S.P.P บทที่ 115: ฉันจะไปถึงตรงนั้นได้ไหมนะ?
ชายร่างใหญ่คนนั้นมีอายุประมาณยี่สิบกว่าๆ,แต่หน้าเขาดูแก่เหมือนคนอายุสามสิบ,ผู้หญิงนั้นมีท้องที่ดูป่องออกมาเล็กน้อยและกำลังมองมาที่เขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น,นอกจากนี้ยังมีชายหนุ่มที่อายุประมาณ 16 หรือ 17 ,เขาคือชายที่เพิ่งพูดออกมาเมื่อกี้,เขาดูไม่เหมือนกับพวกหนุ่มสาวทั่วไปชายหนุ่มคนนี้มีแววตาที่ดูมั่นคงซึ่งเซฟไม่สามารถอธิบายได้
เมื่อตอนแรกที่เห็นเขาเซฟคิดว่าชายหนุ่มคนนั้นแก่กว่าเขา
สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจคือเขารู้สึกคุ้นเคยกับใบหน้าของพวก,แต่เขาก็มั่นใจมากว่าเขาไม่เคยเจอพวกเขามาก่อน
โรแกนได้ยิ้มออกมา
แตกต่างจากโจรสลัดที่คอยปล้นและฆ่า,พวกเขาเหล่านี้นั้นเป็นนักผจญภัยที่ดีที่สุด
โรแกนไม่ได้พยายามมองหาซันจิ,เพราะเขารู้ดีว่าในช่วงเวลานี้เขายังไม่เกิดด้วยซ้ำและตำนานของขาดำก็ยังไม่เกิดขึ้น
เจสันนั้นดูสงสัยมาก
เขารู้ว่ากัปตันของเขานั้นมักจะหยาบคายมากเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเจอโจรสลัด,แต่คราวนี้เขาไม่ได้ทำอะไรอย่างนั้นเลย,หลังจากสังเกตอย่างระมัดระวังแล้วโรแกนก็มั่นใจในความคิดของเขา
“ คนกลุ่มนี้ดูไม่เลวเลย!”
“ กัปตันของเราโจมตีเฉพาะโจรสลัดที่เลวร้ายเท่านั้น”
เขาได้หมุนหางเสือเรือของรูทดราก้อนแล้วแล่นออกไปอย่างช้าๆ,ภายใต้การควบคุมของเจสันเรือของพวกเขาก็ได้ผ่านเรือของเซฟไป
เรือทั้งสองได้ห่างออกจากกันมากขึ้นเรื่อยๆ,ที่เรือของเซฟนั้นก็ได้เกิดบทสนทนาขึ้นมา
“ ไอหนุ่มนั้นมันเป็นกัปตันได้ไงกัน?,ดูเหมือนว่าพวกเขาจะพึ่งมาถึงแกรนด์ไลน์!”
“ ถึงค่าหัวปัจจุบันของกัปตันนั้นยังไม่สูง,แต่เขานั้นก็แข็งแกร่งยิ่งกว่าโจรสลัดส่วนใหญ่ในแกรนด์ไลน์มาก,การที่พวกเขาเข้ามาที่นี่พวกเขาจะต้องตายแน่!”
“แปลก!”
“ ในตอนนี้ฉันกำลังสงสัยมากว่าทำไมฉันถึงรู้สึกคุ้นหน้าไอหนุ่มนั้นและไอคนโตนั้นนัก?”
“นายก็ด้วยงั้นหรอ?,ฉันคิดว่าใบหน้าของพวกเขานะดูคุ้นมากราวกับว่าฉันเคยเห็นพวกเขาจากที่ไหนมาก่อน”
เมื่อได้ยินการโต้เถียงของลูกเรือ,ตาของเซฟก็ได้เหลือบไปมองเล็กน้อย
เขาเองก็รู้สึกอย่างนั้นเขารู้ว่าเขาไม่เคยเจอพวกเขามาก่อน,แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามเขาก็ยังรู้สึกว่าใบหน้าของพวกเขานั้นดูคุ้นมากอยู่ดี
หลังจากคิดอย่างระมัดระวังใบหน้าของเซฟก็ได้เปลี่ยนไปทันที
“ นายเพิ่งพูดว่านายเคยเห็นพวกเขาใช่ไหม?”
เขาดูกระวนกระวายมากและถามออกมาด้วยเสียงดัง
เหล่าลูกเรือนั้นตกใจกับเสียงของกัปตันของพวกเขามากมันดังจนผิดปกติ,ส่วนใหญ่แล้วเสียงแบบนี้นั้นมันจะมาตอนเขาเมาหรือโกรธ,พวกเขากำลังจะมีปัญหาใหญ่งั้นหรอ?
“ กัปตันเราคิดว่าเราเคยเห็น,แต่เราจำไม่ได้ว่าไปเคยเห็นมาจากที่ไหน”
พวกเขากำลังคิดหนักเกี่ยวกับเรื่องนี้,แต่พวกเขาก็ยังคิดไม่ออกอยู่ดี
“ ไม่เราเคยเจอเขาแล้ว,เราเคยเจอเขาแล้ว!”
“ แต่มันไม่ใช่ในการเดินทาง,แต่เป็นอะไรที่มากกว่านั้น”
เซฟได้หันกลับไปมองที่ห้องนอนบนเรือของเขา
“ ไปเอาใบประกาศจับบนโต๊ะข้างเตียงของฉันมา!”
