น้ำแข็งได้แตกกระจายออกมาพร้อมกับเผยให้ร่างของสัตว์ประหลาดที่มีเขาเหมือนเขาวัวแถมมันยังแผ่แรงกดดันที่บ้าคลั่งออกมาจนทําให้หัวใจของพวกเขารู้สึกบีบรัด
“ น้ำแข็งที่เปราะบางที่ทําอะไรฉันไม่ได้หรอก!”
ดวงตาสีแดงเลือดนั้นได้จ้องมองไปที่คุซันอย่างดูถูกเหยียดหยาม
โรแกนนั้นได้ย่อตัวพร้อมกับฟาดฟันซันเงสืออกไปข้างหน้าจนพื้นดินที่ขว้างวิถีของมันนั้นถูกแยกออกเป็นสองส่วน
“ คุซันระวังตัวให้ดี,หมอนี้แข็งแกร่งและแปลกประหลาดมาก!”
คิซารุที่ได้รับบาดเจ็บไปทั่วทั้งร่างกายนั้นได้กล่าวเตือนออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า
“ รู้แล้วล่ะ,หมอนี้ไม่เหมือนมนุษย์เลยสักนิด”
คุซันได้ก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นใจในทุกก้าวนั้นอุณหภูมิรอบๆตัวเขาก็จะลดลงอย่างรวดเร็วพร้อมกับถูกน้ำแข็งเข้าปกคลุมในทันที
ความรู้สึกที่คุซันรู้สึกได้จากตัวของโรแกนนั้นทําให้เขาถึงกับถอนหายใจออกมา
“ ดูเหมือนว่าพลเรือเอกเซนโงคุจะประเมินชายคนนี้ต่ำเกินไป!”
“ กระจกยาตะ!”
ทันใดนั้นเองคิซารุก็ได้เคลื่อนไหวออกมาอีกครั้ง,แสงสีทองนั้นได้หักเหไปมาก่อนที่จะมาปรากฏอยู่ตรงหน้าของโรแกนพร้อมกับตวัดขาของเขาเข้ามาที่หน้าของโรแกน
“ ลูกเตะความเร็วแสง!”
ขาที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทองนั้นได้พุ่งเข้ามาหาโรแกนอย่างรวดเร็ว
ในเวลาเดียวกันนั้นเองร่างของคุซันก็ได้กระพริบหายไป
“ ไอซ์เซเบอร์!”
เพียงพริบตาเดียวทั้งด้านหน้าและด้านหลังของโรแกนก็ได้ปรากฎการโจมตีของระดับพลเรือเอกพุ่งเข้ามาหา
“ ฮึ!ไร้ประโยชน์!”
“ พวกนายยังไม่เข้าใจมันอีกหรือไง!,ฮ่าๆๆๆ!”
โรแกนได้หัวเราะออกมาเสียงดังพร้อมกับฟาดฟันดาบไปที่ขาของคิซารุและในเวลาเดียวกันนั้นเองเขาก็ได้หมุนตัวไปที่ข้างหลัง พร้อมกับควบรวมแรงดันวิญญาณมาที่เขาทั้งสองข้างของเขา
“วูมม!”
ในตอนนั้นเองลําแสงสีแดงที่มีสายฟ้าสีแดงล้อมรอบก็ได้พุ่งเข้ามาคุซันในพริบตาเดียว
“ กรังด์ เรย์ ซีโร่!” (ลําแสงรวมศูนย์มหาราชันย์)
“ เขาบ้าไปแล้วหรือไงกัน?”
รูม่านตาของคุซันได้หดแคบลงพร้อมกับลําแสงสายฟ้านั้นที่กําลังพุ่งเข้ามาหา
ด้วยระยะการปลดปล่อยที่ใกล้กันมากขนาดนี้แม้แต่ตัวของเขาเองก็อาจจะได้รับบาดเจ็บไปด้วย! การกระทําแบบนี้ถ้าไม่เรียกว่าบ้าแล้วจะให้เรียกว่าอะไร?
