The Soul Purchasing Pirate – บทที่ 195: ช่วยฉันด้วย!

 

S.P.P: บทที่ 195: ช่วยฉันด้วย!

 

หมู่เกาะชาบอนดี้นั้นอยู่ไม่ไกลจากวอเตอร์เซเว่นแต่เส้นทางในระหว่างทางนั้นมันอันตรายมากเพราะมันมีกลุ่มโจรสลัดอยู่เป็นจํานวนมากในเส้นทางนั้น

 

พวกเขานั้นเจอกับกลุ่มโจรสลัดมาอย่างน้อย 3 หรือ 4 กลุ่มแล้วตั้งแต่ที่พวกเขาแล่นเรือออกมาจากวอเตอร์เซเว่น

 

ยิ่งไกล้ถึงหมู่เกาะชาบอนดี้เท่าไหร่ทุกคนในกลุ่มของโรแกนก็ยิ่งใส่ใจมากยิ่งขึ้น

 

โรแกนนั้นกําลังรู้สึกกังวล,เขาคิดว่าเงินจํานวน 1.2 พันล้านที่เขามีอยู่ในระบบนั้นมันยังไม่เพียงพอสําหรับสงครามที่เขากําลังจะก่อ,การต่อสู้ในครั้งนี้นั้นมันมีโอกาสสูงมากที่เขาจะต้องสู้กับพลเรือเอกอีกครั้ง

 

หากการเอาตัวเจ้านายตัวน้อยกลับมาคือเป้าหมายอันดับหนึ่ง,ความปลอดภัยของลูกเรือของเขาเองก็ต้องมาเป็นอันดับสอง

 

“ อยากรู้จริงๆว่าฉันจะได้เงินจากกลุ่มโจรสลัดกลุ่มต่อไปมากขนาดไหน!?”

 

โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับแสยะยิ้ม

 

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรฟ้า

 

เจ้านายตัวน้อยนั้นได้กลับมาถึงที่แมรีจัวส์ตั้งแต่เมื่อ 3 วันก่อน

 

ในช่วงเวลาที่อยู่ในวังนั้นพ่อของเธอนั่นไม่เคยมาเยี่ยมเธอเลย เขานั้นยุ่งจนไม่มีเวลาพอมาเยี่ยมลูกสาวตัวน้อยของเขา

 

จนกระทั่งในวันนี้ในตอนที่เธอกําลังรดน้ำดอกไม้ คนกลุ่มหนึ่งก็ได้เดินเข้ามาทางประตู

 

ชายคนแรกที่เข้ามานั่นเป็นชายวัยกลางคนที่มีฟองอากาศครอบอยู่บนหัวของเขา,ข้างหลังเขานั้นมีกลุ่มคนรับใช้ที่กําลังโค้งคํานับให้กับเขาด้วยความเคารพ

 

“ อับอายขายขี้หน้า,เธอมันคือพวกนอกรีต!”

 

ชายคนนั้นได้จ้องมองมาที่เจ้านายตัวน้อยและตะโกนออกมาเสียงดัง

 

“อืม”

 

เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาในเวลานี้

 

คําตอบของเธอทําให้ชายวัยกลางคนโกรธมากกว่าเดิม

 

“ ครั้งนี้เธอจะไม่มีทางหลบหนีไปได้อีกแล้ว ฉันได้สั่งให้ทหารของฉันคอยเฝ้าดูเธออยู่ตลอดทั้งวันและหลังจากนี้อีก 7 วัน,ฉันจะส่งตัวเธอไปให้กับเขา”

 

* เธอจะต้องเป็นผู้หญิงที่ดีในครอบครัวใหม่!”

 

เสียงตะโกนของเขานั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความโกรธ

 

“ หนูจะไม่แต่งงานกับเขา!”

 

เธอได้ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

 

“ เธอไม่มีสิทธิ์เลือก!”

 

เมื่อเขาได้ยินคําตอบของลูกสาวเขาก็ได้ยิ้มเยาะออกมา 

 

“ จากสิ่งที่เธอทําลงไปเธอคิดว่าเธอจะได้แต่งงานกับเขางั้นหรอ!?”

 

“ เธอมันคือความอับอายของตระกูลและต่อมังกรฟ้าทุกคน!”

 

“ ในตอนแรกเธออาจจะเป็นคนที่เพียบพร้อมไปด้วยทุกอย่างแต่หลังจากนี้ต่อไปมันไม่ใช่อีกแล้ว!”

 

เมื่อได้ยินคําพูดของเขาเธอก็รู้สึกโกรธมาก

 

“ คุณคิดที่จะทําอะไรกันแน่?”

 

“ อย่าใช้คําว่าจะสิ เพราะฉันทํามันไปแล้วในตอนนี้เขาเป็นเจ้าของเธอแล้ว!”

