S.P.P: บทที่ 249: ไม่เห็นด้วย!
“ปัง! เคร้ง! เพรง!”
ครั้งแล้วครั้งเล่าทั้งสองนั้นได้ฟาดฟันดาบใส่กันอย่างบ้าคลั่ง
และในทุกครั้งนั้นก็จะมีเศษเสี้ยวการปะทะกันของพวกเขาที่กวาดผ่านออกไปหลายกิโลเมตร
นี่มันจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!
พลังอํานาจระดับพลเรือเอกนั้นสามารถส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมของเกาะๆหนึ่งได้อย่างง่ายดาย,ตลอดมานั้นพวกเขาคิดว่ามันเป็นแค่ข่าวลือที่กล่าวเกินจริง แต่ในเวลานี้พวกเขาได้มาเห็นมันด้วยตาตัวเองแล้ว
ข่าวลือนั้นไม่ผิดแถมมันยังน่ากลัวกว่าที่พวกเขาได้ยินมาซะอีก!
ไม่มีใครสามารถมองตามความเร็วของพวกเขาทั้งสองได้เลย,พวกเขานั้นราวกับแสงสว่างที่กะพริบไปมา,หนึ่งคือแสงสว่างสีทอง อีกหนึ่งคือแสงสว่างสีดํา!
ในการต่อสู้ของพวกเขาทั้งสองนั้นไม่มีใครสามารถเข้าไปแทรกแซงได้
บนอากาศโรแกนและคิซารุนั้นได้ฟาดฟันดาบของพวกเขาออกมาอย่างรวดเร็วอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า,พวกเขาทั้งสองนั้นต่างก็ไม่มีใครยอมใคร
“ โรแกน,นายนี่ทําให้ฉันประหลาดใจอยู่ตลอดเลยนะ แต่ในครั้งนี้ดูเหมือนว่านายจะอ่อนแอกว่าในครั้งที่แล้วมากเลยนะ!”
คิซารุนั้นได้กล้าวออกมาในขณะที่โจมตีมาที่โรแกน
“ งั้นหรอ?”
โรแกนนั้นได้ยกยิ้มขึ้นมาพร้อมกับโทโมเอะทั้งสามที่หมุนวนอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเปลี่ยนไปกังหันสีดํา
ในตอนนั้นเองดวงตาของคิซารุก็ได้หดแคบลง
“เก็ทซึกะ เท็นโช!”
คลื่นดาบจันทร์เสี้ยวสีดําได้มุ่งหน้าเข้าหาคิซารุอย่างดุร้าย
“ฮึ่ม”
คิซารุนั้นชะงักไปชั่วขณะหนึ่งก่อนที่เขาจะเบี่ยงตัวหลบอย่างรวดเร็ว เก็ทซึกะ เท็นโชนั้นได้พุ่งไปที่อาคารที่อยู่ด้านหลังของคิซารุ
แทน
“ บูม!”
อาคารหลังนี้นั้นมีความสูงถึงตึกสิบชั้นแต่ถึงอย่างงั้นมันก็ยังถูกตัดจนไม่เหลือซาก
“ พลังเมื่อกี้มันคืออะไรกัน?”
คิซารุนั้นได้จ้องมองไปที่โรแกนในตอนนี้ดวงตาของคิซารุนั้นกําลังเปล่งประกายแสงสีทองออกมา
“อ่านจันทราไม่ได้ผลงั้นหรอ?”
