S.P.P: บทที่ 238: สงครามเริ่มขึ้นแล้ว!
เสียงตะโกนของพวกเขานั้นได้ดังลงไปที่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ
ในตอนนั้นเองเหล่าทหารเรือก็ได้เงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าพร้อมกับสีหน้าที่เปลี่ยนไป!
” โจรสลัด!”
“ ชิกิ,นั่นมันชิกิ!,พวกเขาบินมาจริงๆด้วย!”
“ พระเจ้านั่นมันเกาะลอยฟ้าไม่ใช่หรือไงกัน?,แถมยังมีตงสิบสามเกาะ! ”
“ พวกนี้คือลูกเรือของกลุ่มโจรสลัดราชสีห์ทองคําหมดเลยงั้นหรอ?,จะเยอะเกินไปแล้ว!”
เหล่าทหารเรือนั้นต่างก็มองที่พวกเขาด้วยความรู้สึกตกตะลึง
เกาะลอยฟ้าทั้งสิบเกาะและจํานวนของพวกเขามันทําให้เหล่าทหารเรือนั้นรู้สึกอึดอัดใจ
ในพริบตาเดียวเงาขนาดใหญ่ก็ได้เข้าปกคลุมทั่วทั้งศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ,เงาของมันนั้นทําให้เหล่าทหารเรือต้องแหงนหน้ามองขึ้นไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวที่อยู่ภายในใจ
เมื่อเห็นพื้นที่ว่างของฉากนี้มันเปลี่ยนใบหน้าของเขาทันที
“ เฮ้!”
เสียงตะโกนของโจรสลัดได้เรียกสติของทหารเรือให้กลับมาอีกครั้ง
เสียงร้องคํารามของเหล่าโจรสลัดทําให้บรรยากาศของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือเปลี่ยนไปในทันที
“ เซนโงคุ.ลงมือได้เ”
“ แจ้งคิซารุกับซากาซุกิที่อยู่ที่หมู่เกาะชาบอนดี้ให้กลับมาที่นี่!”
คองได้ตะโกนสั่งออกไปเสียงดังพร้อมกับสายตาที่จับจ้องไปยังชิกิที่อยู่บนท้องฟ้า
4 นิ้ว นิ้ว ปิ้ว!”
ในตอนนั้นเองเกาะลอยฟ้าทั้ง 12 เกาะที่มีขนาดแตกต่างกันก็ได้ตกลงมาจากบนท้องฟ้าลงมาที่อาคารบ้านเรือนของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ
เหล่าทหารเรือที่อยู่ในบริเวณนั้นต่างก็วิ่งหนีด้วยความตื่นกลัว
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า,กองทัพเรือ!,ชอบของขวัญของฉันไหม?”
เสียงหัวเราะของชิกินั้นดังลั่นไปทั่วทั้งศูนย์ ใหญ่กองทัพเรือ
ทันใดนั้นเองก็ได้มีร่างมหึมาห้าร่างมุ่งหน้ามายังเกาะลอยฟา
–
แต่ละร่างนั้นต่างก็มีความสูงเกือบถึงหนึ่งร้อยเมตร,พวกเขาทุกคนนั้นต่างก็สวมชุดเครื่องแบบของทหารเรือพร้อมกับอาวุธคู่กายที่เหน็บอยู่ที่เอว,เพียงไม่กี่ก้าวพวกเขาก็มาถึงใน ตําแหน่งที่เกาะลอยฟ้ากําลังตกลงมาแล้ว
คนยักษ์ทั้งห้านั้นต่างก็เป็นพลเรือโทของศูนย์ใหญ่กองทัพเรื่อ!
“ฮาาาาา!”
พลเรือโทคนยักษ์ทั้งห้าคนนั้นต่างก็ร้องคํารามออกมาดังลั่นพร้อมกับปลดปล่อยการโจมตีไปที่เกาะลอยฟ้า
“บูม!”
เพียงพริบตาเดียวเกาะลอยฟ้าเหล่านั้นก็ได้ถูกซัดกระเด็นออกไปอีกฝั่งหนึ่งก่อนที่จะระเบิดออกมาด้วยพละกําลัง อันน่าหวาดกลัวของคนยักษ์ทั้งห้า
คนยักษ์นั้นขึ้นชื่อในเรื่องพละกําลังอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเกาะลอยฟ้าของชิกิจึงถูกทําลายลงอย่างรวดเร็ว
“บูมม!”
