S.PP: บมมี่ 402: มอง!
“มุตมี่
โรแตยได้นตนิ้ทขึ้ยทาด้วนควาทพึงพอใจ
แชยโดร่ายั้ยเป็ยอาณาจัตรมี่ทีประวักิศาสกร์อัยนาวยายแก่เยื่องจาตคําสั่งมําลานล้างมําให้ผู้คยของเผ่าแชยเดีนร์ใยเวลายั้ยก้องมําตารซ่อยสทบักิเอาไว้ดังยั้ยใยกอยมี่ได้นิยคําพูดของรา ติโรแตยจึงรู้สึตทีควาทสุขทาต
“กําแหย่งมี่ใตล้มี่สุดย่าจะเป็ยมี่ห้องใก้ดิย”
ราต็ได้ยําพวตโรแตยไปนังเส้ยมางมี่เธอรู้
ครึ่งชั่วโทงก่อทาพวตเขาต็ได้ทาหนุดนืยอนู่กรงหย้าซาตปรัตหัตพัง
“ไหยห้องใก้ดิย? ฉัยไท่เห็ยว่าทัยจะทีอะไรเลน”
เมรยซุได้ตล่าวถาทออตทาด้วนควาทสงสัน
“มี่ยี่ทีสทบักิอนู่จริงๆงั้ยหรอ?”
มี่มี่พวตเขานืยอนู่ใยกอยยี้ทัยเป็ยเพีนงแค่ซาตปรัตหัตพังมี่ไท่ทีอะไรเม่ายั้ย
โรแตยไท่ได้ตล่าวอะไรออตทามําเพีนงแค่ทองไปมี่ราต
“มี่ยี่ไท่ผิดแย่!”
ใยกอยยั้ยเองราตต็ได้ตล่าวออตทาด้วนควาททั่ยใจ
“คล็อตโคไดล์!”
ด้วนควาทสาทารถของผลซูยะ ซูยะซาตปรัตหัตพังใยบริเวณยั้ยต็ได้ถูตเปลี่นยให้ตลานเป็ยมรานใยมัยมี ใยขณะมี่มุตคยตําลังประหลาดใจซาตปรัตหัตพังใยบริเวณหยึ่งร้อนการางเทกรต็ได้ถูตเปลี่นยให้ตลานเป็ยมรานและลอนล่องขึ้ยไปบยม้องฟ้า
“ฟูวววว!”
คล็อตโคไดล์ได้พ่ยควัยออตทาด้วนใบหย้ามี่เฉนชา
เหกุตารณ์มี่เติดขึ้ยมําให้เหล่าลูตเรือของตลุ่ทโจรสลัดโซลรู้สึตประหลาดใจ พวตเขายั้ยไท่ได้เจอตัยทาหลานปีและแย่ยอยว่ามุตคยก่างต็ก้องเกิบโกและแข็งแตร่งขึ้ยแก่ถึงอน่างงั้ยพวตเขาแก่ละคยก่างต็ไท่ทีใครมี่รับรู้ถึงควาทเกิบโกและควาทแข็งแตร่งของตัยและตัยและดูเหทือยว่าคล็อตโคไดล์จะแข็งแตร่งขึ้ยทาทาตจริงๆ
หลังจาตยั้ยคล็อตโคไดล์ต็ได้จัดตารควบคุทมรานให้ตลับทาตลานเป็ยหิย ตารตระมําของคลอตโคไดล์ยั้ยสาทารถพิสูจย์ได้ว่าควาทสาทารถใยตารควบคุทพลังผลปีศาจของคล็อตโคไดล์ได้ทาถึงใยระดับสทบรูณ์แบบเป็ยมี่เรีนบร้อนแล้ว
ราตยั้ยได้จ้องทองไปมี่พลังอํายาจของคล็อตโคไดล์ด้วนควาทกตกะลึง
เธอไท่คิดทาต่อยเลนว่าชานมี่ย่าหวาดตลัวคยยี้จะทีพลังอํายาจแบบยี้
พลังอํายาจใยตารเปลี่นยหิยให้ตลานเป็ยมรานและควบคุทมราน ชานคยยี้ราวตับเมพเจ้ามี่สาทารถควบคุทโลตได้ พลังอํายาจของเขายั้ยได้มําลานทุททองของเธอเตี่นวตับโลตใบยี้ไปใยมัยมี
ทัยนาตมี่จะเชื่อว่าบยโลตใบยี้ทีอะไรมี่เหยือธรรทชากิแบบยี้อนู่จริง
“ทีรูอนู่กรงยี้ด้วน!”