โรแกนนั้นรู้สึกหนักใจในทันที,ดูเหมือนว่าพลเรือเอกนั้นจะแตกต่างมากจริงๆ
“ ฮาคิสังเกตของเขาคงจะร้องเตือนเขา, ทําให้เขาสามารถแก้ไขอ่านจันทราได้”
โรแกนนั้นสามารถเข้าใจได้ในทันที
ในเมื่อมันไม่ได้ผล เขาก็ไม่คิดที่จะดันทุรังใช้มันออกมาอีก
กังหันสีดําในดวงตาของเขานั้นได้กลับมาเป็นโทโมเอะสามอันเหมือนเดิมอีกครั้ง แม้ว่าความแข็งแกร่งของเนตรวงแหวนนั้นจะสุดยอดมากก็จริง แต่ค่าใช้จ่ายในการใช้งานมันนั้นก็ไม่น้อยเลยทีเดียว,ดวงตาของเขาอาจจะพร่ามัวไปชั่วขณะหนึ่งหรืออาจจะมีเลือดไหลออกมาจากดวงตาเลยก็ได้ ถ้าเป็นเนตรวงแหวนธรรมดาเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก แต่กับเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผานั้น ผลกระทบของมันร้ายแรงเกินไป
เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาของเขานั้นพึ่งจะตื่นขึ้นมา มันทําให้เขาใช้ได้แค่อ่านจันทราเพียงเท่านั้น ส่วนเทวีสุริยานั้นไม่ต้องไปพูดถึง
ชายทั้งสองนั้นได้พุ่งเข้ามาปะทะกันอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง
ต่างฝ่ายนั้นต่างก็ต้องการเป็นผู้ชนะ
กลับมาทางฝั่งของชิกิ เนื่องจากการปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหันของซากาซุกิ มันทําให้พวกโจรสลัดนั้นประสบกับความสูญเสียอย่างหนัก,เขานั้นได้ทําลายเรือโจรสลัดไปนับสิบลํา
“ กัปตัน! ผมคิดว่าเราน่าจะส่งใครสักคนไปจัดการกับไอ้บ้านั่นนะครับ ความแข็งแกร่งของผลปีศาจสายโรเกียของไอ้บ้านั่นมันอันตรายเกินไป! ”
บนเกาะลอยฟ้าได้มีเสียงของลูกเรือคนหนึ่งดังขึ้นมา
พวกเขานั้นได้มองไปที่ซากาซุกิด้วยความหัวเสีย
“ ฉันไปเอง,ในเมื่อไอ้พวกกองทัพเรือมันส่งพวกระดับสูงลงมาแล้ว ดังนั้นพวกเราก็ไม่จําเป็นต้องรออีกต่อไป!”
ในตอนนั้นเองก็ได้มีร่างของใครบางคนก้าวเดินออกมาและกระโดดลงมาจากเกาะลอยฟ้า,หลังจากนั้นไม่นานก็มีอีกนับสิบคนที่กระโดตามเขามาติดๆ
“ ดูเหมือนว่าการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกําลังจะมาถึงในไม่ช้า!”
ชิกนั้นไม่ได้คิดที่จะหยุดการกระทําของลูกเรือของเขาแม้แต่น้อย,เขาทําเพียงแค่มองไปที่จอมพลของกองทัพเรือที่อยู่ตรงข้ามเขา
มาถึงตรงนี้เขานั้นสามารถเข้าใจความแข็งแกร่งของกองทัพเรือแล้ว!
แน่นอนว่ามันทรงพลังมาก!
ไม่นับรวมคิซารุที่กําลังพัวพันอยู่กับใครซักคนที่เขาไม่รู้จักในตอนนี้พวกเขามีคนที่แข็งแกร่งในระดับพลเรือเอกถึงสองคนและอีกหนึ่งจอมพล!
ด้วยความแข็งแกร่งระดับนี้แน่นอนกว่าพวกเขานั้นแข็งแกร่งกว่ากลุ่มโจรสลัดของชิกิ
แต่จนกระทั่งถึงตอนนี้ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือนั้นก็ยังคงสมบูรณ์ดีอยู่ เป้าหมายดั้งเดิมของเขานั้นคือการทําลายศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ และหนทางในการบรรลุมันนั้นยังคงอีกไกล
ชิกินั้นได้มองลงไปข้างล่างก่อนที่จะพบว่าเหล่าลูกเรือของเขาที่กระโดลงไปเมื่อกี้นั้นได้เข้าปะทะกับซากาซูกิแล้ว
รู้สึกโล่งใจได้ไม่นาน,พวกพลเรือโทของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือก็ลงมาผสมโรงในสนามรบอย่างรวดเร็ว
สถานการณ์ของสงครามในตอนนี้นั้นดุเดือดเป็นอย่างมาก
“ เซนโงคุ! แล้วการ์ปล่ะ? ”
คองได้กล่าวถามออกมาอีกครั้ง
“ ในตอนนี้เขามาถึงหมู่เกาะชาบอนดี้แล้ว เขาน่าจะมาถึงศูนย์ใหญ่ในเร็วๆนี้!”
เซนโงคุได้ตอบกลับอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดเขาก็สามารถติดต่อสหายของเขาได้
การที่อีกฝ่ายกําลังจะมาถึงที่นี่นั้นมันทําให้เขารู้สึกโล่งอกมาก
“ เมื่อไหร่ที่การปมาถึงพวกเราก็จะเริ่มสงครามสุดท้ายในทันที,นายกับการ์ปไปจัดการกับชิกิ!”
“ กล้าที่จะมีปัญหากับพวกเรากองทัพเรือ,ถ้างั้นฉันก็ขอใช้ชื่อของตํานานอย่างแกในการประกาศศักดาให้โลกรู้หน่อยก็แล้วกัน!”
