S.P.P: บทที่ 251: จุดอ่อน?!
ขนาดของแมรีจัวส์นั้นกว้างใหญ่มาก,มองเพียงแค่ปราดเดียวก็สามารถรับรู้ได้แล้วว่าสิ่งก่อสร้างในที่แห่งนี้นั้นไม่ได้พึ่งถูกสร้างขึ้นมาแต่ถูกสร้างมานานมากแล้ว
มันหนาแน่นราวกับก้อนเมฆบนท้องฟ้า,ทุกคนที่มายังที่แห่งนี้นั้น สามารถมองเห็นความสง่างามอันลึกลับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันได้อย่างเด่นชัด
ซักแห่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์แมรีจัวส์
“ ตื่นได้แล้ว!”
ชาร์โปลอสนั้นรู้สึกงงมากเขากําลังเดินอยู่ไม่ใช่หรอ? แล้วเขาสลบได้ยังไงกัน?,ในเวลานี้เขานั้นรู้สึกราวกับว่ามีคนกําลังเตะน้องชายของเขาอยู่, ความเจ็บปวดนี้ทําให้เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ พะ…พวกแกเป็นใคร?”
ในตอนที่เขาเปิดตาขึ้นมานั้นเขาก็ได้พบกับชายร่างใหญ่สองคน ที่ยืนล้อมตัวเขาอยู่และห่างออกไปไม่ไกลก็มีร่างของชายหนุ่มที่ดูเย็นชาอีกคนหนึ่งยืนอยู่
นี่มันอะไรกัน? ฉันถูกลักพาตัวงั้นหรอ?
พระเจ้า!,ฉันคือเผ่ามังกรฟ้านะ! หรือว่าฉันจะไม่ใช่คนของเผ่ามังกรฟ้ากัน?
“ ปัง!”
หมัดที่ราวกับค้อนได้ทุบลงมาที่หัวของชาร์โปลอสมันทําให้เขาส่งเสียงกรัดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
เขาคือใคร?,เขาคือนักบุญชาร์โปลอสผู้สืบเชื้อสายมาจากผู้สร้างโลกและเป็นหนึ่งในคนของเผ่ามังกรฟ้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแต่เขากลับถูกลักพาตัวเนี่ยนะ!
“ จากนี้ไปถ้าฉันถามอะไรนาย นายต้องตอบออกมาตามความจริง,และถ้านายไร้สาระละก็ฉันจะทุบนายจนไม่มีใครจําหน้านายได้เลย!”
ชายร่างใหญ่นั้นได้นั่งยองๆพร้อมกับเอามือฟาดไปที่หัวของชาร์โปลอสจนเขาถึงกับหลั่งน้ําตาออกมา
“ พวกแกต้องการอะไรกันแน่? ฉันคือคนเผ่ามังกรฟ้านะ!”
ชาร์โปลอสนั้นได้กรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว
“ หุบปาก! ถ้ายังไม่หยุดละก็ฉันฆ่าแกแน่!”
เจสันนั้นไตวาดออกมาด้วยความเย็นชา
“ แกจะถามอะไรฉันล่ะ?”
ชาร์โปลอสนั้นได้กล่าวออกมาพร้อมกับร่างกายที่สั่นเทาและน้ําตาที่ไหลริน
การที่เขาเกิดมาเป็นคนของเผ่ามังกรฟ้านั้นมันทําให้เขาถูกเลี้ยงดูมาราวกับไข่ในหิน,เขานั้นไม่เคยถูกลักพาตัวแบบนี้มาก่อนใครมันจะบ้าพอที่จะทําอะไรแบบนั้นกัน?,ไม่เพียงแต่จะเป็นการฆ่าตัวตายเท่านั้นแต่ยังต้องคอยใช้ชีวิตอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ!
และในตอนนั้นเองชายร่างใหญ่อีกคนที่คาบซิการ์อยู่ในปากนั้นก็ได้ง้างเท้าเตะเข้ามาที่ไข่ของเขา
นี่ฉันทําอะไรผิดไปหรือไงกัน?
“ นายรู้จักผู้หญิงชาวมังกรฟ้าที่ชื่ออิลยามั้ย?”