ลําแสงสีแดงนั้นเริ่มขยายใหญ่ขึ้นพร้อมกับอุณหภูมิที่สูงขึ้นมาอย่างรวดเร็วแม้แต่พื้นน้ำแข็งที่คุซันสร้างขึ้นมากก็ยังถูกระเหยจนกลายเป็นไอน้ำพวยพุ่งขึ้นมา
ปลดปล่อยกรังด์ เรย์ ซีโร่!
ภายใต้สายตาที่เต็มไปด้วยความตกตะลึงของคุซัน,ร่างของเขานั้นกําลังถูกลําแสงสีแดงนี้กลืนกินไปจนหมด
“บูมม!”
ดาบของโรแกนนั้นได้กระแทกเข้าไปที่ขาของคิซารุ
“ไม่มีทาง?”
ใบหน้าของคิซารุนั้นได้เปลี่ยนไปในทันที,ดาบสีดํานี้ได้กระแทกเข้ามาที่ขาของเขา,ขาจริงๆของเขา
“ปัง!”
ร่างของคิซารุนั้นได้กระเด็นออกไปปะทะเข้ากับอาคารในบริเวณนั้นราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ร่างของเขานั้นปะทะเข้ากับอาคารมากกว่า 12 อาคารก่อนที่จะนอนหอบหายใจอยู่ในซากปรักหักพังนั้น
“ นี่มันเป็นไปได้ยังไงกัน!?”
หัวใจของคิซารุนั้นกําลังสั่นไหวท่ามกลางฝุ่นควันที่ฟุ้งกระจายอยู่รอบตัวเขา
พลังที่โผล่พรวดขึ้นมาเมื่อกี้นั้นเขาไม่สามารถต้านทานมันได้แม้แต่น้อย
อีกฝ่ายนั้นได้ทําลายแรงโน้มถ่วง,ความแรง และความเร็วทั้งหมดไปจนหมดสิ้น,พลังแสงที่น่าสะพรึงกลัวของเขานั้นได้ถูกตัดขาดก่อนที่จะทะลวงเข้าไปในร่างกายจริงๆของเขา
นี่คือความเจ็บปวดที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอมาในชีวิต
แต่ในตอนนั้นเองในขณะที่เขากําลังตกตะลึงเส้นแสงสีดําก็ได้พุ่งข้ามา
“ นายมัวทําอะไรอยู่?”
“ นายคิดว่าฉันจะปล่อยนายไปง่ายๆงั้นหรอ?”
เส้นแสงสีดํานั้นได้พุ่งฝ่าเศษซากปรกหักพังเข้ามาหาเขาอย่างดุร้าย
สิ่งที่คิซารเห็นนั้นก็คือความโหดร้ายและความกระหายเลือดที่ฉายชัดอยู่ในแววตาสีเลือดคู่นั้น
ร่างของเขากําลังสั่นสะท้าน!
เขากําลังรู้สึกถึงความตายที่กําลังคืบคลานเข้ามา!
“ ฟิ้วว!”
ดาบสีดํานั้นได้ตัดผ่านเข้ามาที่หน้าอกของเขาจนไปถึงที่ช่วงท้องของเขา คิซารุนั้นได้กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับเลือดที่ล้นทะลักออกมา
เขารู้สึกได้ถึงไส้ที่กําลังไหลออกมา
นี่เป็นฉากที่โหดร้ายและรุนแรง!
ดาบนี้สามารถที่จะฆ่าเขาได้!
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ!”
โรแกนนั้นยังคงหัวเราะออกมาไม่ยอมหยุดพร้อมกับยกดาบขึ้น
“ ฉันจะบดขยี้นายเอง!”
เสียงที่แหบแห้งได้ดังขึ้นมาอีกครั้ง
คิซารุนั้นกําลังสิ้นหวัง,ด้วยสภาพร่างกายมนตอนนี้เขาไม่สามารถหลบการโจมตีนี้ได้อย่างแน่นอน!
และในตอนนั้นเองก็ได้มีดาบน้ำแข็งพุ่งเข้ามาหาที่หน้าอกของโรแกนมันทําให้เขาหยุดชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง
“ยืม?”
