ตาม”