The Soul Purchasing Pirate – บทที่ 200: พลเรือเอกเซเฟอร์

S.P.D: บทที่ 200: พลเรือเอกเซเฟอร์

 

แต่สิ่งที่ทําให้กองทัพเรือกังวลยิ่งกว่าโจรสลัดนั้นก็คือเหล่ามังกรฟ้าที่ชอบมายังที่แห่งนี้

 

ถ้าเกิดว่าชนชั้นสูงเหล่านี้ได้รับบาดเจ็บนั้นถือว่าเป็นลางร้ายของกองทัพเร

 

แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังดีที่เหล่าโจรสลัดเองนั้นก็ไม่ได้คิดที่จะสร้างปัญหาอย่างการไปทําร้ายหรือฆ่าพวกมังกรฟ้าเพราะถ้าทําอย่างงั้นพวกเขาเองก็จะลําบากเช่นกัน

 

โรแกนและลูกเรือของเขาได้เข้าไปในเกาะและหายไปอย่างรวดเร็ว

 

การตามหาใครซักคนในหมู่เกาะที่มีขนาดใหญ่นี้ นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

 

10 นาทีต่อมา,กลุ่มของโรแกนก็ได้หยุดลงอย่างกะทันหัน

 

“ กัปตันดูนั่นสิ!”

 

เทรนซุได้กล่าวออกมา

 

ทุกคนต่างมองตามไปที่มือของเทรนซุและในตอนนั้นเอง ดวงตาของพวกเขาก็หดแคบลงในทันที

 

ห่างจากพวกเขามามากนักมีกลุ่มของทหารเรือที่กําลังเดินกันอย่างเร่งรีบ, ท่าทางของพวกเขานั้นดูจริงจังมาก 

 

พวกเขานั้นจ้องมองไปที่ชายที่น่าจะผู้เป็นผู้นําของเหล่าทหารเรือกลุ่มนี้ในทันที เขาเป็นผู้ชายที่มีร่างกายสูงใหญ่และมีผมสีม่วง,สิ่งที่ทําให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึงก็คือตําแหน่งของผู้ชายคนนี้

 

เขาคือพลเรือเอกของกองทัพเรือ!

 

“ แขนดําเซเฟอร์!”

 

คล็อกโคไดล์ได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

 

ชายวัยกลางคนเงียบๆที่เป็นผู้นําของกลุ่มคนหนุ่มสาวพวกนั้นคือพลเรือเอกเซเฟอร์

 

“ มีข่าวลือว่าเขาถูกส่งตัวมาที่นี่เพื่อรักษาความสมดุลในหมู่เกาะชาบอนดี้มาซักพักแล้ว แต่ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง!”

 

โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับดวงตาที่หดแคบลง 

 

โรแกนนั้นไม่มีความจําเป็นที่จะต้องไปเผชิญหน้ากับพลเรือเอกด้วยเฉพาะในตอนนี้ที่เป้าหมายของเขายังไม่สําเร็จ เข้าไม่ได้มีจุดประสงค์ที่จะมางัดกับพลเรือเอกจุดประสงค์ในครั้งนี้คือการมาพาตัวพรรคพวกของเขากลับ,พวกเขาต้องหลีกเลี่ยงการต่อสู้ให้ได้มากที่สุด

 

“ ตาแก่นี้ไม่ง่ายเลยที่จะจัดการ เขาอาจจะแข็งแกร่งพอๆ กับการ์ปเลยทีเดียวยังไงเขาก็เป็นถึงหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของกองทัพเรือในเวลานี้!”

 

ดวงตาของเจสันนั้นได้เปล่งประกายขึ้นมาเมื่อได้ยินคําพูดของโรแกน

 

พวกเขามั่นใจว่าอีกฝ่ายนั้นจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับพวกเขาอย่างแน่นอน,จากการสังเกตเกาะนี้มาซักพักพวกเขานั้นยังไม่เห็นความวุ่นวายใดๆเลย

 

ก็นะผู้ดูแลที่นี่คือพลเรือเอกแล้วใครมันจะไปกล้าก่อเรื่องกัน

 

” ไปกันเถอะ!”

 

หลังจากมองไปที่เซเฟอร์ซักพัก,กลุ่มของโรแกนก็ได้เดินจากไป

 

ผู้คนนั้นพลุกพล่านอยู่เต็มท้องถนนมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขานั้นจะไม่สามารถสังเกตเห็นคนที่แอบมองมาที่เขาได้

 

หลังจากเดินมา 30 นาที,โรแกนก็ได้มองไปที่อาคารตรงหน้าเขาและยกยิ้มขึ้นมา

 

“ โกลฟที่ 13 ในหมู่เกาะชาบอนดี้ บาร์เหล้าขูดเลือดของแชคกี้”

 

เป้าหมายของเขาในเวลานี้ก็คือบาร์แห่งนี้และคนที่อยู่ในบาร์แห่งนี้

 

“ กัปตันเราจะเข้าไปข้างในนี้งั้นหรอ?”