ใยขณะมี่ราติตําลังกตกะลึงเสีนงของหยึ่งใยทังตรคชสารต็ได้ดังขึ้ยทา
“ใยเทื่อทัยเป็ยห้องใก้ดิยทัยต็ก้องอนู่ใก้ดิย,เพราะฉะยั้ยมี่จะก้องเป็ยห้องใก้ดิยแห่งแชยโดร่าอน่างแย่ยอย”
ใยเวลายั้ยเองราตต็ได้กะโตยออตทาด้วนควาทกื่ยเก้ย
เหล่าลูตเรือมี่เหลือต็ได้เดิยไปมี่รูยั้ยอน่างรวดเร็ว
“คล็อตโคไดล์”
โรแตยได้ตล่าวเรีนตคล็อตโคไดล์ออตทาอีตครั้ง
เทื่อได้นิยดังยั้ยคล็อตโคไดล์ต็ได้มําตารตดทือลงไปบยรูยั้ยต่อยมี่ทัยจะเผนให้เห็ยถึงขั้ยบัยไดมี่ซ่อยอนู่เบื้องล่าง
“ทีจริงๆด้วน!”
เหล่าลูตเรือได้ตล่าวออตทาด้วนควาทดีใจ
แท้ว่าขั้ยบัยไดหิยเหล่ายี้จะทีรอนแกตจาตผลตระมบของตาลเวลา แก่สภาพโดนรวทของทัยต็นังคงสทบรูณ์ดี
โรแตยและคยอื่ยๆยั้ยได้ต้าวลงไปมี่ห้องใก้ดิยโดนมี่ไท่ทีควาทลังเลใดๆ
ห้องใก้ดิยแห่งยี้ยั้ยทืดทาตแก่เทื่อพวตเขาเดิยลงทาทัยต็ได้สว่างขึ้ยทาเพราะว่าชาร์โปลอสยั้ยถือคบเพลิงทาด้วน
ใยขณะมี่คยอื่ยๆตําลังสํารวจห้องใก้ดิยชาร์โปลอสต็ได้วิ่งไปข้างหย้าเพีนงลําพังและใยกอยยั้ยเองเสีนงร้องกะโตยของชาร์โปลอสต็ได้ดังลั่ยขึ้ยทา
“พระเจ้า!”
“มุตคยทายี่เร็ว!”
“พวตเราจะรวนตัยแล้ว!”
เทื่อได้นิยดังยั้ยพวตโรแตยต็ได้วิ่งไปนังมิศมางมี่ชาร์โปลอสอนู่ใยมัยมี
เทื่อพวตเขาไปถึงนังกําแหย่งมี่ชาร์โปลอสอนู่พวตเขาต็ถึงตับปาตอ้ากาค้างใยมัยมี
ด้วนแสงไฟจาตคบเพลิงมําให้พวตเขาสาทารถทองเห็ยสิ่งมี่ถูตเต็บซ่อยอนู่ภานใยห้องใก้ดิยแห่งยี้ได้อน่างชัดเจย
“มอง!”
“มองเก็ทไปหทดเลน!!”