ในเวลาเดียวกันนั้นเองร่างของเซนโงคุนั้นก็ได้ขยายใหญ่ขึ้นและกลายเป็นพระพุทธรูปทองคําขยาดยักษ์พร้อม กับปลดปล่อยการโจมตีออกไป
“บูม”
เกาะลอยฟ้านั้นถูกทําลายลงในทันที
ในเวลานี้เหล่าพลเรือโทของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือนั้นต่างก็เริ่มลงมือกันแล้ว
จริงอยู่ที่เกาะลอยฟ้าเหล่านี้นั้นน่าหวาดกลัว,แต่กองทัพเรือเองก็ไม่ใช่พวกไร้น้ํายา,ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นพวกเขาสามารถจัดการกับเกาะลอยฟ้าพวกนี้ได้อยู่แล้ว
ถ้าให้เทียบกับเกาะจริงๆแล้วเกาะลอยฟ้าพวกนี้ไม่ได้นับว่าน่ากลัวแม้แต่น้อยไม่ว่าจะเรื่องของขนาดหรือน้ําหนักมันสู้เกาะจริงๆไม่ได้เลยซักนิด,ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขามันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะจัดการกับมัน
“ การปยังไม่มาอีกงั้นหรอ?”
คองนั้นได้กล่าวถามออกมาอีกครั้ง
เซนโงคุนั้นไม่ได้กล่าวตอบอะไรกลับไปเขาได้เดินกลับไปนั่งในที่นั่งของเขา
“ บูมม!”
ผลกระทบจากการทําลายเกาะลอยฟ้าทั้งสิบสองนั้นยังไม่ได้จางหายไป,ไม่ว่าจะเป็นเศษก้อนหินและฝุ่นควันที่ฟังกระจายไปทั่งทั้งศูนย์ใหญ่กองทัพเรือมันสามารถสร้างความวุ่นวายให้กับทหารเรือได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
“ ฮ่า ฮ่า,ไม่เลวเหมือนกันนี้ไอ้พวกทหารเรือ!”
ชิกที่ยืนอยู่บนเกาะลอยฟ้านั้นได้หัวเราะออกมาเสียงดัง
“ นี่นะแค่อาหารเรียกน้ําย่อย, ของจริงมันหลังจากนี้!”
ใบหน้าของเขานั้นได้กลายเป็นดุร้ายพร้อมกับสะบัดอ อกไป
เหล่าลูกเรือโจรสลัดที่อยู่ข้างหลังเขานั้นต่างก็คํารามออกมาเสียงดัง
ในตอนนี้เรือโจรสลัดที่อยู่ภายใต้การควบคุมของชิกินั้นได้ลงจอดลงบนพื้นดินแล้ว
เหล่าลูกเรือโจรสลัดนั้นต่างก็กําลังรู้สึกตื่นเต้นพวกเขาได้ตะโกนออกมาเสียงดังลั่นและพุ่งเข้าหาเหล่าทหารเรือ,ในพริบตาเดียวทั้งสองฝ่ายก็ได้เข้าน้ํานั่นกันเลือดนั้นต่างก็สาดกระจายในทุกแห่งหน,นี่ไม่ใช่การละเล่นแต่คือสงคราม,สงค รามที่โหดร้ายอย่างหาที่เปรียบมิได้
นับตั้งแต่วินาทีที่สงครามได้เริ่มต้นขึ้น,ทั้งทหารเรือและโจรสลัดนั้นต่างก็ล้มลงและปรากฏแอ่งเลือดนั้นมาเป็นจํานวนมาก,พวกเขาทั้งสองฝ่ายนั้นต่างก็สู้กันจนกว่าอีกฝ่ายจะตายตกไปมันไม่มีความเมตตาปราณีแต่อย่างใด
ในเวลานี้มันเป็นเพียงส่วนยอดของการต่อสู้ทั้งสองด้าน