คองได้กล่าวออกมาอย่างเย็นชา
พื้นที่ส่วนใหญ่ของศูนย์ใหญ่กองทัพเรือนั้นยังคงอยู่ดีไม่มีปัญหาอะไร แต่ถึงอย่างนั้นจุดที่เสียหายนั้นก็ไม่ใช่น้อยเช่นกัน แถมเหล่าทหารเรือนั้นก็ได้รับบาดเจ็บล้มตายไปกันไม่น้อย
สงครามนี้นั้นสามารถเรียกว่าเป็นหนึ่งในสงครามที่ร้ายแรงที่สุดเท่าที่กองทัพเรือเคยมีมาเลยก็ว่าได้
” รับทราบ!”
เซนโงคุนั้นได้มองไปที่สนามรบก่อนที่จะพยักหน้าออกมา
ถ้าเขาร่วมมือกับการ์ปมันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะเอาชนะชิกิน
แม้ว่าสหายของเขาคนนี้จะนอกลู่นอกทางไปบ้าง แต่ความแข็งแกร่งของเขานั้นมันคือของจริง
ที่ด้านนอกของกําแพงในทิศตะวันออกเฉียงใต้,น้ําเต้านิลกาลนั้นก็ยังคงบินข้ามเหวลึกไปอย่างช้าๆดังเดิม
“ อีกเพียงแค่สามร้อยเมตร,พวกเราใกล้จะถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรฟ้าแล้ว!”
ในตอนนี้แววตาของทั้งสามนั้นกําลังเปล่งประกายออกมาด้วยความตื่นเต้น
ความงดงาม ความหรูหรา,และสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นนั้นฉายชัดอยู่ในสายตาของพวกเขาทั้งสาม
“ ถ้าพวกนายอยากจะยังมีชีวิตอยู่ละก็ฉันขอแนะนําให้พวกหันหลังกลับไปซะ, ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่พวกนายควรจะเข้าไป!”
“ พวกนายไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามีอะไรอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรฟ้า”
ทันใดนั้นเองเสียงของเซเฟอร์ก็ได้ดังขึ้นมา
“ นี่ตาแก่เซเฟอร์,นายไม่จําเป็นต้องมาพูดอะไรให้มากความ, พวกเรานั้นมีเหตุผลที่จะต้องเข้าไปข้างในนั้นให้ได้!”
เจสันนั้นได้กล่าวขัดเซเฟอร์ในทันที
หลังจากเงียบซักพักเขาก็ได้กล่าวถามขึ้นมาอีกครั้ง
“ พวกนายจะเข้าไปทําอะไรที่นั้น?”
“ พรรคพวกของเราอยู่ในนั่น!”
เทรนซุได้กล่าวออกมาอย่างจริงจัง
คล็อกโคไดล์นั้นได้สูบซิการ์ก่อนที่จะพ่นควันออกมาอย่างผ่อน
คลาย
พูดก็พูดเถอะเขานั้นไม่ได้รู้สึกผูกพันกับแมวนั้นนักหรอก แต่ก็อย่างที่เทรนซุพูด เธอเป็นพรรคพวกของพวกเขา
แค่เหตุผลข้อนี้มันก็เพียงพอแล้ว
“ พรรคพวก?”
เซเฟอร์นั้นได้มองมาที่พวกเขาและไม่ได้กล่าวถามอะไรออกมา
เขาที่เป็นทหารเรือนั้นไม่สามารถเข้าใจในความคิดและอุดมการณ์ของพวกโจรสลัดได้เพียงแค่เพื่อพรรคพวก พวกเขาถึงกลับกล้าที่จะแอบลักลอบเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เลยงั้นหรอ นี่พวกเขาไม่รักชีวิตของตัวเองบ้างเลยหรือไง?
นี่พวกเขารู้ตัวบ้างมั้ยว่าพวกเขากําลังทําอะไรอยู่?
“ ใกล้แล้ว!”
เจสันนั้นได้มองไปข้างหน้าพร้อมกับกล่าวออกมา
“ เจ้านายตัวน้อย,ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร แต่สําหรับพวกเรา เธอคือพรรคพวกของพวกเรา”
“ ดังนั้นถ้าหากว่าเธอต้องการที่จะจากไปเธอก็ต้องถามความเห็นของกัปตันก่อน”
“ ฉันเคยถามกัปตันนะว่าเขาหมายถึงอะไร และเขาก็ตอบกลับฉันมาว่า…”
“ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร,ถ้าเกิดว่าต้องการที่จะจากไป”