 

เจสันได้ถามออกมาด้วยความสงสัย

 

เขานั้นไม่รู้เหตุผลว่าทําไมโรแกนถึงต้องมาที่นี่

 

“เข้าไปกันเถอะ!”

 

โรแกนนั้นไม่ได้อธิบายอะไรออกมาเขาทําเพียงแค่ก้าวเข้าไปในบาร์

 

เมื่อเห็นอย่างนั้นพวกเขาก็เดินตามโรแกนเข้าไปในทันที

 

บาร์นี้นั้นมีลูกค้าเพียงแค่ห้าหรือหกคนเท่านั้นพวกเขากําลังยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยวและดื่มเหล้าในมือของพวกเขา

 

ในตอนที่เข้ามานั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงเพลงที่กําลังเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศของร้าน

 

“ สิบคนงั้นหรอ? ไปหาที่นั่งกันก่อนเลย!”

 

ตรงหน้าของพวกเขานั้นเป็นผู้หญิงที่น่าจะมีอายุประมาณสามสิบเธอมีบุหรี่อยู่ในปากและกําลังเช็ดแว่นตาของเธอ

 

“ ฉันกําลังมองหาใครบางคนอยู่นะ!”

 

โรแกนได้พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

 

“ ยืม!” เธอได้หยุดลงแล้วมองมาที่โรแกนด้วยความประหลาดใจ “เธอดูคุ้นๆนะ!”

 

“ งั้นหรอ!”

 

โรแกนได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม

 

“ แต่ที่นี่ไม่มีคนที่เธอกําลังตามหาอยู่หรอกนะไปหาที่นั่งก่อนสิ แล้วพวกเธอดื่มอะไรกันล่ะ?”

 

“ ขอเหล้ารัมสามขวดแล้วกัน!”

 

โรแกนได้กล่าวออกมา

 

“ กัปตัน,คุณรู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยงั้นหรอ?”

 

เทรนซุได้มองไปที่ผู้หญิงคนนั้นและถามโรแกนด้วยความสงสัย

 

“ เธอเคยเป็นโจรสลัดนะ!”

 

โรแกนได้กล่าวออกมา

 

” จริงงั้นหรอ!?”

 

ทุกคนดูจะประหลาดใจมาก,พวกเขาได้หันกลับไปมองที่เธออีกครั้ง

 

ในเวลานี้เธอได้เดินมาพร้อมกับเหล้ารัมสามขวดและวางมันลงบนโต๊ะของโรแกน

 

“ หยุดพูดเกี่ยวกับฉันได้แล้ว ฉันได้ยินนะ!”

 

เธอได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

 

“ ฉันอยากพบกับสามีของคุณ!”

 

โรแกนนั้นไม่รีรออีกต่อไปเขาได้กล่าวถามเธอในทันที

 

“ เธอจะอยากเจอเขาไปทําไม?”

 

เธอได้ถามกลับในทันที

 

“ ฉันต้องการให้เขาช่วยอะไรฉันหน่อย!”

 

โรแกนได้ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

 

“เขาไม่ได้อยู่ที่นี่!”

 

เธอพูดออกมาพร้อมกับหมุนกายแล้วเดินจากกไป

 

โรแกนนั้นยังสงบดังเดิม,เขาได้ยกยิ้มขึ้นมาและดื่มกับพรรคพวกของเขา

 

หนึ่งชั่วโมงต่อมา พวกเขาก็ได้เดินออกมาจากร้านโดยไม่สนใจถึงเหตุผลที่พวกเขามาในตอนแรก

 

“ กัปตัน,พวกเราจะทําอะไรกันต่อ?”

 

“ หาความสุขใส่ตัว!”

 

โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม

 

การพักผ่อนหลังจากการเดินทางอันยาวนานที่เต็มไปด้วย การต่อสู้และการผจญภัยนั้นมันสามารถทําให้เหล่านักเดินเรือทุกคนมีความสุข

 

บนเกาะแห่งนี้นั้นเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตที่หลากหลายในโลกใบนี้ อาจกล่าวได้ว่าการได้มาพักผ่อนที่นี่นั้นถือว่าเป็นความสุขสําหรับทุกคนและในที่แห่งนี้พวกเขานั้นสามารถพบทุกสิ่งที่พวกเขาต้องการได้

 

กลุ่มโจรสลัดโซลนั้นเริ่มมองหาความสนุกและอาหารอร่อยๆหลังจากออกมาจากบาร์ของแชคกี้จนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังไม่ได้ประสบกับปัญหาใดๆเลย

 

ในตอนเย็นชายวัยกลางคนที่มีผมหยักศกพร้อมกับแว่นตาบนใบหน้าก็ได้ก้าวเข้ามาในบาร์เหล้าขูดเลือดของแชคกี้ 

 

ที่ข้างหลังของเขานั้นมีมนุษย์เงือกที่เป็นปลาหมึกเดินตามมาด้วยเขานั้นกําลังถือกระดาษบางอย่างอยู่ในมือของเขา

 

“ กลับมาแล้วงั้นหรอ!”