เมื่อได้ยินคำสั่งของกัปตัน,พวกเขาไม่กล้าที่จะต่อต้านลูกเรือคนหนึ่งก็ได้เข้าไปในห้องนอนของเซฟในทันที
ในเวลาไม่นาน,ลูกเรือของเขาก็ได้ออกมาพร้อมกับใบประกาศจับจำนวนมาก
เซฟได้มองไปที่ใบประกาศจับทีละใบแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย,เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา
“ไม่”
“ ไม่ใช่อันนี้,อันนี้ก็ไม่ใช่….”
ตาของเซฟนั้นดูกังวล,เขารู้ว่าคำตอบที่เขาต้องการนั้นไม่ใช่กับใบประกาศจับที่ผ่านมา,แต่มันต้องใช้เวลาซักหน่อยเพราะมันมีใบประกาศจับอยู่เป็นจำนวนมาก
“ ฉันหามันไม่เจอ!”
สิ่งที่เขาเห็นนั้นก็คือโจรสลัดที่มีชื่อเสียงภายในทะเลแถบนี้,ทุกคนนั้นต่างมีค่าหัวมากกว่า 10 ล้านซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เขาตามหา
หลังจากนั้นเขาก็ได้โยนพวกมันลงไปบนพื้นกว่าครึ่ง
ลูกเรือของเขานั้นฉลาดพอที่จะเก็บใบประกาศพวกนั้นอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นเองหลังจากผ่านไป 13 ใบเขาก็ได้หยุดลง
“นี่ไง!”
เขาได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยที่เขาเคยเห็นมาก่อน
“ มันคือผู้หญิงที่ตั้งครรภ์คนนั้น!”
ทันใดนั้นดวงตาของเซฟก็ได้หดตัวลง
“ 50 ล้าน!”
“ ผู้หญิงคนนั้นมีค่าหัว 50 ล้าน!”
เขารู้สึกตกใจเล็กน้อย,แต่เขาก็ได้สะกดข่มความรู้สึกนั้นอย่างรวดเร็วแล้วเลื่อนไปดูแผ่นต่อไป
“ สการ์เรด เจสัน,ค่าหัว 110 ล้าน!”
“ มากกว่า 100 ล้านอีกงั้นหรอ!”
เซฟได้สูดหายใจเข้าลึกๆ,และถ้าเขาจำไม่ผิดเจสันนั้นเป็นแค่คนที่คอยจัดการกับเรือใช่ไหม?
จากนั้นเขาก็ได้หยิบอีกอันขึ้นมา
“ โรแกน, 150 ล้าน!”
“ ไอหนุ่มนั้น,ใช่เขาคนนี้หรือเปล่าเนี่ย?”
ประกาศจับของทั้งสามนั้นอยู่ติดกัน,และเนื่องจากคนเหล่านี้มีค่าหัวที่สูงมากเขาจึงให้ความสนใจกับพวกเขาเป็นพิเศษยิ่งไปกว่านั้นนี้คือครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์,มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมาเจอกับโจรสลัดที่มีค่าหัวระดับนี้ในครึ่งแรก
แต่ในตอนนี้เขานั้นกำลังตรวจสอบพวกเขาอย่างระมัดระวัง
“ สามคนนี้นั้น,พวกเขาไม่ใช่โจรสลัด!”
สิ่งที่เขาสังเกตเห็นก็คือความคิดเห็นของกองทัพเรือต่อทั้งสามคนนี้,ที่บอกว่าพวกเขานั้นเป็นอาชญากรระดับโลกไม่ใช่โจรสลัด
ยิ่งไปกว่านั้น,สิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นไปเมื่อกี้ก็พิสูจน์ได้ว่าพวกเขาไม่ใช่โจรสลัด
เซฟได้ถอนหายใจออกมาก้วยความโล่งอก
สำหรับเขาที่มีค่าหัว 30 ล้านและเป็นบุคคลในตำนาน,เขานั้นได้หลีกเลี่ยงภัยพิบัติจำนวนมากตลอดทางโดยอาศัยข้อมูลจากหนังสือการเดินเรือและการคาดการณ์ถึงอันตรายต่างๆ
อย่างไรก็ตามในการเผชิญกับบุคคลแบบนี้นั้น,เขาจะสามารถไปสู้กับพวกเขาได้ยังไง?
“ กัปตัน,ทั้งสามคนนั้นคุณรู้ไหมว่าพวกเขาเป็นใคร?”
ลูกเรือนั้นได้ถามกัปตันของพวกเขาออกมาอย่างสงสัย
“ พวกนายดูเอาเองเถอะ”
ใบประกาศจับทั้งสามได้ถูกโยนลงไปที่พื้น
เซฟนั้นกำลังพยายามสงบสติของเขาลง,เขาเพิ่งจะเจอกับคนที่แข็งแกร่งกว่าเขามาเมื่อกี้ นอกจากนี้เขายังบอกอีกว่าเขานั้นรู้จักกับเขา,มันยากสำหรับเซฟมากที่จะสงบสติลงได้
“ แกรนด์ไลน์นี่มันน่าตื่นเต้นจริงๆ!”
“ชายที่ฉันเพิ่งเจอมาเมื่อกี้,เขาจะแข็งแกร่งขนาดไหนกันนะ?”
“ หนวดขาว,ราชสีห์ทองคำชิกิพวกเขาคือตำนานที่แท้จริง!”
“ ฉันจะไปถึงตรงนั้นได้ไหมนะ?”
จะต้องบอกว่าตั้งแต่เซฟเจอกับโรแกนนั้น,เปลวเพลิงแห่งความตื่นเต้นกำลังเผาไหม้จิตใจของเขา,และเขาก็กำลังตกอยู่ในความคิดของตัวเอง