เจสันได้กล่าวถามออกมาอย่างเย็นชา
ในตอนนี้เทรนซุและคล็อกโคไดล์นั้นได้เดินเข้ามาประกบทั้งด้านซ้ายและขวาของเขาเรียบร้อยแล้ว
“ อิลยา?”
ชาร์โปลอสนั้นได้มองไปที่ใบหน้าของพวกเขาก่อนที่จะร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิม
เรื่องจริงงั้นหรอเนี่ย?,ทั้งสามนั้นไม่เพียงแต่จะลักพาตัวเขา เท่านั้นแต่ยังต้องการที่จะลักพาตัวผู้หญิงที่เขากําลังจะได้รับมาอีกงั้นหรอเนี่ย?, หญิงสาวเผ่ามังกรฟ้าที่พี่ชายของเขามอบให้นั้นมีชื่อว่าอิลยา
นี่มันจะไร้เหตุผลเกินไปแล้ว!
เขาโกรธมากเขานั้นต้องการที่จะต่อต้าน
“ ฉันไม่มีทางบอกพวกแกหรอก!,เธอหนะเป็นของฉัน!”
แต่หลังจากนั้นไม่นาน,ด้วยหมัดและเท้าของเจสัน,คล็อกโค ดล์และเทรนซุชาร์โปลอสนั้นก็ได้กล่าวความจริงออกมา
“ ฉันรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนและฉันเองก็กําลังจะเดินทางไปหาเธอเพื่อดูหน้าตาของเธอ”
” เธออยู่ที่ไหน?”
แววตาของทั้งสามนั้นได้เปล่งประกายสว่างขึ้นมาในทันที, พวกเขาไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะโชคดีขนาดนี้
“ เธอเป็นคนของตระกูลไอนซ์แบร์น,แต่ในตอนนี้สถานะของเธอค่อนข้างพิเศษ”
“ พิเศษงั้นหรอ?”
เทรนซุนั้นได้กล่าวออกมาด้วยความสงสัย
ทั้งสามนั้นรู้สึกสงสัยมากว่าสถานะพิเศษของเผ่ามังกรฟ้ามันคืออะไร?,หลังจากที่พวกเขาขู่เข่นจนชาร์โปลอสยอมกล่าวออกมานั้น พวกเขาก็รู้สึกโกรธมาก
“ ไอ้แก่หน้ารังเกียจนั้นมันกล้าทํากับพรรคพวกของเราอย่างนี้ได้ ยังไงกัน!”
พวกเขาทั้งสามคนนั้นกําลังรู้สึกโกรธและสงสารพรรคพวกตัวน้อยของพวกเขามาก
การที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้มแบบนี้ได้นั้นเธอจะต้องเข้มแข็งขนาดไหนกัน?
“ พรรคพวก?” ชาร์โปลอสนั้นได้มองไปที่พวกเขาและกล่าวออกมาว่า “ พวกแกไม่ได้คิดที่จะลักพาเธองั้นหรอ?”
เมื่อได้ยินคําพูดของชาร์โปลอสนั้นเจสันก็ได้มองลงมาที่เขาและ กล่าวออกมาว่า
“ หุบปาก,ไม่งั้นฉันฆ่าแกแน่!”
“ฆ่างั้นหรอ?”
ชาร์โปลอสนั้นกําลังจะร้องไห้ออกมา
ในตอนนี้เขารู้สึกราวกับว่าเขาคือคนของเผ่ามังกรฟ้าที่น่าอับอายที่สุด
แม้ว่าเซเฟอร์ที่อยู่ในน้ําเต้านั้นจะไม่ทราบว่าข้างนอกกําลังเกิดอะไรขึ้นแต่จากบทสนทนาของพวกเขานั้นเขาก็สามารถเข้าใจมันได้อย่างชัดเจน,เขานั้นไม่รู้ว่าเขานั้นควรจะพูดอะไรออกไปดี
“ พวกบ้านี่นี้ใจกล้ากันจริงๆ ถึงกับกล้าที่จะลักพาตัวคนของเผ่ามังกรฟ้า”
“ ถ้าพวกมังกรฟ้ารู้เรื่องเข้าละก็พวกเขาจะต้องตายอย่างไร้ที่กลบฝังแน่นอน!”
“ เฮ้อ,คนหนุ่มสาวสมัยนี้นใจกล้ากันจริงๆ!”