โรแกนได้มองลงไปที่หน้าอกขวาของเขาที่ดาบโปร่งใสปักคาอยู่
“ โชคดีจริงๆที่มาทันเวลา”
เสียงของคุซันได้ดังขึ้นจากด้านหลังของโรแกน,เขาได้มองไปที่คิซารุก่อนที่ดวงตาของเขาจะหดแคบลง
บาดแผลของเขามันน่าตกใจและน่าหวาดกลัวมาก!
“ จะว่าไปแล้วดาบน้ำแข็งนี้ก็สวยดีเหมือนกันนะ”
แต่ในวินาทีต่อมาสิ่งที่ทําให้เขาต้องรู้สึกตกใจและหวาดกลัวก็เกิดขึ้น
สัตว์ประหลาดหน้ากากวัวนั้นได้เอื้อมมือออกไปและจับที่ดาบน้ำแข็งบนหน้าอกของเขาราวกับว่ามันนั้นไม่สามารถทําอะไรเขาได้แถมเขายังแสดงรอยยิ้มเยาะเย้ยและเย็นชาออกมาอีกด้วย
จากนั้นเขาก็ได้กระชากมันออกมาจากหน้าอกของเขา
เลือดสีแดงสดได้ไหลออกมาจากหน้าอกของโรแกน
พลังอํานาจที่บ้าคลั่งของเขานั้นทําให้คุซันไม่สามารถสู้อย่างตรงไปตรงมากับเขาได้ในตอนนี้อีกฝ่ายนั้นกําลังถือดาบน้ำแข็งของเขาที่เปื้อนเลือดของตัวเองอยู่ในมือ
แต่หลังจากนั้นไม่นานรอยแผลบนหน้าอกข้างขวาของโรแกนก็ได้ฟื้นฟูขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“ นายมัวรออะไรอยู่ล่ะ?”
ในตอนนั้นเองเสียงที่แหบแห้งก็ได้ดังเข้ามาในหูของคุซัน,เขานั้นก็ต้องการที่จะหลบแต่ดูเหมือนว่ามันจะสายไปแล้ว
ดาบน้ำแข็งสีเลือดของอีกฝ่ายนั้นได้พุ่งเข้ามาที่หน้าอกขวาของเขา
อีกฝ่ายนั้นใช้สัญชาตญาณในการสู้นั้นทําให้เขาไม่สนใจว่าคุซันจะทําอะไรอยู่
สามารถพูดได้เลยว่าใครก็ตามที่ต้องมาเผชิญหน้ากับเขานั้นก็เหมือนกับการเจอฝันร้าย
* ชอบของขวัญที่ฉันให้ไปหรือเปล่า?”
โรแกนได้หัวเราะออกมาเสียงดังพร้อมกับหันหน้าไปทางคุซัน
ทั้งสองนั้นกําลังเผชิญหน้ากันด้วยท่าทางที่น่าเกรงขาม ผู้คนนั้นต่างก็มองมาที่พวกเขาด้วยความตกตะลึง
โรแกนนั้นได้ยกซันเงสีขึ้นมาเหนือหัว,ดาบของเขานั้นกําลังเปล่งประกายภายใต้แสงอาทิตย์
“ ไม่ชอบงั้นหรอ? ถ้างั้นก็เอาของขวัญจากฉันไปอีกสักชิ้นแล้วกันนะ”
ดาบสีดํานั้นได้ถูกฟาดฟันลงมาอย่างรุนแรงและในเวลาเดียวกันนั้นเองคุซันก็ได้เขาไปซ้อนร่างของคิซารุขึ้นมาบนพื้นอย่างรวดเร็ว
“ กึก..!”
น้ำแข็งที่อยู่ตรงหน้าของโรแกนนั้นได้ถูกบดขยี้ในทันที
โรแกนนั้นได้เหลือบตาไปมองทางด้านขวามือ
ตรงนั้นมีคุซันที่กําลังหอบหายใจและคิซารุที่บาดเจ็บสาหัสจ้องมองเขาอยู่
