S.P.P: บทที่ 248: มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง!
“บูม”
แรงดันวิญญาณที่ทรงพลังได้พุ่งพรวดขึ้นมาราวกับเปลวเพลิง,ในตอนนี้รอบๆร่างของโรแกนั้นกําลังถูกปกคลุมด้วยแสงสีฟ้า
สายลมที่พดผ่านมานั้นไม่สามารถทําให้เสื้อคลุมยมทูตของเขาสั่นไหวได้เลยแม้แต่น้อย
แรงดันวิญญาณที่รุนแรงของเขานั้นกําลังเพิ่มขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ราวกับถูกเติมเชื้อเพลิง
“ฟิ้วววว”
เสียงกระซิบของสายลมและแรงดันวิญญาณนั้นได้แผ่กระจายไปทั่วทุกทิศทุกทางสร้างแรงกดดันไปทั่วทั้งสนามรบ
” ความรู้สึกนี้มัน!”
ใบหน้าของคิซารุนั้นได้เปลี่ยนไปในทันที แรงกดดันจากแรงดันวิญญาณนั้นคล้ายกับแรงกดดันของฮาคิราชันย์เป็นอย่างมาก,ความรู้สึกแบบนี้นั้นเขาเคยสัมผัสกับมันมาแล้ว
ในตอนนี้บนใบหน้าของคิซารุนั้นได้ปรากฏความระแวดระวังขึ้นมาในทันที
ภายในแสงสีฟ้าเสื้อคลุมยมทูตสีดําของโรแกนนั้นเริ่มเปลี่ยนไป พร้อมกับซันเงสึที่เคยมีขนาดใหญ่ก็ได้เปลี่ยนไปเป็นดาบที่เรียวบางที่เป็นสีดําทั้งเล่มแทน
“ โอ้,ดูเหมือนว่าความเร็วของฉันจะเพิ่มขึ้นมามากเลยนะเนี่ย!”
ความแข็งแกร่งที่แปลกใหม่นี้เขาให้โรแกนรู้สึกสดชื่น
แต่เดิมถึงแม้ว่าเขาจะมีความสามารถในการหยั่งรู้ที่ราวกับฮาคิสังเกตุชั้นสูง แต่มันก็ยังเป็นเรื่องยากอยู่ดีที่จะไล่ตามความเร็วของคิซารุได้ทัน ดังนั้นเขาจึงถูกอีกฝ่ายบดขยี้อย่างไร้ทางต้าน, แต่ในเวลานี้หลังจากที่เขาได้ปลดปล่อยบังไคออกมา ทุกอย่างมันก็ได้เปลี่ยนไปแล้ว
“เท็นสะ ซันเงสึ!”
ในตอนนี้ได้มีดาบเล่มงามสีดําปรากฏขึ้นมาในมือขวาของเขา
มันเป็นดาบที่สวยมากจริงๆยิ่งประกอบกับที่กั้นมือที่เป็นรูปสวัสดิกะ “C” ที่อยู่ตรงด้ามดาบมันยิ่งดูสวยงามยิ่งขึ้นไปอีก
“ อยากจะรู้จริงว่าในตอนนี้ฉันจะเร็วขนาดไหนกัน?”
ความเร็วนั้นคือหนึ่งในความสามารถที่ซันเงสึมอบให้กับเขา หลังจากที่ปลดปล่อยบังไค
“ งั้นขอลองมันเลยแล้วกัน!”
ในขณะที่กล่าวออกมานั้นเขาก็ได้พุ่งเข้าไปหาคิซารุในทันที
“ ฟิ้ว!”
ในตอนนี้ร่างของโรแกนนั้นได้ถูกเปลี่ยนเป็นเส้นแสงสีดําไปแล้ว
” เร็วมาก!”
คิซารุนั้นรู้สึกประหลาดใจกับความเร็วของโรแกนมาก แต่ถึงอย่างงั้นเขาเองก็ได้พุ่งเข้าไปหาโรแกนเช่นกัน
และในทันใดนั้นเองเส้นแสงทั้งสองก็ได้ปะทะกัน
ความเร็วที่ซันเงฝีมอบให้นั้นเป็นความเร็วที่น่าเหลือเชื่อมาก,ดาบของโรแกนนั้นกําลังพุ่งเข้ามาที่คิซารุอย่างดุร้าย, พลังที่มันแผ่ออกมานั้นถึงกับทําให้รูม่านตาของคิซารุหดแคบลงเลยทีเดียว
แต่อย่างงั้นด้วยความเร็วของเขา เขาจึงสามารถหลบดาบที่ป่าเถื่อนนี้ไปได้
คิซารุนั้นได้ยกมือของเขาขึ้นมาพร้อมกับลําแสงที่ปรากฏขึ้นมานับไม่ถ้วน
ลําแสงสีทองนั้นได้ถูกปลดปล่อยออกมาจนทั่วทั้งท้องฟ้า
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับลําแสงทําลายล้างที่น่าหวาดกลัวนี้ โรแกนก็ได้ถอนฉากออกมาอย่างรวดเร็ว
* บูม! บูม! บูม!”
หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็ได้เข้าปะทะกันอย่างบ้าคลั่ง
ความเร็วของพวกเขานั้นเร็วเกินไป,ไม่มีใครมองตามความเร็วของพวกเขาได้สักคน สิ่งที่เห็นนั้นมีเพียงเส้นแสงสองเส้นที่กระพริบไปมาอยู่บนท้องฟ้า
เส้นแสงสีทองและดํานั้นได้ฉวัดเฉวียนไปมาอยู่บนท้องฟ้าไม่ยอมหยุด
“เก็ทซึกะ เท็นโช!”
ในตอนนี้โรแกนนั้นได้ปลดปล่อยคลื่นดาบสีดําออกมาจากดาบของเขาแล้ว
คิซารุนั้นก็ได้ย่อและปลดปล่อยลูกเตะของเขาออกมา
“ ลูกเตะความเร็วแสง!”
เก็ทซึกะ เท็นโชนั้นได้ปะทะเข้ากับลูกเตะความเร็วแสงของคิซารุ และหายไปในพริบตา
การปะทะกันของพวกเขานั้นจึงจะผ่านมาแค่ห้านาทีเท่านั้น
เหล่าทหารเรือที่เฝ้ามองการต่อสู้ของพวกเขานั้นต่างก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง
“ นี้มันคือการปะทะกันของระดับพลเรือเอก”
“ มันจะน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว!”
จายลงจากการปะทะ
“ สิ่งก่อสร้างที่อยู่ในบริเวณนั้น ต่างก็ถูกทําลายลงจากการปะทะกันของพวกเขาทั้งสองคน!”
เหล่าทหารเรือนั้นได้มองไปที่การปะทะกันของพวกขาด้วยแววตาที่สั่นเครือ
มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว! เพียงแค่เศษเสี้ยวของการปะทะกันของพวกเขาก็สามารถทําลายสิ่งก่อสร้างในบริเวณนั้นจนหมดสิ้นได้แล้ว
“ ชายที่ชื่อโรแกนนั้นจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”
“ คู่ต่อสู้ของเขาคือใคร..มันคือพลเรือเอกคิซารุนะ!,ตํานานที่ยังมีลมหายใจความเร็วแสงคิซารุ! ”
“ แล้วเขาไล่ตามความเร็วของพลเรือเอกคิซารุได้ยังไงกัน?”
สิ่งก่อสร้างในบริเวณนั้นต่างก็ถูกทําลายล้างด้วยลําแสงของคิซารุ.แต่สิ่งที่ทําให้พวกทหารเรือประหลาดใจก็คือโรแกนนั้นสามารถไล่ตามความเร็วของคิซารุได้ยังไง?
ชายหนุ่มคนนี้ต้องแข็งแกร่งขนาดไหนกันเขาถึงได้สามารถเผชิญหน้ากับพลเรือเอกได้!
“ แสงระย้าห่าฝนกระหน่ํา!”
คิซารุนั้นได้ถอยฉากออกมาพร้อมกับมือทั้งสองข้างที่ส่องแสงสีทองออกมา
ลําแสงนับไม่ถ้วนนั้นได้พุ่งเข้ามาหาโรแกน
ในตอนนี้ทั้งสองนั้นอยู่ห่างกันเพียงร้อยเมตรเท่านั้น สําหรับพวกเขาทั้งสองนั้นระยะเพียงเท่านี้มันสั้นมาในตอนนี้ลําแสงนับไม่ถ้วนนั้นได้ปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้า และกําลังพุ่งเขามาหาโรแกนอย่างรวดเร็ว
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า, นี่มันรู้สึกดีจริงๆ!”
โรแกนได้หัวเราะออกมาพร้อมกับกําดาบแน่น,เขานั้นไม่ได้คิดที่จะหนีแต่อย่างใดแต่กลับกําลังรู้สึกตื่นเต้น
บังไคของอิจิโกะนั้นทําให้เขาได้รับความเร็วที่น่าเหลือเชื่อมาครอบครอง,มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากในที่สุดเขาก็สามารถเข้าใจ ความรู้สึกของคิซารุที่เอาแต่พึ่งพาพลังของผลปีศาจ
เร็ว! เร็วขึ้นอีก! เร็วให้มากกว่านี้อีก!
ไม่จําเป็นต้องสนใจอะไรขอแค่เร็วกว่าก็พอ!, ขอแค่นี้ก็ไม่มีศัตรูคนไหนสามารถทําอะไรได้แล้ว
แข็งแกร่งแล้วไง,แกตามความเร็วของฉันได้หรือไง!
โรแกนนั้นได้เคลื่อนไหวไปมาบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็วเขาสามารถหลบลําแสงของคิซารุได้ทั้งหมดอย่างสมบรูณ์แบบ
ความเร็วของเขาในตอนนี้นั้นน่าหวาดกลัวมาก!
ในไม่ช้าทั่วทั้งท้องฟ้าก็ได้ปรากฏเงาร่างของโรแกนขึ้นมา
แต่ในสายตาของคิซารุนั้นเขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าร่างของโรแกนนั้นได้มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว
ในตอนนี้เขาได้ประกบมือทั้งสองข้างเข้าหากันก่อนที่จะปรากฏดาบเล่มหนึ่งขึ้นมา
“อามา โนะ มุราคุโมะ!”
มือขวานั้นได้เปล่งประกายแสงสว่างขึ้นมาก่อนที่จะปรากฏดาบแสงขึ้นมา คิซารุนั้นได้ยกดาบของเขาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“บูม!”
ในตอนนี้ดาบของทั้งสองนั้นได้ปะทะกันอย่างรุนแรง
ซันเงสึนั้นได้พุ่งเข้าไปหาดาบอมาโนะ มุราคุโมะของคิซารุอย่างดุร้าย
“บูม”
ในไม่ช้าแรงปะทะของดาบทั้งสองนั้นก็ได้ระเบิดออกมา แรงปะทะของพวกมันได้แผ่กระจายไปทั่วทั้งบริเวณนี้
“ฟื้ววว”
สายลมที่เกิดจากการปะทะของทั้งสองนั้นได้พัดออกไปไกลกว่าสามกิโลเมตร,ฝุ่นควันบนพื้นนั้นถึงกลับลอยล่องขึ้นมาบนท้องฟ้า,พื้นที่อยู่ข้างล่างของพวกเขาทั้งสองนั้นถึงกับเกิดรอยแตกร้าวขี้นมายาวกว่า 100 เมตร
“ฮิเ”
โรแกนนั้นได้ตวัดดาบออกไปอีกครั้งและดาบยาวสีดํานั้นได้ถูกเปลี่ยนกลายเป็นลําแสงสีดํา
คิซารุนั้นได้ยกดาบของเขาขึ้นมาป้องกันด้วยท่าที่จริงจัง
“บูม”
สายลมอีกสายนั้นได้ปรากฏขึ้นมาและแผ่กระจายไปทั่ว
เหล่าทหารเรือที่ยืนอยู่บนกําแพงที่ห่างออกไปไม่กี่กิโลนั้นถึงกับถูกสายลมเหล่านั้นพัดพาลอยล่องขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างมิอาจต่อต้านได้
ผู้คนที่กําลังเฝ้ามองพวกเขาอยู่นั้นต่างก็มองมาที่พวกเขาด้วยความตกตะลึง
“ พวกเขาสองคนมันไม่ใช่มนุษย์!”
การที่พวกเขาสามารถแข็งแกร่งได้ขนาดนี้พวกเขาจะไปเป็นมนุษย์ได้ยังไงกัน?
“คิซารุ!”
โรแกนนั้นได้เพิ่มความเร็วของเขาขึ้นมาพร้อมฟาดฟันซันเงสืออกมาอย่างรวดเร็ว
คิซารเองนั้นก็ไม่ต่างกัน,เขาเองก็ฟาดฟันดาบอมาโนะ มุราคุโมะออกมาอย่างรวดเร็ว
ทั้งสองนั้นได้พุ่งทะยานเข้าหากันด้วยความเร็วที่บ้าคลั่ง!
ในตอนนี้การต่อสู้ของพวกเขานั้นได้มาถึงจุดแตกหักแล้ว!