 

พ่อของเจ้านายตัวน้อยได้หัวเราะเยาะออกมา

 

“ ในตอนนี้เธอคือของเล่นของเขา หลังจากนี้ต่อไปไม่ว่าเขาจะทําอะไรกับเธอมันก็ไม่ได้เกี่ยวกับฉันอีกต่อไปแล้ว และในเวลาเดียวกันเขาก็จะมอบผลประโยชน์บางอย่างให้แก่ตระกูลของเรา!”

 

อมาหลายปีมันถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องตอบแทนมัน”

 

หลังจากพูดจบเขาก็ได้หมุนตัวกลับในทันที

 

“ หลังจากนี้อีกเจ็ดวันเธอจะถูกส่งตัวไปที่บ้านของเขา!”

 

ใบหน้าของเจ้านายตัวน้อยนั้นได้เปลี่ยนไปในทันที เธอได้มองไปที่ผู้ชายคนนั้นคนที่ครั้งหนึ่งเธอเคยเรียกเขาว่าพ่อ,แววตาของเธอนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

 

“ คุณมันไม่ใช่มนุษย์!”

 

” งั้นหรอ?”

 

เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ลูกสาวของเขาพูดเขาก็รู้สึกโกรธมาก เขาได้หันกลับมาและพูดออกมาว่า

 

“ ถ้าไม่ใช่เพราะแม่ของเธอเกลี้ยกล่อมฉันเอาไว้ในคืนนั้นโลกก็คงจะดีกว่านี้ถ้ามันไม่มีเธอเกิดขึ้นมา!”

 

” ฉันเบื่อที่จะเลี้ยงเธอมานานหลายปีแล้ว ที่ฉันเลี้ยงเธอก็เพราะฉันคิดว่าเธอจะเป็นอะไรที่พิเศษ แต่ในตอนนี้เธอมันก็แค่เศษขยะ!”

 

“ อย่าได้พยายามที่จะหนีเพราะมันไม่มีใครกล้าที่จะช่วยเธอ,มันไม่มีใครสนใจเธอหรอก!”

 

“ ไม่มีใครในโลกนี้ที่กล้ามีปัญหากับเผ่ามังกรฟ้าอันยิ่งใหญ่!”

 

“ ฉันจะให้เธอมีชีวิตอยู่อย่างสิ้นหวังและเจ็บปวดไปตลอดชีวิตเพื่อล้างความผิดพลาดของแม่เธอ!”

 

“ ฉันสูญเสียศักดิ์ศรีทั้งหมดของฉันก็เพราะเธอ ฉันได้ประหารแม่ของเธอไปแล้วและเธอก็ต้องเป็นคนที่อยู่ต่อเพื่อชดใช้มัน!”

 

คําพูดที่ของเขาได้เสียดแทงเข้าไปในใจของเธอ,เขาดูถูกทั้งแม่ของเธอและตัวเธอเอง

 

เธอกําลังรู้สึกสิ้นหวังเธอไม่รู้ว่าควรจะทําอะไรต่อไปดี,อย่างไรก็ตามเธอจะไม่แสดงความอ่อนแอใดๆออกมาต่อผู้ชายสารเลวคนนี้

 

ในที่สุดชายคนนั้นได้หันหลังและทิ้งลูกสาวของเขาให้จมปลักอยู่กับความเศร้าเสียใจอยู่คนเดียว

 

เมื่อเห็นว่าเขาได้จากไปแล้ว เจ้านายตัวน้อยก็รู้สึกหมดเรี่ยวหมดแรงเธอได้ทรุดตัวลงไปบนพื้น

 

น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเธอ เธอนั่งกอดเข่าของเธอและร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นหวังและเศร้าเสียใจเธอร้องไห้อยู่อย่างนั้นทั้งวัน

 

” ใครก็ได้ช่วยฉันที่?”

 

เธอได้พูดออกมาอย่างสิ้นหวังในตอนนี้กระโปรงของเธอนั้นเต็มไปด้วยคราบน้ำตาของเธอ

 

ความสิ้นหวังนั้นกําลังกัดกินจิตใจของเธอ เธอเป็นเหมือนกับใบไม้ที่อยู่ท่ามกลางพายุ

 

“ โรแกนได้โปรดมาช่วยฉันด้วย…”

 

ทันใดนั้นเองเธอก็ได้นึกถึงตอนที่เธอเจอกับโรแกน

 

ในท้องทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุด,เธอได้ซ่อนตัวอยู่คนเดียวบนเรือที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดและศพ

 

ในตอนนั้นเองก็ได้มีเรือลําหนึ่งแล่นเข้ามาใกล้กับเรือที่เธอซ่อนตัวอยู่,บนเรือนั้นมีเพียงแค่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่บนเรือ

 

เธอนั้นมองเห็นความหวังในแววตาของชายหนุ่มคนนั้น

 

“ ช่วยฉัน,ช่วยฉันด้วย!”