ทางฝั่งทหารเรือนั้น,เซนโงคุนั้นยังคงนั่งอยู่เฉยๆคนเดียวเหมือนเดิมโดยที่ไม่ได้เคลื่อนไหวแต่อย่างใด
เบื้องล่างนั้นมีเหล่าพลเรือโทไม่ว่าจะเป็นพลเรือโทอาวุโสหรือเด็กลงมารวมตัวกันอยู่พวกเขานั้นก็ไม่ได้เคลื่อนไหวแต่อย่างใด
ในขณะนี้ทหารเรือที่เข้าไปสู้นั้นต่างก็เป็นทหารเรือที่ยศต่ํากว่าพลเรือตรีทั้งสิ้น
สงครานั้นเพิ่งจะเริ่มต้นเพราะฉะนั้นเหล่าระดับสูงจึงยังไม่ลงไปเข้าร่วมด้วย
แต่ทางฝั่งของชิกินั้นก็ไม่ต่างกันเหล่าระดับสูงของกลุ่มนั้นก็ไม่ได้ลงไปเข้าร่วมด้วยแต่อย่างใด
ราชันย์สู้กับราชันย์,ทหารสู้กับทหารและในเมื่ออีกฝ่ายไม่ได้ส่งขุนพลลงมาแล้วทําไมเขาต้องส่งขุนพลลงไปด้วย
ในอาคารที่ซับซ้อนของกองทัพเรือ,ในตอนนี้กลุ่มคนทั้งสี่นั้นต่างก็กําลังถอนหายออกมาด้วยความโล่งใจ
“ ตอนนี้พวกเราควรทํายังไงกันดี?”
เจสันได้กล่าวถามออกมา
“ รีบหามันให้เจอ!” โรแกนได้กล่าวตอบออกมาในทันที
“ ไอ้สิงโตเสียสตินั้น,ทําฉันใจหายหมดเลย!”
คล็อกโคไดล์ได้กล่าวออกมาอย่างหัวเสีย
เมื่อสิบวินาทีก่อนนั้น,พวกเขาเกือบถูกเกาะลอยฟ้าของชิกิทับลงมา โชคดีที่การโจมตีนั้นถูกหยุดเอาไว้ได้พวกทหารเรือระดับสูงแต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังมีคนที่บาดเจ็บล้มตายเป็นจํานวนมากอยู่ดี
ต้องบอกเลยว่าตั้งแต่สงครามนี้เปิดม่านขึ้นกองทัพเรือนั้นสูญเสียบุคลากรไปเยอะมาก
“ ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ดูเหมือนว่าฝายกองทัพเรือนั้นกําลังเสียเปรียบอยู่เพราะในตอนนี้ทหารเรือระดับพลเรือเอกของพวกเขานั้นมีแค่เซนโงคุเพียงคนเดียว เท่านั้น!” (คิซารุยังอยู่ชาบอนดี้เซเฟอร์ถูกขังอยู่ในน้ําเต้า)
ดวงตาของเทรนซุนั้นได้เปล่งประกายขึ้นมา
“ ใช่กองทัพเรือเสียเปรียบมากจริงๆ ชิกินั้นมีกําลังรบที่เยอะมาก!”
เมื่อมองขึ้นไปที่เงาร่างหลายสิบร่างที่ยืนอยู่บนขอบของเกาะลอยฟ้าเจสันก็อดที่จะรู้สึกชื่นชมไม่ได้
“ กองกําลังของพวกเขานั้นมีจํานวนที่น่าหวาดกลัวมากจริงๆ!
คล็อกโคไดล์นั้นได้มองลงไปที่สนามรบ
แค่มองก็รู้แล้วว่ากองกําลังของชิกิส่วนใหญ่นั้นต่างก็มีความแข็งแกร่งในระดับโจรสลัดที่มีค่าหัว 5-10 ล้านทั้งนั้น
พวกเขานั้นคือโจรสลัดที่ถูกรวบรวมมาจากทั่วทุกมุมโลก!
ถ้าเทียบกับเหล่าลูกเรือโจรสลัดของชิกิแล้วนั้นดูเหมือนว่าพวกทหารเรือนั้นจะด้อยกว่าอยู่ขั้นหนึ่ง
“ ดูเหมือนว่าชิกิจะได้รับชัยชนะในสงครามครั้งนี้!”