เขานั้นไม่ได้สนใจทั้งสามซักนิดเดียว แต่เขานั้นกําลังรู้สึกกังวลถ้า เกิดว่าทั้งสามตายไปแล้วเขาจะออกไปจากน้ําเต้านี้ได้ยังไง
ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือ
เส้นแสงสีดําและเส้นแสงสีทองนั้นกําลังปะทะกันอย่างรวดเร็ว คลื่นลมที่เกิดจากการปะทะกันของพวกเขานั้นแผ่กระจายไปทั่ว
“บูม!”
พื้นดินนั้นถึงกับแตกร้าว,ฝุ่นควันฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งทั้งที่แห่งนี้
ภายใต้ความเร็วที่บ้าคลั่งของทั้งสองมันได้สร้างแรงสั่นสะเทือนขนาดใหญ่ขึ้นมาอย่างน่าหวาดกลัว
“ บูมม!”
ภายใต้สายตาของเหล่าทหารเรือ เส้นแสงทั้งสองนั้นได้ปะทะ และแยกออกจากกันอย่างรวดเร็ว
เพียงสามนาที, อาคารสูงนับสิบตึกนั้นถึงกับพังทลายลงมา
“ แสงระย้าห่าฝนกระหน่ํา!”
“ เก็ทซึกะ เท็นโช!”
คลื่นดาบจันทร์เสี้ยวสีดําได้ปะทะเข้ากับลําแสงสีทองขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว จนเกิดการระเบิดขึ้นมาอย่างรุนแรง
“ ฟิ้ววว!”
ภายใต้แรงระเบิดที่น่าหวาดกลัวร่างของทั้งสองนั้นได้พุ่งเข้าหากันอย่างวดเร็ว
เสื้อคลุมยมทูตของโรแกนนั้นได้พลิ้วไหวไปตามสายลมเขานั้นได้จับซันเงสือย่างเหนียวแน่นก่อนที่จะฟาดฟันออกไปอย่างรวดเร็ว
ทางด้านของคิซารุนั้นเขาก็ได้ฟาดฟันดาบอามา โนะ มุราคุโมะของเขาออกไปอย่างรวดเร็วก่อนที่จะปะทะเข้ากับดาบสีดําของ โรแกน
“ ถ้าฉันคิดไม่ผิดนายคงจะอยู่ในสภาพนี้ได้อีกไม่นาน!”
หลังจากการปะทะกันเสร็จ,คิซารุก็ได้ก้าวถอยหลังกลับมาและ ยืนอยู่กลางอากาศ
ดวงตาของโรแกนนั้นได้หดแคบในทันทีก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า
“ ดูเหมือนว่าข้อมูลของฉันที่กองทัพเรือมีจะดูถูกไม่ได้ซะแล้วสิ!”
“ ด้วยวิธีการต่อสู้ที่ไม่เคยซ้ํากันเลยซักครั้งและไม่เคยสอดคล้องกันเลยซักนิดแบบนั้น มันเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเราจะรู้!”
“ ถึงแม้ว่ามันจะแข็งแกร่งแต่จุดอ่อนของมันก็ยังคงชัดมากอยู่ดี!”
คิซารุได้กล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา
“ งั้นหรอ?” โรแกนได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
“ เวลา,จุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนายคือเวลา!.ในครั้งที่แล้ว ความแข็งแกร่งที่นายได้รับมานั้นมันทรงพลังมากจนแม้แต่ตัวฉันเองก็ยังไม่สามารถต่อกรกับมันได้! ”
“ แต่คราวนี้ฉันขอบอกเลยว่ามันจะไม่มีทางจบลงแบบเดียวกัน กับในครั้งที่แล้ว!”
คิซารุได้ยกนิ้วที่เปล่งประกายแสงสีทองของเขาขึ้นมา
“ ฟิ่ว!”
ลําแสงสีทองนั้นได้พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
“ ฉันไม่จําเป็นต้องเอาชนะนายขอแค่ฉันสามารถถ่วงเวลานายได้ก็พอและเมื่อถึงตอนนั้นทุกอย่างก็จะจบลง!”
“ ด้วยความแข็งแกร่งที่นายมีอยู่ในตอนนี้มันไม่สามารถเอาชนะ ฉันได้หรอก!”