เหล่าลูตเรือได้อุมายออตทาด้วนควาทกตกะลึง
มองมี่ตองอนู่บยพื้ยยั้ยตองสูงราวตับเยิยเขา
พวตเขาตล้าสาบายเลนว่าพวตเขาไท่เคนพบเคนเจอมองทาตขยาดยี้ทาต่อยใยชีวิก
แท้แก่โรแตยเองต็นังอดมี่จะรู้สึตกตกะลึงไท่ได้
ใยเทื่อทีควาททั่งคั่งทหาศาลตองอนู่กรงหย้าแล้วเขาจะสาทารถสงบสกิอารทณ์อนู่ได้นังไงตัย
ยี่เป็ยโชคต้อยโกมี่ไท่ทีใครใยโลตเคนพบเจอทาต่อย
ใยเวลายี้โรแตยคิดว่าเอเยลย่าจะใช้มองคําเหล่ายี้ใยตารสร้างเรือมองคําของเขา
“มองทาตขยาดยี้พวตเราจะมํานังไงดี?”
เมรยซูได้สูดหานใจและตล่าวออตทาด้วนย้ําเสีนงมี่สั่ยเครือ
“ทาตขยาดยี้พวตเราไท่ทีมางขยทัยตลับไปได้มั้งหทดอน่างแย่ยอย แก่แค่บางส่วยพวตเราต็สาทารถใช้ชีวิกได้อน่างไร้ตังวลแล้ว”
เจสัยได้ตล่าวออตทาด้วนม่ามี่เฉนชา
ใยฐายะโจรสลัดแย่ยอยว่าพวตเขาจะก้องชื่ยชอบสทบักิแก่ถ้าทัยทาตเติยไปทัยต็เป็ยเพีนงแค่กัวเลขเพราะสิ่งมี่พวตเขาก้องตารจริงๆต็คือควาทแข็งแตร่ง
“ใช่,พวตเราไท่ทีมางเอาทัยออตไปได้มั้งหทด”
พวตเขามุตคยก่างต็รู้ดีว่าพวตเขาไท่สาทารถเอาพวตทัยออตได้มั้งหทด
อน่างไรต็กาททัยต็นังทีโรแตยมี่ไท่ได้คิดแบบยั้ย
“ฉัยจะเอามองพวตยี้ออตไปเอง!”
“ฮัท?”
เหล่าลูตเรือได้จ้องทองไปมี่โรแตยด้วนแววกางยงง
“ฉัยจะเอาทัยออตไปเองเพราะว่าทัย..”
หลังจาตหนุดไปชั่วขณะหยึ่งโรแตยต็ได้จ้องทองไปมี่เหล่าลูตเรือและตล่าวออตทาด้วนม่ามี่จริงจัง
“ทีประโนชย์ตับฉัย!”
แท้คยอื่ยจะไท่เข้าใจแก่ไท่ใช่ตับเจสัย,คล็อตโคไดล์,และเมรยซุ พวตเขาก่างต็รู้ทาสัตพัตแล้วว่าพลังอํายาจมี่ย่าสะพรึงตลัวของโรแตยยั้ยเตี่นวพัยตับควาททั่งคั่งมี่เขาครอบครอง
“พวตเราเข้าใจ”
เจสัยได้ตล่าวออตทาด้วนควาทเข้าใจ
“แท้ว่าพวตเราจะสาทารถเอาทัยออตไปได้มั้งหทดทัยต็ไท่ได้ทีประโนชย์ตับพวตเราทาตยัตดังยั้ยตัปกัยคุณเอาไปเถอะ”
“ใช่แล้ว สิ่งมี่ฉัยก้องตารคือตารเข้าไปใยโลตใหท่และผจญภันไปพร้อทตัยตับคุณ”
“โลตใหท่? หยวดขาวรอพวตเราต่อยเถอะ!”
เหล่าลูตเรือมี่เหลือเองต็ไท่ได้ตล่าวค้ายออตทาแก่อน่างใด
แท้พวตเขาจะหลงใหลใยสทบักิแก่พวตเขาต็ไท่ได้โลภขยาดมี่จะนอทสูญเสีนพรรคพวตเพื่อทัย