 

เธอกลัว และเธอก็รู้สึกกลัวมากถ้าชายหนุ่มคนนั้นเป็นคนเลว

 

แต่โชคดีที่ชายหนุ่มคนนั้นได้ช่วยชีวิตเธอ

 

แล้วในตอนนี้ล่ะ?

 

เธอกําลังกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับมองไปที่ประตูทางออกและพึมพําออกมาว่า

 

“ ช่วยฉัน,ช่วยฉันด้วย!”

 

ในตอนนี้เธอแค่ต้องการให้ใครซักคนมาช่วยเธอ

 

ในตอนนั้นเองเธอก็ได้พบกับร่างๆหนึ่งที่มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเธอโดยไม่รู้ตัว

 

เขาคือสุนัขที่ซื่อสัตย์ของเผ่ามังกรฟ้า,ชื่อของเขาคือเลนต้า,เขามีแผลเป็นยาวบนใบหน้าของเขาในตอนนั้นเองเขาก็ได้พูดออกมาอย่างเย็นชาว่า

 

“ ไม่มีใครช่วยคุณได้หรอก!”

 

“ คุณน่ะไม่มีความหวังอีกต่อไปแล้ว”

เขานั้นได้พูดดูถูกเหยียดหยามเจ้านายตัวน้อย

 

เขานั้นไม่ได้แสดงความเมตตาใด,สิ่งที่เขาทําก็มีเพียงแค่การผลักให้เธอจมลงไปในความสิ้นหวังที่ลึกสุดหยั่ง

 

“ ทุกคนต่างก็มีตัวตนและคุณค่าของตัวเอง แต่คุณไม่มีอะไรเลยนอกจากสุนัข,คุณน่ะสูญเสียทุกอย่างไปแล้ว!”

 

“ และมันก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้!”

 

เจ้านายตัวน้อยได้เงยหน้าขึ้นไปมองเลนต้าด้วยสายตาเย็นชา

 

“ มันจะต้องเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน!”

 

“ เขาต้องมาแน่!”

 

“ ฉันมั่นใจว่าเขาจะต้องมาช่วยฉัน!”

 

เจ้านายตัวน้อยได้ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

 

แม้ว่าเธอจะยังไม่หยุดร้องไห้แต่เธอนั้นเชื่อว่าโรแกนจะต้องมาช่วยเธอแน่

 

“ สิ่งที่โง่ที่สุดในโลกนี้ก็คงจะเป็นความหวังงั้นสินะ!?”

 

หลังจากพูดจบเขาก็ได้หันหลังแล้วเดินจากไปเขาไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก

 

อดีตของเขานั้นฉายชัดอยู่บนร่างกายของเขา เขาคือทาสของเผ่ามังกรฟ้า,เขานั้นหลงลืมความหวังไปนานแล้ว 

 

ทาสทุกคนของเผ่ามังกรฟ้านั้นพวกเขาหลงลืมความหวังกันไปหมดแล้ว

 

คลื่นทะเลกําลังส่งเสียงคําราม

 

พายุได้พัดผ่านพร้อมกับเสียงคํารามที่ดังลั่น

 

โรแกนนั้นกําลังยืนอยู่บนหัวเรือด้วยท่าทางที่จริงจัง เขาได้จ้องมองไปที่เรือโจรสลัดทั้งสามลําตรงหน้าเขาพร้อมกับตะโกนออกมาเสียงดัง

 

“ฆ่า!”

 

The Soul Purchasing Pirate

The Soul Purchasing Pirate

ข้ามไปยังโลกวันพีชกลายเป็นน้องชายของโรเจอร์ ใครจะคาดคิดว่า โกล ดี โรเจอร์ ที่อยู่ในวัยห้าสิบนั้นจะมีน้องชายที่เป็นวัยรุ่น แต่ถึงยังงั้นเขากลับอ่อนแอมาก โชคดีที่ตอนอายุสิบหกเขาพบว่าตัวเองนั้นมีระบบครอบครองวิญญาณอยู่ เขาได้รวมเข้ากับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อย่างปรมาจารย์ยิปมัน,นกฟินิกซ์เพลิงขาวและ เก๋อ เนี่ย ด้วยความสามารถอันแข็งแกร่งของเขาอย่างดาบบินร้อยก้าว คุณคิดว่าเขามีแค่นี้งั้นเหรอ? ถ้าคุณคิดอย่างนั้นคุณคิดผิด! เพนนางาโตะ,อุจิวะ อิทาจิ,คุโรซากิ อิจิโกะตราบใดที่มีเงินไม่ว่าจะเป็นวิญญาณของใครเขาก็สามารถอัญเชิญมาได้ทั้งนั้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset