S.P.P: บทที่ 196: ฆ่ามันให้หมด!
ครึ่งวันที่ผ่านมา พวกเขาได้พบกับกลุ่มโจรสลัดมากมายที่ผ่านไปมาเขานั้นไม่สามารถยับยั้งความปรารถนาในใจของเขาได้
ในตอนที่พวกเขาได้พบกับกลุ่มโจรสลัดกลุ่มหนึ่งที่มีหญิงสาวที่น่าสงสารถูกจับอยู่บนเรือของพวกนั้น พวกเขาก็ได้กระโดดออกไปด้วยความโกรธและฆ่าพวกเขาทั้งหมด
ในตอนนี้พวกเขาอยู่ในจุดสิ้นสุดของครึ่งแรกของแกนด์ไลน์แล้ว ตราบใดที่พวกเขามุ่งหน้าลงไปที่เกาะมนุษย์เงือกพวกเขาก็สามารถไปที่ครึ่งหลังของแกรดไลน์ได้ในทันที
ในช่วงท้ายของครึ่งแรกนั้นไม่ว่าจะเป็นโจรสลัดกลุ่มไหนต่างก็พยายามหลีกเลี่ยงที่จะสร้างปัญหาเพราะไม่ฉะนั้นกองทัพเรือก็จะส่งกองกําลังมาจัดการกับพวกเขา
อย่างไรก็ตามเพียงแค่ครึ่งวันโรแกนก็ได้ทําลายกฏข้อนั้นไปเรียบร้อยแล้ว
กลุ่มโจรสลัดที่มีค่าหัวรวมกันมากกว่า 100 ล้านเบรีนั้นถูกพวกของโรแกนทําลายภายในสามนาที
ฉากที่น่าตกตะลึงนี้ทําให้เกิดความตื่นตระหนกในหมู่โจรสลัด,พวกเขาได้จ้องมองมาที่พวกโรแกนในทันที
“ นี่พวกแกกล้าที่จะสร้างปัญหาในบริเวณนี้งั้นหรอ!? พวกแกต้องการเป็นศัตรูกับโจรสลัดทั้งหมดหรือไงกัน?”
เรือโจรสลัดลําหนึ่งได้แล่นมาอย่างรวดเร็วจากนั้นมันก็ได้มาหยุดลงตรงหน้าของรูทดราก้อนพร้อมกับเสียงของคนบนเรือลํานั้นที่ดังขึ้นมา
เขาเป็นชายวัยกลางคนที่สวมหมวกกัปตันและมีรอยแผลเป็นอยู่บนหน้าของเขาและในตอนนั้นเองเขาก็ได้ตะโกนออกมาว่า
“ แกรู้ตัวมั้ยว่าทําอะไรลงไป,ไอ้หนู?”
โรแกนนั้นแกล้งทําเป็นไม่ได้ยินและเมินเฉยต่อคําพูดของเขา
การกระทําของโรแกนนั้นทําให้เขารู้สึกโกรธมาก
และในตอนนั้นเองก็ได้มีโจรสลัดบางคนที่สามารถจําชายวัยกลางคนได้เขาได้กล่าวออกมาว่า
“ พวกมันเป็นกลุ่มโจรสลัดกางเขนที่มีค่าหัวโดยรวม 250 ล้านเบรี, ส่วนไอ้หมอนั่นมันคือลุมบ้าเขามีค่าหัวถึง 100 ล้านเบรี”
มีแค่โจรสลัดที่มีชื่อเสียงเท่านั้นที่สามารถมาที่นี่ได้ใบหน้าของพวกเขานั้นเป็นที่รู้จักกันดีและชื่อเสียงของพวกเขานั้นก็แพร่กระจายไปทั่วโลก แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าไปในครงหลังของแกนด์ไลน์
“ แล้วไอ้พวกนั้นล่ะมาจากไหน?”
ในตอนนั้นเองก็ได้มีคนถามออกมา
“ ฉันไม่เคยเห็นธงโจรสลัดของพวกเขามาก่อนเลย,ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นพวกหน้าใหม่!”
หลังจากตรวจสอบรูทดราก้อนอย่างถี่ถ้วนเขาก็ได้พูดมันออก
“ หน้าใหม่?”
เขาพูดไม่ออกในทันที, กลุ่มโจรสลัดที่อ่อนแอนั้นไม่สามารถเข้ามาในบริเวณนี้ได้อย่างแน่นอน หรือต่อให้พวกเขาทําได้แต่พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะกล้าสร้างปัญหาในที่แห่งนี้
“ แต่พวกเขาพึ่งจัดการกับกลุ่มโจรสลัดที่แข็งแกร่งไปนะ!”
“ พวกนั้นมันบ้าไปแล้วที่มาสร้างปัญหาขึ้นที่นี่”
“ พวกเราเกือบจะถึงหมู่เกาะชาบอนดี้อยู่แล้ว โจรสลัดทุกคนนั้นต่างหลีกเลี่ยงการปะทะในที่แห่งนี้ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่รู้จักกฎๆนี้!”
เหล่าโจรสลัดนั้นต่างก็หันหน้าเข้าหากันและพูดคุยกัน
เรือหลายลําได้แล่นเข้ามาล้อมรอบรูทดราก้อน,มันมีมากถึง 13 ลำ
ในตอนที่กลุ่มโจรสลัดพวกนั้นกําลังจะพูดนั้น,ลูกเรือคนหนึ่งของ โรแกนก็ได้ตะโกนออกมาว่า
“ เฮ้ยไอ้พวกสวะไปให้พ้นจากเส้นทางของพวกเราซะ!
“ ไม่งั้นพวกเราจะฆ่าพวกแกทั้งหมดซะ!”
มันเป็นเทรนซุนั้นเองที่พูดออกมาในตอนที่เขาพูดนั้นเขาก็ได้เอาปืนไปพาดไว้บนไหล่ของเขา
“ ไอ้เด็กนี่มันเป็นใครกัน?,มันเป็นบ้าไปแล้วรึไง!”
กลุ่มโจรสลัดกางเขนนั้นรู้สึกโกรธมากเมื่อได้ยินคําพูดของเขา
“ เฮ้ยไอ้หนูแกนี่เป็นคนที่พูดจาใหญ่โตดีนะงั้นพวกเราจะสอนบทเรียนดีๆให้กับแกซักหน่อยแล้วกัน!”
ชายคนหนึ่งที่มีผมสีบลอนด์ได้ก้าวออกมาและมองมาที่เทรนซุ
“ นั้นมันอเล็กซ์หนิ!,เขามีค่าหัว 50 ล้านเบรี,ตามข่าวลือที่ฉันได้ยินมาดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้ใช้พลังผลไม้ปีศาจ!”
กลุ่มโจรสลัดที่เหลือนั้นสามารถจําเขาได้ในทันที
แต่ในตอนนี้เทรนซุนั้นได้คุกเข่าลงและยกปืนของเขาขึ้นมาเล็งไปที่อีกฝ่าย
“ หนึ่งนัด,ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น!”
เขาได้เล็งไปที่อีกฝ่าย,เขานั้นมั่นใจมากว่าเขานั่นไม่มีทางยิ่งพลาด
ในขณะที่เขาพูดนั้นเขาก็ได้เล็งและยิงออกไป
ชายที่ชื่ออเล็กซ์นั้นต้องการที่จะกระโดดเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของเทรนซุแต่มันก็สายเกินไปแล้ว
ร่างกายของเขานั้นกําลังสั่นเทาพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาตรงหน้าผากของเขาในเวลาต่อมาเขาก็ได้ล้มลงไปบนพื้น
พวกเขาทุกคนนั้นต่างก็ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเห็น
อเล็กซ์ที่มีค่าหัว 50 ล้านเบรีถูกฆ่าตายโดยกระสุนเพียงนัดเดียว,มันใช้เวลาแค่ 1 วินาทีหรือน้อยกว่าเพียงเท่านั้น
“ นี่ล้อเล่นใช่มั้ยเนี่ย?”
“ ไอ้เด็กนี่มันเป็นใครกันแน่?”
“ นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น?,ไอ้พวกนี้มันเป็นใครกันแน่?”
ทุกคนนั้นกําลังตกตะลึงเพียงนัดเดียงเขาก็สามารถจัดการกับโจรสลัดที่แข็งแกร่งได้แล้ว
“ ฉันสามรถสร้างชื่อเสียงจากการจัดการกับพวกเขาทั้งหมดได้ใช่มั้ย?”
บนรูทดราก้อน,เทรนซุได้มองไปที่พรรคพวกของเขาและถามออกมา
“ พวกเขานั้นไม่ได้แข็งแกร่งมากนักไม่มีใครในนั้นที่สามารถสู้กับพวกเราได้เลย ฉันคิดว่านายน่าจะทํามันได้”
คล็อกโคไดล์ได้พ่นควันออกมาพร้อมกับตอบกลับด้วยความเย่อหยิ่ง
เขาไม่สนใจต่อให้อีกฝ่ายจะมีจํานวนที่มากกว่าก็ตาม
พวกเขานั้นได้ผ่านการต่อสู้ที่รุนแรงมาแล้วมากมายแถมพวกเขาก็ยังกําลังจะไปเผชิญหน้ากับพวกมังกรฟ้า,เพราะฉะนั้นพวกเขาจะมารู้สึกกังวลกับโจรสลัดพวกนี้ได้ยังไง
เทรนซุได้พยักหน้าแล้วเขาก็ได้ยกปืนของเขาขึ้น
หลังจากนั้นเขาก็ได้วางนิ้วของเขาเข้าไปที่โกร่งไก
โจรสลัดลุมบ้านั้นสามารถรับรู้ได้ถึงอันตรายที่กําลังคืบคลานเข้ามา
“ ไม่,อย่าทําอย่างนั้น!”
ในตอนที่เขาพูดออกมานั้นเทรนซุก็ได้เหนี่ยวไกออกไปแล้ว
“บูม!”
เพียงแค่ 1 วินาที, รูขนาดใหญ่ก็ได้ปรากฏขึ้นมาบนหัวของลุมบ้าพร้อมกับร่างของเขาที่ล้มลง
บนรูทดราก้อน,เทรยซุนั้นได้หันปากกระบอกปืนไปยังเป้าหมายต่อไป
ในขณะนี้โจรสลัดทุกคนในที่แห่งนี้นั้นกําลังรู้สึกตื่นตระหนก
“ พระเจ้าเขาฆ่าโจรสลัดที่มีค่าหัว 100 ล้านเบรีได้ในนัดเดียว!”
ถ้าเขาสามารถจัดการกับโจรสลัดที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างง่ายดายแล้วกับโจรสลัดธรรมดาล่ะจะเป็นยังไง?
“ ปัง ปัง ปัง!”
เสียงปืนได้ดังขึ้นมาติดต่อกันหกครั้งเพียงแค่ในช่วงระยะเวลาสั้นๆสมาชิกกลุ่มโจรสลัดกางเขนทั้งหมดก็ได้ถูกฆ่าตายจนหมด
เมื่อมองไปที่ฉากที่น่ากลัวนี้โจรสลัดทุกคนในที่แห่งนี้นั้นต่างก็รู้สึกหวาดกลัว
“ พวกเราไม่ควรไปยุ่งกับเขา!”
ทุกคนต่างมองมาที่กลุ่มของโรแกนในตอนนี้พวกเขานั้นต้องการที่จะหายตัวไปจากที่นี่ราวกับว่าพวกเขาไม่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน
กลุ่มโจรสลัดกลุ่มนี้นั้นลึกลับและแข็งแกร่งเกินไป,แค่คนเดียวพวกเขาก็สามารถที่จะจัดการกับกลุ่มโจรสลัดที่แข็งแกร่งได้ทั้งกลุ่ม
ใครกันที่จะกล้าเผชิญหน้ากับชายหนุ่มคนนี้?
“ ถ้าพวกนายต้องการความตายก็แค่ถามหาฉันเทรนซุ,ฉันพร้อมเสมอ!”
เทรนซูได้กล่าวออกมาอย่างเย้ยหยัน
หลังจากที่ได้ยินคําพูดของเขา, เรือทุกลําที่เคยล้อมรอบพวกเขาก็ได้แล่นออกไปอย่างรวดเร็วในตอนนี้ไม่มีใครกล้าที่จะยั่วยุกลุ่มของโรแกนอีกแล้ว
หลังจากจบเหตุการณ์นี้ชื่อเสียงของกลุ่มโจรสลัดโซลก็จะแพร่กระจายไปทั่วโลกภายในระยะเวลาอันสั้น
ด้วยเหตุนี้จึงทําให้มีกลุ่มโจรสลัดจํานวนมากสนใจกลุ่มโจรสลัดของพวกเขาและต้องการที่จะท้าทายพวกเขา
วันต่อมาก็ได้มีกลุ่มโจรสลัดกลุ่มใหญ่ที่มีเรื่อถึง 3 ลํา,พวกเขานั้นกําลังมุ่งหน้ามาที่รูทดราก้อน
สงครามนองเลือดนั้นกําลังจะเกิดขึ้นแต่โรแกนนั้นไม่ได้สนใจมันเลยแม้แต่น้อย
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ค่อยๆลุกขึ้นและจ้องมองไปที่เรือที่กําลังมุ่งหน้าเข้ามาหาพวกเขา
“ เตรียมตัวให้พร้อม,ดูเหมือนว่าจะมีพวกอยากลองของ!”
โรแกนได้กล่าวกับเหล่าลูกเรือของเขาอย่างเยือกเย็น