 

แชคกี้ได้กล่าวทักทายเขาในทันที

 

“ วันนี้เป็นไงบ้าง”

 

ชายวัยกลางคนนั้นดูเหนื่อยเล็กน้อย

 

“ เมื่อตอนเที่ยงมีชายหนุ่มคนหนึ่งมาตามหาคุณ” แชคกี้ได้กล่าวออกมา

 

“งั้นหรอ?” ความสงสัยนั้นฉายชัดอยู่บนใบหน้าของเขา “ แล้วรู้มั้ยว่าเขาเป็นใคร?”

 

“ ฉันไม่ได้สนใจ ก็เลยไม่รู้นะว่าเขาเป็นใคร!” เธอได้ตอบกลับไปด้วยความเฉยเมย

 

ชายวัยกลางคนนั้นรู้สึกทําอะไรไม่ถูก,ในที่แห่งนี้นั้นนั้นมีคนน้อยมากที่จะรู้จักตัวตนของเขามันต้องมีเหตุผลอะไรบางอย่างที่ทําให้ชายหนุ่มนนั้นมาจามหาตัวเขา

 

ในตอนนั้นเองมนุษย์เงือกที่อยู่ข้างหลังของเขานั้นก็ได้เดินออกมาข้างหน้า เขาได้วางกระดาษที่เขาเอามาวางลงบนบาร์และพลิกมัน

 

แชคกี้นั้นได้เหลือบตาไปมองและเธอก็ได้เห็นว่ามันเป็นประกาศจับหลายฉบับ

 

“ เธอสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยหรอฮัตจัง?”

 

“ ฉันอยากรู้จักโจรสลัดทุกคนที่ฉันอาจจะต้องเผชิญหน้าบนท้องทะเลแห่งนี้นะ!” ฮาจิได้กล่าวตอบออกมาพร้อมกับถอนหายใจ

 

“ เธอจะต้องตายในทันทีแน่ถ้าเธอออกจากทะเล,ฮ่าฮ่า!” เธอได้หยอกล้อเขา

 

ฮาจินั้นไม่ได้สนใจคําพูดของเธอ,เขายังคงพลิกใบประกาศจับต่อไป

 

ทันใดนั้นเองแชคกี้ก็ได้เดินมาและกดไปแขนของเขา

 

“รอเดี๋ยว!”

 

เธอมองไปที่ประกาศจับและชี้นิ้วของเธอไปที่มัน

 

“ มันเป็นเขา,ชายหนุ่มคนนี้ล่ะที่มาตามหาคุณในวันนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นโจรสลัด!”

 

“โอ้?” ชายวัยกลางคนดูประหลาดใจมาก

 

ในประกาศจับนั้นมีรูปของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีรอยยิ้มจางๆประดับอยู่บนใบหน้าของเขา ใต้รูปของเขานั้นมีค่าหัวที่มากมายมหาศาลติดอยู่มันสามารถทําให้ทุกคนที่พบเห็นรู้สึกตกตะลึง

 

เมื่อเห็นค่าหัวที่มากมายมหาศาลนี้ ฮาจิก็ได้ตะโกนออกมาเสียงดัง

 

“ โรแกน,กัปตันกลุ่มโจรสลัดโซล,ค่าหัว 350 ล้านเบรี!”

 

The Soul Purchasing Pirate

The Soul Purchasing Pirate

ข้ามไปยังโลกวันพีชกลายเป็นน้องชายของโรเจอร์ ใครจะคาดคิดว่า โกล ดี โรเจอร์ ที่อยู่ในวัยห้าสิบนั้นจะมีน้องชายที่เป็นวัยรุ่น แต่ถึงยังงั้นเขากลับอ่อนแอมาก โชคดีที่ตอนอายุสิบหกเขาพบว่าตัวเองนั้นมีระบบครอบครองวิญญาณอยู่ เขาได้รวมเข้ากับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อย่างปรมาจารย์ยิปมัน,นกฟินิกซ์เพลิงขาวและ เก๋อ เนี่ย ด้วยความสามารถอันแข็งแกร่งของเขาอย่างดาบบินร้อยก้าว คุณคิดว่าเขามีแค่นี้งั้นเหรอ? ถ้าคุณคิดอย่างนั้นคุณคิดผิด! เพนนางาโตะ,อุจิวะ อิทาจิ,คุโรซากิ อิจิโกะตราบใดที่มีเงินไม่ว่าจะเป็นวิญญาณของใครเขาก็สามารถอัญเชิญมาได้ทั้งนั้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset